Sezeryan doğumla bebeğini kaybedip :( tekrardan hamilelik düşünenler...

Merhaba arkadaşlar. Çağrı Gülümser hocadan bahsedenler olmuş, bana bilgi verir misiniz. Kendisiyle nasıl bi süreç yaşadınız. Ben 36+1 de plasenta dekolman yaşadım, bu konuda yaklaşımı nasıl.
Ben henüz bi süreç yaşamadım mail yolladım durumumu anlattım , sizi muayene etmem gerekli dedi , ama takip ettiğim kadarı ile en büyük özelliği temkinli olması, ben de size benzer şekilde kaybettim bebeğimi plesanta previa totalistim ama hem perinotoloğum hem de kadın doğumcum bana çok rahat davrandılar , çocuk terapistiyim mesela hiç bırakma işi çalış dediler sürekli yatma dediler ilk çocuklar normal olmuş bu 37 -38 e kadar kalır dediler ama perşembe 38 hafta da bebeği alacaz diyen kadın doğumcum ertesi gün 28 hafta da yoğun kanama ile beni sezeryanaa aldı ben zor kurtuldum ve üç gün yaşadı çocuğum , dekolmana benZer şekilde kaybettim yani , bütün bunlar yüzünden ben de bi gebelik düşünürsem çağrı beyi düşünüyorum
 
Çok teşekkürler okurken kendi evimin içini ve kendimi okudum , bu yasın geçeceğini zamanla azalacağını biliyorum ama öfkem neden iki defa ard arda ben sıramı savmadım mı başıma geldi yeter diyorum ama işte bunlarda absürd duygular, kendime özşefkatli yaklaşamıyorum, eşim benden daha teslimiyetçi bende bi yıl sonraya ışınlanmak istiyorum geçen sene 2021 28 ocakta de ilk oğlumu kaybettiğimde bi yıl sonraya ışınlanmak istiyordum ne oldu geldi bir yıl sonrası 12 ocakta ddiğer oğlumu kaybettim
 
Demek ki rabbim nazını ölçtü .ben hep sua inanırım rabbim aldığının yerini doldurur . Zamanında anneannemin ard arda iki çocuğu ölmüş. Anneannem yine hamile kalıyor tabi o zaman ultrason doktor falan yok. Bütün hamileliği sıkıntıyla geçiyor aynısı olacak mı diye. Neyse doğum vakti geliyor. Bir bebek doguyor sonra bir bebek daha var diyorlar . Meğerse ikiz hamileymiş şuan dayilarim gayet sağlıklı hatta çocukları var. Yani rabbim aldığı gibi veriyorda .
 
Ahh ne güzel bi teselli olmuş anneanneniz için benhiç cinsiyetçi biri değilim , bi kızım vardı ikinciye hamile olunca ilkin kız dediler oh ne güzel nil imin kız kardeşi olacak dedim sonra 16 hafta da erkek dediler ona da tamam dedim bi kızım var bi de oğlum olsun diye düşündüm şimdi çok garip oğlum olsun istiyorum , ben de eşimde oğlumuz olsun istiyoruz sanki yerleri dolacak gibi hissediyoruz heralde
 
Oda olacak hayırlısıyla sadece birazcık zaman. Ve sana tavsiyem sakın kendini kapatma insanlardan kaçma . Emin ol daha kolay atlatacaksin. Şimdi canın kimseyle görüşmek istemiyordur ama emin ol anlattıkça konustukca rahatlayacaksin
 
Bu sayfada daha önce hesabım vardı. Ancak giremedim elim varmadı. En son "kızım erken doğdu ama sağlıklı. Cuma verecekler" yazmıştım. Kızımı 33 haftalık ancak 34 ile uyumlu 1.900 gr doğurdum. 2 kg altında azıcık kilo alsın dediler 5 gün bırak dediler. Güvendim bıraktım.
Yoğun bakımda kızımı boğdular. Kızım 17 Nisan 2020de doğdu 21.04.2020'de hastanede oksijensiz kaldığı tespit edildi. Bizden gizlendi. Biz tam bir hafta 29.04.2020'a kadar bugün uyanacak yarın uyanacak diye bekledik. Sonra Mr sonucu ile başka doktorlar bize oksijensiz kaldığını diyince kızımızı başka bir hastaneye sevk ettirdik. Bize beyin ölümü olabilir denildi. yıkıldım. Oradaydı kızım. 1 hafta yaşamaz dediler. 1 yıl bitkisel hayatta yaşadı. Bana gülmedi, ağlamadı, midesine inen bir hortumla beslendi. Boğazı delindi. nefes alması için trakeostomi açıldı. Hiç kımıldamadı bile. Saksıda bitki gibi... Evine gelemedi. Ama yoğun bakımlar evimiz oldu. Kabullendim. Gözünü bile kırpmayan çocukken heves ettiğim oyuncak bebeğimdi o benim artık. Geldiği gibi bir Nisan ayında doğum gününden 10 gün sonra kaybettim. Ona kızamadım. Kaybetmeden önce 6 kez kalbi durmuştu. Hemşiresi annesi sen ondan vazgeçmezsen Arya senden vazgeçmez dedi. Döndüm kızım benim için kalıyorsan kalma. Ama yaşamak istiyorsan çabala seni buradan alayım. Görme belki ama güneşi teninde hisset... dedim. olmadı. Meğer ben üzülmeyeyim diye bu dünyada imiş. Kirlenen battaniyelerini suya bastığımdan 1 saat sonra geldi haberi. Kabul etmedim. 6 kez durup çalışmıştı kalbi. Yine gelecekti. Olamazdı. Hiç ayakkabıları kirlenmedi. Bu dünyadan bir Arya kuş geçti. Kasığımda kesik yarası kalbimde koca bi boşluk bıraktı.

Kızımı öldürdüler. Çok ağlattılar beni. Ama beni öldürmelerine izin vermeyeceğim. Tekrar denemek istiyorum. Korksam da tekrar denemek... Bu sayfaya girdim ilk. Belki çok zor ama cesur olmam gerek. inst. hesabı simgekiyinogluesmer hikayemizin bir kısmı da orada.
 
Çok zor yaşadıklarımız hepimizin acısı derin takdiri ilahi elbet yaradanım güzel günlerde gösterecek ama sebep olanlarda Allah’ından bulacak bende bir doktor takip hatasından kaybettim yavrumu ve doktor otopsi olmaması için elinden geleni yaptı (kıyıp yaptırmazdım zaten) bu doktorlar hemşireler öyle güzel kitabına uyduruyorlar ki herşeyi ama unuttukları ilahi adalet tecelli edecek rabbim cennetinde ağırlayacak yavrunu inşallah bu dünyada da öpüp kollayabileceğin bir evladın olsun korkular hep var olacak bizimse dualar dilimizde rabbime sığınacaz Tez zamanda bütün melek annelerinin içlerinde seninde yüzün gülsün inşallah
 
Allah sabır versin cennet annesi arkadaşım. Elbet bı şey sebep olacak ama doktor hatası eminim daha çok can acitiyordur. Hukuki olarak peşine düşün, neyse gereken yapılsın, başka anneler yanmasın, ama günü yokmuş evlatlarımızın. Dört buçuk ay oldu, hala acım taptaze, bugün yaşamış gibiyim. İlk kez bugün psikiyatriye gidebildim, doktor bile evladının durumunu anlatınca dayanamadı, gözleri büyüdü, eminim içi acıdi.. ya biz ne yapalım, Rabbim kolaylaştırsin, lutfetsin,bırakmasın bizi kendimize. Ben bı yandan hemen kardeşi olsun istiyorum bı yandan da kendimi toparlamaliyim, zamana bırakmalıyız diyorum. Rabbimin elbet bı bildiği vardır, bı takdiri vardır bizi ona razı eylesin. Ne zaman istersen bana yazabilirsin, elimden geldiğince,dilim döndüğünce destek olurum
 
Kıymetli arkadaşım Rabia, sen nasıl oldun, yeni sürece basladin mi
 
Allah razı olsun. En zoru 1 yıl bağlanıp kaybetmekti. Gözümün nuru saksıda açan nadide çiçeğimdi. Evi kısmet olmadı.
Onu her gün o yoğun bakımda bırakmak çok zordu. Toprağa koymak da zordu elbet. ama toprağa girdiğinde artık bu acı benim acımdı. 1 yıl çektiği acıları yüklenemedim. Keşke anneler evlatlarının acılarını yüklenebilse... 1 yıl yanında 1 kere bile ağlamadım. Hep dik durdum. iyileşmeyeceğini biliyordum. Ama onun savaşıyla gurur duyuyordum. Gittiği gün gücüm gitti. Şimdi dedim yas tutabilirsin. O savaşırken yakıştıramadım kendime.
 
Kıymetli arkadaşım Rabia, sen nasıl oldun, yeni sürece basladin mi
Canım benimmm başlayamadım hala şu dr fobimi yenemedim desem yeri tam gitmek istiyorum bu sefer tamam diyorum hep bir bahane uyduruyorum nasıl olacak hiç bilmiyom elim ayağım titriyor yine aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorum yaşımı kafaya takıyorum birazda Allah büyük bakalım inşallah bir sebep olur giderim diye bekliyorum banada pazar günü tam 1 yıl oldu nasip sen nasılsın
 
Ne kadar kiymetliyiz, acilarini bile onlara yakışır şekilde yaşamaya çalışıyoruz. Ben oğlumu ellerimle o tahta kutunun içine koydum, incitmeden yavaşça, onu yerine koyarlarken herkes ağladı, annem sesli ağlayacak oldu, yapma diye gözlerine baktım, onun hiç sesi yoktu dünyalık nefesi yoktu, o na yaraşır şekilde yerine koyalım dedim. Allah'ım afiyet versin, kolaylaştırsin, en büyük acıyla sinandim, ben hala inanamıyorum.
 
Aklımdaydı, Şubat ayı olduğu, dedim bir yıl oldu diye..
 
Tabutunu cenaze arabasının arkasına koymadım. Kucağımda taşıdım. Vermedim mezara kadar kimseye gasilhanede öpe öpe yıkadım. Yoğun bakımda kestiğim saçları bende tırnaklarını bile sakladım.
 
Cennette İbrahim peygambere, Sare validemize emanet, tabi ki çok isterdik, dünyada yaşasın, ahirette cennette birlikte olalım ama Allah'ın takdiri buymuş.
 
Bende bebeğimi kaybettim 49 gün oldu bendede hareketleri azalmıştı doktorumun nts sonuçları hoşuna gitmedi 37+3 de sezeryanla aldı ilk doğmumda sezeryanlıydı yavrum doğdu gayet sağlıklıydı 1 saat geçmeden solunum sıkıntısı başladı inlemeye başladı 5 gün yaşadı melek oldu gittik bende sizle aynı durumdayım 4 yaşında bir kızım var abla olmaya okadar hazırdıkı yavrumda hayal kırıklığına uğradı ben zaten perişan oldum Rabbim sabırını versin size genetik teste ne dediler
 
Hergece dua ediyorum benim yaşadığım son olsun kimsenin yüreği yanmasın diye rabbim sabrını artırsın sana ne desem bilemedim banada 1 yıl oldu o günden beri 1 an olsun aklımdan çıkmadı zor çok zor ama rabbim büyük inşallah yerini doldursun senin ve tüm melek annelerinin dua en büyük ilaç inan buna gerisi bir şekilde hallolur Allah hepimizin yardımcısı olsun biraz zaman tanı kendine dertleşmek istersen hepimiz buradayız
 
Allah sabır versin ne diyebilirim bilmiyorum benim evladımı kaybetmemde de ihmal var. Çocuğum 2 günlük ömründe kalp masajlarıyla yaşadı çünkü oksijensiz kalmıştı
 
Benim kızım doğumda oksijensiz kalmadı. Sağlıklı doğdu. Sadece kilo için bıraktım ben. 1900 Gr doğdu ağlayarak. Yoğun bakımda yüksek ihtimal ciğerine mama kaçırdılar boğuldu. Benim kızım 1 yıl öyle yaşadı da. Tüm genetik testler temiz Almanya da kızımın DNA analizini alıp burada wgs yaptırdık.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…