Evet genelde ben de böyle düşünüyorum ama kariyerin beni yalnızlaştıracağı korkusu oluyor hatta artık bu korkudan istenilen bir duruma evrilmeye başladı.Daha yaşın küçük
Elbette kariyer yap
İstediğin biri çıkınca da evlenirsin
Evet genelde ben de böyle düşünüyorum ama kariyerin beni yalnızlaştıracağı korkusu oluyor hatta artık bu korkudan istenilen bir duruma evrilmeye başladı.
Evet acele olduğunu düşünüyorum ben de. Ama mutluluğu evlenme yoluyla çabucak elde etmelerine imreniyorum doğrusu.Sizden bir yaş büyüğüm.
Geçen seneden beri çoğu arkadaşım evlendi.
Ben diyorum ki bu ne acele böyle!
Hiç de kıskanmadım hiçbirini.
Hayatın anlamı evlenmek, çoluk çocuğa karışmak değil çünkü.
Mutlu olduklarını nerden biliyorsunuz yahu?Evet acele olduğunu düşünüyorum ben de. Ama mutluluğu evlenme yoluyla çabucak elde etmelerine imreniyorum doğrusu.
Kariyerden vazgeçmek bir düşüncem kesinlikle yok. Umarım zamanı geldiğinde doğru insanı bulurum.Bence ikisini de yapın. Illa birini yapınca diğerini yapamayacaksınız diye bir kural yok ki. Daha yaşınız evlilik için küçük zaten bence. Kariyerinize devam edin tabi ki ama bu arada karsınıza çıkan kısmetlerinizi de tanıyın geri cevirmeyin. Içinizin ısındığı kafalarınızın uyustugu biri oldugunda da evliligi düşünürsünüz. Ama evlilik için kariyerinizden vazgecerseniz sonra uzulursunuz bence.
Doğru anladınızMutlu olduklarını nerden biliyorsunuz yahu?
Evlerinin içinde misiniz, ilişkilerini kendi gözlerinizle gözlemliyor musunuz?
İnternette herkes mutlu bakmayın oraya konulan fotoğraflara.
Mutlu olmanın tek kıstası evlenmek değildir.
Siz zaten evlenmekten çok sizi seven bir erkek istiyorsunuz onu anladım ben.
Hak eden biri çıkar umarım karşınıza :)
Ama genç yaşta evlenip, çocuk yapıp çalışmayan ve eşinin elina bakan kadın mutlu değildir, şimdilik mutludur uzun vadede mutlu olmayacaktır.
Sizden bir yaş büyüğüm.
Geçen seneden beri çoğu arkadaşım evlendi.
Ben diyorum ki bu ne acele böyle!
Hiç de kıskanmadım hiçbirini.
Hayatın anlamı evlenmek, çoluk çocuğa karışmak değil çünkü.
Tavsiyeleriniz için teşekkür ederim. Dikkate alacağım. Aslında normalde baktığınızda birine ihtiyaç duymadan mutlu olan hatta bayağı deli olan bir insanım ama maalesef bu bazen bana acaba kendimi mi kandırıyorum hissi vermiyor değil. Umarım tüm bu fikirlerim bir kuruntudan ibarettir :)Bir zamanlar bende böyleydim. Aynı senin gibi düşünüyordum. Zaten yaşlarımız çok yakın. Sonra okul bitti şansa karşıma düzgün biri çıktı. Ama aşk işleri hiç öyle göründüğü gibi değilmiş onu anladım. Kavga gürültü kıskançlık ne ararsan. Evet mutlu oluyorsun iyi hissediyorsun aşk sonuçta çok güzel bir duygu. Ama ben hayatımda biri yokken gezip tozup aklım bir karış havadayken ne kadar az problemle uğraştığımı fark ettim. Ne kadar gereksiz bir konuyu kafama takıp büyütmüşüm onu anladım. Şimdi ayrı olduğumuz için birde ayrılık acısıyla boğuşuyorum. Komple dert yani. Senin bu durumda olman muhtemelen kendi dediğin gibi çevre. Tamamen toplum baskısı. Herkesin sevgilisi kocası var benim neden yok? Zorunda hissetme kendini hayatını yaşa. Böyle ufak şeylere takılma.
Bu olmasın demek değil tabi, olsun. Ama akışına zamana, kadere, kısmete bırakmak en güzeli. Her şey olması gereken zamanda zaten olacak. Anı yaşayıp, anda kalıp, geçmişe geleceğe takılmadan hayatın tadını çıkarmak gerek. Kariyere gelince yap onu da ama merkeze koyma. Kendini çok yorma. Hayatını hem yaşa hem kariyer yap. Geçen zaman geri gelmiyor. Hayat her şeye rağmen çok güzel :)
Sevgiler :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?