Sona geldik galiba

kerkenes .!.:

Ben de sizi ne kadar takıntılı da olsanız haklı buluyorum. Zaten baştan da yanlış kişiyle evlenmissiniz. Adam size mühendisim diye yalan söyledi, ailesi sizi dolandırdı, babası türbanlisiniz diye sizi disladi. Yani her şeye rağmen yine tamam dersin de, dolandırıcı adama karşı sizle beraber tepki koymamasi gerçekten fazla. Ben de olsam kavga ederdim. Gerçi ben baştan bu şekilde benimle beraber tepki koymayacak kadar ailesine bağlı biriyle evlenmezdim.

Genişletmek için tıkla...

Tavuk_suyu_ .!.:

Mahkeme hemen aynı gün içerisinde gün veriyor mu ?

Genişletmek için tıkla...

alindalin .!.:

Bu amca çocuğumun hakkını yiyerek zengin oldu. Bizi iş konusunda dolandırdı. Olayların öncesi var yani. Böyle amca olmaz olsun. Onun vereceği üç kuruşa muhtaç değil çocuğum. Adam olsa, bu kadar haksızlık ettim doğum günü bahanesiyle bi küçük hediye alayım abime gideyim derdi ya da parayı getirip kendisi verirdi belki bir şeylere bahane olurdu.

Genişletmek için tıkla...

ulasimiz .!.:

Sizi asla mutlu edemezler..

Siz o aile ile bağları tamamen koparmak istiyorsunuz o yüzden her şeye bir bahaneniz var.. Kimse sizin kadar dert etmiyordur inanın..

Peki şimdi boşanıyorsunuz yaptıklarınıza değdi mi?

Genişletmek için tıkla...

mutlupapatyam .!.:

siz abartıyorsunuz. geri dönülmez yollara girmek yerine çift terapisi almayı deneyin

Genişletmek için tıkla...

alindalin .!.:

Önce ayrı terapi almamız gerektiğini düşünüyordum çünkü kişisel problemlerimiz de vardı. Ben başladım ama eşim gitmedi. Sürekli gideceğim diyerek oyaladı beni. En başında o gitseydi belki bir şeyler bu noktaya gelmezdi. Çift terapisini de bir ara düşünmüştük ama artık bir önemi kalmadı. Bugün eşim dilekçeyi verdi mahkeme günü vermişler.

Genişletmek için tıkla...

kerkenes .!.:

Ben de sizi ne kadar takıntılı da olsanız haklı buluyorum. Zaten baştan da yanlış kişiyle evlenmissiniz. Adam size mühendisim diye yalan söyledi, ailesi sizi dolandırdı, babası türbanlisiniz diye sizi disladi. Yani her şeye rağmen yine tamam dersin de, dolandırıcı adama karşı sizle beraber tepki koymamasi gerçekten fazla. Ben de olsam kavga ederdim. Gerçi ben baştan bu şekilde benimle beraber tepki koymayacak kadar ailesine bağlı biriyle evlenmezdim.

Genişletmek için tıkla...

Katibin Ruhu .!.:

Ben de akşamdan beri bakıp bakıp şaşıyorum bu adamın nesini haklı buluyorlar bu ailenin nesi aile de kopmayan bağlardan falan bahsediliyor. Herkes aileci olmuş, e biz kime sövüyorduk hep beraber diğer aileci koca konularında? Onlarda koca kişisi kendi eliyle veriyordu hakkını ondan tepkisizlerdi, burda arkasından iş çevirilmiş, gıkı çıkmıyor herifin. Ben de olsam çoluk çocuğumun rızkını çalan amca müsvettesinin şirinlik şovuna katlanamam. Lütfetmiş ağam. Alsın, evine koysun hediyesini. İnsanlar dolandırılmış yahu, arada geçen olay öyle o bana şunu dedi bunu yaptı yan baktı gibi zottirik gelin kayın aile kavgası değil. Dolandırılmış insanlar.

Genişletmek için tıkla...

Katibin Ruhu .!.:

Ben de akşamdan beri bakıp bakıp şaşıyorum bu adamın nesini haklı buluyorlar bu ailenin nesi aile de kopmayan bağlardan falan bahsediliyor. Herkes aileci olmuş, e biz kime sövüyorduk hep beraber diğer aileci koca konularında? Onlarda koca kişisi kendi eliyle veriyordu hakkını ondan tepkisizlerdi, burda arkasından iş çevirilmiş, gıkı çıkmıyor herifin. Ben de olsam çoluk çocuğumun rızkını çalan amca müsvettesinin şirinlik şovuna katlanamam. Lütfetmiş ağam. Alsın, evine koysun hediyesini. İnsanlar dolandırılmış yahu, arada geçen olay öyle o bana şunu dedi bunu yaptı yan baktı gibi zottirik gelin kayın aile kavgası değil. Dolandırılmış insanlar.

Genişletmek için tıkla...

alindalin .!.:

O kadar hümanistler ki hayret ediyorum. Yapılan yorumlar beni kendimden şüphe ettiriyor. Herkes melek, anlayış timsali bir ben kötü kalpliyim herhalde diyorum.
Dolandırıldık diyorum tepki gösterseydin diyorlar. E tepki gösterince de sen adamın ailesiyle arasını bozuyorsun susmayı öğren diyorlar. Çocuğun amcasıyla görüşmesine karışamazsın diyorlar komik. O benim çocuğum yahu. Üstelik amcanın zerre umrunda değil olsa hakkını yemezdi. Kaldı ki ben engel olmuyorum amcası kendi umursamıyor benim uzaklaştırmama gerek yok.

He şunu en başında söyledim herkese. Eşimi de sürekli başkalarıyla kıyaslamışlar büyütürken. Şimdi oğlumu da kıyaslıyorlar. Biri bilmem kaç aylık yürümüş diğeri konuşmuş sizinki neden yapmıyor diyecek oldular. Bir daha kıyaslamayın oğlumu kıyaslanıp mutsuz edilen yere getirmem demiştim kv ye. Bir tek mutsuz olacaksa uzak tutarım onun dışında kendi tercihi zaten çocuğuma ket vuracak değilim.

Genişletmek için tıkla...

KIR PAPATYASII .!.:

Katip amcaymis ama o lütfen karismazsin onun görüşmesine . Böyle birşey var mi ya ? Çocuğumun rızkını yiyen adam benden çarptığı parayla birde hava atacak. Kardeşini dolandıran adam yeğenini dolandırmaz zaten.

Genişletmek için tıkla...

alindalin .!.:

Güncelleme: eşim dilekçeyi vermiş. 22 aralıkta boşanma davamız var.

Merhabalar herkese
Bugün linç yemeye değil de biraz desteğe ihtiyacım var.

Daha önceki konularımı hatırlarsınız. Eşimin ailesiyle ilgili problemlerim, kişisel problemlerim vs nedeniyle pek çok konu açtım buraya.

En son oğlumun doğum gününde olan şey son nokta oldu. Anlatmayacaktım ama sanırım biraz kafamı meşgul etmeye ihtiyacım var şu an.

Eşimle kimseyi çağırmadan kendi kendimize kutlayalım dedik. İkimiz de akşam 5 de evde oluyoruz. Oğlumun doğum saatine denk getirelim 17.55 de hem kutlayalım hem fotoğraf çekilir, hediyelerini veririz dedik. Sabah biz işteyken eşimin küçük kardeşi gelmiş. Bizi evde bulamayınca eşimi aramış. Akşam ne zaman geliyorsun ben yine uğrayacağım demiş. Eşim de 5 den sonra demiş. Buna biraz bozuldum çünkü ben annemle aynı apartmanda oturuyorum. Buna rağmen davet etmeyelim dedik diye onlara da gelin demedim. Hatta abim yurt dışından geldi ve doğum gününde ne yapacaksınız diye sordu evde kutlayacağız gün ışığında fotoğraf çekmek istiyorum dedim. Kimseyi dahil etmedim yani ama eşim kardeşine böyle bir şey söyleyememiş. Neyse dedim.

Akşam oldu biz plânladığımız gibi kutladık fotoğraf çekerken kardeşi aradı geldim kapıdayım dedi. Yanında bir akrabalarını da getirmiş. Oysaki daha oğlumla yalnız fotoğraf bile çekilmemiştik. Sadece onu çekmiştik henüz. Evimiz küçük hazırladığımız süs aynı odada iç içeyiz fotoğraf çekimine de devam edemedik haliyle hava da karardı ve benim evimin ışığı kötü olduğu için bir şeyler yine istediğim gibi gitmedi. Ama oğlumun günü diye hepsine neyse dedim neyse.

Sonra eşimin kardeşi oğluma hediyesini verdi falan oturduk pasta ikram ettim. Biraz zaman geçti cebinden bir miktar para çıkardı oğluma verdi. Senin olsun dedi. Sonra tedirgin bir şekilde bu parayı X abim gönderdi dedi. Yani bizi dolandıran diğer kardeş oğluma doğum günü diye para göndermiş. En son oğlumu bir sene önce falan görmüştür. Hiçbir iletişimimiz dahi yok. Dükkan meselesi dolandırma olayı da malum. İçimden dua ediyorum lütfen eşim bu parayı kabul etmesin diye. Maalesef eşim hiçbir tepki vermedi. Parayı oğlumun cebine koydu. Tabi ki delirdim. Yani karşı taraf zaten umursamıyor bizi. Bari sen bir tavır gösterebilseydin dedim. Ki kardeşi bile parayı verirken aşırı tedirgindi, o bile bir tepki bekledi herhalde dedim. Tartıştık biraz.

Bu arada anneme bahsetmiştim, eşimin ailesini davet etmediğim için sizi de edemiyorum abime ayıp olacak nasıl yapacağız diye. Annem de siz erken kutluyormuşsunuz zaten. Biz de geç vakitte pasta alıp sizi davet edelim dedi. Bizde de mum üflesin hediyesini verelim abine de ayıp olmamış olur dedi. Ki diğer abim de burada yaşıyor ve ben onları da davet etmediğim halde hediye almışlar bir şeyler hazırlamışlar annemlere gelmişler. Planımızı bilmedikleri için emrivaki yapmak istememişler en son eve giderken arayıp iki dakika annemlere getir kutlayalım diyeceklermiş. Böyle olunca akşam belli bir saatten sonra kardeşi gitti biz de yukarı çıktık. Doğum gününü sorunsuz atlattık.

Eve gelip yatınca konuyu tekrar açtım. Mesele para şu bu değil senin tavır göstermiyor olman dedim. Şimdi onların gözünde şöyle oldu. x, abisiyle görüşmediği halde yeğenin doğum gününe para gönderdi. Waaoow bunu ballandıra ballandıra şova dönüştürecekler sen de buna çanak tuttun dedim. Kavga ettik ve tabi ki ağlama krizim tuttu yine içeri gittim. Bir süre sonra sinirli bir şekilde geldi yeter artık ağlama sesine tahammülüm yok artık bu evden s…. Olup gitmek istiyorum falan dedi. Bu ilk küfürlü konuşması. Beni hayatından çıkarsaydın o zaman falan dedi. Karşımda put gibi duruyorsun kendini ifade bile etme gereği duymuyorsun dedim. Sen kimsin ki sana kendimi ifade edicem gibi bir şeyler söylüyordu bağırarak. Yüz ifadesi iğrenir gibiydi. Bu zamana kadar hiç böyle bir cümle kurmadı. Neyse o gece ben boşanmak istediğimi dile getirdim araya hafta sonu girdi.

Dün akşam kendimi ifade etmek için uzunca yazdım. Konuşunca ağlıyorum çünkü. Neden boşanmak istediğimi, pasifliğinin beni delirttiğini, tepkisiz kalışına tahammül edemediğimi söyledim. En büyük sebep ise artık beni sevdiğine inanmıyor olmam dedim. Uzun uzun her detayı yazdım. O da cevap olarak; asıl sevdiği için bunca şeye katlandığını, yoksa evliliğimizin katlanılır bir tarafı kalmadığını yazmış. Sevmeseydim boşanacak çok şey oldu ama bu en kolayıydı ben zoru seçip devam etmeye çalıştım vs demiş. Mutsuz olduğunu da eklemiş. O kavgada bazı şeyleri sinirle söylediğini yazmış. Sen bana her türlü hakaret ediyorsun ama ben bir kez sinirle bir şey söyledim diye bunu gerçek yüzüm kabul ettin yazmış.

Bu zamana kadar ben hep boşanmayı dile getirdim ama kendi kendime vazgeçtim. Eşim hiçbir zaman yapma boşanmayalım demedi. Şimdi düşününce o bana bir vaadde bulunmadı ki. Bu da aslında boşanmak istediği anlamına geliyordu belki. Beni durdurmadı hiçbir zaman. Demek ki boşanmak istiyordu. Bunun üzerine artık söyleyecek bir şey kalmadı zaten.

Bugün anlaşmalı boşanma için dilekçe doldurduk ve eşim başvuru yapmaya gitti.

Artık onun haline tavrına tahammül edemiyorum ama hayatımda olmayacağını bilmek bana kendimi çok kötü hissettiriyor. Çünkü ben onu maalesef her şeye rağmen seviyordum. Bundan sonrası nasıl devam edecek bilmiyorum. Henüz bu kararımdan aileme de bahsetmedim çünkü kimseye açıklama yapacak durumda değilim. Bencilce olabilir ama her şey olup bittikten sonra açıklayacağım. Çünkü bu zamana kadar aileme her şeyi çok olumlu yansıttım. Mükemmel bir evliliğim olduğunu sanıyorlar ve eşimi çok seviyorlar. Şimdi ne oldu da boşanıyorsun diyecekler.

Not: eşim aradı az önce. dilekçemizi kabul etmemişler. Protokol gibi olmuş, dilekçeyi ayrı yazın demişler. Yarın dilekçeyi de yazıp tekrar götürürüm dedi. 14.30 da işe gidecek çünkü.

Ben de oradan boş bir kağıda elle dilekçe yazmasını söyledim. Bizim hazırladığımızı da protokol olarak ekle dedim. Çünkü daha fazla uzamasına tahammülüm yok dedim.

Gerçekten bir karar vermişken artık olsun bitsin istiyorum. Ben birçok şeye belki katlanmaya devam edecektim. Asıl eşimin de boşanmak istediğini hissedince artık devam etmemek gerektiğini anladım.

Kendimi çok kötü hissediyorum. Keşke şu an oğlum yanımda olmasaydı. Yorganın altına girer tüm gün ağlardım.

Genişletmek için tıkla...

Katibin Ruhu .!.:

Çocuğum böyle tiplerin içinde böyle ilişki modelini benimsemesin diye özellikle görüştürmem. Yarın ya kardeşini soyar ya kendini soydurur.

Genişletmek için tıkla...

alindalin .!.:

Güncelleme: eşim dilekçeyi vermiş. 22 aralıkta boşanma davamız var.

Merhabalar herkese
Bugün linç yemeye değil de biraz desteğe ihtiyacım var.

Daha önceki konularımı hatırlarsınız. Eşimin ailesiyle ilgili problemlerim, kişisel problemlerim vs nedeniyle pek çok konu açtım buraya.

En son oğlumun doğum gününde olan şey son nokta oldu. Anlatmayacaktım ama sanırım biraz kafamı meşgul etmeye ihtiyacım var şu an.

Eşimle kimseyi çağırmadan kendi kendimize kutlayalım dedik. İkimiz de akşam 5 de evde oluyoruz. Oğlumun doğum saatine denk getirelim 17.55 de hem kutlayalım hem fotoğraf çekilir, hediyelerini veririz dedik. Sabah biz işteyken eşimin küçük kardeşi gelmiş. Bizi evde bulamayınca eşimi aramış. Akşam ne zaman geliyorsun ben yine uğrayacağım demiş. Eşim de 5 den sonra demiş. Buna biraz bozuldum çünkü ben annemle aynı apartmanda oturuyorum. Buna rağmen davet etmeyelim dedik diye onlara da gelin demedim. Hatta abim yurt dışından geldi ve doğum gününde ne yapacaksınız diye sordu evde kutlayacağız gün ışığında fotoğraf çekmek istiyorum dedim. Kimseyi dahil etmedim yani ama eşim kardeşine böyle bir şey söyleyememiş. Neyse dedim.

Akşam oldu biz plânladığımız gibi kutladık fotoğraf çekerken kardeşi aradı geldim kapıdayım dedi. Yanında bir akrabalarını da getirmiş. Oysaki daha oğlumla yalnız fotoğraf bile çekilmemiştik. Sadece onu çekmiştik henüz. Evimiz küçük hazırladığımız süs aynı odada iç içeyiz fotoğraf çekimine de devam edemedik haliyle hava da karardı ve benim evimin ışığı kötü olduğu için bir şeyler yine istediğim gibi gitmedi. Ama oğlumun günü diye hepsine neyse dedim neyse.

Sonra eşimin kardeşi oğluma hediyesini verdi falan oturduk pasta ikram ettim. Biraz zaman geçti cebinden bir miktar para çıkardı oğluma verdi. Senin olsun dedi. Sonra tedirgin bir şekilde bu parayı X abim gönderdi dedi. Yani bizi dolandıran diğer kardeş oğluma doğum günü diye para göndermiş. En son oğlumu bir sene önce falan görmüştür. Hiçbir iletişimimiz dahi yok. Dükkan meselesi dolandırma olayı da malum. İçimden dua ediyorum lütfen eşim bu parayı kabul etmesin diye. Maalesef eşim hiçbir tepki vermedi. Parayı oğlumun cebine koydu. Tabi ki delirdim. Yani karşı taraf zaten umursamıyor bizi. Bari sen bir tavır gösterebilseydin dedim. Ki kardeşi bile parayı verirken aşırı tedirgindi, o bile bir tepki bekledi herhalde dedim. Tartıştık biraz.

Bu arada anneme bahsetmiştim, eşimin ailesini davet etmediğim için sizi de edemiyorum abime ayıp olacak nasıl yapacağız diye. Annem de siz erken kutluyormuşsunuz zaten. Biz de geç vakitte pasta alıp sizi davet edelim dedi. Bizde de mum üflesin hediyesini verelim abine de ayıp olmamış olur dedi. Ki diğer abim de burada yaşıyor ve ben onları da davet etmediğim halde hediye almışlar bir şeyler hazırlamışlar annemlere gelmişler. Planımızı bilmedikleri için emrivaki yapmak istememişler en son eve giderken arayıp iki dakika annemlere getir kutlayalım diyeceklermiş. Böyle olunca akşam belli bir saatten sonra kardeşi gitti biz de yukarı çıktık. Doğum gününü sorunsuz atlattık.

Eve gelip yatınca konuyu tekrar açtım. Mesele para şu bu değil senin tavır göstermiyor olman dedim. Şimdi onların gözünde şöyle oldu. x, abisiyle görüşmediği halde yeğenin doğum gününe para gönderdi. Waaoow bunu ballandıra ballandıra şova dönüştürecekler sen de buna çanak tuttun dedim. Kavga ettik ve tabi ki ağlama krizim tuttu yine içeri gittim. Bir süre sonra sinirli bir şekilde geldi yeter artık ağlama sesine tahammülüm yok artık bu evden s…. Olup gitmek istiyorum falan dedi. Bu ilk küfürlü konuşması. Beni hayatından çıkarsaydın o zaman falan dedi. Karşımda put gibi duruyorsun kendini ifade bile etme gereği duymuyorsun dedim. Sen kimsin ki sana kendimi ifade edicem gibi bir şeyler söylüyordu bağırarak. Yüz ifadesi iğrenir gibiydi. Bu zamana kadar hiç böyle bir cümle kurmadı. Neyse o gece ben boşanmak istediğimi dile getirdim araya hafta sonu girdi.

Dün akşam kendimi ifade etmek için uzunca yazdım. Konuşunca ağlıyorum çünkü. Neden boşanmak istediğimi, pasifliğinin beni delirttiğini, tepkisiz kalışına tahammül edemediğimi söyledim. En büyük sebep ise artık beni sevdiğine inanmıyor olmam dedim. Uzun uzun her detayı yazdım. O da cevap olarak; asıl sevdiği için bunca şeye katlandığını, yoksa evliliğimizin katlanılır bir tarafı kalmadığını yazmış. Sevmeseydim boşanacak çok şey oldu ama bu en kolayıydı ben zoru seçip devam etmeye çalıştım vs demiş. Mutsuz olduğunu da eklemiş. O kavgada bazı şeyleri sinirle söylediğini yazmış. Sen bana her türlü hakaret ediyorsun ama ben bir kez sinirle bir şey söyledim diye bunu gerçek yüzüm kabul ettin yazmış.

Bu zamana kadar ben hep boşanmayı dile getirdim ama kendi kendime vazgeçtim. Eşim hiçbir zaman yapma boşanmayalım demedi. Şimdi düşününce o bana bir vaadde bulunmadı ki. Bu da aslında boşanmak istediği anlamına geliyordu belki. Beni durdurmadı hiçbir zaman. Demek ki boşanmak istiyordu. Bunun üzerine artık söyleyecek bir şey kalmadı zaten.

Bugün anlaşmalı boşanma için dilekçe doldurduk ve eşim başvuru yapmaya gitti.

Artık onun haline tavrına tahammül edemiyorum ama hayatımda olmayacağını bilmek bana kendimi çok kötü hissettiriyor. Çünkü ben onu maalesef her şeye rağmen seviyordum. Bundan sonrası nasıl devam edecek bilmiyorum. Henüz bu kararımdan aileme de bahsetmedim çünkü kimseye açıklama yapacak durumda değilim. Bencilce olabilir ama her şey olup bittikten sonra açıklayacağım. Çünkü bu zamana kadar aileme her şeyi çok olumlu yansıttım. Mükemmel bir evliliğim olduğunu sanıyorlar ve eşimi çok seviyorlar. Şimdi ne oldu da boşanıyorsun diyecekler.

Not: eşim aradı az önce. dilekçemizi kabul etmemişler. Protokol gibi olmuş, dilekçeyi ayrı yazın demişler. Yarın dilekçeyi de yazıp tekrar götürürüm dedi. 14.30 da işe gidecek çünkü.

Ben de oradan boş bir kağıda elle dilekçe yazmasını söyledim. Bizim hazırladığımızı da protokol olarak ekle dedim. Çünkü daha fazla uzamasına tahammülüm yok dedim.

Gerçekten bir karar vermişken artık olsun bitsin istiyorum. Ben birçok şeye belki katlanmaya devam edecektim. Asıl eşimin de boşanmak istediğini hissedince artık devam etmemek gerektiğini anladım.

Kendimi çok kötü hissediyorum. Keşke şu an oğlum yanımda olmasaydı. Yorganın altına girer tüm gün ağlardım.

Genişletmek için tıkla...