Geçen hafta onun hayatımda artık olmayacağı düşüncesi gözyaşlarımda vücut bulurken, bugün kalbimin ondan arınıyor olmasını fark etmek nasıl da rahatlatıcı. Öyle hafifim ki... Çok kısa sürede toparlandım. Her geçen gün çok daha iyi oluyorum. Hislerimden ziyade alışkanlıkmış demek ki beni korkutan şey. Öfkem de geçti gibi. Kötü anıları hatırlamıyorum artık, yalnızca güzel anılara yer veriyorum kalbimde. Yaşattığı güzellikler için teşekkür ediyorum ona. O duymasa da evren şahit buna.