- 3 Nisan 2014
- 36.166
- 147.533
- 798
- Konu Sahibi delibirselvi
-
- #21
Sürekli aradığı için bir açıklama yapma gereği duyuyorum
Valla git tabi ihtiyacı olmayan yoktur.Psikoloğa mı gitsem acaba
Görüşmeyi reddetmesi zaten elimi kolumu bağladı. Tanıştığı erkek arkadaşlarımla gayet görüşüyorum konuşuyorum adam beni eve zincirlemiyo zaten. Ama en yakın arkadaşımla arada böyle bir sorunun gelişmesi gerçekten çok talihsiz oldu ve çıkamıyorum işin içindenArkadaşının görüşmeyi ilk etapta reddetmesi sevgilini daha da baskı yapmaya itmiş sevgilin baskıcıdır orası ayrı ama ben görüşmeyi reddetmesini yanlış buldum
45 dk terapinin 500 TL olmadığı daha ferah günlerde gideceğim inşallahValla git tabi ihtiyacı olmayan yoktur.
Daddy issues falan demişsin zaten kendin, oraya çok güldüm.Şaka bir yana tüm hayatını etkileyecek kararlarda birine danışmalısın gercekten.
Bizim taraftan bakınca aslında çok kolay verilecek karar belli, ama senin icin niye bu kadar zor bir öğren bakalım.
Affetmesin zaten ben de nefret ediyorum kendimden bu konuda. Bana müstahakBir kiz cocugum yok, ama olsaydi böyle biri ile beraber olmasindan cok korkardim. Mecbur o herifi arka bahceye gömmek zorunda kalirdim sanirimarkadasiniza da üzüldüm. Biri beni böyle yari yolda biraksa affetmezdim. Affetmedim de.
Tanıştığı erkek arkadaşlarınızla görüşmenizde sorun yoksa bence sevgilinizle de empati yapılabilir. Kıyafet kısıtlaması vs diğer kısıtlamalarını siz daha iyi bilirsiniz baskıcı biri mi yoksa sadece bu çocuk konusunda mı böyle oldu.Görüşmeyi reddetmesi zaten elimi kolumu bağladı. Tanıştığı erkek arkadaşlarımla gayet görüşüyorum konuşuyorum adam beni eve zincirlemiyo zaten. Ama en yakın arkadaşımla arada böyle bir sorunun gelişmesi gerçekten çok talihsiz oldu ve çıkamıyorum işin içinden
Size bir soru o zaman bu sorunun cevabı aslında sizin sorunuzunda cevabı. Madem ki bu kadar senelik mutlu bir ilişkiniz var ve birbirinizi aile olarak görüyorsunuz, neden erkek arkadaşınız orta yolu bulmak varken sizi bu kadar kolay gözden çıkarıyor? Siz en yakın arkadaşınızı ortada onun cinsiyeti dışında hiçbir gerekçe yokken hayatınızdan çıkarmayı göze alabiliyorsunuzda; erkek arkadaşınız sizin için en azından en yakın arkadaşınız size ve ilişkinize karşı bir yanlış yapmadığı sürece tahammül göstermeyi göze almak yerine sizi hayatından çıkarıyor?Mesele aslında size aşırı hak veriyor olsam. Yaptığım şeyi ya da düştüğüm durumu kafamda aklayabilsem zaten bunun sıkıntısını çekiyor olmam. Nasıl ezikçe bir konumda olduğumu sizden daha iyi biliyorum. Ama cesaret edemiyorum, 24 yaşındayım 3.5 senedir onunlayım gerçekten ailem oldu. Sevgilim sadece anlattığım kötü özelliklerden ibaret biri değil. Ayrılmak son çare ve gerek kalmaması için uğraşıyorum sadece
O dediğinizi yaptım sevgilimi görüşmeye ikna ettim. Arkadaşım o tarihte işim var diyip yanaşmadı ama işi vardı sanırım gerçekten. Ondan sonra sevgilim net bir şekilde görüşmeyeceksin dedi. Arada kalan ben oldumTanıştığı erkek arkadaşlarınızla görüşmenizde sorun yoksa bence sevgilinizle de empati yapılabilir. Kıyafet kısıtlaması vs diğer kısıtlamalarını siz daha iyi bilirsiniz baskıcı biri mi yoksa sadece bu çocuk konusunda mı böyle oldu.
Sevgilinize tatlı dille bi kere tanış o zamana kadar görüşmeyeceğim ama sen tanış aksi bi davranış kötü bir his alırsan görüşmem diyebilirsin
Kendimi onun yerine koyuyorum sevgilimin en yakın kız arkadaşı benimle görüşmek istemese çok bozulurdum
Esasında olay " Erkek arkadaşınla görüşemezsin, görüşürsen ayrılırım!"gibi net ve kısa sürede gerçekleşmiş bir durum değil. Sevgilim tanıştığı erkek arkadaşlarımla görüşmem konusunda bir sıkıntı çıkarmıyor mesele yakın erkek arkadaşımın sevgilimle görüşmek istememesinden doğdu. Daha sonra ben aradaki dengeyi kuramadım bir türlü. Ama rest meselesinde inanılmaz haklısınız ne olursa olsun bana rest çekmesini istemezdim. Ben de ona rest çekecek gibiyim umarım o da fedakarlık yapmaya hazırdır.Size bir soru o zaman bu sorunun cevabı aslında sizin sorunuzunda cevabı. Madem ki bu kadar senelik mutlu bir ilişkiniz var ve birbirinizi aile olarak görüyorsunuz, neden erkek arkadaşınız orta yolu bulmak varken sizi bu kadar kolay gözden çıkarıyor? Siz en yakın arkadaşınızı ortada onu cinsiyeti dışında hiçbir gerekçe yokken hayatınızdan çıkarmayı göze alabiliyorsunuzda; erkek arkadaşınız sizin için en azından en yakın arkadaşınız size ve ilişkinize karşı bir yanlış yapmadığı sürece tahammül göstermeyi göze almak yerine sizi hayatından çıkarıyor?
Merhaba hanımlar
Yiyebileceğim tüm linçleri göğüsleme cesareti ile konuyu açıyorum ama sizlerden başka danışabileceğim kimse kalmadı. 3.5 senelik bir ilişkim var kendisini flört döneminde çok kıskanç olarak tanıtmadı ama sevgililikte bambaşka bir durumla karşılaştım. Kıyafet mevzularına girmiyorum bile o başka bir zamanın konusu olur sanırım. Bugün derdim en yakın arkadaşımla yaklaşık bir senedir görüşemiyor olmam.
En yakın arkadaşım erkekti, liseden beri çok sağlam bir arkadaşlığımız vardı. İnanın kadın ve erkek yakın arkadaş olabiliyor bunu onunla daha iyi anlamış oldum. Sevgilim hayatıma girdiğinde en yakın erkek arkadaşımla hemen tanışmak istedi ki bu konuda haklı olduğunu düşünüyorum ama arkadaşım sevgilimle tanışmak istemedi. Fakat sonsuza dek tanışmak istememek değildi bu sadece o buluşmaya özel bir araya gelmek istemedi çünkü ben şehir dışında okuduğum için uzun zamandır görüşemiyorduk ve konuşacak özel çok konumuz vardı. Erkek arkadaşım bu durumla birlikte kendisine inanılmaz bir cephe aldı ve bana ciddi bir mobbing uygulamaya başladı. Takip eden yıllarda araya pandemi vs girince zaten görüşmeler son buldu tanıştıracak fırsat bulamadım ama bizim her telefonla konuşmamızı vs bana zehir etti. Bu konuda gerçekten ciddi bir psikolojik şiddet gördüm. Erkeklerin birlikte olmak istemeyecekleri kadınlarla arkadaş olamayacağını, bana karşı bir hissi olduğunu öne sürüp durdu. Oysaki biz liseden arkadaştık aramızda bir şey olacak olsa eskiden zaten olurdu ama bunu ona anlatamadım. En sonunda da "ya o ya ben" meselesine getirdi ve ben sevgilimi seçtim. Sebebine ister aşk diyin ister daddy issues diyin ama sevgilimden kopmak istemedim, her şeyi onunla yaşadım. Hayatımın geri kalanını geçirebileceğim birini bulduysam tahammül göstermeliyim dedim. Ama arkadaşımı çok özlüyorum. Bir senedir görüşmüyoruz ona bu konuda bir açıklama yapamıyorum ne diycem "sevgilim beni senle görüştürmüyor" mu?
Beni sürekli arıyor ki kendisi bu konularda çok nettir vefasızlığa tahammülü yoktur, ben iki üç kez arar sonra bırakır sandım ama durumu açıklayamadığım için endişelendiğini düşünüyorum ve vicdan azabından kıvranıyorum. Her şeyi geçtim bir srkadaş olarak onu gerçekten çok seviyorum en yakın arkadaşımdı. Sevgilim bu konuda kesinlikle geri adım atmıyor sanki bir yere kısıldım çıkamıyor gibiyim.
Sözün özü ben arkadaşıma bir açıklama yapmak istiyorum ama ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Ayrıl diyeceksiniz biliyorum belki de yapılması gereken bu ama şu an bunun için hazır hissetmiyorum. Bir şekilde orta yolu bulmaya çalışacağım. Arkadaşıma onunla görüşemiyor ve telefonlarını açamıyor oluşumu nasıl açıklayabilirim? Her şeyi olduğu gibi anlatırsam benle görüşmez -haklı olarak- o yüzden onu yapamam. Lütfen bir akıl verin bana
Çok mu aşıksınız ? Sanırım aşk böyle bir şey.Ben de kocamla evlenince tüm erkek arkadaşlarımla görüşmeyi bırakmıştım ama o demedi ben sadece onun içten içe rahatsız olduğunu sezmiştim. Bir sorun çıkmasın diye de arkadaşlarımla pek eskisi gibi olmadım.Ama arkadaşlar da olgunlukla karşıladılar sanırım kimse evlendin artık eskisi gibi diilsin filan demedi...Sağ olsunlar ne diyimMerhaba hanımlar
Yiyebileceğim tüm linçleri göğüsleme cesareti ile konuyu açıyorum ama sizlerden başka danışabileceğim kimse kalmadı. 3.5 senelik bir ilişkim var kendisini flört döneminde çok kıskanç olarak tanıtmadı ama sevgililikte bambaşka bir durumla karşılaştım. Kıyafet mevzularına girmiyorum bile o başka bir zamanın konusu olur sanırım. Bugün derdim en yakın arkadaşımla yaklaşık bir senedir görüşemiyor olmam.
En yakın arkadaşım erkekti, liseden beri çok sağlam bir arkadaşlığımız vardı. İnanın kadın ve erkek yakın arkadaş olabiliyor bunu onunla daha iyi anlamış oldum. Sevgilim hayatıma girdiğinde en yakın erkek arkadaşımla hemen tanışmak istedi ki bu konuda haklı olduğunu düşünüyorum ama arkadaşım sevgilimle tanışmak istemedi. Fakat sonsuza dek tanışmak istememek değildi bu sadece o buluşmaya özel bir araya gelmek istemedi çünkü ben şehir dışında okuduğum için uzun zamandır görüşemiyorduk ve konuşacak özel çok konumuz vardı. Erkek arkadaşım bu durumla birlikte kendisine inanılmaz bir cephe aldı ve bana ciddi bir mobbing uygulamaya başladı. Takip eden yıllarda araya pandemi vs girince zaten görüşmeler son buldu tanıştıracak fırsat bulamadım ama bizim her telefonla konuşmamızı vs bana zehir etti. Bu konuda gerçekten ciddi bir psikolojik şiddet gördüm. Erkeklerin birlikte olmak istemeyecekleri kadınlarla arkadaş olamayacağını, bana karşı bir hissi olduğunu öne sürüp durdu. Oysaki biz liseden arkadaştık aramızda bir şey olacak olsa eskiden zaten olurdu ama bunu ona anlatamadım. En sonunda da "ya o ya ben" meselesine getirdi ve ben sevgilimi seçtim. Sebebine ister aşk diyin ister daddy issues diyin ama sevgilimden kopmak istemedim, her şeyi onunla yaşadım. Hayatımın geri kalanını geçirebileceğim birini bulduysam tahammül göstermeliyim dedim. Ama arkadaşımı çok özlüyorum. Bir senedir görüşmüyoruz ona bu konuda bir açıklama yapamıyorum ne diycem "sevgilim beni senle görüştürmüyor" mu?
Beni sürekli arıyor ki kendisi bu konularda çok nettir vefasızlığa tahammülü yoktur, ben iki üç kez arar sonra bırakır sandım ama durumu açıklayamadığım için endişelendiğini düşünüyorum ve vicdan azabından kıvranıyorum. Her şeyi geçtim bir srkadaş olarak onu gerçekten çok seviyorum en yakın arkadaşımdı. Sevgilim bu konuda kesinlikle geri adım atmıyor sanki bir yere kısıldım çıkamıyor gibiyim.
Sözün özü ben arkadaşıma bir açıklama yapmak istiyorum ama ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Ayrıl diyeceksiniz biliyorum belki de yapılması gereken bu ama şu an bunun için hazır hissetmiyorum. Bir şekilde orta yolu bulmaya çalışacağım. Arkadaşıma onunla görüşemiyor ve telefonlarını açamıyor oluşumu nasıl açıklayabilirim? Her şeyi olduğu gibi anlatırsam benle görüşmez -haklı olarak- o yüzden onu yapamam. Lütfen bir akıl verin bana
Arkadaşınızı hayatınızdan çıkarsanız bile bu ilişkinin yürümeyeceğinin farkındasınız değil mi? İsterseniz evliliğe kadar gidin, bu durum bir yerde patlak verecek ve o zaman çok daha canınız yanarak bitireceksiniz.Merhaba hanımlar
Yiyebileceğim tüm linçleri göğüsleme cesareti ile konuyu açıyorum ama sizlerden başka danışabileceğim kimse kalmadı. 3.5 senelik bir ilişkim var kendisini flört döneminde çok kıskanç olarak tanıtmadı ama sevgililikte bambaşka bir durumla karşılaştım. Kıyafet mevzularına girmiyorum bile o başka bir zamanın konusu olur sanırım. Bugün derdim en yakın arkadaşımla yaklaşık bir senedir görüşemiyor olmam.
En yakın arkadaşım erkekti, liseden beri çok sağlam bir arkadaşlığımız vardı. İnanın kadın ve erkek yakın arkadaş olabiliyor bunu onunla daha iyi anlamış oldum. Sevgilim hayatıma girdiğinde en yakın erkek arkadaşımla hemen tanışmak istedi ki bu konuda haklı olduğunu düşünüyorum ama arkadaşım sevgilimle tanışmak istemedi. Fakat sonsuza dek tanışmak istememek değildi bu sadece o buluşmaya özel bir araya gelmek istemedi çünkü ben şehir dışında okuduğum için uzun zamandır görüşemiyorduk ve konuşacak özel çok konumuz vardı. Erkek arkadaşım bu durumla birlikte kendisine inanılmaz bir cephe aldı ve bana ciddi bir mobbing uygulamaya başladı. Takip eden yıllarda araya pandemi vs girince zaten görüşmeler son buldu tanıştıracak fırsat bulamadım ama bizim her telefonla konuşmamızı vs bana zehir etti. Bu konuda gerçekten ciddi bir psikolojik şiddet gördüm. Erkeklerin birlikte olmak istemeyecekleri kadınlarla arkadaş olamayacağını, bana karşı bir hissi olduğunu öne sürüp durdu. Oysaki biz liseden arkadaştık aramızda bir şey olacak olsa eskiden zaten olurdu ama bunu ona anlatamadım. En sonunda da "ya o ya ben" meselesine getirdi ve ben sevgilimi seçtim. Sebebine ister aşk diyin ister daddy issues diyin ama sevgilimden kopmak istemedim, her şeyi onunla yaşadım. Hayatımın geri kalanını geçirebileceğim birini bulduysam tahammül göstermeliyim dedim. Ama arkadaşımı çok özlüyorum. Bir senedir görüşmüyoruz ona bu konuda bir açıklama yapamıyorum ne diycem "sevgilim beni senle görüştürmüyor" mu?
Beni sürekli arıyor ki kendisi bu konularda çok nettir vefasızlığa tahammülü yoktur, ben iki üç kez arar sonra bırakır sandım ama durumu açıklayamadığım için endişelendiğini düşünüyorum ve vicdan azabından kıvranıyorum. Her şeyi geçtim bir srkadaş olarak onu gerçekten çok seviyorum en yakın arkadaşımdı. Sevgilim bu konuda kesinlikle geri adım atmıyor sanki bir yere kısıldım çıkamıyor gibiyim.
Sözün özü ben arkadaşıma bir açıklama yapmak istiyorum ama ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Ayrıl diyeceksiniz biliyorum belki de yapılması gereken bu ama şu an bunun için hazır hissetmiyorum. Bir şekilde orta yolu bulmaya çalışacağım. Arkadaşıma onunla görüşemiyor ve telefonlarını açamıyor oluşumu nasıl açıklayabilirim? Her şeyi olduğu gibi anlatırsam benle görüşmez -haklı olarak- o yüzden onu yapamam. Lütfen bir akıl verin bana
İzin almak zorunda değilsiniz tabiki. Kendinize bunu yapmayin hicbir erkek degmez bu kadar kisitlanan bir yaşama. Sunu da belirteyim arkadasiniz hata etmis sevgiliniz bulusalim demiş bulusmasi lazimdi ne demek ozel konusacak seyler vardi ozledik alan saçma yani. Tersi olsa bende mesela. Erkek arkadasimin yakin arkadasi kız ve benim goruşme talebimi reddediyor direkt işkillenirdim. Bu buyuk bir mesele olurdu.Merhaba hanımlar
Yiyebileceğim tüm linçleri göğüsleme cesareti ile konuyu açıyorum ama sizlerden başka danışabileceğim kimse kalmadı. 3.5 senelik bir ilişkim var kendisini flört döneminde çok kıskanç olarak tanıtmadı ama sevgililikte bambaşka bir durumla karşılaştım. Kıyafet mevzularına girmiyorum bile o başka bir zamanın konusu olur sanırım. Bugün derdim en yakın arkadaşımla yaklaşık bir senedir görüşemiyor olmam.
En yakın arkadaşım erkekti, liseden beri çok sağlam bir arkadaşlığımız vardı. İnanın kadın ve erkek yakın arkadaş olabiliyor bunu onunla daha iyi anlamış oldum. Sevgilim hayatıma girdiğinde en yakın erkek arkadaşımla hemen tanışmak istedi ki bu konuda haklı olduğunu düşünüyorum ama arkadaşım sevgilimle tanışmak istemedi. Fakat sonsuza dek tanışmak istememek değildi bu sadece o buluşmaya özel bir araya gelmek istemedi çünkü ben şehir dışında okuduğum için uzun zamandır görüşemiyorduk ve konuşacak özel çok konumuz vardı. Erkek arkadaşım bu durumla birlikte kendisine inanılmaz bir cephe aldı ve bana ciddi bir mobbing uygulamaya başladı. Takip eden yıllarda araya pandemi vs girince zaten görüşmeler son buldu tanıştıracak fırsat bulamadım ama bizim her telefonla konuşmamızı vs bana zehir etti. Bu konuda gerçekten ciddi bir psikolojik şiddet gördüm. Erkeklerin birlikte olmak istemeyecekleri kadınlarla arkadaş olamayacağını, bana karşı bir hissi olduğunu öne sürüp durdu. Oysaki biz liseden arkadaştık aramızda bir şey olacak olsa eskiden zaten olurdu ama bunu ona anlatamadım. En sonunda da "ya o ya ben" meselesine getirdi ve ben sevgilimi seçtim. Sebebine ister aşk diyin ister daddy issues diyin ama sevgilimden kopmak istemedim, her şeyi onunla yaşadım. Hayatımın geri kalanını geçirebileceğim birini bulduysam tahammül göstermeliyim dedim. Ama arkadaşımı çok özlüyorum. Bir senedir görüşmüyoruz ona bu konuda bir açıklama yapamıyorum ne diycem "sevgilim beni senle görüştürmüyor" mu?
Beni sürekli arıyor ki kendisi bu konularda çok nettir vefasızlığa tahammülü yoktur, ben iki üç kez arar sonra bırakır sandım ama durumu açıklayamadığım için endişelendiğini düşünüyorum ve vicdan azabından kıvranıyorum. Her şeyi geçtim bir srkadaş olarak onu gerçekten çok seviyorum en yakın arkadaşımdı. Sevgilim bu konuda kesinlikle geri adım atmıyor sanki bir yere kısıldım çıkamıyor gibiyim.
Sözün özü ben arkadaşıma bir açıklama yapmak istiyorum ama ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Ayrıl diyeceksiniz biliyorum belki de yapılması gereken bu ama şu an bunun için hazır hissetmiyorum. Bir şekilde orta yolu bulmaya çalışacağım. Arkadaşıma onunla görüşemiyor ve telefonlarını açamıyor oluşumu nasıl açıklayabilirim? Her şeyi olduğu gibi anlatırsam benle görüşmez -haklı olarak- o yüzden onu yapamam. Lütfen bir akıl verin bana
Cesaret verdiniz bana. Bu arada problemlerinizi aşmanıza çok sevindim. İnşallah bize de nasip olur. Karşısında kararlı bir şekilde durup bu zorbalığa katlanamadığımı söyleyeceğimSevgilimle aynı şeyi yaşadık. Hatta abartmıyorum konuyu ben mi yazdım diye düşündüm o kadar aynı
Ben aynı durumdaydım kara kara düşündüm ve sevgilime bunun çok saçma olduğunu, bana güvenmiyor musun, beni hiç mi tanımadın, sen benim arkadaşlarıma karışamazsın çünkü güvensiz bir insan değilim ben gibi bir sürü cümleden sonra kavga ettik ve terkettim
Ondan sonda ne mi oldu ?
Bir iki ay küs kaldık ve sonra hatasını anladı, özür diledi, bende bu saatten sonra bu şekilde davranacaksa asla barışmayacağımı söyledim. Kendisi de temiz bir ders almış olsa gerek ki o günden sonra hiçbir şeyime karışmamaya başladı.
Hatta bazen acaba kıskanmıyor mu yoksa belli mi etmiyor diye düşünüyorum.
(Bu arada rol yapmıyor kendisi çünkü seneler geçti bu olay üzerinden ve şuan evlenmeyi düşünüyoruz )
Diyeceğim o ki; sakın taviz verme, heleki böyle gereksiz şeyler için.. yoksa söz hakkın olmaz kendi ilişkinde.
Ha dersini alır demiyorum almayadabilir o zaman da bitmiş olur. Bende ceza olsun diye ayrılmamıştım zaten.. bunu göze almıştım..
Gerçekten aşık oldum ve hala da seviyorum. Aksi türlü zaten çoktan ayrılır yoluma bakardım. Ama insan bu gibi durumlarda ne yapacağını bilemiyorÇok mu aşıksınız ? Sanırım aşk böyle bir şey.Ben de kocamla evlenince tüm erkek arkadaşlarımla görüşmeyi bırakmıştım ama o demedi ben sadece onun içten içe rahatsız olduğunu sezmiştim. Bir sorun çıkmasın diye de arkadaşlarımla pek eskisi gibi olmadım.Ama arkadaşlar da olgunlukla karşıladılar sanırım kimse evlendin artık eskisi gibi diilsin filan demedi...Sağ olsunlar ne diyim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?