Aynen öyle canım. Vardır bir hayır demek lazım. Ben ilk hamileliğimde 9.haftada gelişimi durdu ve kürtaj olmak zorunda kaldım. İlk gün olayın şokuyla çok ağladım üzüldüm. Sonra düşündüm dedim niye üzülüyorum ki bu kadar. Demek ki olsaymış benim açımdan hayırlı olmayacakmış. Belki zamanı değilmiş. Zamanını beklemeliyim. Birkaç ay sonra hiç beklemediğim bir anda hamile kaldım. Şimdi 8 haftalık hamileyim herşey çok güzel gidiyor çok şükür. Bilemem belki yine kucağıma alamayacağım bebeğimi. Tabiki yine üzülürüm ama kendimi harap etmem. Bu sefer de derim ki. Ben hamile kalabiliyorum. Bir sıkıntımız yok demek ki. Bunu öğrendim en azından. Beklemek, sabır, zaman. Çok zor şeyler belki. Ama gerçekten değiyor. Er ya da geç sabretmesini öğrendiğinde mükafatını alıyorsun. İnşallah senin de hakkında hayırlısı olur. Rabbim en güzel, en hayırlı evlatları nasip eder.