Ben son derece sağlıksız bir ilişki görüyorum bu anlattıklarınız doğrultusunda. Bir ayrıl bir barış çocuk oyuncağı gibi. Karakterli bir adam amaaan ayrıldık nasıl olsa diye başka kadınla birlikte olmazdı hemen. Hem insan birini severken başkasına nasıl dokunabilir ki? Siz o sevgi ve saygı bir irdeleyin bence etraflıca inşallah kendiniz için doğru kararı verirsiniz.2,5 yıllık bir ilişkim var, yani vardı. Bitti. Tabi insan sorguluyor, ne kadar da haklı olsa. Kısaca paylaşayım;
27 yaşındayım. Kendi işimin sahibi, ayakları üzerinde durmaya çalışan bir genç hanımım. Benden 1 yaş büyük sevgilim vardı. 2,5 yıl ayrıl barış devam eden iliskimizde bana çok emek ve çok değer verdi. Bitirmeyen, yapıcı olan, ısrarcı olan hep o oldu. Şehir değiştirdim bir dönem, daha iliskimizin başlarında. İş sebebiyle. Henüz bir bağlılık yoktu, şehir değiştirdikten sonra ne zaman dönerim ne yaparım bilmediğim için ondan yine ayrıldım. İşime odaklanmak istediğimi söyledim. Bir süre konuşmadık, doğum günümde çiçek gönderdi sonra. Yine konuşmaya başladık ama ben yine kestim. Gittiğim şehirde 6 ay kadar kaldım ve geri döndüm. Döndüğümde tekrar başladık, bu kez benim de açımdan bir şeyler oturuyor gibiydi. 4-5 ay sonra telefonunda erkek wp gruplarında çirkin muhabbetler gördüm. Aptal espriler, çok eşlilik esprileri, aptal erkek muhabbetleri. Olay çıktı tabi. En önemlisi de ben yokken yani başka şehirdeyken ve biz ayrıyken bir kızla görüştüğünü farkettim. Büyük kavga çıktı, dramatik sahneler. Önce kızı tanımadığını söyledi, üstüne gittim arkadaşım tanıştırdı dedi, üstüne gittim 1 kere görüştük dedi, biraz daha gittim sevgili olduk dedi, biraz daha gittim öpüştük dedi. Bunların hepsi 2 güne bir kavgayla sıkıştırmayla öğreniliyor bu arada. Ayrıca kız da öyle pek tekin bir tip değil, madde kullanan biriymiş. Rabbim Hidayet etsin, iyi yollara yöneltsin. Sözde kıza da beni sevdiğini söylemiş. Epeyce yıprandığımız bir dönem oldu ama bir şekilde barıştık. Sonra ilişkimiz için inanılmaz emek verdi, gerçekten en çekilmeyecek hal ve tavırlarımı tolere etti. Ama o kızla ilgili hala geçmeyen huzursuzluğum vardı, ara ara kavga ediyorduk. Derken tam1 yıl sonra konu tekrar açıldı. Bu kez ölümüne sıkıştırmamla birlikte kızla seviştiğini ama birlikte olmadığını söyledi. Olay artık çığrından çıkınca da birlikte olduğunu da söyledi. Bana söyleyememiş, onu terk etmemden korkmuş. Defalarca terk etmişim, onu bırakıp başka bir şehire gitmişim, söyleseymiş de yine mi gitseymişim. Ayrıca o zaman ben yokmuşum hayatında. Beni kaybetmekten ölümüne korkmuş. Bana bunu söylerse hayat boyu yüzüne vururmuşum. Ayrıca evlenmeden önce zaten söyleyecekmiş, benim onu terk etmeyeceğimden emin olduğunda söyleyecekmiş. Beni çok sevdiğini ve benim için birçok erkeğin yapmayacağı şeyi yaptığını ve kaybetme korkusunun gerçek olduğunu biliyorum. Ama 1 yıldır içgüdüsel olarak hep daha fazlasını yaşadıklarını hissetmiştim. Yüzleşemedim, cesaret edemedim. Şimdi böyle oldu. Siz ne düşünürdünüz böyle bir konuda?
Ama işte sorun şu ki hayatında o kızı istememiş, konu sahibini tekrar hayatına alana kadar yatağına almış o kadar, bir yandan da konu sahibine sen benim vazgeçilmezimsiz, senden başkası ile olmadım, diye yalanları dizmiş. Birini hayatında tutmak için yalan söylemek hiç etik ve doğru bir davranış değil. Madem konu sahibi o kadar önemliydi, ayrılsa bile uçkurunu tutacaktı, tekrar her yolu deneyecekti onun için , ha bunu yapamadı mı, o zaman adam gibi yaptığının arkasında duracaktı, ayrıydık biri ile sevgili oldum ama devam etmedi ayrıldık, onunla ne yaşadığımız seni ilgilendirmez diyecekti. Aldatan erkeklerin en az yarısı da hayatlarındaki kadına güya aşık ama yapacağını yapıyor, yalan bir ilişlide hiçbir şekilde anlayış gösterilebilecek bir şey değil.Bütün yazılanları okuduktan sonra, ters olarak şunu savunabilirim sadece.
Kendisinin, bunu saklamak istemesini doğal buluyorum çünkü bunu size söyleseydi, siz onu almazdınız. O da, bunun üstüne saklamayı seçmiş ve sizin anlattığınız şekilde sizin için baya emek sarf etmiş.
İlişkiniz sağlıksız mı? Evet ama ben bu erkeğin saf bir kötü olduğunu düşünmüyorum. Eğer saf kötü olsaydı ve sizin iyiliğinizi istemeseydi, sizi kaybetme korkusu yaşamaz veya sizin İÇİN ZERRE çabalamaz, o kızla devam ederdi....
2,5 yıllık bir ilişkim var, yani vardı. Bitti. Tabi insan sorguluyor, ne kadar da haklı olsa. Kısaca paylaşayım;
27 yaşındayım. Kendi işimin sahibi, ayakları üzerinde durmaya çalışan bir genç hanımım. Benden 1 yaş büyük sevgilim vardı. 2,5 yıl ayrıl barış devam eden iliskimizde bana çok emek ve çok değer verdi. Bitirmeyen, yapıcı olan, ısrarcı olan hep o oldu. Şehir değiştirdim bir dönem, daha iliskimizin başlarında. İş sebebiyle. Henüz bir bağlılık yoktu, şehir değiştirdikten sonra ne zaman dönerim ne yaparım bilmediğim için ondan yine ayrıldım. İşime odaklanmak istediğimi söyledim. Bir süre konuşmadık, doğum günümde çiçek gönderdi sonra. Yine konuşmaya başladık ama ben yine kestim. Gittiğim şehirde 6 ay kadar kaldım ve geri döndüm. Döndüğümde tekrar başladık, bu kez benim de açımdan bir şeyler oturuyor gibiydi. 4-5 ay sonra telefonunda erkek wp gruplarında çirkin muhabbetler gördüm. Aptal espriler, çok eşlilik esprileri, aptal erkek muhabbetleri. Olay çıktı tabi. En önemlisi de ben yokken yani başka şehirdeyken ve biz ayrıyken bir kızla görüştüğünü farkettim. Büyük kavga çıktı, dramatik sahneler. Önce kızı tanımadığını söyledi, üstüne gittim arkadaşım tanıştırdı dedi, üstüne gittim 1 kere görüştük dedi, biraz daha gittim sevgili olduk dedi, biraz daha gittim öpüştük dedi. Bunların hepsi 2 güne bir kavgayla sıkıştırmayla öğreniliyor bu arada. Ayrıca kız da öyle pek tekin bir tip değil, madde kullanan biriymiş. Rabbim Hidayet etsin, iyi yollara yöneltsin. Sözde kıza da beni sevdiğini söylemiş. Epeyce yıprandığımız bir dönem oldu ama bir şekilde barıştık. Sonra ilişkimiz için inanılmaz emek verdi, gerçekten en çekilmeyecek hal ve tavırlarımı tolere etti. Ama o kızla ilgili hala geçmeyen huzursuzluğum vardı, ara ara kavga ediyorduk. Derken tam1 yıl sonra konu tekrar açıldı. Bu kez ölümüne sıkıştırmamla birlikte kızla seviştiğini ama birlikte olmadığını söyledi. Olay artık çığrından çıkınca da birlikte olduğunu da söyledi. Bana söyleyememiş, onu terk etmemden korkmuş. Defalarca terk etmişim, onu bırakıp başka bir şehire gitmişim, söyleseymiş de yine mi gitseymişim. Ayrıca o zaman ben yokmuşum hayatında. Beni kaybetmekten ölümüne korkmuş. Bana bunu söylerse hayat boyu yüzüne vururmuşum. Ayrıca evlenmeden önce zaten söyleyecekmiş, benim onu terk etmeyeceğimden emin olduğunda söyleyecekmiş. Beni çok sevdiğini ve benim için birçok erkeğin yapmayacağı şeyi yaptığını ve kaybetme korkusunun gerçek olduğunu biliyorum. Ama 1 yıldır içgüdüsel olarak hep daha fazlasını yaşadıklarını hissetmiştim. Yüzleşemedim, cesaret edemedim. Şimdi böyle oldu. Siz ne düşünürdünüz böyle bir konuda?
Başta senin terketmen onu daha çok çabalamaya itmiş seni kendine eskisinden çok bağlamış nabza göre şerbet vermiş boş ver gitsin daha düzgün birine denk gelmen dileğiyleSiz eseledikce detaylar artmis adam sozde korkmuş!
Yaa ben okurken icimden gecen şu oldu:
Siz evlenilecek kategoridesiniz o yuzden emek veriyor ama sizle gorusurken de baska kizlarla "eglenebilecegi" düşüncesinde. Evlendikten sonra da aynisi olurdu, bu sefer sen bana küstün/ilgi göstermedin gozum kaydı vs diyecekti. Her kosulda o siyrilma yolunu bulur hep sizi suclu ilan ederdi.
Bir de ayril barış ilişkilerde bir zaman sonra saygi da kalmiyor
Kurtulduğunuza sevinin
O adamcağız sizden kurtuldu mu?Siz yokken olan biten şeyler bunlar.Kafanıza göre ayrildiginiz,baristiginiz sanki evcil hayvaniniz gibi kenara baglayip aynen o konumda bulmak istediğiniz adam umarim akıllanir da artik dediğiniz gibi sizi tolere etmezz.Rahat bırakın şu adami zaten ciddiyetiniz yok daha fazla maymun etmeyin ya2,5 yıllık bir ilişkim var, yani vardı. Bitti. Tabi insan sorguluyor, ne kadar da haklı olsa. Kısaca paylaşayım;
27 yaşındayım. Kendi işimin sahibi, ayakları üzerinde durmaya çalışan bir genç hanımım. Benden 1 yaş büyük sevgilim vardı. 2,5 yıl ayrıl barış devam eden iliskimizde bana çok emek ve çok değer verdi. Bitirmeyen, yapıcı olan, ısrarcı olan hep o oldu. Şehir değiştirdim bir dönem, daha iliskimizin başlarında. İş sebebiyle. Henüz bir bağlılık yoktu, şehir değiştirdikten sonra ne zaman dönerim ne yaparım bilmediğim için ondan yine ayrıldım. İşime odaklanmak istediğimi söyledim. Bir süre konuşmadık, doğum günümde çiçek gönderdi sonra. Yine konuşmaya başladık ama ben yine kestim. Gittiğim şehirde 6 ay kadar kaldım ve geri döndüm. Döndüğümde tekrar başladık, bu kez benim de açımdan bir şeyler oturuyor gibiydi. 4-5 ay sonra telefonunda erkek wp gruplarında çirkin muhabbetler gördüm. Aptal espriler, çok eşlilik esprileri, aptal erkek muhabbetleri. Olay çıktı tabi. En önemlisi de ben yokken yani başka şehirdeyken ve biz ayrıyken bir kızla görüştüğünü farkettim. Büyük kavga çıktı, dramatik sahneler. Önce kızı tanımadığını söyledi, üstüne gittim arkadaşım tanıştırdı dedi, üstüne gittim 1 kere görüştük dedi, biraz daha gittim sevgili olduk dedi, biraz daha gittim öpüştük dedi. Bunların hepsi 2 güne bir kavgayla sıkıştırmayla öğreniliyor bu arada. Ayrıca kız da öyle pek tekin bir tip değil, madde kullanan biriymiş. Rabbim Hidayet etsin, iyi yollara yöneltsin. Sözde kıza da beni sevdiğini söylemiş. Epeyce yıprandığımız bir dönem oldu ama bir şekilde barıştık. Sonra ilişkimiz için inanılmaz emek verdi, gerçekten en çekilmeyecek hal ve tavırlarımı tolere etti. Ama o kızla ilgili hala geçmeyen huzursuzluğum vardı, ara ara kavga ediyorduk. Derken tam1 yıl sonra konu tekrar açıldı. Bu kez ölümüne sıkıştırmamla birlikte kızla seviştiğini ama birlikte olmadığını söyledi. Olay artık çığrından çıkınca da birlikte olduğunu da söyledi. Bana söyleyememiş, onu terk etmemden korkmuş. Defalarca terk etmişim, onu bırakıp başka bir şehire gitmişim, söyleseymiş de yine mi gitseymişim. Ayrıca o zaman ben yokmuşum hayatında. Beni kaybetmekten ölümüne korkmuş. Bana bunu söylerse hayat boyu yüzüne vururmuşum. Ayrıca evlenmeden önce zaten söyleyecekmiş, benim onu terk etmeyeceğimden emin olduğunda söyleyecekmiş. Beni çok sevdiğini ve benim için birçok erkeğin yapmayacağı şeyi yaptığını ve kaybetme korkusunun gerçek olduğunu biliyorum. Ama 1 yıldır içgüdüsel olarak hep daha fazlasını yaşadıklarını hissetmiştim. Yüzleşemedim, cesaret edemedim. Şimdi böyle oldu. Siz ne düşünürdünüz böyle bir konuda?
Ben oldum olası zaten anlayamıyorum bazı kadınlar neden kendilerinden öncesinde ya da kendileri bu adamların hayatında olmadığı dönemlerde neler yaşanmış nasıl yaşanmış falan bir de en ince ayrıntısına kadar öğrenme çabasına giriyor . Hayır yani öğreniyorsunuz hoşunuza da gitmiyor kafanıza takıyorsunuz ne oluyor ki?2,5 yıllık bir ilişkim var, yani vardı. Bitti. Tabi insan sorguluyor, ne kadar da haklı olsa. Kısaca paylaşayım;
27 yaşındayım. Kendi işimin sahibi, ayakları üzerinde durmaya çalışan bir genç hanımım. Benden 1 yaş büyük sevgilim vardı. 2,5 yıl ayrıl barış devam eden iliskimizde bana çok emek ve çok değer verdi. Bitirmeyen, yapıcı olan, ısrarcı olan hep o oldu. Şehir değiştirdim bir dönem, daha iliskimizin başlarında. İş sebebiyle. Henüz bir bağlılık yoktu, şehir değiştirdikten sonra ne zaman dönerim ne yaparım bilmediğim için ondan yine ayrıldım. İşime odaklanmak istediğimi söyledim. Bir süre konuşmadık, doğum günümde çiçek gönderdi sonra. Yine konuşmaya başladık ama ben yine kestim. Gittiğim şehirde 6 ay kadar kaldım ve geri döndüm. Döndüğümde tekrar başladık, bu kez benim de açımdan bir şeyler oturuyor gibiydi. 4-5 ay sonra telefonunda erkek wp gruplarında çirkin muhabbetler gördüm. Aptal espriler, çok eşlilik esprileri, aptal erkek muhabbetleri. Olay çıktı tabi. En önemlisi de ben yokken yani başka şehirdeyken ve biz ayrıyken bir kızla görüştüğünü farkettim. Büyük kavga çıktı, dramatik sahneler. Önce kızı tanımadığını söyledi, üstüne gittim arkadaşım tanıştırdı dedi, üstüne gittim 1 kere görüştük dedi, biraz daha gittim sevgili olduk dedi, biraz daha gittim öpüştük dedi. Bunların hepsi 2 güne bir kavgayla sıkıştırmayla öğreniliyor bu arada. Ayrıca kız da öyle pek tekin bir tip değil, madde kullanan biriymiş. Rabbim Hidayet etsin, iyi yollara yöneltsin. Sözde kıza da beni sevdiğini söylemiş. Epeyce yıprandığımız bir dönem oldu ama bir şekilde barıştık. Sonra ilişkimiz için inanılmaz emek verdi, gerçekten en çekilmeyecek hal ve tavırlarımı tolere etti. Ama o kızla ilgili hala geçmeyen huzursuzluğum vardı, ara ara kavga ediyorduk. Derken tam1 yıl sonra konu tekrar açıldı. Bu kez ölümüne sıkıştırmamla birlikte kızla seviştiğini ama birlikte olmadığını söyledi. Olay artık çığrından çıkınca da birlikte olduğunu da söyledi. Bana söyleyememiş, onu terk etmemden korkmuş. Defalarca terk etmişim, onu bırakıp başka bir şehire gitmişim, söyleseymiş de yine mi gitseymişim. Ayrıca o zaman ben yokmuşum hayatında. Beni kaybetmekten ölümüne korkmuş. Bana bunu söylerse hayat boyu yüzüne vururmuşum. Ayrıca evlenmeden önce zaten söyleyecekmiş, benim onu terk etmeyeceğimden emin olduğunda söyleyecekmiş. Beni çok sevdiğini ve benim için birçok erkeğin yapmayacağı şeyi yaptığını ve kaybetme korkusunun gerçek olduğunu biliyorum. Ama 1 yıldır içgüdüsel olarak hep daha fazlasını yaşadıklarını hissetmiştim. Yüzleşemedim, cesaret edemedim. Şimdi böyle oldu. Siz ne düşünürdünüz böyle bir konuda?
Böyle davranmaya devam ederseniz hayatınıza girecek olan her erkek size bir yerde yalan söyleyecek. Davranışlarınız, bakış açınız yalana itiyor insanı.Yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Sıklıkla belirttiğim gibi, yalan söylediği konunun kendisinden ziyade beni hayatında yalanla tutmak istemesi beni ürküttü. Onun olmadığı dönemde kısa süre görüştüğüm bir kişi oldu ve sonradan aynı şehirde karşılaşma ihtimalimiz ya da bir şekilde karşımıza çıkma ihtimalimize binaen ona anlattım. Kabul de etmeyebilirdi, saygı duyardım. Ben bir ilişki bile sayılmayacak bir şeyi anlatırken, haberi olmasını isterken onun bana bunu anlatamaması ve 1 yıl sonra bana söylediği yalanın ortaya çıkması bence asıl problem. Diğer konu hakkında ne deseniz haklısınız ama yeterince empati yaparak olaya bakamadığınızı düşünüyorum. Kimse kendisine yalan söylenmesini, organize yalanlar duymayı istemez. Evcil hayvan gibi davranmışsın denilmiş ama ben bu adamla evlilik seviyesine gelmiştim. Bugün “ama beni bırakıp gitmiştin, hayatımda olsaydın ben de yapmasaydım” şeklindeki bir savunmanın, yarın evlilik içinde umulmadık sıkıntılar yaşandığında (ki her evlilikte olabilir) “ama kavga etmiştik, aramız kötüydü, olmasaydı ben de yapmazdım” a dönmeyeceğini bilebilir miyim? Ya da sizler bu ihtimali göz ardı edebilir miydiniz? bana bize dair umudunu kesmemişse, beni hala sevdiğini söylüyorsa başka birine dokunamaması lazım, ben böyle bakıyorum. Ha yaptıysa da adam gibi söylesin ki, sonra başka konularda da “acaba yine yalan mı söylüyor” şüphesi uyandırmasın. İlişkinin geneline yayılıyor yalan şüphesi. Dilerim hiçbiriniz yaşamayın...
Ben sizin onu terk etmeyeceğinden emin olacağınız zamana takıldım2,5 yıllık bir ilişkim var, yani vardı. Bitti. Tabi insan sorguluyor, ne kadar da haklı olsa. Kısaca paylaşayım;
27 yaşındayım. Kendi işimin sahibi, ayakları üzerinde durmaya çalışan bir genç hanımım. Benden 1 yaş büyük sevgilim vardı. 2,5 yıl ayrıl barış devam eden iliskimizde bana çok emek ve çok değer verdi. Bitirmeyen, yapıcı olan, ısrarcı olan hep o oldu. Şehir değiştirdim bir dönem, daha iliskimizin başlarında. İş sebebiyle. Henüz bir bağlılık yoktu, şehir değiştirdikten sonra ne zaman dönerim ne yaparım bilmediğim için ondan yine ayrıldım. İşime odaklanmak istediğimi söyledim. Bir süre konuşmadık, doğum günümde çiçek gönderdi sonra. Yine konuşmaya başladık ama ben yine kestim. Gittiğim şehirde 6 ay kadar kaldım ve geri döndüm. Döndüğümde tekrar başladık, bu kez benim de açımdan bir şeyler oturuyor gibiydi. 4-5 ay sonra telefonunda erkek wp gruplarında çirkin muhabbetler gördüm. Aptal espriler, çok eşlilik esprileri, aptal erkek muhabbetleri. Olay çıktı tabi. En önemlisi de ben yokken yani başka şehirdeyken ve biz ayrıyken bir kızla görüştüğünü farkettim. Büyük kavga çıktı, dramatik sahneler. Önce kızı tanımadığını söyledi, üstüne gittim arkadaşım tanıştırdı dedi, üstüne gittim 1 kere görüştük dedi, biraz daha gittim sevgili olduk dedi, biraz daha gittim öpüştük dedi. Bunların hepsi 2 güne bir kavgayla sıkıştırmayla öğreniliyor bu arada. Ayrıca kız da öyle pek tekin bir tip değil, madde kullanan biriymiş. Rabbim Hidayet etsin, iyi yollara yöneltsin. Sözde kıza da beni sevdiğini söylemiş. Epeyce yıprandığımız bir dönem oldu ama bir şekilde barıştık. Sonra ilişkimiz için inanılmaz emek verdi, gerçekten en çekilmeyecek hal ve tavırlarımı tolere etti. Ama o kızla ilgili hala geçmeyen huzursuzluğum vardı, ara ara kavga ediyorduk. Derken tam1 yıl sonra konu tekrar açıldı. Bu kez ölümüne sıkıştırmamla birlikte kızla seviştiğini ama birlikte olmadığını söyledi. Olay artık çığrından çıkınca da birlikte olduğunu da söyledi. Bana söyleyememiş, onu terk etmemden korkmuş. Defalarca terk etmişim, onu bırakıp başka bir şehire gitmişim, söyleseymiş de yine mi gitseymişim. Ayrıca o zaman ben yokmuşum hayatında. Beni kaybetmekten ölümüne korkmuş. Bana bunu söylerse hayat boyu yüzüne vururmuşum. Ayrıca evlenmeden önce zaten söyleyecekmiş, benim onu terk etmeyeceğimden emin olduğunda söyleyecekmiş. Beni çok sevdiğini ve benim için birçok erkeğin yapmayacağı şeyi yaptığını ve kaybetme korkusunun gerçek olduğunu biliyorum. Ama 1 yıldır içgüdüsel olarak hep daha fazlasını yaşadıklarını hissetmiştim. Yüzleşemedim, cesaret edemedim. Şimdi böyle oldu. Siz ne düşünürdünüz böyle bir konuda?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?