teyzemin dedikleri çok canımı yaktı ya günlük..yüreğim yandı ya..kapadım telefonumu..ama annem babam merak etmesin diye bir haber vereyim dedim..onları üzmiyim diye:
( annemi aradım..lütfen teyzeme söyleme dedim aradığımı bana ulaşmasını istemiyorum dedim..söz ver dedim söz dedi..sonra bişey demek için tekrar aradım..telefonu meşguldu..babamı aradım onlamı konusuyor dıye..o calıyordu..tekrar annemi aradım açtı..kimle konusuyordun anne dedim..babanla dedi günlük::::::::::::::::
((((((
yüreğim zaten yanıyor ..susturamadım onu..babamı aradım dedim onunla konuşmuyordun dedim..sustu..sonra hemen he dedi babanla konustum da sonra teyzen aradı dedi..uzatmadım..ona ne söyledin dedim..babasıyla görüşmüş dedim beni aradığını söylemedim dedi..istersen kardeşine sor dedi..sonra bağırdım ben ağladım hıçkıra hıçkıra..doğruyu söyletmek için yalan söyledim..teyzemle bende konuştum dedim ona demişsin dedim..ısrarla..
oda sonra gene çevirdi lafı he kızım 2-3 kez aradı dedi..kimi aradı dıyorum beni diyor bi kendini...sonra evet dedimki babasıyla konusmus sonra benlede konustu dedi..
bana yalan konusuyor
(( oysaki söz verdiği halde konusmasına kızsam b ile bu laf cevirmeleri yalanlar
hiç kimseye asıl ben güvenmiyorum artık..ozan değerini anlamadı ama..ona güvenmek bağlanmak istedim ben..bana çok uzak olan bir babam var...annem dara girince sıkışınca karşı taraftan azar yememek için yalan söylüyor lafına güvenmiyorum artık
bu şimdide olan bişey değil ki..lisede ona bağırmıştım yalan konusuyorsun direk söyleyemiyorsun birşeyi..mertçe yaptığının arkasında BıLE durmuyorsun demiştim
ama annem sonuçta..kardeşimse tamamen uzak..yok gibi..kendi dertleriyle sorunlarıyla haşır neşir..
ozanın bendeki değeri çok başkaydı buyüzden....ama oda beni daha çok yaraladı haberi bile yok..
canımın yanması azalmıyor günlük
annem bugün bana yalan söyleyince anladım bunu..benim annem biraz ezik,kendini ezdiren biri..babamın da yanında öyle..kendi fikirleri yok..kçük bir kizkende hep ona sitem etmiştim buyuzden..ama bişseyede yaramadı..ne o değişti nede başka şeyler...ben hep üzüldüm kendim kaldım..ben hep yalnızdım
benim hiç kimsem yok..para gönderen,tek ideali çocuklarına bir mevki yapmak isteyen bir baba..doktorum diye gurur duyuyordur..benim gözümdeki yaşların çok önemi yok..uzmanlık yapmam şarttı onun için..onada başladım..herkesten en çok ozandan uzakta
(
bana sürekli yalan konuşan annem...koşulsuzca ve çok seven,fedakarlıkta sınır tanımayan ama sebep ne olursa olsun her sıkıştığında bana yalan konuşan annem...ozan bana bikere annemin yengesiyle konustugunu söylemişti..benim bile haberim olmadan..ona karşı mahçup olmuştum..anneme sordugumda hep yalanladı önce..sonra ozanın dediğini söyleyince itiraf etti
sonra ayrıntıları sordum gene yalanlar söyleyememeler,kıvırmalar..kızacağımı bildiği için böyle..ama yinede insan yavrusuna yalan söylermi mertçe arkasında dur ne için yaptıysan onu söyle
ozan annen böyle yaptı diye beni yerden yere vurdu
BEN NE ANNEMıM NE BABAMIM...BEN KıMSE DEĞıLıM..neden başkalarının suçları yüzünden beni sucladı
ve ozan..kimsemim olmadığı şu dünyada,o benim için biri oldu..o hiç kimse değil herkes oldu benim için..
ona tutundum...
17 yaşımdan beri dışarlarda okuyorum..şuandada yalnızım..hep yalnızdım..kimseye artık bende güvenmiyordum
keşke bilseydin ozan be..bi sen vardın sen..keşke bişekilde bunu duysan bilsen öğrensen
ama benim kimsem zaten yokmuş