Hatunlar selam!
Abuk subuk bir kafa karışıklığıyla geldim. Konu biraz saçma gelebilir yaşla doğru orantılı olarak ama takıntılı olduğum için ancak kadınlar anlar halimden diyip bu başlığı açtım.
Özetle konu şu: 4 aylık ilişkimde 5 Şubat’da ilk kez sevgilimle dağ evine gitmek üzere plan yaptık birkaç geceliğine. O 42, ben 37 yaşındayım. O yengeç, ben kova. Daha önce kalabalık kamp, konser, arkadaş ziyaretleri yemek vs organizasyonları yaptık ama bu ilk baş başa ve doğum günümde planladığımız bir tatildi. Konuşuyoruz heycanlıyız, tarih yaklaştı vs diye şu gün bunu yaparız filan derken 2 gün önce kalabalıklıyken arkadaşlarıma siz de gelsenize dedi bana sormadan yanımda. Ben şok. Neyse ki 50’lerinde bi arkadaşım “abi kız belki doğum gününde baş başa olmak ister” dedi ben de e yani dedim güldük konu kapandı tabii ben bozuldum.
Dün de kuzenimle görüntülü yaparken yine bana sormadan o gelim ben de diyince “gel abi mangal yaparız birlikte” dedi. Bu sefer iyice bilendim. Rahatsız olduğum bana sorulmadan bu tarz ataklarda bulunması. Dillendirince de
“Sen mutlu olursun diye düşündüm” dedi. Bugün de kafama taktığımı konuyu dile getirdim. Benle istemiyor musun baş başa sıkılıyor musun dedim. Bu sefer de “Ben insanları davet etmeyi seviyorum” dedi.
Şimdi hangisi gerçek? Benim mutlu olmam için miydi bu saygısız hamleler, yoksa kalabalığı davetleri sevdiği için mi, her türlüsüyse de inanılmaz gıcık oldum. İnsan yerine koyup sorulmalı böylesine özel ilk planda diye düşünüyorum.
Hoşlanmadığımı söyledim bu tarz şeylerden tamam aşkım, tamam aşkım filan dedi. Az kaldı filan dedi tatlıya bağladık ama sinek küçük mide bulandırır.
Sizce psikolojide ve duygusal olarak bu tarz bir deneyimi nasıl değerlendirirsiniz? Çünkü benim bütünnnnn hevesim heyecanım kaçtı 15-20 gün öncesi konuştuklarımızla ilgili.
Abuk subuk bir kafa karışıklığıyla geldim. Konu biraz saçma gelebilir yaşla doğru orantılı olarak ama takıntılı olduğum için ancak kadınlar anlar halimden diyip bu başlığı açtım.
Özetle konu şu: 4 aylık ilişkimde 5 Şubat’da ilk kez sevgilimle dağ evine gitmek üzere plan yaptık birkaç geceliğine. O 42, ben 37 yaşındayım. O yengeç, ben kova. Daha önce kalabalık kamp, konser, arkadaş ziyaretleri yemek vs organizasyonları yaptık ama bu ilk baş başa ve doğum günümde planladığımız bir tatildi. Konuşuyoruz heycanlıyız, tarih yaklaştı vs diye şu gün bunu yaparız filan derken 2 gün önce kalabalıklıyken arkadaşlarıma siz de gelsenize dedi bana sormadan yanımda. Ben şok. Neyse ki 50’lerinde bi arkadaşım “abi kız belki doğum gününde baş başa olmak ister” dedi ben de e yani dedim güldük konu kapandı tabii ben bozuldum.
Dün de kuzenimle görüntülü yaparken yine bana sormadan o gelim ben de diyince “gel abi mangal yaparız birlikte” dedi. Bu sefer iyice bilendim. Rahatsız olduğum bana sorulmadan bu tarz ataklarda bulunması. Dillendirince de
“Sen mutlu olursun diye düşündüm” dedi. Bugün de kafama taktığımı konuyu dile getirdim. Benle istemiyor musun baş başa sıkılıyor musun dedim. Bu sefer de “Ben insanları davet etmeyi seviyorum” dedi.
Şimdi hangisi gerçek? Benim mutlu olmam için miydi bu saygısız hamleler, yoksa kalabalığı davetleri sevdiği için mi, her türlüsüyse de inanılmaz gıcık oldum. İnsan yerine koyup sorulmalı böylesine özel ilk planda diye düşünüyorum.
Hoşlanmadığımı söyledim bu tarz şeylerden tamam aşkım, tamam aşkım filan dedi. Az kaldı filan dedi tatlıya bağladık ama sinek küçük mide bulandırır.
Sizce psikolojide ve duygusal olarak bu tarz bir deneyimi nasıl değerlendirirsiniz? Çünkü benim bütünnnnn hevesim heyecanım kaçtı 15-20 gün öncesi konuştuklarımızla ilgili.