Popüler Konu Sevgili günlük...

Sevgili günlük… yine uyuyamadığım bir geceydi. Aklıma hep annemle olan anılarımız geliyor. 6 ay oldu hala ilk günkü gibi bu acı. Bilenler diyorki 6 sene de geçse hep aynı olacak. Bunu bilerek yaşamak ölmekten daha zor. Tez vakitte kavuşalım demek içimden gelse de benimde bir çocuğum var ona haksızlık…. Kafam karışık dolu ve flu… içinden nasıl çıkılır bilmiyorum.
 
Sevgili günlük,

çok yalnızım… insanın bir tane bile dostu olmazmı, benim yok niye yok bilmiyorum çok üzgünüm.
 
Gün geçmiyor ki üniversiteden bir sınıf arkadaşım Ben Bilirim’de yarışmasın… Neşe sen o çıktı ben niye çıkmayayım gibi nispet olsun diye mi katıldın acaba, fesattın sen biraz
 
Bu stresli günlerin sonunda aydınlık var mı bilmiyorum günlük. Ama çok yorgunum. Yemin ederim çok yoruldum. Yarın nasıl geçecek bilmiyorum. Endişeliyim, korkuyorum. Ama güzel geçsin istiyorum. Buna çok ihtiyacım var. Stresten midem bulanıyor artık. Geçmeye çok ihtiyacım var. Yarın geçebilirim umarım..
 
Hayatı ve kendi hayatımı artık kabullenmeye başlıyorum ufaktan sanırım..
Kabullenmedikçe, uyumlanmadıkça huzur gelmeyecek belli ki ve ben huzur istiyorum. En çok istediğim şey bu.
Ve maalesef bu dünyaya uyumlanmak belli bir robotikleşmeyi de şart kılıyor bunu da kabullenmek lazım...
Gerçi kabullenmek de güç, dayanıklılık istiyor ki ona da ancak ufak ufak ulaşmaya başladığımdan anca bu yaşımı buldu sanırım bu kabullenmeye başlama durumu.
 
Sevgili günlük,

90 lar pop dinliyorum, çok üzgünüm…
çok duygulanıyorum eski şarkıları dinledikce. Ahhh şuan gözyaşlarımı zor tutuyorum, geçip gitti o yıllar bir daha geri gelmemek üzere…
 
Sağlıklı olmak istiyorum...
Bunun için neler mümkün?
Her daim ruh-zihin-beden, duygu-mantık, sağ beyin-sol beyin, eril-dişil dengelerinde olabilmem için neler mümkün?
Her daim kendi merkezimde olabilmem ve ufak sapmalarda çabuk toparlayabilmem için neler mümkün?
İlaç kullanmak zorunda olmadan sağlıklı bir ömür sürebilmem için neler mümkün?
Dayanıklı, dinç bir ruha ve bedene sahip olmam için neler mümkün?
Bilinci an ben an yükselen, güçlenen bir insan olmam için neler mümkün?
Daima dinç olmam ve berrak bir zihne sahip olmam neler mümkün?
Her daim yaşam enerjisi ve motivasyonu yüksek biri olmam için neler mümkün?
Öncelikle içsel olarak huzurlu olmam için neler mümkün?
Kendim için en doğru kararları alabilmem için neler mümkün?
Bu dünyaya uyumlanmam ve uyumlanırken kendimi de gerçekleştirebilmem için neler mümkün?
Ömür boyu maddi manevi kendine yetebilen biri olabilmem için neler mümkün?
Ve tüm bunların kolaylıkla ve güzellikle olması için neler mümkün?

yediyediyediyedi
 
Merhaba günlük… bugün eşim geldi çok şükür. Ama günlerin yorgunluğuyla başım çok ağrıyordu. Komşuları yarın için misafirliğe çağırdım. Çünkü daha fazla erteleyemezdim. Akşama doğru duş alıp odama kapanmamla şükür rahatladım dinlendim. Şimdi fırında elmalı kek pişiyor, bulaşık mak çalışıyor, poğaça yaptım. Yarın da kızımın salı günkü etkinliği için hazırlık yapacağım. Okullar kapanınca arkadaşları misafirliğe çağırmaya niyetim var hayırlısıyla. Aslında it gibi yorgunum geberiyorum ama belki değişik bir şeyler yapmak psikolojik anlamda dinlendirici olur diye düşünüyorum… çalışan çocuklu kadını ne dinlendirir? Sosyalleşmek mi, yan gelip yatmak mı…
 
Bu dünyayı seversem(!), kabullenirsem sağlığım yerinde olsun diye olacak galiba. İlle de sağlık.
 
Gökgürültüsü ve yağmur sesinden uyuyamıyorum. Ha eşimin evde olmamasının da payı var tabii
 
Kendime ait düzenim, planlarım, programlarım olmalı.. İnsanların minimum düzeyde etki edebileceği bir düzen.
 
Sevgili Günlük,
Gereksizin biri öyle bir bomba attı ki korkularımı açığa çıkardı gece gece. Aslında ben bir şekilde bunun çözülmesi taraftarıydım ama ne olduysa inanılmaz etkilendim. Belki başka bir şeyden şüphelendim, belki benim planımın dahilinde olmaması beni gerdi. İnsanlar başkalarının hayatına karışmayı ne kadar seviyor böyle. Ben olsam diyemem yahu gerçekten ne bu gereksizlik ne bu samimiyet! Bir de vicdanım sızlıyor ki.... ama sonra sebep ben değilim diyorum. Aslı'yı hatırlamıyor musun? Hem dengeyi sağlayamayan da kendisiydi... ama cezalandıran da bendim. Hayır ben hiçbir zaman böyle olsun istemedim benim aklımdaki farklıydı eminim.
Sonra geçmişe dönüp bakıyorum ve hatırlıyorum. Bile isteye isyan ettiğimi, iyiliğimin bir işe yaramadığını herkesin üstüme gittiğini, bilerek kötülük yapma isteğimi hatırlıyorum. Şimdi o kadar lafı edenler sustular işte. Sustular.
 
Son düzenleme:
Bugün tam 3 yıl olmuş. Oysa benim ne kadar çok hayalim vardı. Hiç birini gerçekleştiremeden harabeye döndü. Tekrar başa dönmek ne kadar zormuş.
Belki birgün yeniden bu duyguyu tekrar yaşarım.
Belki bu dünyada olmaz. Umarım vardır bir sebebi...
 
Sevgili günlük ben bu hayatı yeniden yaşamak isterdim bu yaşıma kadar daha farklı yaşardım ne çok şey başarırdım bir bilsen ben tamda hakettiğim gibi çok başarılı olurdumki niye bu kadar gözüm kapalıydı niye hiçbir şeyin farkında değildim ben bambaşka yaşardım bu hayatı ya :,(
 
Dünya ve beden bir hapishane..
Her şey istemsiz ve uyumlanman gereken kurallar var.
Sosyallik = samimiyetsizlik. Samimiyetsiz kibarlık zorunluluğu..
Uyumlu değilsen yargılanıyorsun, ayıplanıyorsun vs.
Bana her şey çok zor geliyor.
Ruhumu daraltıyor.
 
Allahım
Onu sana havale ediyorum.
Anlamayan kaz kafasına anlat, öğrenemeyen kuş beynine öğret.

Duyguluyum bu âdet döneminde.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…