Sizinle İnatlaşan Çocuğunuza Nasıl Davranıyorsunuz?

dilarem .!.:

Valla şimdi kıza bağırırken ağzımdan çıkan köpükler pcye bulaştı,onları silmekle meşgulüm.
İnanılmaz bir bam teline basma kabiliyetine sahip bu veletler.Kardeşim,bu kız nerde üşütüyor diyorum,gaz üstüne gaz çıkarıyor.Yerlerde paspas vaziyetinde,yerde yatarak tv seyretme,yerde yuvarlanarak oynama,işin tuhafı nerede halı yoksa orada..
Ay bayılacağım,çıkardığı gazlarla ozon tabakasındaki delik deliklikten çıktı,artık ozon tabakası yok:bbo:
Ben napayım söyleyin bacılar,yere yatma diye hatırlatmaktan dilimde tüy bitti,yattığı yerlere destek kilim ekledim ev çadıra benzedi,bağırdım tükürük kaybı yaşadım oyy oyyyy:1no2:

Genişletmek için tıkla...

ay çok güldürdün beni :) aynı şeyler bendede var halı olmayan yerde ne var bilmiyorum illada oraya oturacaklar:)

benim oğlum 4 yaşında ve üstüne inatçı tanımam bizi her gören sabrıma şaşırıyor yapcak bişey yok...geçecek bu günlerde...

çocuk ne yapıyorsa dikkat çekmek içindir... diyorlar.

benimde inadım inat, kesseniz beni inadımdan vazgeçmem tarzında bir oğlum var. 6 yaşında.

birkaç kez babasını çatlattı ve ayağının altına hafif vurdu. o sakin adam, sevgi dolu adam bir süre sonra resmen çıldırttı.

ne kadar dikkatini dağıtmayı denesek, başka alternatifler sunsak da inadından vazgeçmiyor.

eğer yanımızda anneanne-babaanne-dede-amca gibi başka şahıslar varsa bu inat resmen bileniyor.
çünkü onların yanında birşey diyemiyoruz. kimsenin huzuru kaçmasın diye. desek bu sefer onlar çocuktan taraf oluyor, bizim otorite sarsılıyor.

bir metod uyguladım ve başarılı oldum. bir başkasının evinde benimle inatlaşıyorsa evde konuşuruz diyorum. bir seferinde oyuncaklarını topladım kaldırdım. 2 tane araba bıraktım. sabah uyandığında anne oyuncaklarım ne oldu diye sordu, bende yaptığı yanlış davranışları söyledim. sen bu davranışlarından vazgeçene kadar o oyuncaklarla başka çocuklar oynayacak dedim.

iki hafta sonra oyuncaklarını ortaya çıkardım. şimid biryerde yaramazlık yapınca evde konuşuruz diyorum. mesajı alıyor. yaramazlık yapmayı yada inat etmeyi bırakıyor.

evdeykende oyuncaklarını diğer çocuklara veririm diyorum. inatlaşmayı biraz olsa da kesiyor... ama laf aramızda çok yıprandım. hatta pazar günü oturup avaz avaz ağladım. sinirlerim boşaldı.

ne mi yapıyorum başta tavrınızda kararlı olun ama karşımızdaki bi çocuk olduğunu unutmayıp sert davrannmamalı.Mesela benim kuzu ağladıkça ağlayabilirsin bağır bağır biraz daha ha gayret diyorum tınlamadıgımı anlayınca kuduruyo ve kararlılığımı anlıyo cadı.

Karşılıklı inatlaşmanın bir anlamı olmadığını düşünüyorum. Herşeye evet denmemesi gerektiği gibi hayır dendiğin de de onu asla evete dönmeyeceğini bilmeli.

kuzum .!.:

Eda Hanımla zaman zaman yazışırız. Yardımlarını inkar edemem. Çok cici bir bayan, yardımsever.

2 yaş sendromu dedik iyi tamam, sonra 3- 4-5 offf bitmiyor bir türlü bu sendromlar yav.

Ben bazen suyuna gidiyorum bazen hiç tınlamıyorum bazen cazgır bir anne oluyorum, napacağımı şaşırdım valla.bilmiyorumkismile

Genişletmek için tıkla...

Tam 2 yaşında hatta doğum gününde başladı bu sendrom benm kızmda ve evet devam ediyor.

karayemis .!.:

ay çok güldürdün beni :) aynı şeyler bendede var halı olmayan yerde ne var bilmiyorum illada oraya oturacaklar:)

Genişletmek için tıkla...

Halı yoksa caziptir.

havinia .!.:

onun inadına yenik düşmem. otoritemi kurarım.

Genişletmek için tıkla...

Ben suyuna gitmeye çalışıyorum. Birkaç kez anlatıyorum. Olmazsa yatışıncaya kadar bekliyorum ama istediği şeyi yapmıyorum.

benim oglum inatlasti mi dikkatini dagitmaya calsirim cocuk iste aninda dagiliyor zaten.
olmadi biraz beklerim aglar gelir yanima kizdiysam " anne bana niye kizdin "diye on kere sorar. cevaptan mütmain olmaz sarilirim" anne beni sev " der anlasiriz.


bu arada degil bagirmak kaslarimi cattigim an " anne bana kizmaaaa" diye o benden önce davranir

Ben direk ceza veriyorum yası kadar ceza alanında bekletiyorum

slm arkadaşlar benimde 3 yaşını doldurmuş olan kızım var ama çok zorlyor beni son zamanlarda huyumuz çok değişti engellemek istemiyorum bagırmak dövmek istemiyorum ama konuşmaklada anlamıyor zaten bu yaşına kadar hep anlayışlı davrandık ondan böyle oldu diye düşünmeye başladım hep gelişiminde normaldir dedik boyun egdik ama sanki hiç düzelmiyecek hep böyle devam edecekmiş gibi gelmeye başladı tek çocuk ve yanlız arkadaşsız büyüdü şimdi yeni taşındıgımız yerde komşularımla toplanmaya başladık çocuklarada dirlik vermiyor herşeyi benimsiyor kendisinin olmayan oyuncaklarıda alıyor vermiyor ikna edene kadar zorlanıyorum zorla almakta istemiyorum ama bu seferde komşularım hiç kızmıyor ilgilenmiyor diyecekler diye tuhaf oluyorum ama devamlı yanında konuşmaya uygun dille anlatmaya çalışıyorum hatta sonunda komşularımdan birisi benim çocugum böyle iken ben hiç bir yere gitmiyordum dedi kendisini rahatsız hissedermiş bende kızım bu yaşına kadar hep yanlız büyüdü 3 yasş sonrası zaten sosyalleşmesi lazım insan içine girsin istiyorum ama hatamı yapıyorum bu durum canımı çok sıkkı okula göndermek istedim yarı dönem oldugu için diger öğrencilerden geri kalır dediler benim aslında kızım için istediğim tek şey sosyalleşmesi dil gelişimide iyi değil yaşadıgımız yerde hiç akraba vs yok bende çok bunaldım kızımı incitmektende korkuyorum çok zor bir süreçmiş allah hepimizin yardımcısı olsun

galiba en iyisi inadini gormezden gelmek..ilk baslarda iyice cildirtabilir ama uzun vadede ise yarayacagini dusunuyorum..sabir...

İnatlaşma eğlemi tek taraflı olmaz karşılık görmesi lazım ki çocuk inatlaşsın düşünsenize siz tek başınıza inatlaşır mısınız? Çocuk bir konuda ısrarcı olduğunda hırçınlaştığında uyguladığım 2-3 yöntem var birincisi yokmuş gibi davranıyorum (bağırdığın için anlamıyorum sustuğun zaman seni dinleyeceğim diyerek odadan çıkıp başka odaya geçiyorum bir iki oda gezdikten sonra pes etmediğimi görünce ağlama ve hırçınlık otomatik olarak azalıyor ve konuşmaya başlıyoruz.) İkincisinde çok aşırı agresifleştiğinde bağırmaya başladığında ise tutup sarılıyorum bir anda afallıyor bebeler, ben böyle bağırıyorum bu kadın şimdi neden sarıldı oluyor, ben ona sarıldığımda bağırması ağlaması devam ederse de bırakmıyorum sarılmaya devam ediyorum zaten yelkenleri indiriyor sonunda.. Ya da çok sinirlendiysem ben bulunduğum ortamı terk ediyorum ya da kızımı odasına gönderiyorum ve ağladığı sürece ilgilenmiyorum. Sakinleşmeye başladığı anda 3-4 dk. sonra tekrar odaya dönüyorum sanırım ağlamamız durdu şimdi önce sarılalım sonra bi konuşalım mı diyorum...

ben bu şekilde baya yol aldım, ha bazen kontrol edemediğimiz durumlar olmuyor mu oluyor sesimiz hepimizin yükseliyor ancak dövmek asla! bırakın dövmek el kaldırmayı bile kabul edemiyorum, Allah'ın bize gönderdiği en kıymetli mucize olan bu savunmasız emanetlere şiddetin hiç bir türlüsünü aklım kabul etmiyor. Her çocuğun bir dili var, çözmesini bilmek gerek...

bir inatci da bende var, kizim yaklasik 3,5yasinda ve iki yildir beni cok yipratti, bebekken de zor bir bdbekti ama son iki yilda on yil yaslandim. biz anlayisli olmaya calistikca o iyice tepemize cikti artik ne yapmam gerektigini bilmiyorum. 1,5 yasindaki kardesine de cok zarar veriyor, hicbir sebeb yokken gidip cocuga vuruyor itekleyip dusuruyor,tekmeliyor yada isiriyor. guzelce anlattik olmadi ceza verdik olmadi .... dun aksam yasattiklarini anlatayim mesela, aksam yemeklerini hazirladim once ona kendi yenesini teklif ettim" sen yedir" dedi, peki dedim once ona yedirmeyi planliyordum ama bir turlu gelip oturmadi ben de kucugu aldim ona vermeye basladim once geldi kardesine vurdu sonra elini yemege soktu sonra ayagiyla kasiga vurup yemegi yere doktu ben de kizdim, neyse oglum yemegini bitirince yine ona yemesini teklif ettim "sen yedir" dedi oturduk" yemicem" dedi "sen bilirsin"dedim bu sefer ben yiyecektim diye aglamaya basladi tamam deyip tekrar oturdum bir iki lokma duzgun yedi sonra yine yememeye yemekle oynamaya, simarmaya basladi bir iki uyardim ayni devam edince yemegi kaldirdim. neden kaldirdim diye bir saat kesintisiz agladi defalarc kustu-aglayinca kusuyor bebekliginden beri boyle- yikadim temizledim neden kizdigimi anlatmaya calistim ama yok hic degismiyor. ne yapacagimi bilmiyorum

poposuna bi tane yapıştırıyorum.pambık gibi oluyor o zaman.

Ben kafasını karıştırıp ilgisini başka yere çekmeye çalışıyorum cogu zaman ise yarıyor

2 yasinda oglum hala inadini agresifligini yenecek yontem bulamadikk gormemezlikten geliyorum aglama krizlerini araliksiz 20 dakika suruyor ve bu gun icerisinde bircok kez tekrarlaniyor kendini harap ediyor bendede kafa kalmiyor artik ne tencere ne tava evde saglam birsey yok kafasina tencereyi takip ole geziyoo bittim pesi de dolanmaktan aglamaktan oda bende hatap oluyoz

Benim kızım henüz 2.5 aylık 23 yaşındayım ve doğumdan sonra cok afalladim açıkcası yeni yeni düzenimiz oturuyor.bi kere bence bu is uçaktan başlıyor,en bastan bebege asabiyeti alistirmamak lazım.bu nasıl olur acıkmaya başladığı anda ağlamadan yemeğini vermeli ilgi istediğinde ilgi görmeli uyku zamanı gelir gelmez
Uyumalı ve ağlamayı fazla bilmemeli.bunun icin uykumuzdan ev ısinden gezmeden fedakarlık yapmak
Lazım göreceksiniz ki 2 hFtada düzeniniz oturmuş.daha buyuk 2 yas ve ustu cocuklar icin de ağlar ağlar susar yöntemi uygulanabilir.aldigim üniversite eğitiminde bunu görmüştük.cocuklar ebeveyni kullanmayı cok iyi bilir ve bu sebepten yapılmaması gereken sey varsa o yapılmayacaktır kesinlikle.birakin ağlasın ve bunu gaddarlik olarak görmeyin.şoyle ki hayat acımasız okula başladığında kimse cocuğunuzu avutmayacak bu yüzden bırakın gercek hayata sizinle alışsın.tabi sağlıklı bir birey istiyorsanız

xxyıldızxx .!.:

Bende kendine zarar vermeyeceği davranışlar sergilemediği sürece kızmıyorum
Önceleri evi dağıtmasına falan kızardım ama ona belli etmezdim, şimdilerden buna takılmıyorum
Ama son zamanlarda mutfak tezgahının üstüne çıkıyor,tezgah yarım ve alt dolaplarda raflara tırmana tırmana yukarı çıkıyor. Yemek yaparken yemeği o karıştıracakmış, yakıcaksın kendini diyorum umursamıyor, inadına yapıyor. Uzaklaştırıncada basıyor yaygarayıkafamçokkarıştı
Ütü yapmak, ev işi yapmak eziyet, herşeyi elimden kapıp ben yapımcam diyor
Hepside onun sağlığına zarar vericek şeyler, daha çok küçük çünkü.
E hal böyle olunca da ben çıldırıyorum ama kendimi de kaybetmemeye çalışıyorum, konuşuyorum söylüyorum ama tabi beni dinleyen nerdeee

Genişletmek için tıkla...

bence ona metal gibi görünen yemek eşyası al oyuncak marketlerde satılıyor.sonra ütü masaı ile ütü filn al benim çocuğumda öyle oyuncak ütüsünle kendi giysileri ütüuülyor.sonra oyunckak süprügsiyle evi süprüyo0r oyunck çamaşır mkinesi filan al

selam arkadaşlar yaşadığınız sorunlara baktım ve 28 aylık kızımla aynı sorunları yaşıyo olduğumuzu görünce rahatladım.. artık nasıl davranacağımı bilemiyorum ben .. iş yerinde yoruluyorum akşam geliyorum evde yemekti bulaşıktı ütüydü sabrım çok azaldı eskiye nazaran.. dün akşam banyo yaptık herşey süperdi üzerimizi giyinmeye sıra gelince kaçtı gitti.. çırılçıplak kaçıyo giyinmekten gel annecim üşürsün üzerini giydireyim sonra oyna neler neler denedim yok.. yatağın üzerinde zıplıyo ben ne tarafa geçersem tam ters tarafına gidiyo yatağın ve bi hata yaptım poposuna vurdum ilk kez.. anlamadı ilk önce oyun zannetti sonra ben ciddi davranınca bozuldu konuşmuyomusun benimle anne dedi.. konuşuyorum annecim ama çok üzülüyorum sen beni dinlemeyince dedim.. barıştık, 2 dk sonra yine kaldığı yerden devam.. artık ne yapıcam nasıl davranıcam kızayımmı güleyimmi bilemiyorum.. takılıp kalıyorum.. siz neler yapıyosunuz yol gösterin banada lütfen..