- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.228
- 498
arkadaşlar eşimde bende çalışıyoruz. 07:30 da evden çıkıp, akşam 18:30 da evde oluyoruz. okullar tatil, annemlerle 2,5 saatlik mesafede oturuyoruz. ablamda annemlerle aynı apartmanda oturuyorlar. ablam evli 2 çocuğu var. biri 7 yaşında, biri 10 yaşında. ablam hafta sonu beni aradı pazartesi akşamı geliyoruz annemle dedi. ben bir şey diyemedim. annemle konuştum, annem kızmış ablama ne işimiz var ikisi de çalışıyor demiş. ablam bozulmuş biraz. ki bende annemle aynı düşüncedeyim. ablamın çocukları yaramaz, her yeri dağıtırlar. yatak odasına varana kadar karıştırırlar. ablamda hiç müdahale etmez, (kendi evinde çok güzel müdahale eder) ancak benim uyarmamla çocuklar rahat duruyorlar. ben onlar geldiğinde yatak odamı kitleyip işe gitsem ablam bozulur kesin.hem ben yokken evimde kimsenin olmasını istemiyorum, sizce yanlış mı düşünüyorum. annem, ben gitmem demiş hafta içi, ancak hafta sonu gideriz onlar evde olurken demiş. ablamla konuştuğumda, annemi öne sürdü böyle diyor dedi. bende yorum yapmadım.
yanlış mı düşünüyorum sizce. gidip suyu açıp suyla oynuyorlar banyoda mutfakta bunun gibi dağınıklıktan söz ediyorum.
Ben kendi kardeşim falan geldiğinde hiç rahatsız olmuyorum. Zaten evlendiğimden beri ayrılmış gibi değiliz.Hatta evimden bir şey alır hiç haber bile vermez, kulağı tırmalıyor ama bana batmıyor. En son geldiğinde bitki çayı kupam ayakkabılığın üstündeydi, ne işi var burada dedim de “hacito artık benim” dedi. 10 yaş fark var aramızda belki o yüzden batmıyor ama aynı şeyi eşimin ailesinden yapmış olsalar inanılmaz batacağını söyleyerek itirafçı olabilirim.
Hatta en sonra özel bir durumdan dolayı eltilerim geldi yatılı benim işe gelmem gerekiyordu rahatsız oldum yani. Ben de evde olmak isterdim ama olmadı.