aslı olmayan uzaydan düşmüş gibi bir konu..
bir kere bundan 30 yıl önce, onun annesi senin babandan hamile kalacak, nişanlı olacaklar yıllarca. ve sizin aileleriniz sizi biliyor, soyadlarınızı, memleketlerinizi vs. ama kimse bunu sizin eve gelene kadar anlamayacak.
bir kere yıllarca önce böyle konular o kadar çok önemliydiki şimdi bile önemli de eskiden hamile kalan bir kadın olacak ve bunu bütün köy hatta ilçe duyardı. ve şu da var senin baban annen kız olmadan onunla evlenmiş oluyor. bugün bunlar gerçekten önemli değil artık bizler için ama eskiden böyle değildi canım.
sen bizi saf mı sandın???
annene çok üzüldüm ya
Ana gibi yar olmaz, ayrıl gitsin. Annen çok ama çok yıpranır. Hep aklıma gelir böyle şeyler, ya kızım büyüyünce eski sevgilimin oğluyla evlenmek isterse falan. Allah korusun ya. Çok kötü.arkadaşlar, aranızda yaşıtlarım/küçüklerim/ablalarım da vardır her olgunlukta insanın yorumuna ihtiyacım var şöyle ki ben 88 doğumluyum ve 2buçuk senelik bir ilişkim var. ilk sevgilim kendisi, ben de onun ilk sevgilisiyim. aramızdaki şeyler çok masum ver gerçekten hayatımın en mutlu 2bucuk yılını geçirdim. her iliskideki gibi ufak tefek sorunlarımız oldu ama atlattık hep, hiç uzun süre küs kalmadık, 1 gece bile iyi geceler dilemeden yatmadık birbirimize. ve böyle güzel giden bi ilişkimiz olduğu için artık adını koymak istedik aileleri tanıştırmak istedik ve tanıştırdık ta... onun ailesi beni biliyordu, benimkiler onu biliyordu. hiç sorun çıkmaz sanarken tanışma olduktan sonra annen beni yanına çekti ve bu aileden biriyle evlenmemi asla istemediğini söyledi nedenini çok uzun çabalarım sonucu öğrendim meğerse sevgilimin annesi babamın eski nişanlısıymış. hatta annemden önce yıllarca nişanlı kalmışlar, kadın babamdan evli olmadan hamile kalmış, bebeği düşürmüş, evlenmelerine 2 hafta kala bi sebepten ayrılmışlar. ama annemin dediğine göre babam o kadını çok sevmiş kolay kolay unutamamış hatta annemle ilk evlendiği zamanlar anneme sürekli yanlışlıkla o kadının ismiyle seslenmiş. ve annemin dediğine göre tanışma olduğu gün babam masada yemekteyken annemden gözlerini kaçırmış hep ve bikaç kere de kadına bakarken yakalamış babamı. biliyorum bi çoğunuz bu senin hayatın vs diyecek ama ben annemi herşeyden çok, kendimden çok, sevgilimden çok seviyorum ve bilebile annemi üzmek hayatta yapmak isticeğim en son şey. ama sevgilimi de terketmek istemiyorum çünkü çok mutluyum gerçekten. ama evlensem illa ki iki aile birbiriyle görüşecek ya babamın aklı kayarsa ya annemden soğursa allahkorusun bu vebalin altından nası kalkarım annemin yüzüne nası bakarım ben. sevgilime de diyemem ki evlenelim ama ailenle hiç görüşmeyelim diye sonuçta onun da kendi ailesi o da annesinin üzülmesini hiç istemez. birde ben bu konusmadan sonra sevgilimin agzını aradım ailen n düşünmüş sevmiş mi beni ve ailemi diye hiçbi şeyden haberi yok sanırım gayet gülere çok sevmişler şimdilik bi sorun yok gibi hatta annem seni çok sevmiş çok kibar kız oğlum aaferin bu kızı kaçırma dedi" dedi. günlerdir bu konuyu düşünüyorum ne annemin yüzüne bakabiliyorum ne sevgilime eskisi gibi davranabiliyorum.
Dunya ne kadar küçukmüş belki siz evlenirsiniz kim bilirarkadaşlar, aranızda yaşıtlarım/küçüklerim/ablalarım da vardır her olgunlukta insanın yorumuna ihtiyacım var şöyle ki ben 88 doğumluyum ve 2buçuk senelik bir ilişkim var. ilk sevgilim kendisi, ben de onun ilk sevgilisiyim. aramızdaki şeyler çok masum ver gerçekten hayatımın en mutlu 2bucuk yılını geçirdim. her iliskideki gibi ufak tefek sorunlarımız oldu ama atlattık hep, hiç uzun süre küs kalmadık, 1 gece bile iyi geceler dilemeden yatmadık birbirimize. ve böyle güzel giden bi ilişkimiz olduğu için artık adını koymak istedik aileleri tanıştırmak istedik ve tanıştırdık ta... onun ailesi beni biliyordu, benimkiler onu biliyordu. hiç sorun çıkmaz sanarken tanışma olduktan sonra annen beni yanına çekti ve bu aileden biriyle evlenmemi asla istemediğini söyledi nedenini çok uzun çabalarım sonucu öğrendim meğerse sevgilimin annesi babamın eski nişanlısıymış. hatta annemden önce yıllarca nişanlı kalmışlar, kadın babamdan evli olmadan hamile kalmış, bebeği düşürmüş, evlenmelerine 2 hafta kala bi sebepten ayrılmışlar. ama annemin dediğine göre babam o kadını çok sevmiş kolay kolay unutamamış hatta annemle ilk evlendiği zamanlar anneme sürekli yanlışlıkla o kadının ismiyle seslenmiş. ve annemin dediğine göre tanışma olduğu gün babam masada yemekteyken annemden gözlerini kaçırmış hep ve bikaç kere de kadına bakarken yakalamış babamı. biliyorum bi çoğunuz bu senin hayatın vs diyecek ama ben annemi herşeyden çok, kendimden çok, sevgilimden çok seviyorum ve bilebile annemi üzmek hayatta yapmak isticeğim en son şey. ama sevgilimi de terketmek istemiyorum çünkü çok mutluyum gerçekten. ama evlensem illa ki iki aile birbiriyle görüşecek ya babamın aklı kayarsa ya annemden soğursa allahkorusun bu vebalin altından nası kalkarım annemin yüzüne nası bakarım ben. sevgilime de diyemem ki evlenelim ama ailenle hiç görüşmeyelim diye sonuçta onun da kendi ailesi o da annesinin üzülmesini hiç istemez. birde ben bu konusmadan sonra sevgilimin agzını aradım ailen n düşünmüş sevmiş mi beni ve ailemi diye hiçbi şeyden haberi yok sanırım gayet gülere çok sevmişler şimdilik bi sorun yok gibi hatta annem seni çok sevmiş çok kibar kız oğlum aaferin bu kızı kaçırma dedi" dedi. günlerdir bu konuyu düşünüyorum ne annemin yüzüne bakabiliyorum ne sevgilime eskisi gibi davranabiliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?