• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

sorun bebeğim ve çok yanlızım...

ama yinede yapayanlız olduğumu düşününce işin içinden çıkamıyorum yaa offff bozuk plak gibiyim sabahtan beri aynı şeylerri söyleyip duruyorumm

ne sen ne ben ne de yerde kimilerinin hiçe sayip ezerek geçtiği karınca...
asla yanlız değiliz
hepimizi bir yaradan var
lütfen O'na sığın
bu kadar karamsar olmak niye?
 
ya bana yardım edin ben kızımı kime emnaet edebilirim en azından günün bir kısmında???
 
konumu eski yerine teşır mısnız??? Bu benim en büyük derdim orda daha çok insana ulaşabiliyorum...
 
ya bana yardım edin ben kızımı kime emnaet edebilirim en azından günün bir kısmında???
bebek kreşleri var mı bilmiyorum.peki sonra sen evde napıcaksın merak ettim.
boşunamı konuştuk bilmiyorum,en azından bu düşüncen değişir sanmıştım.sen en iyisi iyi bir psikologla görüş.
bizden sana maalesef fayda gelmiyor.
 
Son düzenleme:
canım sen bebek bakımı hakkında yardım istemiyormuydun
bak herkes sana birşeyler söyledi yapacağın başka birşeyde yokki zaten
herkes üç aşağı beş yukarı aynı şeyleri yapıyor
ama sen yok ben bırakacak birini arıyorum illa diyorsan ben bilmiyorum
inşaallah bir an önce burdaki arkadaşların dediğini yaparsında hayatın yoluna girer
 
arkadaşım yanlız olmak kötü bişey değil.. emin ol değil... sen cocugunu 7 aylık etmişsin. demekki bakabılıosun.
yanlızlık konusuna geri döneyim. etrafında dırdırdır konusan suursuz bı annen olsaydı veya kaynanan kayınpederın görümcen vs. senın yapmak ıstedıgın herseyıne karıssalardı.. o zaman napardın. bebegınle ozel bısey yasayamasaydın... bak benım bebegım 10.5 aylık. ilk 5 ay ne eşim ne ben uyuyamadık inan bana. oyle bır gaz sancısı vardı ki... sacımı basımı yolasım gelıyordu.. hatta 2 kere eşim işten geldiginde kucagımda kızım aglarken benide ağlıyor vazıyette gördü... asabım o kadar bozuluyordu kı.. ağlamaktan helak oluyordu ve bısey yapamıyordum. yaptıklarım hıc fayda etmıyordu.
sen en zor zamanları atlatmıssın. bak al yavrunu, market alışverısını yapın.. hergun cıkın dısarı, en az yarım saat dısarda takılın.
bebeğini kimseye bırakma. yani ben kendimi düşünüyorum da, emanet edemem kimseye.. kimse bebegıme benden daha sefkatli davranamaz. benım kadar sevemez..

devam sütlerinden al içir bebeğine. gunde yarım lt vermen yeterli. formul muhallebıler var. onlardan yap. benım kızım cok sevıyor mesela. meyve püresi yap yedır. ıspanak patates havuc pirinci bı cay bardagı suyla pişir. püre yap. brokolı de koyabılırsın ıspanak yerıne. gecelerı tahıllı olan iyi geceler mamaları var. onlardan ver daha tok tutar. bebeğinle oyunlar oyna. bren yuzune dokunarak araba taksi kamyon jip bi biiip yapardım cok gulerdi mesela. netten masallar bul oku ona. müzik dinlet...
ama bı yandanda onceden tamir edilemeyen ruhsal yaraların için destek al. ilaçsız sadece terapiyle. konusarak at ıcındekılerı. rahatlar ınsan konusunca. daha aklıma bısey gelmioki. ama bebegınden ve esınden kuvvet al. bebegın sana muhtac. eşinden de destek al. ama hergun dısarı cık.. iyi gelıcek..
 
ya bana yardım edin ben kızımı kime emnaet edebilirim en azından günün bir kısmında???

Komşun var mı Artvin'de... Artvin insanlarını az çok bilirim.. Eli kuvvetli, beli kuvvetli, dili kuvvetli analardır..
Komşun varsa eğer.. Mümkünse yaşlıca olanlarından.. Hemen git kapısını çal.. Bu meramını anlat.. Kimsenin olmadığını da söyle..
Evine davet et.. Meramını bildir... Sonra da günlük bakım için sana yardımcı olacak birine ihtiyaç duyduğunu söyle..
Bunu belli bir bedelle yapabilirsin.. Hem sayende bir eve fazladan ekmek girmiş olur, hem sen bu süre içerisinde kendin için bir şeyler yapmaya başlarsın..
Uzmana görünmek gibi..
durumunuz var mı bilemiyorum.. Yoksa bile evladın için bir bileziğinden vazgeç.. Ancak tanıdığın ve güvendiğin bir komşuna emanet et.. Senin yanında baksın..
Sen bir ay kadar o esnada gerekirse hiç ilgilenme..
Artvin'de çaldığın kapılardan 10'da 8'i sana yardımcı olacaktır..
Ama dediğim gibi.. güvenebileceğin birine, sen evdeyken emanet et ve izle...
Ayrıca mutlaka yaşlı olsun...
 
bebegımı emanet edebılecegım guvenılır bı yer var mıdır acaba?? Boyle bı yer bılıyor musunuz??

bebegini guvenle emanet edebilecegin bir yer ne yazik ki yok ulkemizde,yani eger dogru anladiysam gunun bir kisminda bebegini birine birakip kendin de dinlenmek istiyorsan boyle bir kurum yada ozel muessese benim bildigim kadaroyila yok.Ama oyle biri senin evinde var,kizinin babasi!Esinin isinli oldugu gunde,evde oldugu saatlerde ona emanet et,ona daha fazla sorumluluk ver,burda yazdiklarini iliskiniz elveriyorsa onunla da aynen boyle paylas,korkma olur mu.

allaha çok şükür ki bir rahatsızlığı yok en çok beslenmede zorlanıyorum birde ağlayınca susturmada. beslenmesi nasıl olacak onu bilemiyorum...

Beslenmesini bebegin belirleyecek ne yazik ki.Keske bebekler bizim istedigimiz gibi bol bol ve hep faydali seyler yese ama oyle olmuyor.Aciktikca ve ihtiyaci olan seyleri vereceksin,bu kadar basit demeyecegim cunku o kadar basit degil.Bazen bir bebegi doyurmak ve ac tutmamak bir sinir savasi oluyor ama bil ki bu hepimizin evinde oluyor ,herkes bu yasadikalrinin az yada cok yasiyor.Bebegin 7 aylik,anladigim kadariyla hafif hafif ek gidaya da gecmis.-

-3 saate bir bebegini besle.Ne zaman devam sutu ne zaman ek gida sen karar ver.meyve puresi ver,yogurt ver...doysun karni,vitami alsin guclensin,amac bu.besleyemiyorum bakamiyorum deme,hic birimiz aslinda istedigimiz gibi yada ogrendigimiz gibi besleyemiyoruz bebeklerimizi.bosver,saglikli ve yasina uygun besnler yesin yeterli.
-gece acliktan uyanip aglamiyorsa bebegine hic bir sey verme,boylece gun icinde daha istahli olacaktir
-bebegine bol su vermeyi ihmal etme,ek gida aliyor cunku




doktor genelde yemiyor deyince acıkırsa yer zorlama diyor yani yememeyi problem etmiyor elime bir liste verdiler şunlar şunlar verilecek diye ama verdiği kağıtta detaylı bilgi yok şöyle yazmış 6. ayı dolunca anne sütü yoğurt meyve suyu sebze çorbası yumurta saırısı pekmez verilecek gıdalardır diye neyi ne zaman nasıl verecez onu bilmiyorum bir menüm günlük saatli bir uymam gerekn programım yok yani

bu aylarda bir bebegin zaten oyle saatli bir programi zor olur,gunu gunune uymaz onu simdi,yukarda da dedigim gibi bebegin tok olsun yeter,bir de ayindan once verilmeyecek besinlere dikkat et,hepimiz internetten arastirip da buluyoruz neyi ne zaman verecegimizi,hic birimize annemiz kaynanamiz soylemiyor,uzme kendini yalnizim diye,bebegimi uyutunca bende gun ciinde aklima takilan her seyi nette okuyup arastiriyorum,sen de oyle yap herkes gibi

peki ben bebek bakımını yanlız basaramazsam bana yardım edecek bır yer yok mudur?? bebeği emanet edecek bir yer değil de bebeğime bakmayı öğretecek yardım edecek bir yer???

arladasim anliyorum ne kadar caersez bir sekilde bebegine birazcik olsun bakabilecek bir yere ihtiyac duydugunu.yine soyluyyorum o yer o kimse BABASI!


şimdi uyuyo uyku düzeni yok diyorum ya bir düzen oluşturamadım hala

cok normal,daha uzun bir sure uyku duzeni olusmayack,bunu da beceremedim der gibi kendini suclamaktan vazgec.Bebeklerin cogu severek yemez,zorla beslenir,uyku duzenleri bozuktur,gece uyanir aglarlar,gunduz aglarlar,oglen aglarlar,inidide aglarlar susmazlar,acikirlar ama yemezler,uykulari gelir ama uyumazlar vs vs bunlarin hepsi normal canim benim,sorun sen yada senin beceriksizligin degil.

tekrar sorayım bana bebek bakımı konusunda yardım edebilecek bir kuruluş bir yer var mıdır>? böyle bir kuruluş duyan bilen var mı??

BABASI!

hep olmayan şeyleri istiyorum bebeğimi alıp olsaydı eğer tabii anneme gitseydim o bana öğretseydi bak kızım şöyle yapıcan böyle yapıcan deseydi bana yardım etseydi korkma üzülme ben varım yanındayım deseydi ya da böyle bi kayınvalidem olsaydı ya da bi yakınım ne bileyim teyzem halam vs ama benim hayattta kimsem yok kii ben ne talihsiz ne zavallı biriyim şimdi bu bebek de öyle olcak off keşke baştan bunları düşünebilseydim ama kendimin böyle olacağını biilemedim bu kadar kötü olabilceğimi hiç düşünemedim doğum sonrası depresyon diye birşey hiç duymamıştım bile.... Her zorluğu aşıyordum bir şeklide ama bunu aşamıyorum ....

gercekten de yaninda annenin kayinvalidenein olmamasi zor,ama bir cogumuzun annesi kayinvalidesi hayatta oldugu halde bebeklerimizi tamamen yalniz buyurtuyoruz,hic bir yardim gormeden.Sunu unutma,bunlar anneligin zor zamanlari,azcik daha buyusun isin bir nebze olsun kolaylasacak,alip kizini gezmelere gideceksin,birlikte alisveris yapacaskinz,rahatca uzun uzun uyuyacaksin,kizin sana anneler gunu hediyesi alacak,karnesi pekiyilerle dolu olacak vs vs....guzel gunler sizi bekliyor bunu unutma.Sen yeter ki sabret ve elinden geleni yap sadece.

ya bana yardım edin ben kızımı kime emnaet edebilirim en azından günün bir kısmında???

babasi isten eve geldiginde babasina emanet edip canin ne istiyorsa onu yap.En azindan ben oyle yapiyorum.
 
arkadaşım çok sağol çok moral oldu bana bu yazdıkların. Keşke senin gibi bir komşum olsaydı yanıbaşımda şimdi bu durumda olmazdım. Güçlü olmam lazım bebeği bırakmak fikri saçma gerçekten de sanki bırakınca iyi mi bakacaklar belki ben bakamıyorum diye kendi kendimi yeyip bitirdiğimden daha kötü bakacaklar.

Kendimi güçsüz hissediyorum hepsi bu. Acemiyim bilgisizim birde kendimi çok suçluyorum bunları yapmamam lazım. Sanırım çocuklaştım sevgi ve şevkate ihtiyacım var gibiyim. Ay nebilyim çok zor günler geçiriyorum çoookkkk.
 
benil, yazdıklarını içim acıyarak okudum... bence imkanın varsa bir psikolog desteğine başvurmalısın... yaşam koçun olsun... çünkü daha annelik adına o kadar çok yolun var ki... 2 yaş sendromu kapında... bu moralle bu psikolojiyle sorun çığ gibi büyür önünde... imkanın varsa lütfen psikolojik destek al... bol şans.
 
hepinize çok teşekkürler arkadaşlar yorumlar için

haklısınız aslında düşünmeliydim bunu depresyona girip bebeğime bakamazsam kimden destek alırım diye ya da doğumuma kim gelir kim yanımda olur diye bunları düşünüp öyle yapmalıydım bebeğimi ama nerden bilebilirim ki bu kadar çaresizlik içine düşebileceğimi. Aslında biliyordum yanlız olduğumu kimsemin olmadığını annemin babamın öldüğünü hayatta yapayanlız olduğumu eşimin ailesininde olmadığını hepsini biliyordum üstesinden gelirim sandım ama olmadı yapamadım.

bebeği bırakma mevzuna gelince belki benden daha iyi bakan olur mu acaba diye düşünüyorum ama sanırım haklısınız ya döverlerse ya bir köşeye atarlarsa ya aç bırakırlarsa.

En doğru yolu biliyorum aslında bir an önce toparlanıp bebeğime en iyi şekilde bakmam lazım ama işte yapamıyorum artık bu zamana kadar çok uğraştım kendimle mücadele ettim ama olmuyor son noktaya geldim. Çaresizce buradan yardım istedim ama kızanlarda olmuş bana haklılar aslında ben bile kendime o kadar kızıyorum ki bu küçücük bebeğin ne günahı vardı o istemedi dünyaya gelmek onu ben istedim ve şimdi bakamıyorum deyip kenara çekilmek olmaz ki fareler köpekler bile yavrularına bakarken benim böyle yapmam çok büyük günah. beni allah ıslah etsin.

Biraz sosyal desteğe bi anneye belki bi kayınvalideye yani güvenebileceğim birilerine ihtiyacım var ama hiç bir desteğim yok. Çok üzgünüm kendimden nefret ediyorum o küçücük bebeğe bunları yaşattığım için.

canim kendini suclamayi birak...
belli ki dogum sonrasi depresyonundasin...
bak bunu bir tek sec yasamiyorsun...
eltim de yasadi bunu ama o hafif sekilde atlatti, ikinci cocuguydu cunku.
bebege bakmak hic icinden gelmiyordu...
hatirliyorum da bebek kucucuktu daha 1-2 haftalik, kocasina birakir gorumcelerime birakir birakir hergun gezmeye gider aksama kadar da gelmezdi...
o kendi kendine atlatti hafif sekilde...
ama senin belli ki yardimcin yok...
o yuzden bebegini de al bir gun yanina, doktora git...depresyondasin canim kendini o nedenle eksik ve kotu bir anne gibi goruyorsun...
ben cok mukemmel bir anne olacagina inaniyorum, aksi olsa buraya konu bile acmazdin ya da internetten arastirma yapmazdin...bebegini bir kenara birakir kacardin degil mi?
ama yapmadin, bebegine bakacaksin en iyi sekilde...bak biz forumda hepimiz buna inaniyoruz...
ama lutfen doktora git, en azindan derdini anlat sana durumun hakkinda aciklama yapsinlar, hatta esini de yanina al git canim o da sana destek olsun doktorun dediklerini duysun ki o da sana yardimci olsun bebege bakmaya alismanda...sen annesiysen o da babasi, bebegi tek basina yapmadin ya babasi da destek olsun tatlim...
bebek falan maddi durumunuzu sarsmis olabilir, ama ssk'niz varsa ya da bagkur devlet hastanesinin psikiyatri bolumune de gidebilirsiniz...eger durumun iyiyse boyle 60-80 tl verebilceksen skk ile ugrasma direk bir psikiyat bul internetten Artvin'de(eger varsa tabi, bilemiyorum) hemen durumunu anlat randevu al, doktor sana en iyi sekilde yardimci olur canim lutfen uzme kendini...
hem belki rahatlatici hap falan verir, seninle konusur icini de dokersin sonra hapini alirsin rahatlamis sekilde bebegine de guzelce bakarsin sonra bebegini alir koynuna beraber uyursunuz stressiz...
devlet hastanesine gideceksen bir sabah erkenden kalk, al kocani bebegini yanina git hastaneye psikiyatri bolumunden sira al canim. doktorlar gorus bak eminim cok iyi gelecek canim benim uzulme sen...

bak ben yurt disindayim, annem yok babam yok burada, yarin bir gun ben de cocuk yapicam ama kimse olmicak yanimda, annem yanima dahi gelemez cunku panik atak hastasi ucaga binemiyor...
kayinvalide de olmicak...
ben de bebegime tek basima bakicam insallah canim. yapamam deme, annesin sen 9 ay o cocugu tasidin, dogurdun, bakarsin tabi...yeter ki kendini uzme, sikma ve guclu ol...

bir de bebegin cok mu agliyor da bakamiyorum diyorsun tatlim?
bebegin cok gazli olabilir o yuzden agliyor olabilir.
cok gazli bebeklere kolik deniyor tatlim, kolik krizleri yani gaz krizleri 3.-4. aya kadar falan devam edebilir canim buna aliscan mecburen...elektrik supurgesi sesi, su sesi, sac kurutma makinasi sesi, kolik muzikleri (bunun cd'leri var satin alabilirsin) bebeklerin aglamasini biraz kesebiliyor canim...bu sesler bebeklerin anne karnindayken duyduklari seslere benzermis ondan severlermis...
 
canım bi şekilde yardıma ihtiyacım var bebek bakımı konusunda. Mecburum yoksa bu zamana kadar bende hevesli değildim tabiiki hiç bilmediğim insanların yardımını istemeyi ama mecburum şuan kötü durumdayım psikolojikmen çok yıprandım ne yapacağımı bilemiyorum etrafımda bana destek olacak kimse de yok çaresizce yardım istiyorum başka ne yapayım ne yapabilirim mecburum güvenmeye sizlerden yardım istiyorum bi akıl istiyorum yapıcak birşeyler olamalı mutlaka...

çık gez dolaş diyor bazı arkadaşlar ama gezmek işe yaramıyor aklımda sürekli ben bu bebeğe nasıl bakacağım düşüncesi varken gezmenin de bir faydası yok zaten böyle çözümler işe yaramıyor mecburen benim birinden bebek bakımını bilen birinden destek almam lazım...

kafam çok karışık işin içinden çıkamıyorum hamileyken de hep yanlızdım bunu biliyordum tek başına bakacağımıda biliyordum ama yapamıyorum işte olmuyor allahım çıldıracak gibiyim ya kendi öz yavrum nasıl bakamıyorum nasıl bu hale geldim anlayamıyorum birşeyler yapmam lazım...

Bazı arkadaşlar da psikiyatriye git demişler gittim onu da yaptım zamanında verdiği reçeteleri kullanınca hiç olmadı gün boyu yataktan çıkamadım dünya üzerime çöktü sanki öyle kötü oldum. Oda çözüm olmadı.

Ben şimdi ne yapacağım yaa allahım ne olur bana yardım et sen çok büyüksün rabbim....
 
canım ben 3yaşındaki kızıma ve 19 aylık ogluma tek başıma bakıyorum.okuldan gelince büyük kızımda biraz yardım ediyor.bebek bakmak okadar zor bir iş deyil.tabi icinden gelerek ve severek bakarsan.onunla oyunlar oyna onunla uyu,ben öyle yapıyorum.:16::16:
 
komşuluk ilişkilerim vardı hatta gün bile yapmıştık geçen yıl ama maalesef bu yıl kapımı çalan pek kimse yok malum yardım isterim diye çekiniyo herkes :((((
 
benilcim tek söyledigin şey bakamıyorum bunu at kafandan bakabilirsin hekezin bi yardımcısı yokki zorluklarla bu dönemi atlatıyoruz hepimiz, biraz dayanman gerek ama sen kendini koyvermişin olmazki böyle biz nedesek sana vız gelir sen yanına yardımcı istiyorsun herkezde bu şans yok malesef gerçekleri görüp bebegine iyi baktıgını düşün olurmu topla kendini lütfen......
 
Back