Sizler nasıl sakin kalıyorsunuz?

Jameya · 24 Mayıs 2019

pü

Cevizlipeynir .!.:
Sizin birkaç konunuza daha yazdım. Anlattıklarının bana bebeğinizin High need baby olduğunu düşündürüyor. Biraz araştırın isterseniz.

ben bunu araştırdım ama o derece değil. Yani bazen uyuyor yasılanlara basen uymuyor.
Birde bebeğim kendi başına uyuyan bir bebek artık. Uyku eğitimini tekrar tekrar denedim ve başarılı oldum ama şu aralar bi düzensizlik var ya dişten yada ataktan dolayı. Yoksa normalde öğlen uykusunu yatağına koyduğumda uyuyor. Bizde hiç düzelmeyen tek şey bensiz durmuyor olması. Ben etrafında yokken herşey normal ama beni gördüğünde herşeyi bırakıp ayağıma yapılıyor :)

baloncuk13 · 24 Mayıs 2019

Canım benim ikinci oğlum böyle. İlk oğlumda bunları yaşamış olsaydım ilk anneliğimin verdiğii etkiyle her ağladığında alırdım yapışık dolaşırdık. 6 aylıkta başladı benimkinin bu halleri bir saniye indiremiyordum kıyametleri koparıyordu çok bağımlıydı. Ayrıca ben ve babasından başka birini görse bile bize saklanır ağlardı kimseye gitmezdi. 14 aylığa kadar devam etti. Şu an 16 aylık. Ben çözümü 2 şeyde buldum. Birincisi ne kadar ağlarsa ağlasın alma. Bunu bana ilk çocuğumda da söylüyorlardı ama ben en fazla 1.2 dk bekleyip alırdım dayanamazdım. Şimdi izin veriyoorum ağlıyor ağlıyor en son bakıyor ben işime devam ediyorum eteğimi bırakıyor hiçbirşey olmamış gibi susup gidip oyun oynuyor. İkincisi de insanları yabancılaması konusunda çevre aman ağlama tamam almıyorum deyip vazgeçiyor uyardım çevremi ağlarsa ağlasın alışması lazım alın birkaç dakika tutun verin diye herkez zorla aldı tuttu verdi falan çocuk yabancıya alışınca benden vazgeçti. Bağımlılığı azaldı. Bu dünyada sadece ben yokmuşum öğrenmiş oldu

Yasamenerjisi · 24 Mayıs 2019

birazhuzur2008 .!.:
Bebegım dokuz aylık cok sakin bi bebek su son sekız ve dokuz ay arası dort dısı bırden cıkardı cok sükür onda bile gık demedi.(nazar deymesin) Karnı tok olsun, altı temiz olsun, uykuyu almış olsun sesını bıle duymam. Bence her bebekte kendıne özel ınsallah sizinde bu durumlar gecer ne dıyımm Allah yardım etsin. Yani herseyi yapıyormuşşunuz ınsallah bıraz buyudukce düzelir.

Bu yorumunuz konu sahibesine çok iyi gelmiştir kesinlikle

Less-is-More · 24 Mayıs 2019

Benim oglum da 21 aylik oldu. Asiri hareketli, surekli bir yerleri karistiran, koltuklarin, sandalyelerin, masalarin tepesinden inmeyen bir cocuk. Uyanik oldugu her dakika pesindeyim cunku sakin sakin oturup oynamak yok. Beni gormedigi zaman sorun yok. Isteyken babaannesi bakiyor. Siz yokken kendi kendine oynuyot, beni yormuyor diyor ama ben eve gelince tuvalete gitsem kapisinda agliyor. Ozellikle uykusu geldiyse ve ben biraz gec kaldiysam resmen kiyamet. eski halime gore kiyaslarsam en azindan kesintisiz aglamalari kesildi. Aimdi istedigini yaptirmak icin yalandan agliyor. Ben evde onunla yalnizsam ve uyaniksa birakip bir is yapmam imkansiz. O zaman mama sandalyesine oturtup eline oyalanacak bir sey veriyorum ya da cizgi film aciyorum. Yoksa firsat vermiyor. Benim sakin kalabilmemin tek yolu ise gitmem. Haftanin 4 gunu calisiyorum ve inanir misin is yerinde dinleniyorum ben.

HaslanmisPattis · 24 Mayıs 2019

Bir arkadaşım bana 2 yaş sonrası bıçak gibi kesilecek demişti.
İnanmadım.
Hatta mumunu üfledi, içimden dua ettim laftan anlayan vs çocuk olsun diye.
24 ay da öyle geçti.
25 aylık oldu ve küt.
Çocuğun kafasına saksı düşse bu kadar değişemezdi.
Bir anda emzik gitti. Son 4 büyük azıyı aynı hafta çıkartıp gık demedi, ki kızımın diş süreçleri hematomlu falan geçen kabus süreçlerdi. Yemek seçmeler pat diye bitti. Laftan falan anlamaya başladı. Evet hala inat, ama sendromu da 28 ay itibari ile büyük ölçüde bitti.
Ben de 28 aylıkken gaza gelip bezi çıkardım, baktım Chucky geri geldi, dedim kızım insan ol sonsuza kadar bezli kal, istersen biz tuvaleti bırakır beze döneriz annem sakla o canavarı.
Döndü pamuk şekerim kendi haline.
Okulun da etkisi çok oldu eminim, 2 yaşta başladı.
Geçiyor dediklerinde kızardım.
Cidden geçiyor.
3 yaş iyi diyorlar, 4 ve 5 çok daha kötüymüş.
Tünelin sonunda ışık var yani de, sonrası yine kararıyormuş.

eflinam · 24 Mayıs 2019

Canım öncelikle şunu söyleyebilirim dis süreci geçici fakat bağımlı olması kalıcı gibi neden dersen benim oğlumda aynı senle ilişkiniz gibiydi...oyunlar,aktiviteler,yaz kış sokak ki en az 2 saat yorulsunda uyusun diye yinede uyumaz ve mutlu olmazdı ..şu an 4 yaşında ve ben artık yetemiyorjm sürekli oynayalım istiyor ama sürekli ...kardeşi olacağı için hemde yorulduğunu için krese verdim bende ama yine benimle derdi...peşinde tüm gün...babasıyla 5 dk oynar sonra yine hoop beni arar evin icinde
.

sedeflidondurma · 25 Mayıs 2019

Jameya .!.:
Valla çözümü var mı bilmiyorum ama yeter artık diye bağırasım geliyor bazen. Ben mı abartıyorum diye düşünüyorum sonra bütün gün elinden tutup gezdiriyorum. Elini bırakıp başka birşeye gitmeye çalışsam oturup ağlıyor. Bugün mesela balkona koydum bende en fazla 5 adım uzağındaydım,balkondan mutfağa emeklemeyi red etti ve ben alana kadar bekledi orda ağlayarak. Sanırım 15 dk filan sürdü bu.

Yürüyemiyor mu? Yürüyemiyorsa yürüyemediği için böyledir. Benim kızım da 13 aylık yürüyünceye kadar anlattıgın gibiydi 10 aylık yürüdü çocuk biraz da olsa düzeldi daha mutlu

Cevizlipeynir · 25 Mayıs 2019

Jameya .!.:
pü

ben bunu araştırdım ama o derece değil. Yani bazen uyuyor yasılanlara basen uymuyor.
Birde bebeğim kendi başına uyuyan bir bebek artık. Uyku eğitimini tekrar tekrar denedim ve başarılı oldum ama şu aralar bi düzensizlik var ya dişten yada ataktan dolayı. Yoksa normalde öğlen uykusunu yatağına koyduğumda uyuyor. Bizde hiç düzelmeyen tek şey bensiz durmuyor olması. Ben etrafında yokken herşey normal ama beni gördüğünde herşeyi bırakıp ayağıma yapılıyor :)

Destek olmadsb bir bebekle ilgilenmek yorucu ve yıpratıcı. Ancak demek ki size ihtiyacı var. Kucağınızda durmak, kokunuzu almak istiyor. Size muhtaç. Böyle düşünün çok bunaldiginizda. Bir de kanguru alın. Hem ufak tefek işlerinizi yaparsınız hem bebeğiniz anneye doyar

Yasamenerjisi · 25 Mayıs 2019

Jameya .!.:
Ne bitmeyen sendromları var gerçekten çözemiyorum artık. Benim ki de sendromda atak haftası şuan muhtemelen o yüzden böyle ama ciddi derecede sabır kalmadı. Küçücük bebekte ne sinir varmış ya :) ne yapsam ağlıyor bende artık engel olamıyorum sesim yükseliyor ne istiyorsun yeter artık diye.

Canım valla kendimi gördüm sende .benim minik de 14 aylık ve bir sinir var ki hiç sorma .kafam kazan oluyor resmen gün içindeki bağırmasından .gecen hafta da bir tane azı dişi çıktı ama tabi nasıl çıktı
Benimki yürüyor hatta koşuyor ama son zamanlarda memeye düşkünlüğü anormal derecede arttı ,beni gördüğü gibi hemen göğsüme yapışıyor ,felaket bunalmış haldeyim .

sedeflidondurma · 25 Mayıs 2019

Jameya .!.:
Ne bitmeyen sendromları var gerçekten çözemiyorum artık. Benim ki de sendromda atak haftası şuan muhtemelen o yüzden böyle ama ciddi derecede sabır kalmadı. Küçücük bebekte ne sinir varmış ya :) ne yapsam ağlıyor bende artık engel olamıyorum sesim yükseliyor ne istiyorsun yeter artık diye.

İnsan bazen gerçekten çok bunalıyor anlıyorum seni. Yazdım ama tekrar yazayım. Sen yürümesini destekle onun bol bol yürüme alıştırmaları yaptır. Biz tavana salıncak kurduk sırf parktaki salıncakları çok seviyor diye. Nasıl mutlu oluyor salıncağına binerken. Benimki 13 aylık seninki sevmiyor mu salıncağı?. Her gün parka götürürüm salıncak kaydırak ne varsa bineriz. Ağaçları çiçekleri okşar cikcik koşturur karınca pisi havhav ararız. Evde de hep ilgi istiyor. Ama ağlamasından mızmızlanmasından iyidir. İlgilencez napalım 1. Ve asli görevimiz onlarla ilgilenmek değil mi bırak işi gücü stres yapma herşey oldugu kadar olsun. Değişik oyuncaklar ver. Beraber oynayın. Nasıl oynanacağını göster. Tek başına bişeyler yapması için hep cesaretlendir onu. Merakını destekle. Ağlıyorsa hemen ilgilenemediysen neden ilgilenemediğini anlat. Çok mu sinirlendirdi seni yine konuş. Kuzum beni çok yoruyorsun çok üzüldüm böyle yapma emi böyle olunca ben kötü hissediyorum gibi gibi olumlu bir dille kendini ifade et. Ne bileyim Allah yardımcın olsun. Üzme kendini inşallah yürümeye başlayınca bağımsızlığını kazanınca daha mutlu bir bebek olur.

sapkali · 25 Mayıs 2019

Sakin ol bu geçince yaptığına çok üzülürsün diyerek sessiz kalıyorum.Yaşlandım bence.

tulumbachen · 25 Mayıs 2019

slnkhrmn008 .!.:
Ben de feci korkuyorum kadınlar kulübünde bu tarz konular doğal korunma yöntemleri :)

Şimdi şöyle bir şey okudum önceki sayfalarda, çocukla ne kadar ilgilenirseniz o kadar size bağımlı oluyor tek başına da oynayabilmesi lazım.
Bu doğru mu acaba.

Kesinlikle doğru. Çocuk oynamayi bilmiyorsa duvara değilde anneye yapışiyor sonucda.
Aslinda bir yaşından sonra yarim gün olarak kreşe gitmeleri hem anne hemde bebek için en sağlıklısı.
Benim çocuklu arkadaşlarımın hepsi tuvalete girerken kapiyi açık bırakıyorlar- ufakliklar ilk 3 defa merak ediyorlar ama sonrasi tınlamıyorlar bile.
Azcik cocukla empati kurmakta önemli.
Düşünsene tanıdigin ve güvendiğin tek varlık bir odaya giriyor ve sen kapi dışı kaliyorsun...ben bile ağlardım kapida. Sonucda bu yavrular 6-14 aylik... nerden bilsinler annenin orda kaka yaptığını

Uraniaaflora · 25 Mayıs 2019

Jameya .!.:
Bu aralar inanılmaz gerginim çünkü sabahlara kadar uyuyamıyorum. Bildiğiniz 6:30 da gün aydınlandığında uyuyorum 9 a kadar filan. Sebep bebeğimin diş çıkarması ve atak haftasında olmasından kaynaklanıyor. Bu saat oldu hala uykuya geçmesi gerekirken ayakta çünkü yatağa koyduğum an ağlamaya başlıyor. Dün gece yine sabahladık. Ve artık kendime ciddi anlamda engel olamayıp sesimi yükseltiyorum. Tahammülüm inanılmaz azaldı. Siz de böyle zorlanıyor musunuz? 14 aylık oldu ve hala hiç bir düzelme yok. Bir gün bile rahat bir gün geçirmiyoruz. Bensiz 5 dakika durmuyor,yemek bile yapmak istediğim zaman ayaklarıma yapışıyor. O kadar bunaltıcı bir durum ki düzelecek diye bekledikçe daha da beter oluyor. Bütün sevgimi veriyorum,bütün boş vaktimi kızıma ayırıyorum. İşleri bırakıp onunla oyun oynuyorum,eğleniyorum ama yine de olmuyor. Yine arkamı döndüğümde ağlamaya başlıyor bana gelip ayağımdan tutunuyor. Gezdiriyorum doğduğundan beri kışın bile hep dışarıdaydık günde en az 1 saat. Şimdi yaz geldi her akşam yürütüyorum,parka çıkarıyorum. Bu süreç normal mı var mı bu şekilde olan bebeği yoksa ben mı bir yerde yanlış yapıyorum inanılmaz bunaldım. Babası ile de vakit geçiriyor ama tabi ki ben kendime yetecek vakti ayıramadığımdan dolayı geriliyorum bir süre sonra.

Bence gerilmeyin sakin kalin cnku siz gerildikcr bebeginiz de geriliyor sizden daha iyi anliyor sizin enerjinizi. Smdi diyorum ki bebegm olsa da sabahlara kadar uyumasam bu tatli telaslari yeniden yasasam bu gunlerinizin kiymetini bilin derim bebek buyutmek elbette ki kolay degil ama pesinden kostugun her an uykusuz kaldigin her an altin andir benim icin oglum da da oyleydi evde durmazdi sabah cikardm evden 10 km kdr yururdum aksam 11 de donerdim eve yanima yiyecek ne varsa doldururdum yeter ki huzursuz olmasin hc umrumda olmazdi evmiss ev isiymis uykuymus. Ileri de bunlari ozeleyeceksiniz

Oglak kizi · 25 Mayıs 2019

Kalamıyoruz cinnet geçiriyoruz

Pamuksekerim12 · 25 Mayıs 2019

ince bilek .!.:
Ben 2 yaşında sütten kestim kızımı. O zamana kadar abartmıyorum 2 saat kesintisiz uyuduğumu bilmem. Sabaha kadar 1 milyon kere kaldırıyordu beni. Sonra zamanla düzeldi şükür. Vallahi açıkçası çocuğun derdi hiç bitmiyor. Sadece büyüdükçe dertler şekil değiştiriyor.

Benimki daha 6 aylık ve bunları okudukça korkmaya başlıyorum Allah yardımcınız olsun ve bol sabır versin

blckndwht · 25 Mayıs 2019

Jameya .!.:
Bu aralar inanılmaz gerginim çünkü sabahlara kadar uyuyamıyorum. Bildiğiniz 6:30 da gün aydınlandığında uyuyorum 9 a kadar filan. Sebep bebeğimin diş çıkarması ve atak haftasında olmasından kaynaklanıyor. Bu saat oldu hala uykuya geçmesi gerekirken ayakta çünkü yatağa koyduğum an ağlamaya başlıyor. Dün gece yine sabahladık. Ve artık kendime ciddi anlamda engel olamayıp sesimi yükseltiyorum. Tahammülüm inanılmaz azaldı. Siz de böyle zorlanıyor musunuz? 14 aylık oldu ve hala hiç bir düzelme yok. Bir gün bile rahat bir gün geçirmiyoruz. Bensiz 5 dakika durmuyor,yemek bile yapmak istediğim zaman ayaklarıma yapışıyor. O kadar bunaltıcı bir durum ki düzelecek diye bekledikçe daha da beter oluyor. Bütün sevgimi veriyorum,bütün boş vaktimi kızıma ayırıyorum. İşleri bırakıp onunla oyun oynuyorum,eğleniyorum ama yine de olmuyor. Yine arkamı döndüğümde ağlamaya başlıyor bana gelip ayağımdan tutunuyor. Gezdiriyorum doğduğundan beri kışın bile hep dışarıdaydık günde en az 1 saat. Şimdi yaz geldi her akşam yürütüyorum,parka çıkarıyorum. Bu süreç normal mı var mı bu şekilde olan bebeği yoksa ben mı bir yerde yanlış yapıyorum inanılmaz bunaldım. Babası ile de vakit geçiriyor ama tabi ki ben kendime yetecek vakti ayıramadığımdan dolayı geriliyorum bir süre sonra.

Benimkide 21 aylik ,sabah kahvaltisi yaptirip kendimizi dışari atiyoruz,evde durmuyor agliyor,herseyi sorun ediyor,isteklerini yaptirmak icin krizlere giriyor...disardada ya pis sularda,ya kaydiragin tepesinde,ya izmarit toplama peşinde ya çöp kovasinin dibinde,ya köpek peşinde,yada yerdekini yutma derdinde..yıldım bunaldim bi beş dakka oturamiyorum...saatlerce disarda takiliyoz eve gecince banyodan sonra uyursa 1 t
tencere yemek yada corba yapabilirsem ne mutlu bana,uyaninca kaldigi yerden devam...hep bir mizmizlik hali var üstünde,bagiriyorum bazen,Allah beni kahretsin ki kötü davraniyorum bazen,tıkandim artik

yazfey · 25 Mayıs 2019

dönem dönem böyle olabiliyor..
genel olarak bebekler 2 yaşından sonra rahatlıyor, bizde öyle oldu yani..

Dolunay2018 · 25 Mayıs 2019

Jameya .!.:
Öyle kalmıyor canım. Benim kızım da çok sakindi. Çok da seviniyordum ne kadar sakin diye ama atak dönemlerinde herşey tepe taklak oluyor.

İnsallah kalır diyim de canım senin konularını hatırlıyorum ama cogunlukta bebegınle ılgılı konu acmıstınız. Kac aydan sonra degısım gostermeye başladı peki??

Dolunay2018 · 25 Mayıs 2019

Yasamenerjisi .!.:
Bu yorumunuz konu sahibesine çok iyi gelmiştir kesinlikle

Eminim. Moral olmuştur.

strawberry_cake · 25 Mayıs 2019

Valla bende bazen sakinligimi koruyamiyorum. Oglum 19 aylik hem cok yaramaz hem cok huysuz. Dogdugu gunden beri zor bir bebekti hala oyle. Sinirden defalarca aglamisligim sacimi cekmisligim bile vardir. Boyle gidecek diye korkuyorum bende. Bir etrafimdaki bebeklere bakiyorum bir kendikime allahim diyorum aceba birinin ahinimi aldim. Simdi ikinci yolda aklima geldikce dua ediyorum huysuzlugu ona benzemesin diye. Zor cocuk anneyi inanilmaz derecede yipratiyor hem ruhen hem bedenen.

Sizler nasıl sakin kalıyorsunuz?

Guru

şişko patates

Aktif Üye

Nirvana

Popüler Üye

Guru

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

✝️

Üye

Guru

Popüler Üye

Nirvana

Nirvana

Popüler Üye

Benzer Konular