aynu durumun daha kötüsü basıma gelmişti 1 hafta aramadı, daha yeni yeniydik biz ve kimseye ulaşamadım ailesinden , ortak arkadaşlarımız da ulaşamadı. 1 hafta sonra kendi aradıgında başka bir şehire hastaneye yatırdıkları hastasına refakatçi oldugunu telefonun arabada kalıp geri geldiigini , noyu hatırlayamayıp arayamadıgını, teli kimsenin ona ulaştırmadıgını bir sürü saçmalık söyledi, çook üZüldüm ama ayrılmamıştım. doğru olmadığını düşünüyodum bütün arkadaşlarım böle yorum yaptı.. Ayrılsam yeriydi,ama ayrılmak aklımdan geçmedi bile. Cünkü emin değildim, sevdiğim kişi bana bir şey sölüyo ve bu doğruysa diye düşündüm . Yıllar yıllar sonra nişanlandık , benim araştırmama bişe gerek kalmadan ailenin arada muhabbet içinde anlattıklarından öğrendim ki doğru bu. Olan şey şu ilk zamanlar yaş cok olgun degilse erkekler böle bi sorumluluğun fakında bile değiller...amma sen 1 günlük aramama durumunda ayrılma pozisyonuna geliyorsan zaten ayrılman yerinde olmuş , daha sonra da bu duruma benzer sorumsuzluklar görürdün bu bi huy.