Ben artık diş olmadığını düşünüyorum. İlk günler diş olabilirdi ama şuan kesinlikle diş ile alakalı olmadığını düşünüyorum. Ana delirmek üzereyim de. Evi süpürmem lazım bir adım uzaklaşamyorum illa benden tutunması gerekiyor yoksa susturamıyorum. Yanında ki aktivite masasından tutunmak yerine bana yapışıyo.
Öyle kalmıyor canım. Benim kızım da çok sakindi. Çok da seviniyordum ne kadar sakin diye ama atak dönemlerinde herşey tepe taklak oluyor.
Yaşnız olmadığıma sevindim keşke hep birlikte buluşup birbirimize moral olabilsek :))) delirmek üzereyim gerçekten. Kendime engel olamıyorum bağırıyorum sonra üzülüyorum. Ama gerçekten taş olsa çatlar şu yaşadıklarıma. Yanından olmama rağmen boğazıma yapışıyor uzaklaşmıyor benden
Hep buradayız canım:) yaz bunalma özelden de yazabilirsin.cogumuz yaşıyoruz aynı şeyi akrobat gibi duz duvara tırmanıyor an benim oğlan:)Yaşnız olmadığıma sevindim keşke hep birlikte buluşup birbirimize moral olabilsek :))) delirmek üzereyim gerçekten. Kendime engel olamıyorum bağırıyorum sonra üzülüyorum. Ama gerçekten taş olsa çatlar şu yaşadıklarıma. Yanından olmama rağmen boğazıma yapışıyor uzaklaşmıyor benden
Ne bitmeyen sendromları var gerçekten çözemiyorum artık. Benim ki de sendromda atak haftası şuan muhtemelen o yüzden böyle ama ciddi derecede sabır kalmadı. Küçücük bebekte ne sinir varmış ya :) ne yapsam ağlıyor bende artık engel olamıyorum sesim yükseliyor ne istiyorsun yeter artık diye.Yalnız değilsin konu sahibi
Oğlum 27 aylık,
Kızım 13 aylık.
İkisi de birbirinden beter.
Biri 2 yaş sendromu,
Diğeri diş çıkarma dönemi (geç çıkarmaya başladı)
Şimdi küçüğüm biraz uyudu bende nefes alıyorum bol bol.
1-2 saat sonra ihtiyacım olacak
Ben alıştım.
Bol bol derin nefes alıyorum.
Erken ama oğlumu kreşe yolluyorum haftada 2 gün.
Kızımda 2 yaş olsun hemen yollayacağım.
Sık sık duşa sokuyorum.
İlaç kullanmayı sevmiyorum.
Telefondan süpürge sesi açıyorum.
Sıradan herkesin bildiği şeyler işte.
Ortaya karışık.
Delirdikleri an allah ne verdiyse uyguluyorum işte.
Ben de feci korkuyorum kadınlar kulübünde bu tarz konular doğal korunma yöntemleri :)
5 dakika yanından ayrılamıyorum.. öama sandalyesinde banyonun ortasında oturuyor ben duş alıyorum ama 10 kez kendimi göstererek.. sürekli oturayım yanında beni görsün musmutlu :) keşke işleri biri yapsada bende oturmak isterim tabi ama yok. Asıl onlar bizi yönetiyor gibi birşey oluyor. 2 kardeşi sürekli ilgileniyor babamızda aynı şekilde. Ananne, dayı, dede.. ama anneden başka birini görmüyor mesela benimki..
Sizin birkaç konunuza daha yazdım. Anlattıklarının bana bebeğinizin High need baby olduğunu düşündürüyor. Biraz araştırın isterseniz.Bu aralar inanılmaz gerginim çünkü sabahlara kadar uyuyamıyorum. Bildiğiniz 6:30 da gün aydınlandığında uyuyorum 9 a kadar filan. Sebep bebeğimin diş çıkarması ve atak haftasında olmasından kaynaklanıyor. Bu saat oldu hala uykuya geçmesi gerekirken ayakta çünkü yatağa koyduğum an ağlamaya başlıyor. Dün gece yine sabahladık. Ve artık kendime ciddi anlamda engel olamayıp sesimi yükseltiyorum. Tahammülüm inanılmaz azaldı. Siz de böyle zorlanıyor musunuz? 14 aylık oldu ve hala hiç bir düzelme yok. Bir gün bile rahat bir gün geçirmiyoruz. Bensiz 5 dakika durmuyor,yemek bile yapmak istediğim zaman ayaklarıma yapışıyor. O kadar bunaltıcı bir durum ki düzelecek diye bekledikçe daha da beter oluyor. Bütün sevgimi veriyorum,bütün boş vaktimi kızıma ayırıyorum. İşleri bırakıp onunla oyun oynuyorum,eğleniyorum ama yine de olmuyor. Yine arkamı döndüğümde ağlamaya başlıyor bana gelip ayağımdan tutunuyor. Gezdiriyorum doğduğundan beri kışın bile hep dışarıdaydık günde en az 1 saat. Şimdi yaz geldi her akşam yürütüyorum,parka çıkarıyorum. Bu süreç normal mı var mı bu şekilde olan bebeği yoksa ben mı bir yerde yanlış yapıyorum
Ben de tam bunu yazdım sizin yorum çıktı karşıma :)
