- 23 Ağustos 2011
- 5.411
- 9.343
- 148
- Konu Sahibi iyotsuztuz
- #1
Herkese merhabaaaa. Kızlar benimkiler dert değil aslında, sadece fikir istiyorum. Sevgilimle 1 sene bile dolmamış çok yeni bir ilişkimiz var. Evlenmeyi düşünmüyoruz. Hatta ilerisi için de böyle bir konuşmamız olmadı. Yani şimdilik sadece ilişkimizi yaşıyoruz. Ama sevgilim şu "evleneceğim parayla tekne alır dünyayı gezerim ben bee" diyen erkeklerden.
Annesini ve kız kardeşini tanıyorum. Aram ikisiyle de çok iyidir. Ben telefon etmezsem annesi eder(bayramda sabah 11de aradı ben hala uyuyordum "ay dayanamadım aradım kızım benim iyi bayramlar" diye) , birbirimize sık sık hediye alırız, ayrı şehirlerdeyiz ama annesi geldiğinde oğlundan önce benimle buluşmak ister, onu akşama evde görücem nasıl olsa der. Evlerine gittiğim zaman birbirimize fal bakarız. Hatta kahve yapmak için kalktığımda bana sen otur X(kızı) yapar biz muhabbet edelim falan der. Su bile istemez benden, yemek yaparken yardıma gitsem beni oturtur sen konuş sadece muhabbetin yeter bıcırığım falan der, el üstünde tutar. Annemle de tanıştırdık onlar da çok iyiler. Annem de sevgilimi çok sever. Sevgilimle muhabbetimiz bu konuda hep aynıdır "senin annen beni, benim annem seni daha çok seviyor."
Dün akşam annem, ben, sevgilimin annesi, sevgilimin kardeşi dışarı kahve içmeye çıktık. (Sevgilim o kadar kadın muhabbetini çekemem valla uğrarım sadece deyip kaçtı
) Sevgilimin annesi orada evlilik konusunu açtı. Ama "oğlum evlenmek istemiyor ikna etsen etsen sen edersin kızım çok uzatmayalım bu işi sonra size yazık olur" diyerek. Bende "X Teyzecim daha benim okulum var, biliyorsun bıraktım seneye tekrar üniversiteye gireceğim nasıl evlenelim biz? Hem sadece oğlun değil ki bende istemiyorum olacağı varsa ileride olur zaten" dedim. Gözleri doldu. "İlerisi ne zaman? Hem ben ne zaman torun bakacağım?" dedi. Bende şaka olsun belki güler diye "30 sene sonra evlensek 35 sene sonra da çocuk yapsak olur mu?" dedim. Gülmeye başladı. Anneme de "kızın da benim salak oğlum da bu kafayla evde kalacaklar" dedi.
Sonra annemle eve geldik. Azıcık da olsa azarladı beni. Azıcık değil aslında azarladı resmen
"Neden üzüyorsun o kadını 30 sene bilmem ne diyerek, çok bozuldu ayıp değil mi?" dedi. Bende "anne bozulmadı ya gülüyordu görmedin mi?" dedim. Meğer ben telefonla konuşmak için masadan kalkınca anneme sarılıp ağlamış. 
Üzüldüm bende çok. Sevgilime de bu konuşmayı hiç anlatmadım ama biz evlenmek falan istemiyoruz ki. Hem ben daha 20 yaşındayım, sevgilimle aramızda 5 yaş var, daha askere de gitmedi( engelli olduğu için hiç gitmeyebilir de tabi.) Gerçekten de evlilik fikri ikimize de çooook uzak, o özgürlüğüne düşkün ben annemle babam boşandığı için kaçıyorum bu işten.
Fikir istiyorum kızlar, ben sevgilimin annesini gerçekten kırmış mıyımdır? Suçum var mı ki kırıldıysa bile? Bir de bu durumu nasıl telafi ederim? :26:
Annesini ve kız kardeşini tanıyorum. Aram ikisiyle de çok iyidir. Ben telefon etmezsem annesi eder(bayramda sabah 11de aradı ben hala uyuyordum "ay dayanamadım aradım kızım benim iyi bayramlar" diye) , birbirimize sık sık hediye alırız, ayrı şehirlerdeyiz ama annesi geldiğinde oğlundan önce benimle buluşmak ister, onu akşama evde görücem nasıl olsa der. Evlerine gittiğim zaman birbirimize fal bakarız. Hatta kahve yapmak için kalktığımda bana sen otur X(kızı) yapar biz muhabbet edelim falan der. Su bile istemez benden, yemek yaparken yardıma gitsem beni oturtur sen konuş sadece muhabbetin yeter bıcırığım falan der, el üstünde tutar. Annemle de tanıştırdık onlar da çok iyiler. Annem de sevgilimi çok sever. Sevgilimle muhabbetimiz bu konuda hep aynıdır "senin annen beni, benim annem seni daha çok seviyor."
Dün akşam annem, ben, sevgilimin annesi, sevgilimin kardeşi dışarı kahve içmeye çıktık. (Sevgilim o kadar kadın muhabbetini çekemem valla uğrarım sadece deyip kaçtı
) Sevgilimin annesi orada evlilik konusunu açtı. Ama "oğlum evlenmek istemiyor ikna etsen etsen sen edersin kızım çok uzatmayalım bu işi sonra size yazık olur" diyerek. Bende "X Teyzecim daha benim okulum var, biliyorsun bıraktım seneye tekrar üniversiteye gireceğim nasıl evlenelim biz? Hem sadece oğlun değil ki bende istemiyorum olacağı varsa ileride olur zaten" dedim. Gözleri doldu. "İlerisi ne zaman? Hem ben ne zaman torun bakacağım?" dedi. Bende şaka olsun belki güler diye "30 sene sonra evlensek 35 sene sonra da çocuk yapsak olur mu?" dedim. Gülmeye başladı. Anneme de "kızın da benim salak oğlum da bu kafayla evde kalacaklar" dedi. Sonra annemle eve geldik. Azıcık da olsa azarladı beni. Azıcık değil aslında azarladı resmen
"Neden üzüyorsun o kadını 30 sene bilmem ne diyerek, çok bozuldu ayıp değil mi?" dedi. Bende "anne bozulmadı ya gülüyordu görmedin mi?" dedim. Meğer ben telefonla konuşmak için masadan kalkınca anneme sarılıp ağlamış. Üzüldüm bende çok. Sevgilime de bu konuşmayı hiç anlatmadım ama biz evlenmek falan istemiyoruz ki. Hem ben daha 20 yaşındayım, sevgilimle aramızda 5 yaş var, daha askere de gitmedi( engelli olduğu için hiç gitmeyebilir de tabi.) Gerçekten de evlilik fikri ikimize de çooook uzak, o özgürlüğüne düşkün ben annemle babam boşandığı için kaçıyorum bu işten.
Fikir istiyorum kızlar, ben sevgilimin annesini gerçekten kırmış mıyımdır? Suçum var mı ki kırıldıysa bile? Bir de bu durumu nasıl telafi ederim? :26:
