Bu aralar inanılmaz gerginim çünkü sabahlara kadar uyuyamıyorum. Bildiğiniz 6:30 da gün aydınlandığında uyuyorum 9 a kadar filan. Sebep bebeğimin diş çıkarması ve atak haftasında olmasından kaynaklanıyor. Bu saat oldu hala uykuya geçmesi gerekirken ayakta çünkü yatağa koyduğum an ağlamaya başlıyor. Dün gece yine sabahladık. Ve artık kendime ciddi anlamda engel olamayıp sesimi yükseltiyorum. Tahammülüm inanılmaz azaldı. Siz de böyle zorlanıyor musunuz? 14 aylık oldu ve hala hiç bir düzelme yok. Bir gün bile rahat bir gün geçirmiyoruz. Bensiz 5 dakika durmuyor,yemek bile yapmak istediğim zaman ayaklarıma yapışıyor. O kadar bunaltıcı bir durum ki düzelecek diye bekledikçe daha da beter oluyor. Bütün sevgimi veriyorum,bütün boş vaktimi kızıma ayırıyorum. İşleri bırakıp onunla oyun oynuyorum,eğleniyorum ama yine de olmuyor. Yine arkamı döndüğümde ağlamaya başlıyor bana gelip ayağımdan tutunuyor. Gezdiriyorum doğduğundan beri kışın bile hep dışarıdaydık günde en az 1 saat. Şimdi yaz geldi her akşam yürütüyorum,parka çıkarıyorum. Bu süreç normal mı var mı bu şekilde olan bebeği yoksa ben mı bir yerde yanlış yapıyoruminanılmaz bunaldım. Babası ile de vakit geçiriyor ama tabi ki ben kendime yetecek vakti ayıramadığımdan dolayı geriliyorum bir süre sonra.
Çok küçükken yerde çok mu vakit geçirdi? Bu kadar erken nasıl emekleyebiliyor? Benim kız 10 aylık oldu. Ablası gibi bunda da hiç emekleme çabası YÖK. Yüz üstü koyunca başlıyor yaygaraya
Dogru:) tecrubeyle sabit.. birde ilgilenmekten ziyade en cok kiminle vakit gecirirse ona bagli oluyor. Buyuk oglum babaci cunku ben ise giderken o cok bakiyordu. Diger oglum ikimizede esit. Kiz bana daha duskun.. cunku ben baktim ona hep, ama babasiylada durur.. gittigim yerlere goturdugumde oluyor ama babasinada biraktim. Gece beni arar mesela.. yemegini ben daha iyi yediririm filan..Ben de feci korkuyorum kadınlar kulübünde bu tarz konular doğal korunma yöntemleri :)
Şimdi şöyle bir şey okudum önceki sayfalarda, çocukla ne kadar ilgilenirseniz o kadar size bağımlı oluyor tek başına da oynayabilmesi lazım.
Bu doğru mu acaba.
Hayatımda 8-9 Ayda desteksiz ayakta duran bebek görmedim. Bu dediklerini ütopik olduğu İçin doktorun böyle bir beklentisi YÖK14 aylik bebek siz bastan tedbir almazsaniz size yapisik olur malesef.
Dogumdan itibaren besledikce tanidigim ve güvendiğim kisilere birer ikiser saat biraktim dus aldim kitap okudum yemek yaptim pilates yaptim.
Sizin yakinlarinizda kimse yok mu teyzesi anneannesi halasi gibi? Karni tok alti temizse birinci dereceden yakinlara paslayin ki alissin.
Bizimki suan 3 yasinda. Babaannesiyle sehir disina bile gidiyor.
Emekleme baslangici standartta 6 aydir zaten. 8 9 ayda ayakla desteksiz durma beklenir. Doktor kontrolünde bunlara bakmiyor mu?
Tabi sizin durum genetik anlasilan :) Biz de erken yuruyup gec konusuyoruz ailecek :)
Tedbir almayı bende biliyorum ama malesef benden başka kimse yok ona bakabilecek. Yaşadığım şehirde kimsem yok annem farklı şehirde yaşıyor.14 aylik bebek siz bastan tedbir almazsaniz size yapisik olur malesef.
Dogumdan itibaren besledikce tanidigim ve güvendiğim kisilere birer ikiser saat biraktim dus aldim kitap okudum yemek yaptim pilates yaptim.
Sizin yakinlarinizda kimse yok mu teyzesi anneannesi halasi gibi? Karni tok alti temizse birinci dereceden yakinlara paslayin ki alissin.
Bizimki suan 3 yasinda. Babaannesiyle sehir disina bile gidiyor.
Emekleme baslangici standartta 6 aydir zaten. 8 9 ayda ayakla desteksiz durma beklenir. Doktor kontrolünde bunlara bakmiyor mu?
Tabi sizin durum genetik anlasilan :) Biz de erken yuruyup gec konusuyoruz ailecek :)
Nasıl sağlıksız? Tam olarak ne yapabilirim peki? Benim kimsem yok bırakabileceğim??? Yaşnız biyüten annelerin çocukları bu şekilde bazen yorum yaparken gerçekten bilinçsizce mı yapıyorsunuz? Neye göre sağlıksız niye yazık olmuş her ikimize de? Yazdığınızı görebiliyor musunuz yahu? Başkasının çocuğu için yorum yaparken azıcık şu kafanızın içini sorgulayın acaba üzülür mü veya canı sıkkındır biraz düşünerek yazayım diye?cocuk size bagimli hale gelmis. size yapisik yasamaya alistirmissiniz.
ikinize de yazik olmus.
bagimlilik turlerini arastirin. sizin yaptiginiz sey cok sagliksiz.
Haklısınız tabi ki düzelmiyor bende hata yaptığımın farkındayım ama psikolojim bozuldu artıkBenim oğlum da nerdeyse 11 aylık artık ve sabah 9da uyuduğumuz günler oluyor. Çok yıpratıcı ama anlasa zaten yapmaz di mi? Sesinizi yükseltince düzeliyor mu? Ben söyleyim asla düzelmez, sadece huzursuzluğu artar. Onun sadece bebek olduğunu hiçbir şeyi kasti yapmadığını söyleyin durun kendinize. Biz istedik doğurduk çok şükür.. Şimdi mecbur idare edeceğiz en vakar halimizle. Minicik bi insan şekilleniyor.
2 yaşa kadar bebeklerde benlik algısı olmazmış, annesini kendi sanarmış bu bile yetmez mi yatışmak için? Valla her şeyimiz aksıyor ama amaaannn yani daha ne kadar aksayabilir ki nasılsa bigün eski rutine dönücez. Önemli olan onların sağlıklı gelişimi.
Mesela bu gece 12de zorla uyudu oğlum. 15 dakika yarım saatte bir uyandı durdu saat 6 buçuğa kadar. E halimi tahmin edersiniz bi gıdım uyku uyumadım her geceki gibi. Gündüzleri de 2 defa yarım saat uyuyor sadece. Ee güne de erken başlıyoruz. Ben daha napim bu da böyle bi mıdel uyumuyor işte, başım da ağrısa ona bakıp gülüyorum. Bi oğlum daha var benim elime bakan, eşim yoğun çalışıyor evde yok 2 gündür ve burda bi başımayım. Yalnız değiksiniz, motive olun :)
Allah yardımcınız olsun gerçekten bu durum psikolojimizi mahfediyor yani benim en azından öyle.Böyle bir konu açmayı düşünüyordum
1,5 yaşında kızım. Ailelerden uzakta tek başımıza bir şehirdeyiz 5 dakika bak diyebileceğim, bıraktığım kimse yok. Bağımlılık derecesinde bana bağlı, kız çocukları babaya düşkün olur derler ben yanlarında olmayınca babasını bile sevmiyor.
Kızımı Öğle uykusuna yatırınca evden çalıştığım bir işim var onun başına oturuyorum böyle olunca mecbur temizlik, kişisel bakım, yemek işlerini onunla yapıyorum.
Banyo yaparken yürüteçe koyuyorum(sadece böyle deterjanlara erişemiyor) o arada tüm dolapları boşaltıyor banyodan çıkınca 10 dakika topluyorum, yemek yaparken tüm mutfak dolaplarını aşağı indiriyor ayaklarıma tencereler, tavalar takılıyor. Hep kucağıma gelmek istıyor, oyuncaklara bensiz dokunmaz bile. Tüm gece memede sürekli emiyor. Boş oturduğumda iletişimde olmak için memede duruyor. Arkadaşıma gidiyoruz akranı kızı var oyuncakları önlerine yığıyoruz yanlarında bakıcı da duruyor yok balkonda bi kahve içmemize müsade etmıyor illa yanımda olmak istiyor böyle uzar gider
2 yaşında memeden kesicem o zaman düzeleceğini umut edıyorum. Emen çocuklar anneye daha bir bağlı oluyorlar birde benim kızım gibi anneden başkasını görmüyorsa...
Derdine çare olamadım ama benzer durumdayım bil istedim.
Ya ben bunaldıkça yazıyorum çünkü içimde kaldıkça gerginliğim artıyor. Eşime bişey söylesem napalım atalım mı diyor :) o yüzden açıyorum çok olduğunun farkındayım ama bende böyle sakinleşip rahatlıyorum.İnsallah kalır diyim decanım senin konularını hatırlıyorum ama cogunlukta bebegınle ılgılı konu acmıstınız. Kac aydan sonra degısım gostermeye başladı peki??
Off bende saçımı başımı çektim kendimi tokatlamışlığım bile var. Kendime engel olamıyorum çok zor ya. Bırakıp gidebilsem 2 saat kafa dağıtsam belki bu haller. Allah yardımcınız olsun iki bebek çok zor inşallah daha kolay bir bebek olurValla bende bazen sakinligimi koruyamiyorum. Oglum 19 aylik hem cok yaramaz hem cok huysuz. Dogdugu gunden beri zor bir bebekti hala oyle. Sinirden defalarca aglamisligim sacimi cekmisligim bile vardir. Boyle gidecek diye korkuyorum bende. Bir etrafimdaki bebeklere bakiyorum bir kendikime allahim diyorum aceba birinin ahinimi aldim. Simdi ikinci yolda aklima geldikce dua ediyorum huysuzlugu ona benzemesin diye. Zor cocuk anneyi inanilmaz derecede yipratiyor hem ruhen hem bedenen.
kendini birey olarak gorene kadar yaklasik 4 yasina kadar o surec devam eder kesinlikle tamamen bitmiyor ama gittikce azaliyor bi zaman sonra sizin yerinizi oyun dunyasi ve arkadaslari aliyor sizi daha az istiyor ama arada sapitip surekli agladigi oluyo ama en azindan dis cikartmiyor.Geceleri deliksiz uyuyor.Sesini yukseltmen cok normal benim de 18 aylik oglum var bagirdigimda daha zor uyuyor sacini oksadigimda o an huysuz da olsa daha rahat hissediyor.Annelik boyle bi durum buyuk oglum 4 yasinda onu artik elimden cikmis sayiyorum cunku 18 aylik olan heryrde rezil ediyor agliyor durmuyir maallesefBu aralar inanılmaz gerginim çünkü sabahlara kadar uyuyamıyorum. Bildiğiniz 6:30 da gün aydınlandığında uyuyorum 9 a kadar filan. Sebep bebeğimin diş çıkarması ve atak haftasında olmasından kaynaklanıyor. Bu saat oldu hala uykuya geçmesi gerekirken ayakta çünkü yatağa koyduğum an ağlamaya başlıyor. Dün gece yine sabahladık. Ve artık kendime ciddi anlamda engel olamayıp sesimi yükseltiyorum. Tahammülüm inanılmaz azaldı. Siz de böyle zorlanıyor musunuz? 14 aylık oldu ve hala hiç bir düzelme yok. Bir gün bile rahat bir gün geçirmiyoruz. Bensiz 5 dakika durmuyor,yemek bile yapmak istediğim zaman ayaklarıma yapışıyor. O kadar bunaltıcı bir durum ki düzelecek diye bekledikçe daha da beter oluyor. Bütün sevgimi veriyorum,bütün boş vaktimi kızıma ayırıyorum. İşleri bırakıp onunla oyun oynuyorum,eğleniyorum ama yine de olmuyor. Yine arkamı döndüğümde ağlamaya başlıyor bana gelip ayağımdan tutunuyor. Gezdiriyorum doğduğundan beri kışın bile hep dışarıdaydık günde en az 1 saat. Şimdi yaz geldi her akşam yürütüyorum,parka çıkarıyorum. Bu süreç normal mı var mı bu şekilde olan bebeği yoksa ben mı bir yerde yanlış yapıyoruminanılmaz bunaldım. Babası ile de vakit geçiriyor ama tabi ki ben kendime yetecek vakti ayıramadığımdan dolayı geriliyorum bir süre sonra.
Ama seninki 2 yaş sendromuna giriyor. Off ne huysuzdu benimki de... Şimdi laftan anlıyor en azından22 aydan bildiriyorum. Uyku duzenlesebilir Ama sorunlar sekil değiştiriyor