Ev hanımlığı konusunda da iki kelam etmek isterim. Benim annem de ev hanımı. Ben de şu anda ücretsiz izindeyim ve ev hanımıyım yaklaşık 8 aydır.
Annemin ve benim ev hanımlığımı karşılaştırmak kelimenin tam anlamiyla komik olur. İnanılmaz bir orantısızlık var çünkü arada. Annemin yarım düzine çocuğu var, benim tek çocuğum var. Annemin anneliği ve ev hanımlığı elde manuel bebek bezi yıkamalı, sobalı evde kömür taşımalı, yılın yarısında memlekette tarlada bağda bahçede ırgat gibi çalışmalı falan.
Benim oğlum 4 yaşında ve okula gidiyor. Ben de evde ev hanımıyım işte
İki günde bir yemek yapsam, haftada bir genel temizlik, gün aşırı robot dolansa yeter gider. Tabi ki evi 7/24 tertemiz, düzenli tutmak, hergün 3 çeşit yemek+tatlı, camlar perdeler pırıl pırıl vs tutmaya çabalarsak ev işlerine gömdüğümüz vakit çok daha fazla olur. Ama işte soru şu ki değer mi ve gerek var mı? Yani bu standartları sağlamak için maaş/sigorta/emeklilik gibi haklardan vazgeçmeye, daha da önemlisi manevi olarak var olabileceğimiz,söz söyleyebileceğimiz, kendimizi verimli ve üretken hissedebileceğimiz bir alandan çekilmeye değer mi? Ev içi emeği asla küçümsemiyorum. Ama bizim çok önemli görüp sürekli yaptığımız bir çok işin, erkekler farkında bile değil. Yarın bir gün işler ters gittiğinde verdiğimiz emeğin yaşamsal olmayan kısmı kesinlikle kaale alınıp, değer görmeyecek malesef.
Evet çocuklarımız olduğunda 0-3 yaş çok yoğun olmak üzere bize ihtiyaç duyuyorlar. Ama 3 yaşı geçirdikten sonra çocukların bizden bağımsızlaşmalari başlıyor ve yıl be yıl artıyor. Çevremde vaktiyle kariyerini bırakmış, çocuklarını 10+ yaşına getirmiş +35lerinde şimdi ne yapacağını bilemeyen, kendini boşlukta hisseden, iş arayan arkadaşlarım var. Bu yüzden bir şekilde ilk zamanlarda kariyeri askıya alabiliriz elbette. Fakat iş hayatından tamamen kopmamız bizim zararımıza oluyor çoğu senaryoda.
Hem evde, hem işte iki kat çalışıp iki kat yorulmanın çözümü eve kapanmak olmamalı. Çocuk bakımı, ev işleri gibi ortak sorumluların paylaşımını talep etmek zorundayız, ücretli yardım alıp/teknolojiden destek alıp hayatımızı kolaylaştırmanın yollarına bakmalıyız. Ha adam ev işlerini paylaşmıyor mu? Ben o adamı baba yapmam. Onun payına düşen sorumlulukları da yerine getireceğim diye kendimi de paralamam. Daha pis ve dağınık bir evde, öğrenci işinden hallice yemekler yeriz birlikte. Beğenmeyen ya el atar ya elini cebine atıp yaptırır.