Sadece ne yapacağımı, hedefi bilmem ve odaklanmam gerekiyor sonrasında yorulabilirim, çok da mühim değil... Yeter ki sağlığımı ve yapacaklarımı aksatacak düzeyde olmasın o da.
Bazen izole olmadıkça zihnimi duyamıyorum, dinleyemiyorum hiç bir şekilde. İzole olduğum an her şey netleşiyor.
Ha genele göre zaten çok izoleyim ama bazen o bile yetmiyor. Yalnızlığa ihtiyacım çok.
İnsanlarda empati sıfır, tek doğruyu kendi yaşadıkları sanıyorlar... O insan ne gördü ne yaşadı da böyle davranıyor acaba?
Yengeçten(gad) gelmek böyle bir şey işte, bunu dert ediyorum. Sakin ol Vind.