sizin yardımlarınızla o güne kadar iyi hissedeceğim...

berra34 .!.:

öncelikle önceki sorularıma cevap verdiğiniz için teşekkür ederim. galiba ben kendimi tam olarak ifade de edemiyorum. kendimle çok fazla kavga ediyorum, kendimi eleştiriyorum. yapmamam gereken şeyleri yapıyorum, söylememem gereken şeyleri söylüyorum.nerde nasıl davranmam gerektiğini bilmiyormuşum gibi geliyor (o zaman daha çok kızıyorum kendime ve daha çok geriliyorum) en önemlisi de böyle davranınca insanlarda beni olduğumdan farklı olarak tanıyor. bana tavır alıyorlar (ya da ben öyle düşünüyorum). kimseye güvenemiyorum. aslında tam olarak bende kendimi tanımıyormuşum gibi geliyor. çok yoruluyorum.insanlardan korkuyorum.tanıdığım insanlarla mücadele etmek daha kolay geliyor bana. iyi niyetliyim. çocukluğumda da hep safsın seni kandırırlar şeklindeki telkinlerle büyüdüm. sanırım bu yüzden insanların beni kullanmasından korkuyorum. dedikleri şeyde doğru fazla empati yapıyorum ve fazla iyi niyetliyim ve bu yüzden de kullanılıyorum. kullanılmaktan korktukça da insanlardan kaçıyorum. ilk iş günü stresi çok yoğun bende. ama bunun sanırım en önemli sebeplerinden biri de insan ilişkilerimin korku üzerine kurulu olması. çalışkanım ama bilmediğim bir ortam ve bilmediğim bir iş olunca çok kötü oluyorum. o ortam beni boğuyor. aslında ilk maaşımı alır almaz psikolojik bir destek almayı da düşünüyorum. maaş günüme daha çok var tabi o zamana kadar da sizin yardımlarınızla kendimi iyi hissedeceğimi düşünüyorum. sizi de hayran oldum bu arada işinizin yanında ayrıca buradaki sorulara da cevap veriyorsunuz. oysa ben şimdi hem ev hem iş nasıl yapacağım stresi de yaşıyorum. bu arada hayatımda ilk defa bu kadar içimden geldiği gibi yazdım birine. her şeyi olmasa da bir takım şeyi saklama gereği, eleştirilme korkusu yaşamadan yazabildim. size sarılmak geldi ayrıca içimden.

Genişletmek için tıkla...