Sabah 8:30da bırakıp akşam 6:30da almış oluyorduk haftada 5 gün bakıyordu.Ben haftada 1-2 gün ya erken çıkıyordum yada işe gitmiyordum dinlendirmek için
Sabah 8:30da bırakıp akşam 6:30da almış oluyorduk haftada 5 gün bakıyordu.Ben haftada 1-2 gün ya erken çıkıyordum yada işe gitmiyordum dinlendirmek içinGün için de kaç saat yanlız bırakıyorsunuz yanı kaç da gidip kaçta dönüyorsunuz
Eşyalarını al götür demesi resmen terbiyesizlik ya. Vallahi haklısınız bakıcı konusunda da bir şey diyemiyorum. İş yeri ile aranız nasıl peki? Ciksaniz anlaşabilir misiniz, tazminat verirler mi? Normalde alamazsınız ama belki bu durumdan anlasiırsınız. En azından 1 yıl işsizlik maaşı falan alırsınızEvet aslında sorun sadece bakmaması değil ayrımcalık yapması ve direk eşyalarını al götür demesiBakıcı ücretleri malesef maaşımdan yüksektir birde çok küçük tanımadığım birine bırakmak imkansız bugünlerde geçicek elbet ama bu yaşanılanları unuturmuyum nasıl davranabilirim bilmiyorum
İnan şuan gebelik testte pozitif çıktı yarın doktora gideceğim çalışırım yarı özel yarı kamı işi 3 ay sonra kadro verilecek dediler . Normalde bu olacaktı olmadı bende hep gebeliği o yüzden istemiştim kadrolu olur süt izni olur doğum izni olur diye . Şuan onu düşünüyorum gebeliğim bilinse kadro verilirmi . Müdür açık açık dedi gebelik düşünmüyor musun diye bende nasip dedim adam işte çalışan kadında gebelik zor çocuğu düşün şöyle böyle işte anlayın muhasebe memuruyum . Bende şey düşünmüştüm 4 ay izine ayrılırım kayınvalidem bakarım dedi araç da kullanıyorum öğlen arasında giderim yol 10 dk sürmüyor bir saat aram var 2 saat de süt iznini kullanır diye düşünüyorum kafam bu konuda çok karışık kadrom verilmedi çocuğu kayınvalideme bırakmak nasıl olur çalışmama istiyorum malüm durumlardan dolayı bilmiyorum .Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
Kimsenin olmaması çok zor elinde imkan olsa bırakırmısın hiç .Sabah 8:30da bırakıp akşam 6:30da almış oluyorduk haftada 5 gün bakıyordu.Ben haftada 1-2 gün ya erken çıkıyordum yada işe gitmiyordum dinlendirmek için
Biz evleneli 5 yıl oluyor çocuk düşünmiyorduk borçlardan ötürü.ev borcuna girdiğimiz için çalışmam gerektiğini annemler biliyordu ama bende kadınsal bir rahatsızlık çıktığı için çocuk sahibi olamama söz konusu oldu. Annemde hemen yap o zaman neyi bekliyosun ben bakarım diyince çocuk yapmayı o yüzden erkene çektik.Işın tedavisi görürsem çocugum olma ihtimali yoktuAnnenizin yaptığı tabii ki ayıp olmuş size karşı ama sonuç olarak bakmak zorunda değiller .
Üç seneyi aşkındır evliyim ve etrafımda herkes bana neden çocuk yapmıyorsun diyor kayınvalidem sürekli bakabileceğini söylüyor ama ben şu an Çalışmazsam mutlu olacağımı düşünmüyorum. Hayat standardımı düşünüyorum bunun için bir birikim yapmam gerektiğini düşünüyorum çünkü annem ya da kayınvalidem bakmıyorum deme hakkına sahipler ve ben bu çocuğu onlara güvenerek yapamam. Maalesef bizim toplumda aile planlaması diye bir şey olmuyor. Sonra da böyle zor durumda kalınıyor.
Gerçekten öyle annelik çok zor herşeye koşuşturuyorum kızım için dünyaları veririm ama annem için öyle olmaması daha çok üzdü.Ben ileride kızımın her anında yanında olucam inşallahKimsenin olmaması çok zor elinde imkan olsa bırakırmısın hiç .
Üzüldüm sizin adınıza ama maalesef birine güvenerek çocuk yapınca hep böyle oluyor. Yani her şeyden öte hayatta ölüm var bunu düşünmek lazım ben hep onu düşünüyorum. Annem bakar kayınvalidem bakar ama ya onlara bir şey olursa sizin son şansınızmış evet haklısınız belki ama yapacak bir şey yok işten çıkıp bakacaksınız o zaman. Şimdi anneniz ikna olsa da gönül rahatlığıyla bırakabilecek misiniz? Ya da evden çalışmayı teklif edin iş yerineBiz evleneli 5 yıl oluyor çocuk düşünmiyorduk borçlardan ötürü.ev borcuna girdiğimiz için çalışmam gerektiğini annemler biliyordu ama bende kadınsal bir rahatsızlık çıktığı için çocuk sahibi olamama söz konusu oldu. Annemde hemen yap o zaman neyi bekliyosun ben bakarım diyince çocuk yapmayı o yüzden erkene çektik.Işın tedavisi görürsem çocugum olma ihtimali yoktu
Bundan sonra kendi işine kendisi koştursun. Benzer şeyleri ben de yaşadım.Kızlar bir akıl verin çok doluyum çok sinirliyim ne yapıcam bilmiyorum.
Bir kızım var şuan 10 aylık olucak 7. Ayında işe başladım kızıma annem bakıcam diye hamile kalmadan bile söz veriyordu bakmayada başlamıştı taki 3 gün önce ben işteyken arayıp ağlayarak ben bakamıyorum işi bırak gel götür kızını diyinceye kadar daha 2 ay bakmıştı oysaki.Doğumdan sonrada hiç yanımda olmadı kalmadı etmedi.2 yaşında kreşe vericem diye anlaştık bende zaten ömür boyu bak demedim.Yok hastalandım yok başım tuttu hastaneye gitcem dedi tamam anne iyileşinceye kadar izin alayım 1 ay 2 ay ne kadar istersen dedim yok ben bakmak istemiyoruma döndü.Ablamın kızına 2 yıl baktı ama bana gelince bakmak istemiyorum olması üzdü ve bozuldum açıkcası herşeylerine ben koşturuyorum diğer kızları değil.Annemin hasta olması gerçek bir konu olsa anlıcam ama annem ablamın kızına bakarkende hastalandım bakmıcam der bırakırım diye anlatan bi kadın şimdi böyle demesi inandırıcı gelmiyor.Konuşmaya halini görmeye gittim hiçbirşeyi yoktu evini temizlemiş halılarını değiştirmiş yemek yapıyodu kızımın eşyalarınıda toplamış hepsini kapının dibine koymuş kafasında direk bitirmiş.Benim maddi sıkıntı içinde oldugumuda biliyor.Ben konuşup orta yol bulmaya çalıştıkça yok yok istemiyorun diyip durdu bende tüm eşyalarını alıp geldim kızımın.İşi bırakmak için patronumla konusmaya gidicem pazartesi günü.Başka bakabilcek kimsemde yok.Siz olsanız ne yapardınız nasıl bi tavır alırdınız allah aşkına çizgimi çekmelimiyim?
İşte sorun tam olarak bu ya.. hayır bir de kadın sen doğur ben bakarım diye ümit vermiş. Ya en baştan deseydin keşke yok kardeşim bakamam diye.Kimse çocuğumuza bakmak zorunda değil ama kaçak çalışan yabancı gibi de bırakıp kaçılmaz.
Ben daha yüzüne bakmazdım.
Gerçekten öyle annelik çok zor herşeye koşuşturuyorum kızım için dünyaları veririm ama annem için öyle olmaması daha çok üzdü.Ben ileride kızımın her anında yanında olucam inşallah
Gerçekten kimseye güvenilmemesi gerekildiğini şu yaşımda daha iyi anlıyorum.Annelik iç güdüsüyle kıyamaz bikaç gün kafasını toplasın bakarım getir der diye düşünmüştüm ama o çoktan arkamdan çıkarına ters düşünce kötü olduk demeye bile başlamış ki ben hiçbir şey dememe rağmen.Bu saatten sonra ne o bakar nede ben bırıkırım zaten.İş yerim evden çalışmama izin vermiyor.Evden iş baktım fakat genelde müşteri hizmetleri çağrı alma oda bebek ağlarken yapılabilicek iş değilÜzüldüm sizin adınıza ama maalesef birine güvenerek çocuk yapınca hep böyle oluyor. Yani her şeyden öte hayatta ölüm var bunu düşünmek lazım ben hep onu düşünüyorum. Annem bakar kayınvalidem bakar ama ya onlara bir şey olursa sizin son şansınızmış evet haklısınız belki ama yapacak bir şey yok işten çıkıp bakacaksınız o zaman. Şimdi anneniz ikna olsa da gönül rahatlığıyla bırakabilecek misiniz? Ya da evden çalışmayı teklif edin iş yerine
Keşke canım tek maaşla olsa zaten ne ben onları yorardım nede yavrumdan ayrı kalırdım.Allah büyüktür diyorumAllah yardımcın olsun canım keşke annen birazcık idare etseydi . Bu devirde tek maaşla olmuyor valla .
Bence bu saatten sonra getir dese de götürmeyin. Çok sağlıklı bir bakim yapacağını düşünmüyorumGerçekten kimseye güvenilmemesi gerekildiğini şu yaşımda daha iyi anlıyorum.Annelik iç güdüsüyle kıyamaz bikaç gün kafasını toplasın bakarım getir der diye düşünmüştüm ama o çoktan arkamdan çıkarına ters düşünce kötü olduk demeye bile başlamış ki ben hiçbir şey dememe rağmen.Bu saatten sonra ne o bakar nede ben bırıkırım zaten.İş yerim evden çalışmama izin vermiyor.Evden iş baktım fakat genelde müşteri hizmetleri çağrı alma oda bebek ağlarken yapılabilicek iş değil
Haklısınız kızımı istenilmeyen bir yere bırakmayı bende düşünmüyorum.Çevreme bakıyorum herkezin annesi torunlarına bakıyor çocukları çalışıyor ediyor bi bizimkine ağır geldi bakmak hayırlısı ne diyim canları sağolsunBence bu saatten sonra getir dese de götürmeyin. Çok sağlıklı bir bakim yapacağını düşünmüyorum
İşte sorun tam olarak bu ya.. hayır bir de kadın sen doğur ben bakarım diye ümit vermiş. Ya en baştan deseydin keşke yok kardeşim bakamam diye.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?