Kendimi geri çekeceğim en başta. Şu an evden çıkmaya cesaretim yok hiç. İçim halâ ümit ediyor biraz alan tanırsan şu adama eskisi gibi olacak diye. İki kişilik sevmeyi kesmeye çalışacağım. Çok büyük haksızlık hissediyorum hele ki zamanında Ona yapılmış ve canını çok yakmış şeyleri şu an bana yapabildiği için. Bağıra çağıra konuşmak istiyorum bütün bunları. Sonra diyorum çek kendini boşver.Sıkılmış başka açıklaması yok.
Maalesef bunu kabullen ve o evden çık kendine bir hayat kur.
Şöyle emek verdim şöyle şeyleri atlattık diye düşünme lütfen.
Adam sana değer vermiyor.
Seni arzulamıyor.
Böyle bir hayatı kendine nasıl yakıştırıyorsun.
Lütfen güçlü dur terapist falan hikaye.
Seni sevmeyen sırf alışkanlığı yüzünden ilişki sürdüren belki maddi çıkarı da var senden ki bence ilişkiyi bu yüzden sürdürüyor acı ama erkekler maalesef yüzeysel düşünüyor.
Böyle bir şeyi yakıştırma kendine
Çok güzel yazmışsınız.başkası da böyle midir bilmem ama bu tarz uzun soluklu çok içiçe ilişkilerde sanki daha önceki hayatını unutuyorsunuz.aklınıza ayrılık fikri geldiğinde o olmadan nasıl yaşadığınızı, neler yaptığınızı, nasıl vakit geçirdiğinizi bile hatırlayamıyorsunuz.eee doğal olarak çok korkuyorsunuz.beni hayata bağlayan birşey kalmazsa diye.sonuçta bu ilişki hayatınızın çok büyük bir kısmını kapladığı için diğer noktaları da boşlamış oluyorsunuz.kaldığınız yerden devam etme şansınız da kalmamış oluyor.eee bu bilinmezlik de insana çok zor geliyor.bana kalsa kimse kimsenin hayatını bu kadar kaplamasa ama maalesef ben de kendimi zaman zaman bu durumda buldum karşı tarafın yönlendirmesiyle.olaylar o şekilde gelişti.sanki çok uzun bir süre eski hayatınızı beklemeye almış, sadece bu kişiyle yaşamış gibisiniz.maalesef biz ülkecek ilişkilerde sosyal hayat, aile, kendine vakit ayırma kisımlarını da atladığımız için, bu şekil içinden çıkılmaz bir tablo oluşyor.Birlikte yaşamak sizin düşündüğünüz gibi ateşli günler , romantik olaylar getirmiyor. Birlikte yaşadığınızda özlem olmuyor, flört dönemindeki itina olmuyor, birbirinize hazırlanma süreci olmuyor. Eşimle dört yıla yakın birlikte yaşayıp sonra evlendik. Aynı evin içine girmek, sürekli birlikte plan yapmak, sorumluluklar başta çok yordu beni. Libidosu yüksek bir kadın olmama rağmen sevişmekten kaçmaya başladım bir dönem. Her şey gözüme batıyor kendimi sürekli kısıtlanıyor hissediyordum. Bunları aşmak zaman aldı, terapi falan almadık birbirimize açık olduk sadece. Bir gün ona dedim ki seni yaşatan benmişim gibi davranma bu bana çok ağır geliyor. Eşim bu cümleyi doğru yere koydu ve her şeyi buna göre düzenledi kendince, zamanla rayına girdi ve sonra evlenmeye karar verdik. Kimseye yaşam kaynağınız gibi hissettirmeyin bu çok ağır bir yük. Bazısının totosu kalkar bazısı da benim gibi bunalır. 1 mayısta size yalan söyledi mi bilmem, çalışmaksa bu yıl bende çalıştım o tarihte anormal değil, eşimde işteydi yalan olmayabilir yani. Ama net gördüğüm ikinizinde alana ihtiyacı olduğu. Birlikte yaşamak araf gibi bir şey evli değilsiniz ama sorumluluk var, bağlı değilsiniz ama bağlısınız bunu dengelemek çok kolay değil. Sürekli ilişkimiz şöyle böyle, şu eksik bu eksik yoruyor insanı. Biraz gözlemleyin, akışına bırakın
Ben bu kafayı anlamıyorum.Kendini sevmemek değil de yılların yaşanmışlıkları, alışkanlıkları var.kolay değil.
Siz nasıl topladınız kendinizi peki?Çok güzel yazmışsınız.başkası da böyle midir bilmem ama bu tarz uzun soluklu çok içiçe ilişkilerde sanki daha önceki hayatını unutuyorsunuz.aklınıza ayrılık fikri geldiğinde o olmadan nasıl yaşadığınızı, neler yaptığınızı, nasıl vakit geçirdiğinizi bile hatırlayamıyorsunuz.eee doğal olarak çok korkuyorsunuz.beni hayata bağlayan birşey kalmazsa diye.sonuçta bu ilişki hayatınızın çok büyük bir kısmını kapladığı için diğer noktaları da boşlamış oluyorsunuz.kaldığınız yerden devam etme şansınız da kalmamış oluyor.eee bu bilinmezlik de insana çok zor geliyor.bana kalsa kimse kimsenin hayatını bu kadar kaplamasa ama maalesef ben de kendimi zaman zaman bu durumda buldum karşı tarafın yönlendirmesiyle.olaylar o şekilde gelişti.sanki çok uzun bir süre eski hayatınızı beklemeye almış, sadece bu kişiyle yaşamış gibisiniz.maalesef biz ülkecek ilişkilerde sosyal hayat, aile, kendine vakit ayırma kisımlarını da atladığımız için, bu şekil içinden çıkılmaz bir tablo oluşyor.
insan olarak zaaflarımız var işte.o düşünce doğru demiyorum.Ben bu kafayı anlamıyorum.
Sevilmediğiniz yerde nasıl kalıyorsunuz yok alışkanlık yok bilmem ne.
Bir kadın sevilmedigini hisseder.
Israrla emek verdim fedakarlık yaptım aman kaptırmayayım birine diye düşünmek onur kırıcı değil mi?
Ayrılırım paşalar gibi de aşk acımı çekerim yine de böyle bir şeyi kendime yakıştırmam.
Ben değerliyim değerimi görmeyen adamla işim olmaz.
Yalnızlık bu kadar korkutucu değil emin olun.
Hiç evlenmedim 37 yaşındayım ölmedim yani.
Hayatımdaki erkeklerin ilgisi azaldığında hep gitmeyi bildim süründürmedim.
Zorla güzellik olmaz.
Sevgiyle arzuyla bana bakan gözlerin boş boş bana bakmasına dayanamam.
Onun hayatında sığıntı olarak yaşayamam.
ToplayamadımSiz nasıl topladınız kendinizi peki?
Gidecek yer yapmış demek ki, bırak gitsin, kendine yapacağın daha büyük bir iyilik olamaz emin ol.Ne kadar nazik yazmışsınız, teşekkür ederim.
Çok sorguladım kadın arkadaşlarından gelen mesajları zamanında, iş arkadaşı olsun, başka bir yerden tanıyor olsun. Çünkü hiçbirinin adını daha önce duymamıştım, bir anda ortaya çıktıklarında tepki veriyordum kim bu, nereden tanıyorsun, ne alaka neden görüşeceksiniz diye. Bu sebeple benden sakladığını düşünüyorum görüştüğü kişiyi. Belki de masumca bir görüşmeydi ancak buluşucaz dese bana muhtemelen çok soru soracaktım yine. Ki bilmediğim kadınlarla ilgili soru sormanın yanlış olduğunu düşünmüyorum. Bana oturup anlatabilirdi nazikçe, öğrendikten sonra sormuyorum sonuçta. Yine de başkasına mı aklı kaydı, denemek için mi benimle eve çıktı bilmiyorum. Her iki ihtimal de çok üzücü. 1 mayısta ne yaptın bana anlatır mısın dediğim an öf pöf şovlar başlayacaktır elbette, nasıl oturtup konuşturabilirim onu da bilmiyorum artık. Gittiği hastaneyi arayıp öğrendiğimi söylesem muhtemelen sen delisin diyip üste çıkacak ve bu ayrılık bahanesi olacak. Bahane bekleyen birini neden elimde tutmaya çalışıyoruma geliyor soru burada elbette. Her tartışmamızda bavulunj alıp gitmekle tehdit ediyor zaten.
Konu sahibi, hanımefendi sevgilinizin kadın versiyonu.Toplayamadım.beyefendi hem kendi beni bu duruma getirdi.ben ilişkiyi hep ölçülü bir şekilde yaşamak taraftarıydım.o çok içiçe geçirdi.eee zamanla ben de alışım, sevdim, kaybetme korkusunu iliklerime kadar yaşamaya başladım.şu an ben de ikilemde ve zor durumdayım.çözülmedi benimki de daha.o yüzden empatim tavan anlayacağım
Şurada empati yapıp dertleşiyoruz.lütfen konuyu bana çekmeyin.olayı anlıyorum işte.Konu sahibi, hanımefendi sevgilinizin kadın versiyonu.Kendisi çok hızlı bir kardeşimizdir.
Çapkın olduğun içindir şekerim. Ciddi ilişki insanı olmadığını içindir. Adamı anlamanı çok iyi anlayabiliyorum.Şurada empati yapıp dertleşiyoruz.lütfen konuyu bana çekmeyin.olayı anlıyorum işte.
Bir kadın gururlu olmalı onu bunu geçin.insan olarak zaaflarımız var işte.o düşünce doğru demiyorum.
Yaşınız 33 yazıyor.değişirin bariBen bu kafayı anlamıyorum.
Sevilmediğiniz yerde nasıl kalıyorsunuz yok alışkanlık yok bilmem ne.
Bir kadın sevilmedigini hisseder.
Israrla emek verdim fedakarlık yaptım aman kaptırmayayım birine diye düşünmek onur kırıcı değil mi?
Ayrılırım paşalar gibi de aşk acımı çekerim yine de böyle bir şeyi kendime yakıştırmam.
Ben değerliyim değerimi görmeyen adamla işim olmaz.
Yalnızlık bu kadar korkutucu değil emin olun.
Hiç evlenmedim 37 yaşındayım ölmedim yani.
Hayatımdaki erkeklerin ilgisi azaldığında hep gitmeyi bildim süründürmedim.
Zorla güzellik olmaz.
Sevgiyle arzuyla bana bakan gözlerin boş boş bana bakmasına dayanamam.
Onun hayatında sığıntı olarak yaşayamam.
İçime atmak yerine açıkça sormayı düşünüyorum döndüğünde, muhtemelen bu gerekli konuşmayı yapmamızı da sağlayacaktır. Bir yanım da yapma hiç, ilgini çek öyle devam et belki bişiler toparlar diyor. Çok karışığım.Zaten aynı evde yaşıyorsunuz gün içinde neden adamı mesajlaşalım birbirimizin ne yaptığından haberimiz olsun şeklinde darlıyosunuz?
Yok şifrelerimizi değiştirelim falan bence fazla üzerine gitmişsiniz.
Ayrıca 1 mayısta özel hastanede olsa sadece acil servisler açık.
E nabıza da tomografi sonuçları rapor yazılınca düşüyor.
Daha raporu yazılmadıysa düşmemiştir.
Ama muayene kaydı hemen düşüyor.
Neyse adam sizi istemiyor bence sıkılmış bunalmış ya da ne bileyim hevesini mi almış artık bilemiyorum.
Evli değilsiniz çok rahat ayrılırsınız ayrılmayı teklif edin.
Yavaş yavaş planını yap o my gidecek sennmi orasını bilemiyorum.Kendimi geri çekeceğim en başta. Şu an evden çıkmaya cesaretim yok hiç. İçim halâ ümit ediyor biraz alan tanırsan şu adama eskisi gibi olacak diye. İki kişilik sevmeyi kesmeye çalışacağım. Çok büyük haksızlık hissediyorum hele ki zamanında Ona yapılmış ve canını çok yakmış şeyleri şu an bana yapabildiği için. Bağıra çağıra konuşmak istiyorum bütün bunları. Sonra diyorum çek kendini boşver.
Niye?Yaşınız 33 yazıyor.değişirin bari
Ben konuları okurken herkesin yaşına bakarım da.gerçek olsa daha iyi.yaşlısın demiyorum zaten.Niye?
Yazıyorum yaşımı valla gurur duyuyorum 30 gösteriyorum en fazla zatem duyanlar şok oluyor
Yaşlı da olabilirim kompleksim yok zaten konularda belirtiyorum profile bakmaya gerek yok canımBen konuları okurken herkesin yaşına bakarım da.gerçek olsa daha iyi.yaşlısın demiyorum zaten.