Nerden biliyorsunuz özür dilemeyi bilmez burnu yere düşse eğilip almaz biri empati duygusundan yoksun biri ?Ben de narsist biriyim o yüzden 100mt öteden tanırım narsistleri. Ana bu adam narsist değil
Cıks narsist değil bu egoistNerden biliyorsunuz özür dilemeyi bilmez burnu yere düşse eğilip almaz biri empati duygusundan yoksun biri ?
Bu gerçekten önemli değil mi? İlişkideki en önemli şey bu. Ailesinin evine mi güvenip evlenmek istedi? Adam açık açık bende ev kuracak evlenecek durum yok ama gel anamın hizmetini görürsün en azından demiş. Ben yeterince gezdim tozdum geldim 37 yaşına, kuru kuru asgari ücret kazanıyorum, bu yaştan sonra da CEO mu olucam üniversite mezunu, işi gücü düzenli geliri var gelip bana da baksın demiştir içinden.Kendisi benimle evlenmek istiyordu ve bunun için yaşadığı şehire gelin gelmemi bekliyordu başta kiralık ev tutana kadar ailesiyle yaşayacaktık buarada asgari ücretli bir işte çalışıyor ve yakınlarda araba satın almış kendine neyse bunlar önemli değil
Bu iş olmaz basinimi yakmak istiyorsun erkeklere güven olmaz.yasina uygun düzgün insanlarla gorusmelisin.uyanigin tekiHerkese selamlar değerli hanımlar; ben size kısaca yaşadığım bir durumdan bahsetmek istedim çünkü içim daralıyor bu konuyu konuşacak kimsem yok annemle zaten konuşamam bende buraya yazmak istedim. Benim üç senedir süregelen uzak mesafe ilişkim vardı onunla internet üzerinden tanıştık ve birkaç defa buluştuk fakat yılda üç dört defa en fazla yanıma geliyordu bazen de bir hafta yada on günlüğüne yaşadığım şehirde kalıyordu . Aramızda 8 saatlik bir yol vardı. Ben onun yanına yalnız bir kere gittim ve ailesiyle tanıştım kendi halinde iyi insanlardı .Benim babam ben küçük bir çocukken vefat etti ve beni annem tek başına büyüttü lisans mezunuyum fakat şuan mesleğimi yapamıyorum daha vakit var. 26 yaşındayım kendisi 37 yaşına girecek aramızda on bir yaş fark vardı yani. Annem hiçbir zaman için onunla ilişkime onay vermedi hep karşı çıktı onunla sevgili olduğumu bilmediği arkadaş olarak konuştuğum dönemlerde böyle tepkili değildi aksine onunla konuşmama birşey demiyordu neyse bahsettiğim erkek arkadaşım yani (eski) geçen gün itibariyle tamamen iletişimi kopardık ben istedim çünkü bir gelecek görmüyordum davranışlarına dikkat etmiyordu beni incitmekten sakinmiyordu kolayca kalp kırıp ben söylemeden özür dilemiyordu yani bunu hep yapmasa da iki defa yapması bile benim için yetiyordu. Kendisi benimle evlenmek istiyordu ve bunun için yaşadığı şehire gelin gelmemi bekliyordu başta kiralık ev tutana kadar ailesiyle yaşayacaktık buarada asgari ücretli bir işte çalışıyor ve yakınlarda araba satın almış kendine neyse bunlar önemli değil Kasım ayında ilk benden ayrılan oydu iki hafta sonra döndü ailemle seni istemeye geleceğiz dedi annene söyle izin verirse diye söyledi fakat ben anneme söyleyemedim bu ayrılık sebebini bana kızgınlığına yani gelmediğim için birde düzeltmem gereken şeyler vardı diye buna bağlamıştı ben ona bir şans verdim yeniden başladık ve Mart ayının ortalari gibi ben bitirdim o da diretmedi hemen kabullendi ayrılık sebebi ise saygısızlıkti fakat bana değil annem içindi bana annemin beni sevmediğini çıkarları için hareket ettiğini söyledi doğum günümde mayısın başıydı o gece mesaj attı kutladı ve beş gün boyunca konuşmaya devam ettik mutluydum ama içten içe çok da kırgındim sanki birşeyler soğumuştu neyse ayrılık süreci 50 gün sürmüştür bu süre zarfında yalnız bir defa beni ayrıldıktan ( 20 gün sonra) aradı ve mesaj attı zaten mesajında barışmak istediğine dair hiçbir kelime de yoktu sıradan bir mesajti. Doğum günüm sonrası beş gün daha konuşmaya devam ettikten sonra ben bana karşı eskisi gibi olmadığını hissettim herşeyin hesabını kitabını yaptığı ve beni düşünmediği o kadar açıktı ki birde ilgisi yoğun değildi bu sebepten ayrılma kararı aldım kendisi iki gün boyunca aradı ulaşmaya çalıştı engelimi kaldır lütfen seninle konuşmam gerekiyor herşeyi anlayacaksın anlatınca diye iş yeri numarasından birkaç defa aradi en sonunda engelini açtım ve mesaj attı kendince açıklama yaptı falan ben eskisinden bile seni daha çok seviyorum istiyorum diye vs sonra işte ben ayrılma kararında kararlı olunca dönmeyince sen sevgimi haketmiyorsun sen kapısında yatilacak kadın mısın değer misin diye vs vs söyledi (ben seven adam değil iki ay aramadan sormadan durmak sevdiği kadının kapısında bile yatar kadın onu affedene kadar ) demiştim sahteymişim benim herşeyim yalanmış vs sanki aşkımdan mi ölüp bitiyorsun dedim ölmüyorum sana değmiyor dedi tabi öncesinde sensiz olamam sen gidersem benim hayatım biter dedi ne demek istiyorsun deyince de bilme gel dedi annene söyle seni isteyelim dedi yine ben kestirip attım bana yarından tezi yok numaranı değiştir yazık bana umut verme yine yenilirim duygularıma dedi ( buarada ben iki aydır tek başına yaşadım annem uzaktaydi memleketinde ve tek olduğumu bilmesine rağmen hiç merak etmedi güya birkaç kez aramış. Seni kendinle baş başa bırakmak istedim diye de gevelemişti. Bu adam tam üç yıl boyunca bana evlilik konusunda baskı yaptı ne zaman geleceksin annenin rızası yoksa da çık gel yetişkin kızsın diye daha sonra annenin yanına gider gönlünü alırız falan filan. Buarada annem onu aramıza giren bir kara kedi gibi gördü hep nedenini bilmiyorum ama anne kız arasına giren bir düşman gibi gördü hep karşı çıktı ayrıldık biliyor ona rağmen sürekli onun ismini zikrediyor. Onu sevdiğimden emin değildim öncesinde ama ayrı kalınca onu sevdiğimi anladım kendime kızıyorum ama saçma bir şekilde canım çok acıyor engel olamıyorum bir sonumuz da yok biliyorum onunla mutlu olabilir miydim bilmiyorum. Lütfen bana bir nasihat edin onsuz çok mutsuzum ama onunla da oluru yok tam hayatıma önüme bakıyorum gelip kendini hatırlatıyor hayalet gibi . Beni sevdiğini düşünmüyorum ama sevmiyorsa neden evlenmek istiyordu anlamıyorum.
Türkçe'yi katletme.Lütfen bana bir nasihat edin
Yoo hayır sadece uyanık geçinen biri onu demek istemiştiniz sanırım :)Bu iş olmaz basinimi yakmak istiyorsun erkeklere güven olmaz.yasina uygun düzgün insanlarla gorusmelisin.uyanigin teki
Son ıssız adam :) bunların nesli tükenmedi mi be ?Herkese selamlar değerli hanımlar; ben size kısaca yaşadığım bir durumdan bahsetmek istedim çünkü içim daralıyor bu konuyu konuşacak kimsem yok annemle zaten konuşamam bende buraya yazmak istedim. Benim üç senedir süregelen uzak mesafe ilişkim vardı onunla internet üzerinden tanıştık ve birkaç defa buluştuk fakat yılda üç dört defa en fazla yanıma geliyordu bazen de bir hafta yada on günlüğüne yaşadığım şehirde kalıyordu . Aramızda 8 saatlik bir yol vardı. Ben onun yanına yalnız bir kere gittim ve ailesiyle tanıştım kendi halinde iyi insanlardı .Benim babam ben küçük bir çocukken vefat etti ve beni annem tek başına büyüttü lisans mezunuyum fakat şuan mesleğimi yapamıyorum daha vakit var. 26 yaşındayım kendisi 37 yaşına girecek aramızda on bir yaş fark vardı yani. Annem hiçbir zaman için onunla ilişkime onay vermedi hep karşı çıktı onunla sevgili olduğumu bilmediği arkadaş olarak konuştuğum dönemlerde böyle tepkili değildi aksine onunla konuşmama birşey demiyordu neyse bahsettiğim erkek arkadaşım yani (eski) geçen gün itibariyle tamamen iletişimi kopardık ben istedim çünkü bir gelecek görmüyordum davranışlarına dikkat etmiyordu beni incitmekten sakinmiyordu kolayca kalp kırıp ben söylemeden özür dilemiyordu yani bunu hep yapmasa da iki defa yapması bile benim için yetiyordu. Kendisi benimle evlenmek istiyordu ve bunun için yaşadığı şehire gelin gelmemi bekliyordu başta kiralık ev tutana kadar ailesiyle yaşayacaktık buarada asgari ücretli bir işte çalışıyor ve yakınlarda araba satın almış kendine neyse bunlar önemli değil Kasım ayında ilk benden ayrılan oydu iki hafta sonra döndü ailemle seni istemeye geleceğiz dedi annene söyle izin verirse diye söyledi fakat ben anneme söyleyemedim bu ayrılık sebebini bana kızgınlığına yani gelmediğim için birde düzeltmem gereken şeyler vardı diye buna bağlamıştı ben ona bir şans verdim yeniden başladık ve Mart ayının ortalari gibi ben bitirdim o da diretmedi hemen kabullendi ayrılık sebebi ise saygısızlıkti fakat bana değil annem içindi bana annemin beni sevmediğini çıkarları için hareket ettiğini söyledi doğum günümde mayısın başıydı o gece mesaj attı kutladı ve beş gün boyunca konuşmaya devam ettik mutluydum ama içten içe çok da kırgındim sanki birşeyler soğumuştu neyse ayrılık süreci 50 gün sürmüştür bu süre zarfında yalnız bir defa beni ayrıldıktan ( 20 gün sonra) aradı ve mesaj attı zaten mesajında barışmak istediğine dair hiçbir kelime de yoktu sıradan bir mesajti. Doğum günüm sonrası beş gün daha konuşmaya devam ettikten sonra ben bana karşı eskisi gibi olmadığını hissettim herşeyin hesabını kitabını yaptığı ve beni düşünmediği o kadar açıktı ki birde ilgisi yoğun değildi bu sebepten ayrılma kararı aldım kendisi iki gün boyunca aradı ulaşmaya çalıştı engelimi kaldır lütfen seninle konuşmam gerekiyor herşeyi anlayacaksın anlatınca diye iş yeri numarasından birkaç defa aradi en sonunda engelini açtım ve mesaj attı kendince açıklama yaptı falan ben eskisinden bile seni daha çok seviyorum istiyorum diye vs sonra işte ben ayrılma kararında kararlı olunca dönmeyince sen sevgimi haketmiyorsun sen kapısında yatilacak kadın mısın değer misin diye vs vs söyledi (ben seven adam değil iki ay aramadan sormadan durmak sevdiği kadının kapısında bile yatar kadın onu affedene kadar ) demiştim sahteymişim benim herşeyim yalanmış vs sanki aşkımdan mi ölüp bitiyorsun dedim ölmüyorum sana değmiyor dedi tabi öncesinde sensiz olamam sen gidersem benim hayatım biter dedi ne demek istiyorsun deyince de bilme gel dedi annene söyle seni isteyelim dedi yine ben kestirip attım bana yarından tezi yok numaranı değiştir yazık bana umut verme yine yenilirim duygularıma dedi ( buarada ben iki aydır tek başına yaşadım annem uzaktaydi memleketinde ve tek olduğumu bilmesine rağmen hiç merak etmedi güya birkaç kez aramış. Seni kendinle baş başa bırakmak istedim diye de gevelemişti. Bu adam tam üç yıl boyunca bana evlilik konusunda baskı yaptı ne zaman geleceksin annenin rızası yoksa da çık gel yetişkin kızsın diye daha sonra annenin yanına gider gönlünü alırız falan filan. Buarada annem onu aramıza giren bir kara kedi gibi gördü hep nedenini bilmiyorum ama anne kız arasına giren bir düşman gibi gördü hep karşı çıktı ayrıldık biliyor ona rağmen sürekli onun ismini zikrediyor. Onu sevdiğimden emin değildim öncesinde ama ayrı kalınca onu sevdiğimi anladım kendime kızıyorum ama saçma bir şekilde canım çok acıyor engel olamıyorum bir sonumuz da yok biliyorum onunla mutlu olabilir miydim bilmiyorum. Lütfen bana bir nasihat edin onsuz çok mutsuzum ama onunla da oluru yok tam hayatıma önüme bakıyorum gelip kendini hatırlatıyor hayalet gibi . Beni sevdiğini düşünmüyorum ama sevmiyorsa neden evlenmek istiyordu anlamıyorum.