Niye görüşüyorsun ki canım o zaman? Ben babamla aylardır muhattap olmuyorum bana yaşattıkları, anneme kardeşlerime yaşattıkları yüzünden. Hala beddua ediyormuş arkamdan. Sanki Harika bir babaydı da ben hayırsız evlat oldumGörüşüyorum.
Diğer kardeşlerime aynısını yapmıyor.
Arada eşime, az dövmüşüm bunu demi, diyor gülerek.
Hâlâ hakli olduğunu düşünüyor.
Konuyu açmıyorum zaten, yoksa çok sinirlendiriyor. Elim ayağım titriyor.
Canım görüşmesem bir sürü insana laf etme hakkı vercem, bi de arada kardeşlerim ve annem var. Evlendikten sonra davranışları bayağı değişti, bisey diyemiyor pek. Bende konu açmıyorum. Öyle arada bi görüşmeyle geçip gidiyor.Niye görüşüyorsun ki canım o zaman? Ben babamla aylardır muhattap olmuyorum bana yaşattıkları, anneme kardeşlerime yaşattıkları yüzünden. Hala beddua ediyormuş arkamdan. Sanki Harika bir babaydı da ben hayırsız evlat oldum
Malesefİstanbul.da yaşıyorsan 153 beyaz masa psikolojik destek alabilirsin
Canımmm benim yaaa o kadar kötü şeyyaşamışsın ki.. şiddet, taciz... hele taciz olayı kadın için ciddi bir travma demek.. geçmişte ben de tacize maruz kaldım.. hala aklıma gelince midem bulanıyor..Bıktım artık.
Geçmişimdeki olayları hatırlayıp durmaktan, kabuslar görmekten bıktım.
Uzun olacak, kimse okumayabilir, ki zaten okunsun diye değil içimdekileri dökmek için yazıyorum.
Şimdiden kusuruma bakmayın.
Evin ilk kızıyım. Anne babam üzerime titrerdi küçükken. Babam çalışırken annemle oyunlar oynardık. Beni yanından ayırmaz sürekli konuşurdu, bir şeyler öğretmeye çalışırdı annem.
Babamı kapıda beklerdim, gelir gelmez atlardım boynuna. Omzunda gezdirirdi, markete götürürdü hergün. Çok güzel bi çocukluğum vardı, taa ki babamın dostum dediği adam (S..) evimizin yanına yerleşene kadar...
Kötü günler başlamıştı. S.... babama sürekli beni kötülüyor; kızın yalancı bi çocuk, bizim evin yanına tuvaletini yapıyor diye iftiralar atıyordu. Her seferinde yok baba desem de babam inanmıyor ve beni dövüyordu. Onun gözünde yalancı olmuştum artık.
"Senin kızın benim oğlana yalan söylemeyi öğretiyor" diyordu. Babam yine beni dövüyordu.
Daha küçücük yaşta, tarla işlerini yaptırmaya başladılar bana. Ödevlerimi hiç yapamazdım. Hatta bazı aksamlar, ders çalışıyorum diye dayak yiyordum.ağlayınca da ağlama diye dövüyordu.
Okuldan azıcık geç gitsem hortumlarla dayak yerdim.
8. Sınıfta okulun son günü, pantolon ve kısa kollu tişört giydim diye dövmüştü. Kemerler bacagimda mosmor iz yapıyordu, yüzüm her gün kıpkırmızı gidiyordum okula.
Lise sınavına girdim ama babam okutmayacakti. Müdür konuştu zor ikna etti, tek şartla. Sağlık meslekte okuyup bitirir bitirmez meslek sahibi olacaktım.
4 saat uzak bi yeri kazandım. Tabii gidince çok ağladım, yalnızdım. Ailemden göremediğin sevgiyi hep yanlış kişilerde aradım. Aldatildim, aşağılandım.
Özgüvenim yoktu, kimseyle konuşamıyordum.
Neyse lisenin son yılı bi çocukla görüşmeye başladım. Okul bitince babam öğrendi. Tabii yine hakaretler, yine dayaklar. 7 ay evden dışarı çıkmadım. Zeytin, tarla, yemek.. bütün işleri yapıyordum.
Babamın dostu olan S.... yine sürekli babama biseyler söyleyip beni dövdürüyordu. Ikiyuzlu, bana iyiymiş gibi davranıyordu.
Bir gün babamlar bi yere gitti, evde yek kaldım. Dışarıya evin arkasına çıktım çamaşır seriyordum. S..... geldi. Babam sevgilimi öğrenmiş falan diye ağzımdan laf almaya çalıştı. Ben geri geri durdukça ustume geliyordu. Birden senin göğüslerin büyümüş, oynattin mi dedi. Ne yapacagimi bilemedim. Elim ayağım titredi. Daha da yaklasip goguslerimi sıktıkosarak eve kacip kapiyi kilitledim. Pencereden bakip durdu. Babamların gelmesi yakındı. Ondan mi bilmiyorum gitti.
Ben babamlar gelene kadar ağladım ama kimse bisey anlatamadım. Biliyordum, babam yine inanmayacaktı
En yakın dostuma anlattım. O da tanıyordu. Dikkat et bak yaşama aynısını, ben bittim, çöktüm dedim. Inanmadi biliyo musunuz? Nerde kanıtın dedi. Napsaydim, o haldeyken dur ben bi videoya alayım mı deseydim!!!
Sonra S... denilen p*ç ameliyat oldu. Babam beni de götürmek istedi. Gitmicem dedim, yine dayak yedim. Anneme yalvardım götürme diye. Neyse giymedim ama babam hatırladıkca yine dovuyordu.
Utanmaz p*slik eve gelip duruyordu. En sonunda dayanamadım anlattım her şeyi anneme. Tabii şok geçirdi. Ağlaya ağlaya dayima anlattı. Babam bisey demek istemedi, çünkü öldürürdü. Başka şekilde anlatmış annem, hala ne anlattığını bilmiyorum. Babamda bağını kopardı. Utanmaz neden olduğunu anlamamış gibi konuşmaya geldi eve. Babam" tam öldürecektim, çocuklar ordaydı yapamadim" dedi.
Hâlâ evleri yanyana. Ve bu olayi anlattigimiz herkes bize sirt cevirdi. Komsular akrabalar hiçbiri ınanmadi.
Babam hala dövüyordu beni . Baba yapma diye kız kardeşim araya giriyordu hep. (Şu an o kardeşim panik atak, herşeyden korkan bi cocuk) ona da vuruyordu.
En sonunda eski staj yaptığım yerden iş teklifi geldi, yalvardım gireyim diye. Kabul etti, çalışmaya başladım.
3 ay sonra eşimle karşılaştım. Ilk görüşte aşık olduk. Gizli gizli konuşmaya başladık.
Ailesi istemeye geldi babam vermedi. Iskenceler yine devam ediyordu. Rimel sürdüm diye kaç defa vurdu. Insan büyüdükçe daha çok zoruna gidiyor.
En sonunda dayanamayıp kactim. Evlendik. Şimdi bi kızım var 3 aylık.
Her gece rüyamda geçmişte yaşadığım şeyleri görüyorum. Aglayarak kalkiyorum. Esime anlatiyorum. Sagolsun hep destekcim.
Duş alırken bile sürekli kafamda her şey. Niye o zaman şikayet etmedim, niye öldürmedim deyip duruyorum.
Eşim karşıma çıkmasa öldürecektim onu. Az daha evde kalsam geberticektim.
Kusura bakmayın kızlar. Okuyabildiyseniz, çok teşekkür ederim
Duygularım o kadar yoğun ki, ne yazdığımı bile bilmiyorum. Tir tir titriyorum şu an
Çok üzülerek okudumBıktım artık.
Geçmişimdeki olayları hatırlayıp durmaktan, kabuslar görmekten bıktım.
Uzun olacak, kimse okumayabilir, ki zaten okunsun diye değil içimdekileri dökmek için yazıyorum.
Şimdiden kusuruma bakmayın.
Evin ilk kızıyım. Anne babam üzerime titrerdi küçükken. Babam çalışırken annemle oyunlar oynardık. Beni yanından ayırmaz sürekli konuşurdu, bir şeyler öğretmeye çalışırdı annem.
Babamı kapıda beklerdim, gelir gelmez atlardım boynuna. Omzunda gezdirirdi, markete götürürdü hergün. Çok güzel bi çocukluğum vardı, taa ki babamın dostum dediği adam (S..) evimizin yanına yerleşene kadar...
Kötü günler başlamıştı. S.... babama sürekli beni kötülüyor; kızın yalancı bi çocuk, bizim evin yanına tuvaletini yapıyor diye iftiralar atıyordu. Her seferinde yok baba desem de babam inanmıyor ve beni dövüyordu. Onun gözünde yalancı olmuştum artık.
"Senin kızın benim oğlana yalan söylemeyi öğretiyor" diyordu. Babam yine beni dövüyordu.
Daha küçücük yaşta, tarla işlerini yaptırmaya başladılar bana. Ödevlerimi hiç yapamazdım. Hatta bazı aksamlar, ders çalışıyorum diye dayak yiyordum.ağlayınca da ağlama diye dövüyordu.
Okuldan azıcık geç gitsem hortumlarla dayak yerdim.
8. Sınıfta okulun son günü, pantolon ve kısa kollu tişört giydim diye dövmüştü. Kemerler bacagimda mosmor iz yapıyordu, yüzüm her gün kıpkırmızı gidiyordum okula.
Lise sınavına girdim ama babam okutmayacakti. Müdür konuştu zor ikna etti, tek şartla. Sağlık meslekte okuyup bitirir bitirmez meslek sahibi olacaktım.
4 saat uzak bi yeri kazandım. Tabii gidince çok ağladım, yalnızdım. Ailemden göremediğin sevgiyi hep yanlış kişilerde aradım. Aldatildim, aşağılandım.
Özgüvenim yoktu, kimseyle konuşamıyordum.
Neyse lisenin son yılı bi çocukla görüşmeye başladım. Okul bitince babam öğrendi. Tabii yine hakaretler, yine dayaklar. 7 ay evden dışarı çıkmadım. Zeytin, tarla, yemek.. bütün işleri yapıyordum.
Babamın dostu olan S.... yine sürekli babama biseyler söyleyip beni dövdürüyordu. Ikiyuzlu, bana iyiymiş gibi davranıyordu.
Bir gün babamlar bi yere gitti, evde yek kaldım. Dışarıya evin arkasına çıktım çamaşır seriyordum. S..... geldi. Babam sevgilimi öğrenmiş falan diye ağzımdan laf almaya çalıştı. Ben geri geri durdukça ustume geliyordu. Birden senin göğüslerin büyümüş, oynattin mi dedi. Ne yapacagimi bilemedim. Elim ayağım titredi. Daha da yaklasip goguslerimi sıktıkosarak eve kacip kapiyi kilitledim. Pencereden bakip durdu. Babamların gelmesi yakındı. Ondan mi bilmiyorum gitti.
Ben babamlar gelene kadar ağladım ama kimse bisey anlatamadım. Biliyordum, babam yine inanmayacaktı
En yakın dostuma anlattım. O da tanıyordu. Dikkat et bak yaşama aynısını, ben bittim, çöktüm dedim. Inanmadi biliyo musunuz? Nerde kanıtın dedi. Napsaydim, o haldeyken dur ben bi videoya alayım mı deseydim!!!
Sonra S... denilen p*ç ameliyat oldu. Babam beni de götürmek istedi. Gitmicem dedim, yine dayak yedim. Anneme yalvardım götürme diye. Neyse giymedim ama babam hatırladıkca yine dovuyordu.
Utanmaz p*slik eve gelip duruyordu. En sonunda dayanamadım anlattım her şeyi anneme. Tabii şok geçirdi. Ağlaya ağlaya dayima anlattı. Babam bisey demek istemedi, çünkü öldürürdü. Başka şekilde anlatmış annem, hala ne anlattığını bilmiyorum. Babamda bağını kopardı. Utanmaz neden olduğunu anlamamış gibi konuşmaya geldi eve. Babam" tam öldürecektim, çocuklar ordaydı yapamadim" dedi.
Hâlâ evleri yanyana. Ve bu olayi anlattigimiz herkes bize sirt cevirdi. Komsular akrabalar hiçbiri ınanmadi.
Babam hala dövüyordu beni . Baba yapma diye kız kardeşim araya giriyordu hep. (Şu an o kardeşim panik atak, herşeyden korkan bi cocuk) ona da vuruyordu.
En sonunda eski staj yaptığım yerden iş teklifi geldi, yalvardım gireyim diye. Kabul etti, çalışmaya başladım.
3 ay sonra eşimle karşılaştım. Ilk görüşte aşık olduk. Gizli gizli konuşmaya başladık.
Ailesi istemeye geldi babam vermedi. Iskenceler yine devam ediyordu. Rimel sürdüm diye kaç defa vurdu. Insan büyüdükçe daha çok zoruna gidiyor.
En sonunda dayanamayıp kactim. Evlendik. Şimdi bi kızım var 3 aylık.
Her gece rüyamda geçmişte yaşadığım şeyleri görüyorum. Aglayarak kalkiyorum. Esime anlatiyorum. Sagolsun hep destekcim.
Duş alırken bile sürekli kafamda her şey. Niye o zaman şikayet etmedim, niye öldürmedim deyip duruyorum.
Eşim karşıma çıkmasa öldürecektim onu. Az daha evde kalsam geberticektim.
Kusura bakmayın kızlar. Okuyabildiyseniz, çok teşekkür ederim
Duygularım o kadar yoğun ki, ne yazdığımı bile bilmiyorum. Tir tir titriyorum şu an
Gerçekten öyle mi yapmalıyız? Konu ile alakası Yok ama bize yük olanlar hayatımızda olmayınca daha mutlu oluruz demi? Aynı iş yerinde çalışsak bile çıkarmalı mıyım?Canımmm benim yaaa o kadar kötü şeyyaşamışsın ki.. şiddet, taciz... hele taciz olayı kadın için ciddi bir travma demek.. geçmişte ben de tacize maruz kaldım.. hala aklıma gelince midem bulanıyor..☹☹ Ama allah yardımcın olmuş be eşinle tanışmış ve evlenmişsin.. bundan sonraki hayatına odaklan... bencil ol.. kimse senden daha önemli değil.. sana kendini kötü hissettiren insanları def et.. kendin için def et gitsin...
Kaçarak evlenmişsin. Ailenle görüşüyor musunBıktım artık.
Geçmişimdeki olayları hatırlayıp durmaktan, kabuslar görmekten bıktım.
Uzun olacak, kimse okumayabilir, ki zaten okunsun diye değil içimdekileri dökmek için yazıyorum.
Şimdiden kusuruma bakmayın.
Evin ilk kızıyım. Anne babam üzerime titrerdi küçükken. Babam çalışırken annemle oyunlar oynardık. Beni yanından ayırmaz sürekli konuşurdu, bir şeyler öğretmeye çalışırdı annem.
Babamı kapıda beklerdim, gelir gelmez atlardım boynuna. Omzunda gezdirirdi, markete götürürdü hergün. Çok güzel bi çocukluğum vardı, taa ki babamın dostum dediği adam (S..) evimizin yanına yerleşene kadar...
Kötü günler başlamıştı. S.... babama sürekli beni kötülüyor; kızın yalancı bi çocuk, bizim evin yanına tuvaletini yapıyor diye iftiralar atıyordu. Her seferinde yok baba desem de babam inanmıyor ve beni dövüyordu. Onun gözünde yalancı olmuştum artık.
"Senin kızın benim oğlana yalan söylemeyi öğretiyor" diyordu. Babam yine beni dövüyordu.
Daha küçücük yaşta, tarla işlerini yaptırmaya başladılar bana. Ödevlerimi hiç yapamazdım. Hatta bazı aksamlar, ders çalışıyorum diye dayak yiyordum.ağlayınca da ağlama diye dövüyordu.
Okuldan azıcık geç gitsem hortumlarla dayak yerdim.
8. Sınıfta okulun son günü, pantolon ve kısa kollu tişört giydim diye dövmüştü. Kemerler bacagimda mosmor iz yapıyordu, yüzüm her gün kıpkırmızı gidiyordum okula.
Lise sınavına girdim ama babam okutmayacakti. Müdür konuştu zor ikna etti, tek şartla. Sağlık meslekte okuyup bitirir bitirmez meslek sahibi olacaktım.
4 saat uzak bi yeri kazandım. Tabii gidince çok ağladım, yalnızdım. Ailemden göremediğin sevgiyi hep yanlış kişilerde aradım. Aldatildim, aşağılandım.
Özgüvenim yoktu, kimseyle konuşamıyordum.
Neyse lisenin son yılı bi çocukla görüşmeye başladım. Okul bitince babam öğrendi. Tabii yine hakaretler, yine dayaklar. 7 ay evden dışarı çıkmadım. Zeytin, tarla, yemek.. bütün işleri yapıyordum.
Babamın dostu olan S.... yine sürekli babama biseyler söyleyip beni dövdürüyordu. Ikiyuzlu, bana iyiymiş gibi davranıyordu.
Bir gün babamlar bi yere gitti, evde yek kaldım. Dışarıya evin arkasına çıktım çamaşır seriyordum. S..... geldi. Babam sevgilimi öğrenmiş falan diye ağzımdan laf almaya çalıştı. Ben geri geri durdukça ustume geliyordu. Birden senin göğüslerin büyümüş, oynattin mi dedi. Ne yapacagimi bilemedim. Elim ayağım titredi. Daha da yaklasip goguslerimi sıktıkosarak eve kacip kapiyi kilitledim. Pencereden bakip durdu. Babamların gelmesi yakındı. Ondan mi bilmiyorum gitti.
Ben babamlar gelene kadar ağladım ama kimse bisey anlatamadım. Biliyordum, babam yine inanmayacaktı
En yakın dostuma anlattım. O da tanıyordu. Dikkat et bak yaşama aynısını, ben bittim, çöktüm dedim. Inanmadi biliyo musunuz? Nerde kanıtın dedi. Napsaydim, o haldeyken dur ben bi videoya alayım mı deseydim!!!
Sonra S... denilen p*ç ameliyat oldu. Babam beni de götürmek istedi. Gitmicem dedim, yine dayak yedim. Anneme yalvardım götürme diye. Neyse giymedim ama babam hatırladıkca yine dovuyordu.
Utanmaz p*slik eve gelip duruyordu. En sonunda dayanamadım anlattım her şeyi anneme. Tabii şok geçirdi. Ağlaya ağlaya dayima anlattı. Babam bisey demek istemedi, çünkü öldürürdü. Başka şekilde anlatmış annem, hala ne anlattığını bilmiyorum. Babamda bağını kopardı. Utanmaz neden olduğunu anlamamış gibi konuşmaya geldi eve. Babam" tam öldürecektim, çocuklar ordaydı yapamadim" dedi.
Hâlâ evleri yanyana. Ve bu olayi anlattigimiz herkes bize sirt cevirdi. Komsular akrabalar hiçbiri ınanmadi.
Babam hala dövüyordu beni . Baba yapma diye kız kardeşim araya giriyordu hep. (Şu an o kardeşim panik atak, herşeyden korkan bi cocuk) ona da vuruyordu.
En sonunda eski staj yaptığım yerden iş teklifi geldi, yalvardım gireyim diye. Kabul etti, çalışmaya başladım.
3 ay sonra eşimle karşılaştım. Ilk görüşte aşık olduk. Gizli gizli konuşmaya başladık.
Ailesi istemeye geldi babam vermedi. Iskenceler yine devam ediyordu. Rimel sürdüm diye kaç defa vurdu. Insan büyüdükçe daha çok zoruna gidiyor.
En sonunda dayanamayıp kactim. Evlendik. Şimdi bi kızım var 3 aylık.
Her gece rüyamda geçmişte yaşadığım şeyleri görüyorum. Aglayarak kalkiyorum. Esime anlatiyorum. Sagolsun hep destekcim.
Duş alırken bile sürekli kafamda her şey. Niye o zaman şikayet etmedim, niye öldürmedim deyip duruyorum.
Eşim karşıma çıkmasa öldürecektim onu. Az daha evde kalsam geberticektim.
Kusura bakmayın kızlar. Okuyabildiyseniz, çok teşekkür ederim
Duygularım o kadar yoğun ki, ne yazdığımı bile bilmiyorum. Tir tir titriyorum şu an
Ahh kuzum ahh, nedir bu kadınların çektiği.Canımmm benim yaaa o kadar kötü şeyyaşamışsın ki.. şiddet, taciz... hele taciz olayı kadın için ciddi bir travma demek.. geçmişte ben de tacize maruz kaldım.. hala aklıma gelince midem bulanıyor..☹☹ Ama allah yardımcın olmuş be eşinle tanışmış ve evlenmişsin.. bundan sonraki hayatına odaklan... bencil ol.. kimse senden daha önemli değil.. sana kendini kötü hissettiren insanları def et.. kendin için def et gitsin...
Amin, inşallahÇok üzülerek okudumallah bin belasını versin o adamın. İnşallah bu yaşadığın travmaları en kısa zamanda atlatırsın, dualarımdasn..
Evet, evlendikten 1-2 ay sonra konuşmaya başladık.Kaçarak evlenmişsin. Ailenle görüşüyor musun
Annem azap yasatmadi bana, okuyacaksanız düzgün okuyun bence yada hiç okumayın..
Bilmediğiniz konular hakkında hep böyle yorumlar yapar mısınız?neyi okuyup okumayacağıma ben karar verebilirim sanırım..
ayrıca tüm bu olaylar olurken aynı ev içinde değil miydi anneniz??
bir çocuğun babası tarafından bu kadar şiddet ve eziyet görmesine müsaade eden anne de azap çektirmiştir bence..
Inşallah, çok teşekkür ederim ❤ destek alicam. Çok sağolun.Yasadıkların icin cok uzuldum lütfen kendine bunu yasatmaya devam etme ve destek al eşinin destek olmasına ayrı sevindim ama umarım bundan sonra her şey senin için yoluna girer
Tamam ❤ çok sağolunŞu an evliliğin ve bebeğin için kendini toparlamalısın aklına hep bu gelsin :)
Tamamen çıkaramasan bile en azından arana mesafe Koy benceGerçekten öyle mi yapmalıyız? Konu ile alakası Yok ama bize yük olanlar hayatımızda olmayınca daha mutlu oluruz demi? Aynı iş yerinde çalışsak bile çıkarmalı mıyım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?