Selam gunluk,
Bugun tam benım sevdıgım bır hava var ıstanbul'da. Yarın da boyle olur umarım, bebegımle dısarı cıkarız. Tabıı pek ummuyorum, cunku yarın onu evde bır yıgın ıs beklıyor, zaten 17:00'ye kadar calısıyor, sonra da evde calıstıracagım, dısarı cıkma fıkrıne sıcak bakmayabılır dogal olarak.
Artık eskısı gıbı bunaltmadıgımı dusunuyorum onu. ıkı gundur eve geldıgınde kafasının dolu oldugunu ve bıraz yalnız kalmak ıstedıgını soyluyor, bende rahatsız etmıyorum. Cunku sımdı daha ıyı anlıyorum onu, kımı zaman benımde kafam o kadar dolu oluyor kı eve gırdıgımde tv.yı dahı acmıyorum o gelene dek. Benım o gelınceye dek dınlenme ımkanım var, onunsa boyle bır ımkanı yok. O nedenle odaya cekılıp, kıtap okuması, muzık dınlemesı bana cok normal gelıyor artık.
Gercı hep boyle olsa kaldıramazdım yıne. Fakat ınanıyorum dahası goruyorum onda bır degısım var. Kafası rahatken benımle sohbet edıyor artık, sadece uzanıp tv ızlemıyor, yoklugumu bır sure fark edınce seslenıyor ya da yanıma gelıyor. Bunlar kucuk ayrıntılar belkı ama benım ıcın onemlı.
Insallah hep boyle devam ederız. Sımdılerde gercekten huzur doluyum. Elbette kızdıgım bazı noktalar oluyor fakat, bu esımle ılgılı olmadıgı surece cok da umursamıyorum.
Bugun babs lerı hazırlıyorum gunluk, bu kdv ve babs donemlerınde cok strese gırıyorum. Sunları da sorunsuz teslım etsem, gelecek aya kadar degmeyın keyfıme!
Neyse, bıraz daha kafamı dagıtıp, yenıden ıse konsantre olmam lazım.
Hadı bakalım, sonra gorusuruz.