Fitil vermiyorum çünkü benim kızımda basur var ve ne zaman fitil denediysem 2 kez filan denedim,kendini sıkıyor ve geri çıkarıyor. Ağrı kesici arada veriyorumFitil veriyormusunuz dişi için? Burda bitkisel fitiller de veriliyor mesela. Yatarken dış ağrısı daha fazla oluyormus onun için geceler bu kadar berbat oluyor.
Valla çözümü var mı bilmiyorum ama yeter artık diye bağırasım geliyor bazen. Ben mı abartıyorum diye düşünüyorum sonraÇok çok iyi anlıyorum aynı benim kızım 2 yaşında Hale’n aynı bizimkisi inşallah seninki düzelir
Saçlarım çok güzeldi upuzun ama bakamadım gittim kestirdim bugün
Çözümü bulursan bana da söyle
Aynı ben işte :) masal okuma,şarkı söyleme,kucağımda dans etme,oyun oynama,gezme aklınıza ne gelirse bazen kucakta yemek hazırlıyorum. Yok bu durum düzelecek diye bekledim 8 aydan beri ama düzelmiyor işte. Şimdi yürüsün bağımsızlaşır diye bekliyorum bi unut ama yok sanmam. Amin inşallah aklımı yitirecek gibi hissediyorum bazen.Bu konu umutlarımı tüketti benimde... 7 buçuj aylık oğlum var 6 aylıktan beri emekliyor ve nereye gitsem peşimden ağlayarak geliyor. Lavaboya bile gidemez oldum. Yemek yaparken bulaşık yıkarken ne var ne yok ittire ittire getiriyor ayağımın dibine oturuyor sıkılınca paçalarıma yapışıp ayağa kalkmaya çalışıyor. Son derece sabırlı ve ilgiliyim. Tüm günüm onunla geciyor sürekli şarkılar söylüyorum masal okuyorum oyuncak oynuyoruz ama kendime ayıracak bir saatim kalmıyor. Eşim ilgilenmek istese bile ağlayarak yattığım odaya geliyor kapıda ağlıyor. Herkes dişte hele bi yürüsün bu kadar yormaz seni az kalmış diyorlardi ama konunuzdan sonra şafağım daha bitmez benim.
Allah yar ver yardıncınız olsun benim, sizin ve zor bebeği olan tüm annelerin.
valla 22 aylık olduk gün ne ara başlıyor ne ara bıtıyor ,ben nasıl uyuyorum hıc anlamıyorum bız de yaz kış soğuk sıcak hep dısardayız o kadar yoruluyorum kı belim ortadan ıkıye ayrılcak gıbı oluyorBu aralar inanılmaz gerginim çünkü sabahlara kadar uyuyamıyorum. Bildiğiniz 6:30 da gün aydınlandığında uyuyorum 9 a kadar filan. Sebep bebeğimin diş çıkarması ve atak haftasında olmasından kaynaklanıyor. Bu saat oldu hala uykuya geçmesi gerekirken ayakta çünkü yatağa koyduğum an ağlamaya başlıyor. Dün gece yine sabahladık. Ve artık kendime ciddi anlamda engel olamayıp sesimi yükseltiyorum. Tahammülüm inanılmaz azaldı. Siz de böyle zorlanıyor musunuz? 14 aylık oldu ve hala hiç bir düzelme yok. Bir gün bile rahat bir gün geçirmiyoruz. Bensiz 5 dakika durmuyor,yemek bile yapmak istediğim zaman ayaklarıma yapışıyor. O kadar bunaltıcı bir durum ki düzelecek diye bekledikçe daha da beter oluyor. Bütün sevgimi veriyorum,bütün boş vaktimi kızıma ayırıyorum. İşleri bırakıp onunla oyun oynuyorum,eğleniyorum ama yine de olmuyor. Yine arkamı döndüğümde ağlamaya başlıyor bana gelip ayağımdan tutunuyor. Gezdiriyorum doğduğundan beri kışın bile hep dışarıdaydık günde en az 1 saat. Şimdi yaz geldi her akşam yürütüyorum,parka çıkarıyorum. Bu süreç normal mı var mı bu şekilde olan bebeği yoksa ben mı bir yerde yanlış yapıyoruminanılmaz bunaldım. Babası ile de vakit geçiriyor ama tabi ki ben kendime yetecek vakti ayıramadığımdan dolayı geriliyorum bir süre sonra.
Sendromlar bitmiyor ki. Benimki de sendromda şuan herşeye sinirlenip mızmızlanıyor. Yeterince zor değilmiş gibi elinden tutarken bile yürümemek için ağlıyor. Çok tuhaf şeyler ya :)Benim oğlum 2 yasında mesela ama ben ne yapsam memnun olmuyor sendrommuş buda. Gezdiriyorum oynuyorum onunla ama nafile bazen de munis oluyor
Memnun olsa yorulmaya yetinicem de :) malesef memnun da olmuyor ki. En azından yalnız olmadığımı hissettirdiniz :) siz de yalnız değilsinizvalla 22 aylık olduk gün ne ara başlıyor ne ara bıtıyor ,ben nasıl uyuyorum hıc anlamıyorum bız de yaz kış soğuk sıcak hep dısardayız o kadar yoruluyorum kı belim ortadan ıkıye ayrılcak gıbı oluyor
Bitmez tabi ki ama en azından birazcık rahatlamak istiyorum. 1 kahve içebilecek vakit yok yemek yerken bile apar topar yiyorum. Ne yediğimden bişey anlıyorum ne uyuduğumdan. Dışarı çıkıyoruz o ayrı bir olay.Ben 2 yaşında sütten kestim kızımı. O zamana kadar abartmıyorum 2 saat kesintisiz uyuduğumu bilmem. Sabaha kadar 1 milyon kere kaldırıyordu beni. Sonra zamanla düzeldi şükür. Vallahi açıkçası çocuğun derdi hiç bitmiyor. Sadece büyüdükçe dertler şekil değiştiriyor.
aynen bırde memnun edemiyoruz pasayı ,dışarı çıksak olup olmadık yerlere gıder çamurlu sularla oynar yerdekı cekırdeklerı yer ,elınden alıncada deli gıbı ağlar evde eşyalar havada uçuşur yanı bazen aklımı oynatasım geliyor...yenı nesıl gümbür gümbür geliyor dedıklerı bu muymuş ya ..eskiden çocuklar böyle olsa kımse çocuk yapmazmış vallaMemnun olsa yorulmaya yetinicem de :) malesef memnun da olmuyor ki. En azından yalnız olmadığımı hissettirdiniz :) siz de yalnız değilsiniz
Büyüdükçe bağımlılıkları azalıyor aslında ama geldiğim noktaya bakınca bende benlikten çıktım açıkçası.Bitmez tabi ki ama en azından birazcık rahatlamak istiyorum. 1 kahve içebilecek vakit yok yemek yerken bile apar topar yiyorum. Ne yediğimden bişey anlıyorum ne uyuduğumdan. Dışarı çıkıyoruz o ayrı bir olay.
Inşallah zor süreçler bunlar. Ne kadar sabrediyorum desekte bizler de insanız ve bazen zoe oluyor. Bende içimde çok çaresizlik yaşayıp saatlerce ağladım. Biliyorum o bebek anlamayacak ama yinede dil döküyorum. Bu günler geçecek inşallah zaman su gibi akıyor.Aynı ben işte :) masal okuma,şarkı söyleme,kucağımda dans etme,oyun oynama,gezme aklınıza ne gelirse bazen kucakta yemek hazırlıyorum. Yok bu durum düzelecek diye bekledim 8 aydan beri ama düzelmiyor işte. Şimdi yürüsün bağımsızlaşır diye bekliyorum bi unut ama yok sanmam. Amin inşallah aklımı yitirecek gibi hissediyorum bazen.
Çok küçükken yerde çok mu vakit geçirdi? Bu kadar erken nasıl emekleyebiliyor? Benim kız 10 aylık oldu. Ablası gibi bunda da hiç emekleme çabası YÖK. Yüz üstü koyunca başlıyor yaygarayaBu konu umutlarımı tüketti benimde... 7 buçuj aylık oğlum var 6 aylıktan beri emekliyor ve nereye gitsem peşimden ağlayarak geliyor. Lavaboya bile gidemez oldum. Yemek yaparken bulaşık yıkarken ne var ne yok ittire ittire getiriyor ayağımın dibine oturuyor sıkılınca paçalarıma yapışıp ayağa kalkmaya çalışıyor. Son derece sabırlı ve ilgiliyim. Tüm günüm onunla geciyor sürekli şarkılar söylüyorum masal okuyorum oyuncak oynuyoruz ama kendime ayıracak bir saatim kalmıyor. Eşim ilgilenmek istese bile ağlayarak yattığım odaya geliyor kapıda ağlıyor. Herkes dişte hele bi yürüsün bu kadar yormaz seni az kalmış diyorlardi ama konunuzdan sonra şafağım daha bitmez benim.
Allah yar ver yardıncınız olsun benim, sizin ve zor bebeği olan tüm annelerin.
Allah hepimize Sabırlar versin zormuş bu işler vallahiSendromlar bitmiyor ki. Benimki de sendromda şuan herşeye sinirlenip mızmızlanıyor. Yeterince zor değilmiş gibi elinden tutarken bile yürümemek için ağlıyor. Çok tuhaf şeyler ya :)
Oğlum çok erken kalkmaya çalışmaya başladı. 3 aylıkken kafasını kaldırıyordu sürekli. Bende kolaylık olsun diye her fırsatta yüz üstü yatırdım. 5 aylıkken geri geri gidiyordu 6 aylıkken desteksiz oturmaya emeklemeye başladı. Bende çok erken emeklemiş yürümüşüm eşimde öyle yaşına gelmeden yürümeye başlamış. Sanırım biraz benim çabam birazda genetik faktörler etkili.Çok küçükken yerde çok mu vakit geçirdi? Bu kadar erken nasıl emekleyebiliyor? Benim kız 10 aylık oldu. Ablası gibi bunda da hiç emekleme çabası YÖK. Yüz üstü koyunca başlıyor yaygaraya
Evet yapısal galiba. Ablası hiç emeklemedi ki direkt yürüdü zamanı gelince :)) ben de öpüyorum o hareketli fıstığı aman dikkat edin gözden kaçırmayınOğlum çok erken kalkmaya çalışmaya başladı. 3 aylıkken kafasını kaldırıyordu sürekli. Bende kolaylık olsun diye her fırsatta yüz üstü yatırdım. 5 aylıkken geri geri gidiyordu 6 aylıkken desteksiz oturmaya emeklemeye başladı. Bende çok erken emeklemiş yürümüşüm eşimde öyle yaşına gelmeden yürümeye başlamış. Sanırım biraz benim çabam birazda genetik faktörler etkili.
Her bebek bir değil canınızı sıkıp kıyaslama yapmayın. Ablasıda gec emeklemiş.
Hatta içiniz ferah olsun anormal olan bizim durum doktorumuz daha erken olduğunu emekleme zamanının ortalama 9 10 aydan sonra başladığını söylemişti. Tatlı miniğinizi öpüyorum. :)