Size güzel bir soru..

Annemim her zaman dediği bir söz vardır.

Başkalarının mutsuzluğu üzerine mutluluk kurulmaz.....
a.s
 
yaptım bunu..
kendi mutluluğumu feda ettim o mutsuzken zaten mutlu olamam diye..
şimdi düşünüyorum da o mutlu peki ya ben..
gözlerinde mutluluk gördükçe ne önemi var kii...
 
Bu zamana kadar üzüldüm, bundan sonra yaşarsam kendi mutluluğum için yaşarım..
Mutluluğumala mutlu olmak isteyen yanımda, olmak istemeyen uzağımda dursun . . .
 
asla karşımdakinin mutluluğuna göz dikmem
ama başkasının mutluluğuna göz dikmedende kendi mutluluğumu düşünürüm
 
yani karşıdaki kişinin benim için degerine gerçekten bu fedekarlıgı hakedip haketmiyecegine baglı vazgeçilmez biriyse benim için sonuna kadar mutlu olması için çabalarım ama yok degilse banane len kendi mutluguma bakarım başkası hiçççç tınımda degil...
 
Eğer benim mutluluğum onunkini engelleyecekse yada onunki benimki.
O zaman belki kendim için çabalarım.
Ama ben hep karşımdaki iyi olsun dediği için farkında olmadan kendimi mutsuzluğa
onuda mutluluğa sürklerdim.Tabi karşımdaki dostumsa.Yok tanımadığım biriyse çabalamzdım heralde.
O zaman egom devreye girer ben derdim.
Yinede en mantıklı olanı düşünüp kendi mutluluğum içinde karşı tarafınki içinde çabalardım...

Ama böyle bir durumda kalmak herzaman mümkün değil.
Bile bilede karşımdaki mutsuz olsun diye uğraşmam.
Öyle bir problemim yok çok şükür...
 
Son düzenleme:
Baskasının mutluluguna göz dikmem .. Kendi mutlulugumu tercih ederdim .. Ama herkesin mutlu olmasını isterim ..
 
Baskasının mutluluguna göz dikmem .. Kendi mutlulugumu tercih ederdim .. Ama herkesin mutlu olmasını isterim ..

Kesinlikle katılıyorum arkadaşım. Bu konuyu açmamdaki sebep çevremdeki çarpık durumları izlememden ileri geldi. Önce can sonra Cihan derler..Kimsenin mutluluğunda gözünde olmayınca gel keyfim gel...
 
Bir örnek vereyim arkadaşlar, çok örneği vardırda ben bir tane yazayım. Anlatamadım galiba...
Farzedelim iki kız arkadaşız, bu arkadaşlık süresi çok uzun diyelim.
Ve o kadar birbirimize düşkünsünüz ki! Birbirimizden kopamayacak kadar!
Farzedelim ikimiz de aynı kişiye aşık olduk. Olur ya insanlık hali bu başımıza böyle bir şey geldi.
Karşımızdakinin mutluluğunu mu yoksa kendi mutluluğumuzu tercih ederiz.?

Ya da iki kişi iş görüşmesine gittik. Ayrı, ayrı işçi alımlarına bakan vatandaşla görüştüğümüzü düşünelim. ışe alacak adam bize sordu. Bir kişi alacağım diye..!
ıkimizin de işe ihtiyacı olduğunu farz edersek nasıl davranırdık acaba?


İş konusunda fedekar olabilirdim ama aşk farklı bişey mantıkla olabilecek yada fedekarlık yapabilecek bir şey değil bence ama karşımdaki kişinin kime ne hissettiğide önemli eğer arkadaşımla aralarında bi ilişki varsa tabiiki kendi aşkım için araya girmeye çalışmazdım ama arkadaşım seviyor ise ama bizde karşılıklı olarak aramızda bi şey yaşıyosak o sevio diye vazgeçmezdim sonuçta iki kişinin duygusu önemli öle işteeekötükedihüso
 
Back