Yıl 2007..
..lise 1
o okula gitmek istemiyorum kesınlıkle..
babam zorluyor burdaki en iyi okul bu diye.. el mahkum başlıyorum liseye..
çok başarılı bir yıl geçiriyorum.. aklım derslerimde daha cok nasıl basarılı olurum düşünceleri dışında baska hıcbırsey barındırmıyor..
..lise 2
edebiyat hocamla arkadas gıbıyız..
hersey o gün başladı işte.. şimdi düşündüğümde sevinmeli miyim üzülmeli miyim inanın hiç bilmiyorum..
tiyatro var dedı.. oynamak istermisin dedi.. bütün kadro tamam basroldekı kızı arıyoruz gel bi dene istersen dedı..
gittim.. dha kapıyı açar açmaz gördüm onu.. bian ayıramadım gözlerimi afalladım napıcağımı şaşırdım.. toparladım kendımı sonra..
utangaçlığım , çekimserliğim sağa sola şüpheli bakışlarım.. bide yaşıtım kimse yok.. hepsi benden 2-3 yaş büyük..
utana sıkıla okudum replikleri.. beğendıler..
başroldeki esas kızdım oda esas oğlan :)
prova 2 ay devam etmişti..
iki ayda nasılda bağlanmıştım ona.. kesınlıkle prova dısında konusmuyorduk , görüşmüyorduk.. sadece ben her gidişimde camdan bana bakıyodu tabii bende ona..
o bakışlar herşeye bedeldi.. sarılmaya öpmeye koklamaya herseye..
tiyatro oynandı bitti..
açılamamıştı hala..
mezun oluyordu liseden , bidaha göremiycem die üzüntüden ölüyordum..
bigün msn de eklendım tarafından.. sayfalarca yazılar yazdı.. aşkını sevgısını hıssettığı herseyı söyledi..
tesekkur ettım sadece..
sebebını sordu tesekkurumun.. aynı şeyleri söyleme zahmetınden kurtardığın için dedim..
Yıl 2008
.. lise 3
ilk girişinde kazanamamıştı sınavı (malum öss ).. üzülmüyordu çünkü gram çalışmamıştı :)
ikinci girişi olcaktı o yıl..
gençlik tabii.. arkadaslar , farklı heyecanlar , farklı duygular hersey başka gözüküyordu gözümüze..
inanılmaz mutluyduk.. ne bi tartısmamız , ne bi saygısızlığımız , ne bi aşırılığımız olmustu.. evleneceğım adam diyordum daha o zaman bile..
sınırsız sms lerımız yoktu haftalık 100 smsn.. birbirimize attığımız bikaç msj bile nasılda sarsardı derınlerden yüreğimizi..
ne onun gözü görüyordu benden başkasını.. ne de benim gözler bi başkasını..
neyse o yılda kazanamadı sınavı..
üzüldümü hayır !
üzüldüm mü asla yanımda olmasından dha ngüzel ne olabılırdı..
Yıl 2009
.. lise 4
herşeyin farkındaydım artık..
içinde bulunduğum ilişkiye körü körüne bağlanmıştım..
ve artık sınav stresi bastırmıstı..
ama ben ondan başka hiçbişey düşünemiyordum..
varsa yoksa o yediğim yemeğe , içtiğim suya karışmıştı..
herşey tozpembe gözüküor gözüme..
ama o artık kazanmak zorunda şu sınav denen ılleti..
sınavdan baska hıcbısey dusunemez olmus..
o yıl artık büyüdüğümü anımsıyorum gerçek anlamda..
aşk acısı yaşıyorum.. kaybetme korkusuyla karışık..
ya farklı yerlere gidersek diye..
haftanın bikaç günü ilk günden beri gittiğimiz cafemizde oturup gelecek hakkında hayaller kuruyoruz..
sınava girdik..
o tercıh yaptı ben yapamadım puanım cok yetersızdı.. bı yıl dha hazırlanırım daha iyi olur die avuttum kendımı..
onun sınav sonucunu beklıyoruz..
bi yanım gıtsın artık diorum bi yanım benı hıc bırakmasın..
ve kazandı..
içimi garip bi huzursuzluk kapladı..
o gidene kadar istisnasız her gece ağladım..
seni hep beklicem bitanem.. beni oralarda sakın yalnız bırakma diordu..
nasıl gitti onu nasıl uğurladım inanın hiç hatırlamıyorum.. tek bildiğim bian önce yanına gidebilmekti..
onsuz 1 yıl nasıl geçti bi ben bi Allah bi o bilir..
ben nasıl gecicek derken hiç hissettirmedi yokluğunu..
hep destek oldu.. moral üstüne moral verdi.. pes ettiğimde yeniden başlamamı sağladı herseye..
yanımda oldğndan daha ilgiliydi..
program bıle yapmıstık beraber..
ders çalışıyorum , konusyoruz , yemek yıyorum msjlasıyoruz , ders çalışıyorum , kamera açıyoruz..
aramızdaki onca kilometreye rağmen hiç atlamadı özel günleri..
yıl dönümümüzde sürpriz yaptı.. gelmicek sanıyodum sınavları vardı çünkü..
çıktı karşıma ummadığım bi anda..
böyle işte hiç yalnız bırakmadı..
bende onu yalnız bırakmayacağıma dair söz verdim.. nolursa olsun gelicem yanına dedim..
sınava girdim.. tercihimi yaptım.. sonuç sayfasına bakığımızdaki sevinç çığlıkları hala kulağımda..
tutmustum verdiğim sözü..
Yıl 2010..
..üniversite 1
nasıl heyecanlıyız.. sevgımız nasılda taşıyor içmizden.. nasılda mutluyuz..
onca emeğin karşılığını almanın müthiş hazzı.. keyfımıze diyecek yok..
hazırlıklarımı tamamladım gidiyorum artık..
onunla aynı havayı solumaya gidiyorum..
bizi yaşamaya , aşkı yaşamaya gidiyorum..
geleceğimiz için ilk adımı atıyorum..
herşeyi birlikte yapıyoruz..
her konuda sonuna kadar destek oluyoruz bırbırımıze..
benım ıcın yaptığı fedakarlıkları , iyilikleri anlatmaya inanın sayfalar yetmez..
yemedi yedirdi.. içmedi içirdi.. korudu sakladı , sakındı gözünden..
mutlu olmam için herseyi yaptı.. gözümü hiçbişeyde bırakmadı..
hem en iyi dostum oldu hem en iyi sırdaşım..
herşeyim oldu..
bağlandıkça bağlandım..
çoğumuzun bir erkeğin bunları yapması imkansız dediğimiz şeyleri yaptı..
ne gurur bildi ne başka birşey..
ondan baska kımsem yoktu orda.. tartıstığımızda bile yanımdaydı..hıc yokluğunu yasamadım..
bu arada yeni bir yıla girdik birlikte ..
anılarımıza koca bir yıl daha ekledık..
aılesıyle tanıstım..
bütünüyle birlikte bir yasam işin sadece okullarımızın bitmesi kalmıstı artık..
ve malum yaz tatılı..
staj yapıcaktı o.. aynı zamanda çalışacakı..
cok yoğundu.. ayrıca yasadığımız yerden dolayı görüşme imkanımız kısıtlıydı..
yaklaşık 2.5 ay oldu görüşmelerimiz bir elimin parmaklarının sayısını geçmedi..
sabrettık..
sunun surasında 1 ay kalmıstı..
tam 5 gün önce arkdaslarıyla mangal yapmaya gitti şehir dışına..
yola cıktık die msj attı.. geç olmadan gelselerdi bari içim rahat uyuyacaktm..
gelecekleri yol en fazla 2 saatlikti.. ama tam 5 saat olmustu telefonu kapalıydı..
merak edıp ablasını aradım..
ben sana haber vericem dedi..onlarda merak etmişlerdi..
arkdaslarını aradım telefonlarıı kapalıydı..
nasıl dualar edıp nasıl gözyaşları döktüğümü anlatamam..
ona bişi olursa hayat son bulurdu benım için..
kaldıramazdım böyle bişeyi..
en son bi arkdasını aradım..açtı tlfunu..
noldu dıorum yalvarıorum bişi söyle die..
elif sana işin doğrusunu anlatıcam dedi..
ben eve geldim o yanında ıkı arkadasla birlikte orada kaldılar.. ilk şokum bu oldu
alkol aldılar..ikinci şokumuda yaşamıştım
ve telefonları bilerek kapadılar.. son şokumuda yasadım ve kapadım telefonu..
annesini aradım polise fln gidicem cok merak ettim fln diodu..
acıdım kadının haline..
herseyı anlattım böyle böyle olmus dedım..
gecenın bı yarısı annesı aradı tekrar..
saat geç olduğu için arabayı yolun kenarına çekmişler yarın sabah dönüceklermiş dedi..
yalan söylemiş annesinede..
sabah 3 e kadar aradım tlfunu acık olduğu halde cvp vermedı..
o gece verdim kararımı hersey bitti artık die..
aramıycam artık dedım.. gururma yediremedim yaptıkları yakışmadı..
sabah msj geldi evdeyim die..
ardından sayısını hatırlamadğm kadar cvpsız arama..
en sonunda dayanamadım açtım ne var dedım..
acıklamasına izin vermedim.. arkadasın herseyı anlattı dedım.. sen kendıne göre değerlendir falan dedi..
sen ne dıe annemleri aradın ortalığı karıştırdın sabahtan beri kavga ediyorum evdekılerle fln dedı..
o halde olduğu bılseydım kılımı bıle kıpırdatmazdım dedım.. sana bişi oldu sandım..
hem suçlu hem güçlü..hala inkar ediyor yaptıklarını..
bağırmaya başladık birbirmize o benı bastırmaya calısıo ben böyle bişiyi nasıl yapar die deliriyorum..
en son ağzımdan söylenmicek bişi çıktı.. kapadı telefonu..
hıcbısı konusamadık o gün noldu hiçbişi bilmiyorum..
şuan napıo ne hıssedıo hiçbişey bilmiyorum..
bildiğim tek şey çok zor olsada onu unutmam gerektiği..
bana yalan söyleyen biriyle hemde böyle bi konuda (ben sımdıye kadar alkol almadım ve alkol alan bi eşim olsun istemiyorum.. bana bu konuda söz vermişti ve yıllardı alkol almadığına emındım)
birlikte olmak istemiyorum..
şuan acıların en büyüğünü yaşıyorum..
yüreğimi tam orta yerinden burkan ve hala anlam veremedığım birşey daha var..
5 gün oldu ne bi msj ne bi arama.. ne bir özür ne bir açıklama..
affedeceğimden değil sadece ben bi an aklımdan cıkaramazken , ben günlerdir ruh gibi dolaşırken o nasıl bu kadar umarsız..
ha bide şöyle bişi oldu msn uğramayan adam msnde iletisini ' umursamaz' yazmıs..
benim sürekli msnde takıldğmı bılıor..
bu ıletıyı görünce dha bi kötü oldum..
2 hafta sonra gidiorum..
onunla başladığım hayata onsuz devam edicem.. aynı sehırde ıkı yabancı olucaz..
onunla yaptığım herseyı onsuz yapıcam artık , belkide yapamıcam..
canım hiç böyle acımamıştı..
onca yaşanmışlık , onca anı , paylaşılan hayaller..
koskoca 5 yıl.. ondan öncesini anımsayamadığım hayatım..
güne onsuz uyanmak ve daha kötüsü günü onsuz bitirmek..
ellerim uyuşuyor yazarken.. zihnim karıncalanıyor..algılayamıyorum.. inanmak istemiyorum..
ve bile bile göz göre göre bana yalan söyleyen bi insan benim eşim olamaz diyorum..
ona yakıştıramıyorum.. gözümde gönlümde tanıdığm gibi kalsın istiyorum.. bu yüzden gidiyorum..
inanın kalmayı tercih edebilmek isterdim ölüme..
ama yoruldum , kalbım artık bunları kaldıramıycak kadar kırgın..
şimdi siz söyleyin bütün samimiyetinizle.. yerimde olsaydınız ne yapardınız ???
..lise 1
o okula gitmek istemiyorum kesınlıkle..
babam zorluyor burdaki en iyi okul bu diye.. el mahkum başlıyorum liseye..
çok başarılı bir yıl geçiriyorum.. aklım derslerimde daha cok nasıl basarılı olurum düşünceleri dışında baska hıcbırsey barındırmıyor..
..lise 2
edebiyat hocamla arkadas gıbıyız..
hersey o gün başladı işte.. şimdi düşündüğümde sevinmeli miyim üzülmeli miyim inanın hiç bilmiyorum..
tiyatro var dedı.. oynamak istermisin dedi.. bütün kadro tamam basroldekı kızı arıyoruz gel bi dene istersen dedı..
gittim.. dha kapıyı açar açmaz gördüm onu.. bian ayıramadım gözlerimi afalladım napıcağımı şaşırdım.. toparladım kendımı sonra..
utangaçlığım , çekimserliğim sağa sola şüpheli bakışlarım.. bide yaşıtım kimse yok.. hepsi benden 2-3 yaş büyük..
utana sıkıla okudum replikleri.. beğendıler..
başroldeki esas kızdım oda esas oğlan :)
prova 2 ay devam etmişti..
iki ayda nasılda bağlanmıştım ona.. kesınlıkle prova dısında konusmuyorduk , görüşmüyorduk.. sadece ben her gidişimde camdan bana bakıyodu tabii bende ona..
o bakışlar herşeye bedeldi.. sarılmaya öpmeye koklamaya herseye..
tiyatro oynandı bitti..
açılamamıştı hala..
mezun oluyordu liseden , bidaha göremiycem die üzüntüden ölüyordum..
bigün msn de eklendım tarafından.. sayfalarca yazılar yazdı.. aşkını sevgısını hıssettığı herseyı söyledi..
tesekkur ettım sadece..
sebebını sordu tesekkurumun.. aynı şeyleri söyleme zahmetınden kurtardığın için dedim..
Yıl 2008
.. lise 3
ilk girişinde kazanamamıştı sınavı (malum öss ).. üzülmüyordu çünkü gram çalışmamıştı :)
ikinci girişi olcaktı o yıl..
gençlik tabii.. arkadaslar , farklı heyecanlar , farklı duygular hersey başka gözüküyordu gözümüze..
inanılmaz mutluyduk.. ne bi tartısmamız , ne bi saygısızlığımız , ne bi aşırılığımız olmustu.. evleneceğım adam diyordum daha o zaman bile..
sınırsız sms lerımız yoktu haftalık 100 smsn.. birbirimize attığımız bikaç msj bile nasılda sarsardı derınlerden yüreğimizi..
ne onun gözü görüyordu benden başkasını.. ne de benim gözler bi başkasını..
neyse o yılda kazanamadı sınavı..
üzüldümü hayır !
üzüldüm mü asla yanımda olmasından dha ngüzel ne olabılırdı..
Yıl 2009
.. lise 4
herşeyin farkındaydım artık..
içinde bulunduğum ilişkiye körü körüne bağlanmıştım..
ve artık sınav stresi bastırmıstı..
ama ben ondan başka hiçbişey düşünemiyordum..
varsa yoksa o yediğim yemeğe , içtiğim suya karışmıştı..
herşey tozpembe gözüküor gözüme..
ama o artık kazanmak zorunda şu sınav denen ılleti..
sınavdan baska hıcbısey dusunemez olmus..
o yıl artık büyüdüğümü anımsıyorum gerçek anlamda..
aşk acısı yaşıyorum.. kaybetme korkusuyla karışık..
ya farklı yerlere gidersek diye..
haftanın bikaç günü ilk günden beri gittiğimiz cafemizde oturup gelecek hakkında hayaller kuruyoruz..
sınava girdik..
o tercıh yaptı ben yapamadım
onun sınav sonucunu beklıyoruz..
bi yanım gıtsın artık diorum bi yanım benı hıc bırakmasın..
ve kazandı..
içimi garip bi huzursuzluk kapladı..
o gidene kadar istisnasız her gece ağladım..
seni hep beklicem bitanem.. beni oralarda sakın yalnız bırakma diordu..
nasıl gitti onu nasıl uğurladım inanın hiç hatırlamıyorum.. tek bildiğim bian önce yanına gidebilmekti..
onsuz 1 yıl nasıl geçti bi ben bi Allah bi o bilir..
ben nasıl gecicek derken hiç hissettirmedi yokluğunu..
hep destek oldu.. moral üstüne moral verdi.. pes ettiğimde yeniden başlamamı sağladı herseye..
yanımda oldğndan daha ilgiliydi..
program bıle yapmıstık beraber..
ders çalışıyorum , konusyoruz , yemek yıyorum msjlasıyoruz , ders çalışıyorum , kamera açıyoruz..
aramızdaki onca kilometreye rağmen hiç atlamadı özel günleri..
yıl dönümümüzde sürpriz yaptı.. gelmicek sanıyodum sınavları vardı çünkü..
çıktı karşıma ummadığım bi anda..
böyle işte hiç yalnız bırakmadı..
bende onu yalnız bırakmayacağıma dair söz verdim.. nolursa olsun gelicem yanına dedim..
sınava girdim.. tercihimi yaptım.. sonuç sayfasına bakığımızdaki sevinç çığlıkları hala kulağımda..
tutmustum verdiğim sözü..
Yıl 2010..
..üniversite 1
nasıl heyecanlıyız.. sevgımız nasılda taşıyor içmizden.. nasılda mutluyuz..
onca emeğin karşılığını almanın müthiş hazzı.. keyfımıze diyecek yok..
hazırlıklarımı tamamladım gidiyorum artık..
onunla aynı havayı solumaya gidiyorum..
bizi yaşamaya , aşkı yaşamaya gidiyorum..
geleceğimiz için ilk adımı atıyorum..
herşeyi birlikte yapıyoruz..
her konuda sonuna kadar destek oluyoruz bırbırımıze..
benım ıcın yaptığı fedakarlıkları , iyilikleri anlatmaya inanın sayfalar yetmez..
yemedi yedirdi.. içmedi içirdi.. korudu sakladı , sakındı gözünden..
mutlu olmam için herseyi yaptı.. gözümü hiçbişeyde bırakmadı..
hem en iyi dostum oldu hem en iyi sırdaşım..
herşeyim oldu..
bağlandıkça bağlandım..
çoğumuzun bir erkeğin bunları yapması imkansız dediğimiz şeyleri yaptı..
ne gurur bildi ne başka birşey..
ondan baska kımsem yoktu orda.. tartıstığımızda bile yanımdaydı..hıc yokluğunu yasamadım..
bu arada yeni bir yıla girdik birlikte ..
anılarımıza koca bir yıl daha ekledık..
aılesıyle tanıstım..
bütünüyle birlikte bir yasam işin sadece okullarımızın bitmesi kalmıstı artık..
ve malum yaz tatılı..
staj yapıcaktı o.. aynı zamanda çalışacakı..
cok yoğundu.. ayrıca yasadığımız yerden dolayı görüşme imkanımız kısıtlıydı..
yaklaşık 2.5 ay oldu görüşmelerimiz bir elimin parmaklarının sayısını geçmedi..
sabrettık..
sunun surasında 1 ay kalmıstı..
tam 5 gün önce arkdaslarıyla mangal yapmaya gitti şehir dışına..
yola cıktık die msj attı.. geç olmadan gelselerdi bari içim rahat uyuyacaktm..
gelecekleri yol en fazla 2 saatlikti.. ama tam 5 saat olmustu telefonu kapalıydı..
merak edıp ablasını aradım..
ben sana haber vericem dedi..onlarda merak etmişlerdi..
arkdaslarını aradım telefonlarıı kapalıydı..
nasıl dualar edıp nasıl gözyaşları döktüğümü anlatamam..
ona bişi olursa hayat son bulurdu benım için..
kaldıramazdım böyle bişeyi..
en son bi arkdasını aradım..açtı tlfunu..
noldu dıorum yalvarıorum bişi söyle die..
elif sana işin doğrusunu anlatıcam dedi..
ben eve geldim o yanında ıkı arkadasla birlikte orada kaldılar.. ilk şokum bu oldu
alkol aldılar..ikinci şokumuda yaşamıştım
ve telefonları bilerek kapadılar.. son şokumuda yasadım ve kapadım telefonu..
annesini aradım polise fln gidicem cok merak ettim fln diodu..
acıdım kadının haline..
herseyı anlattım böyle böyle olmus dedım..
gecenın bı yarısı annesı aradı tekrar..
saat geç olduğu için arabayı yolun kenarına çekmişler yarın sabah dönüceklermiş dedi..
yalan söylemiş annesinede..
sabah 3 e kadar aradım tlfunu acık olduğu halde cvp vermedı..
o gece verdim kararımı hersey bitti artık die..
aramıycam artık dedım.. gururma yediremedim yaptıkları yakışmadı..
sabah msj geldi evdeyim die..
ardından sayısını hatırlamadğm kadar cvpsız arama..
en sonunda dayanamadım açtım ne var dedım..
acıklamasına izin vermedim.. arkadasın herseyı anlattı dedım.. sen kendıne göre değerlendir falan dedi..
sen ne dıe annemleri aradın ortalığı karıştırdın sabahtan beri kavga ediyorum evdekılerle fln dedı..
o halde olduğu bılseydım kılımı bıle kıpırdatmazdım dedım.. sana bişi oldu sandım..
hem suçlu hem güçlü..hala inkar ediyor yaptıklarını..
bağırmaya başladık birbirmize o benı bastırmaya calısıo ben böyle bişiyi nasıl yapar die deliriyorum..
en son ağzımdan söylenmicek bişi çıktı.. kapadı telefonu..
hıcbısı konusamadık o gün noldu hiçbişi bilmiyorum..
şuan napıo ne hıssedıo hiçbişey bilmiyorum..
bildiğim tek şey çok zor olsada onu unutmam gerektiği..
bana yalan söyleyen biriyle hemde böyle bi konuda (ben sımdıye kadar alkol almadım ve alkol alan bi eşim olsun istemiyorum.. bana bu konuda söz vermişti ve yıllardı alkol almadığına emındım)
birlikte olmak istemiyorum..
şuan acıların en büyüğünü yaşıyorum..
yüreğimi tam orta yerinden burkan ve hala anlam veremedığım birşey daha var..
5 gün oldu ne bi msj ne bi arama.. ne bir özür ne bir açıklama..
affedeceğimden değil sadece ben bi an aklımdan cıkaramazken , ben günlerdir ruh gibi dolaşırken o nasıl bu kadar umarsız..
ha bide şöyle bişi oldu msn uğramayan adam msnde iletisini ' umursamaz' yazmıs..
benim sürekli msnde takıldğmı bılıor..
bu ıletıyı görünce dha bi kötü oldum..
2 hafta sonra gidiorum..
onunla başladığım hayata onsuz devam edicem.. aynı sehırde ıkı yabancı olucaz..
onunla yaptığım herseyı onsuz yapıcam artık , belkide yapamıcam..
canım hiç böyle acımamıştı..
onca yaşanmışlık , onca anı , paylaşılan hayaller..
koskoca 5 yıl.. ondan öncesini anımsayamadığım hayatım..
güne onsuz uyanmak ve daha kötüsü günü onsuz bitirmek..
ellerim uyuşuyor yazarken.. zihnim karıncalanıyor..algılayamıyorum.. inanmak istemiyorum..
ve bile bile göz göre göre bana yalan söyleyen bi insan benim eşim olamaz diyorum..
ona yakıştıramıyorum.. gözümde gönlümde tanıdığm gibi kalsın istiyorum.. bu yüzden gidiyorum..
inanın kalmayı tercih edebilmek isterdim ölüme..
ama yoruldum , kalbım artık bunları kaldıramıycak kadar kırgın..
şimdi siz söyleyin bütün samimiyetinizle.. yerimde olsaydınız ne yapardınız ???