Söz uçar yazi kalır

Kalemini seviyorum.
Su konusundaki esprili yazıların da cok hos, hepsini beğeniyorum, mâşâallah, Allah zeval vermesin duygularına, fikirlerine, sağlığına. i p e k i p e k
 
Ne değişik insanlarız.
Hep bize en çok guvenenlerin en çok yakınımızda duranların canlarını acitiriz.
Özgürlük tanımayız.

Çocuğumuz vardır
Kurallar koyarız. Saatler yönergeler cizelgeler.
Aksini yapma şansları tanımayız.
Eşimiz vardır.
Bizim her istediğimize evet desin.
Hiç bir konuda reddetmesin isteriz.
Anne babamız vardır.
Bize daima destekçi olsun. Yaptığımız şeylere saygı duysun bize daima güvensin. Hic bir zaman bize sırtını dönmesin hata da yapsak Hep bizi sevsin.
Arkadaşlarımız vardır tüm derdimizi dinlesin ama yargilamasin asla bize kızmasın. Daima yanımızda olduğunu hissetirsin.
Kimse bize hata yapmasın.
Herkes bizi sevsin saygı duysun gibi istekler...

Peki ya biz kimiz?
Neyiz?
Bu büyüklük ,
diktatörlük neden?

Hiç düşündük mü acaba bunca insanı yaratan etrafımızı nimetlerle donatan ayı güneşi yıldızı bizim için süsleyen bir Rabbimiz var biz ona ne derece bir kuluz?
Ne derece O' nun tüm isteklerine evet diyoruz?
Ne derece ıbadetlerimizi her koşulda aksatmadan yerine getirebiliyoruz?

Biz kulken neden başkalarından kulluk bekliyoruz ( haşa)

Hatalar yapan biz küçük olan biz hiç olan bizken

Ne bu olmayan büyüklük taslamalar?

Izin verelim hayatın normal akışına ..
Çocuklarımızın ufak tefek de olsa hata yapmalarına izin verelim.
Reddedilmeyi de evet kadar benimseyelim.
Dünya biz olmasak da her şekilde dönecek bunu kabul edelim.

Koca dünyada uzaktan bakılınca bir karınca kadar ufak olduğumuzu bilelim. Ve minicik bedenimiz ruhumuz ve beynimizle büyüklük taslamayalim.

Evete en çok layık olana( Allah ' a)
Boyun eğelim gerisini bosverelim...
Nazimizi, cazimizi el degil de yakınlarımız çeker, bize katlanir, küsüp cekip gitmezler düşüncesi galiba. Hepimizde nevcut.
 
Kalemini seviyorum.
Su konusundaki esprili yazıların da cok hos, hepsini beğeniyorum, mâşâallah, Allah zeval vermesin duygularına, fikirlerine, sağlığına. i p e k i p e k
Teşekkür ederim.
Hayatı bazen ciddiye alarak bazen de
Şakalarla seviyorum.
Denge en güzel şey sanıyorum ❤
 
Seni o kadar çok özledim ki baba🥺
Çocuk hallerimi o kadar çok özledim ki.
Büyüyünce çok degisiyormus her şey .
Dizlerine yattığım o günler basimi oksardin bir radyomuz vardi
Bana bir masal anlat bana şarkısı çalardı bazen ne çok mutlu olurdum. Kendimi ne kadar güvende ve huzurlu hissederdim.



Huzur bulduğum kac yasina gelirsem geleyim 8 yaşinda hissettiğim bir şarkı oldu sonra o hep.

Büyüdüm ben büyüdükçe o sevgi göstermeleri değişti birbirimize bakışlarımız değişti.
En çok da ben değiştim değil mi baba 😢
Sen her işten geldiğinde kapıya koşan kiz artik evinde değildi.
Evlenmiş o da çoluk çocuk sahibi olmuştu.
Sana geldiğimde sen yine işten geldiğinde artık kapıya ben değil torunların koşuyordu.

Ne çabuk büyüdün Nur dedim o an kendime.
Doyamadım ki ne çocukluğuna ne babama.

Zaman geldi evliliğim sallantiya girdi.
Dedin ki sen benim canımsın gel sana Kapim hep açık.
Ama çocuklarını getirme onlara babaları baksın.
Nasil olurdu ki bu ?
Sen benden vazgecemedigin gibi bende onlardan vazgeçemezdim.
Sen yavruna üzülüyordun ben kendi yavruma.
Her şey değişmişti güven taşları yerinden oynamaya başlamıştı.
Nereye dönsem canım acıyordu.
Oyle öyle geçti gitti zaman ben cocuklarimdan vazgecemedim.
Simdi çocuklarım büyüdükçe kendi çocukluğumu görüyorum onlarda okşarken başını sen geliyorsun yine aklıma.
Kızarken de sen geliyorsun aklıma.
Hani kiz çocuklar anneyi rol model alırdı?
Ben her konuda seni rol model almıştım.
Ayni sana benziyorum baba.

Yine gelsem yanına dizlerine uzansam yine bu müzik çalsa o zaman ki gibi başımı okşar mısın?
Dertlerim o zamanki gibi yine azalır mı ?
Peki sen beni o zaman ki gibi yine koşulsuz sever misin baba ?
Benim içimde hala o küçük Nur yaşıyor .
Seni seven Nur hala çok seviyor gösteremesede çok seviyor...

Arkamdaki dağim, ağacım, annemin biricik aşkı ,
Iyi ki varsın. Her şeye rağmen iyi ki hayatımdasın.
 
Kusur güzeldir üstadım. İnsana en çok yakışan kötü özelliklerden biridir ama güzeldir.
Ama kibir
Iste bu çok tehlikelidir üstadım.
Kibir kötüdür üstadım.
Kibirli insan tehlikelidir.
Hani bir zamanlar
Melekler aleminde bir melek vardı.
Cok güzel ve güçlüydü.
Ateşten yaratılmıştı.
Cok zeki ve akıllıydi.
Ve sonra insanlar yaratıldı.
Melek uzaktan izledi her şeyi.
İnsanları kendinden daha ezik gördü kendisini daha yukarıda gördü.
Ben Ateşten onlar topraktan tabiki de ben daha üstünüm dedi.
Ve elindeki tüm güzellikleri kayboldu.
Meleklik tacı elinden alındı.
Görüntüsü değişti.
Kibri onu bu hale getirdi.
Kibir kötüdür üstadım.
Eğer insanlık tacın elinden alınsın istemiyorsan aman ha uzak dur .
Her şey bir imtihan unutma bugün güvendiğin ne varsa yarin yok olabilir her şey geçici bu dünyada.
Senin olmayan hic bir şey için kibirlenme...


" Kendime ömürlük notum"
 
Evet bugün yazmak istedim dünden bugüne neler değişti anlatmak istedim.
Kendimi daha iyi hissediyorum önce burdan başlamak istiyorum. İnsanın kendisine olan sevgisi , güveni çok ama çok önemliymiş mutlu olmanın ilk maddesiymis onun daha da farkına vardım.
Eskiden ve su an ki ben kıyaslaması yapicam.
Eski ben :
👎Düzensiz bir hayat ( beslenme, maneviyat, rutin ev isleri)
👎tahammül sorunu
👎kalitesiz zaman
👎 kitap okuma konusunda erteleme
👎bakim konusunda esneklik
👎 oturarak zaman öldürme

Yeni ben :

💪düzenli hayat
💪daha sakinim derin nefes egzersizi.gececek düşüncesi.
💪ayni anda 2 işi yapabilme becerisi bir keyfi diğeri önemli
💪kitap okuma alışkanlığı
💪her gün cilt bakımı en azından bir nemlendirici.
💪 spor olmazsa olmaz

Baktim da şöyle yazdıktan sonra mutlu oldum ya yüzümde aptal bir gülümseme oluştu.

Son sözümü söyleyerek bu güne merhaba diyorum

İnsan isterse...
 
Ey okuduğunu anlamadığı gibi anlamadığını da yorumlayamayıp
başkalarından alıntı yapma mecburiyetinde kalanlar acınızı anlıyoruz. :kahve:
 
Şaşırttım kendimi, kendi kabuğumu kendim kırdım.
Imkansiz dediklerimi imkanli yaptım.
olmaz dediklerime olur gözüyle baktım.
Bazen esnemek.lazim.
Kural , disiplin şartlandirmalarla dolu bir hayat bazen güzel olabilir ama her zaman olduğunda insani hissislestiriyor.
Robottan farkımız kalmıyor.
Ozgurlesmeli insan bazen düşünce olarak .
Gözlerini kapattığında kendisini en gitmesi imkansiz yere götürebilmeli.
Ucabilmeli gökyüzünde. Bulutlarla kartopu oynayabilmeli.
Yıldızların kulağına bir şeyler fisildayabilmeli.
Kendi merhemini kendisi yapabilmeli insan. Acıyan düşüncelerini iyileştirebilmeli.

Özgürüm mutluyum huzurluyum.
Aci çekmeden para dökmeden yıllarımı bir şeye feda etmeden hazzı yakalayabildigim için Özgürüm.
 
Bugün 4 yaşındaki oğlumun kahvaltı hazirlamasiyla güne başladım.
Buzdolabindaki kahvaltiliklari masanın üzerine koymuş anne gel kahvaltı hazır diye beni çağırıyor ben de o sırada elimi yüzümü yıkıyorum.
Nasıl mutlu oldum. Gözlerim dolu dolu oldu.
2 buçuk yaşındaki oğlum da kahvaltıları toplamaya yardım etti.
Önce onlara kocaman sarıldım sonra sırtlarını sivazladim
Hep böyle merhametli ve kıymet bilen olun dedim.ve içlerinden gelen bu istek beni o kadar mutlu etti ki. Anlatacak dile dökecek kelimeler bile yetersiz kalıyor duygularimi.
Bugün kendimi daha çok değerli hissettim 🥰🥰
 
Bir alıntı paylaşacağım:

Screenshot_20210516-134006~2.png
 
Ama sen kendini affetme diyor ya, çok hosuma gitti :)
 
Kendi gelişim hikayem olacak belki de.
Yarim kalan ne varsa tamam olsun istiyorum.
Her konuda eksiklerim var.
Buraya yazdıkça tüm puzzle parcalarimi Ve eksik kalan parcalarimi birlestirecegim.

Baskalarina Mükemmel olmak değil gayem.
"Kendimin mükemmeli" olmaya geldim.

Hayatımda fazla yer kaplayan gereksiz ne varsa önce onları temizlemem gerekiyor.

En çok verim alan toprak, fazlaliklarindan ve gereksiz otlardan temizlenmiş olan topraktır.
Zaten mukemmelsîn daha ne kadar olabilirsin ki 😒
 
X