Bu akşam yüreğimin tam ortasında bir acı var. Ne kadar olursa olsun yıkılan bir yuva, harcanan bir melek ve zehrini birbirinin üstüne kusmaya çalışan iki yetişkin müsveddesi var ortada........
Beni bilenler bilir eşimle yaşadıklarımı. Sona geldik önümüzdeki ay dilekçe verecektir. Aslında anlaşmaya gönlüm yoktu ama bakanlığın atamada eşinden boşanan için ailenin yanına dönebilmesi için açtığı bir madde olduğunu öğrendim. Ama zorunlu hizmette bıu mazeret ataması geçerli değilmiş. Boşandıktan sonra arkamızda duracağını söylüyor hem maddi hem manevi...... Bu durumdan bahsettim en azından boşanma sürecini ayrı evlerde tamamlayalım nolacak dedim. Zorunlu bitince annemin yanına şu an yaşadığım yere dönerim ve anlaşarak bu işin bitiririz dedim. Olmaz dedi. Buna sıcak bakmıyormuş. Aynı yatakta yatmadığım için ayrı ev bile olsa benle evli kalmak istemiyormuş. Ben nasıl boşanmanın evliliği kurtarırıza bakmıyormuşumda nasıl keyfim yerinde olurmuş onunla ilgileniyor muşum.........falan falan.......
Herşeyi yaptım mı diye soruyorum kendime. Beni p kadar hırpaladıki ondan gelecek herşeyin canımı yakacağını ve bana laf soktuğunu düşünür hale geldim. Evlendik ateşler içinde yanarken balayı yapamadım diye söylendi, bir sene ayrı kaldık gelemedi yanıma ben azcık sızladım bana bir gün geçecek demedi, erken boşalma.....vb sorunları vardı buz gibisin sanki sana tecavüz ediyorum dedi,horul horul kendisi uyurken ben uyuyamıyorum diye başka yatağa gittiğimde kötü kadın oldum,hamile kaldım doğacak bebeği abim istiyor dedi, ev aldık il dışında (gelip gidebilecekken) gitti lojman açtı evi kendim yaptım, doğum iznimde tüm kışı annesini getirme kararı almış bunu bana doğumdan sonra ziyarete gelineceği zaman söyledi,uzun süreli kalmasına müsaade etmedim diye aylarca arkadaşlarım eve sokulmadı, evde her daim zevzek zevzek konuşarak beni çıldırttı, zibilyon tane akrabasını 15 günde bir aramadım diye suçlayıp durdum, evde yemek yaptığım zaman beğenip yemesi yapmayınca(bebekten dolayı) iki karı yemek yapamadınız mı dendi....
Ben suçsuz muyum.....
HAYIR
fazla değer verdim......... Çok ama çok fazla alınganlık ettim kırıldıkça saçma sapan öfke nöbetleri geçirdim ve onu delirttim. Çocukla başa çıkamadım ondan medet umdum. Bekledim bekledikçe yapılmadı yapılmadukça daha da kırıldım soğudum. Annemi çok fazla dinledim. Çok yoruldum fazla çalıştım, kendime ve evime bakamadım......Vs
Parçalandık. Toplayamıyoruz ama aslında olur eminim olabileceğine ama olmaz artık. Sadece şunu diyorum birazcık o alttan alıp biraz daha mülayim olsaydı ve bende biraz daha sakin ve umursamaz olsaydık bu yuva cennet olurdu. Şimdiden okuyanlara teşekkürler sadece içimi dökmek istedim.
gercekten merak ettim
Bana böyle diyen adamı paralarım yeminle 
Adam ve ailesi zaten normal değillermiş
