- 26 Ağustos 2021
- 42
- -3
- 24
-
- Konu Sahibi princessleia
- #1
Merhaba Arkadaşlar,
1 senedir devam eden bir ilişkin vardı. İkimizde tanıştıktan sonra 1 sene içerisinde evlenme niyetindeydik. İkimizde evliliğin çok uzatılmaması gerektiğini düşünüyoruz. Erkek arkadaşımın bir arabası vardı, ailesinin de biraz birikimi vardı, tüm bunların üzerine biraz kredi de çektiler. Ev aldılar bizim evlendiğimizde oturabilmemiz için. Üstelik erkek arkadaşım ben istememe rağmen, kendi ailesinin oturduğu evin iki kat aşağısındaki evi satın aldı. Neyse ben ilk başta biraz bunu sorun ettim, dedim her şeye karışırlar, her şeye dahil olurlar ben buna gelemem gibisinden. Erkek arkadaşım da bu konuda bana ben karıştırtmam dedi, güven verdi ben de bu konuyu açmadım.
Neyse, erkek arkadaşım normalde bir kaç ay öncesine kadar ne zaman nişanlanacağız diyordu, ama borçları var ve çok zorlanıyor. Benim de babam yok. Annem ve ben çalışıyoruz. Her şey çok pahalı olmasının yanında kirada oturuyoruz. İkimizin de işi güzel, kazancımız fena sayılmaz ama hem kirada oturup hem evlendikten sonra annemin ne olacağı hususu beni çok çekindiren bir şey.
Ben de erkek arkadaşuıma bir kaç hafta önce şey dedim. Seneye bu zamanlar nişanlanırız inşallah ben o zamana kadar kaba çeyizimi tamamlarım. Sen de borçlarını kolaylarsın, bir de nişan için para biriktiririz ikimiz de. Zaten beyaz eşyalarını aldı erkek arkadaşım. Ben de büyük ölçüde aldım tabak çanaktır ama elektronik şeylerim yok ve nişan kız tarafına ait olacağı için ve benim de arkamda kimse olmadığı için nişan için de birikim yapmam lazım. Şey dedim işte bir de, bu Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı 150 Bin kredi veriyordu, faizsiz. Olmadı onu da alırız, mobilyaları alırız. Düğünden gelenlerle de evin borcu kapanır.
Neyse, bu dün toplantıya gitti, işte arabasını satıp toplu taşıma kullanıyor ya söyleniyor sürekli. İşte yapamıyorum ben alacağım bir araba diye. Ben de dün şey dedim ayağını yorganına göre uzat, hiç evlenmeyi düşünmüyorsun herhalde. Benim de arabam yok ve iş gereği toplu taşımayla gidiyorum. Evlendikten sonra inşallah altınlarla alırız orta halli bir şey dedim.
Neyse, yok işte evlenmemize 3-4 sene var, benim başka hedeflerim hayallerim var dedi. Ben de dün sinirlendim iyi öyle olsun kapattım telefonu.
Sonra akşam bana işte sen bana sabah niye trip attın dedi. Ben de söyledim dedim, böyle demene üzüldüm sinirlendim diye.
Bundan bir kaç ay öncesinde de bir oyuna yatırım yaptı erkek arkadaşım. İşte bana da sordu hatta. Oyunun satın alması 36 bin tl ama aylık 3 bin tl geliri var, ben de şey dedim bana saçma geldi biraz ama sen bilirsin. O da işte o oyuna yatırım yapmış meğerse vermiş o parayı, ben de karışmadım kendi bileceği iştir dedim.
Dün akşam bana ne desin arkadaşlar, yok işte benim farklı hayallerim hedeflerim var, 3-4 sene düşünmüyorum, daha gencim hatta kendisinden 4 yaş küçük erkek kardeşi var, ona sırasını verecekmiş, onu evlendirecekmiş, ben daha bu ay 200 bin tl oyunlara para verdim ???? Araba mı alamayacağım???
Ben de şaşırdım dedim ki sen saçma sapan oyunlara 200 bin tl mi verdin gerçekten? Evet dedi, aylık getirisi senin maaşından fazla. Neyse arkadaşlar, benim cinlerim tepeme çıktı. Bir de kardeşine fırsat verecekmiş ya önce evlensin diye, Ben de şey dedim ona, ben senin hayatında öncelik değilim. Ben hayatında öncelik olmadığın, ötelendiğim, itelendiğim birisiyle artık görüşmek istemiyorum diye. Sonra bana bir şeyler yazdı, saydırdı, beni de engelledi, yok işte bana şey diyor, BENİM DEĞERİMİ ANLARSIN İNŞALLAH ??? ACABA BENİM DEĞERİMİ KENDİSİ ANLAYABİLMİŞ Mİ NEYSE,
Ben de bana saydırdı ya arkadaşlar hiç cevap vermedim. Gördüm ama bir şey demedim. Çünkü çok kırıldım. Ben kendimce çok fedakarlık yaptığımı düşünüyorum ama gitsin saçma sapan hareketler yapsın, verdiği o 200 bin de kredi kartından bu arada kendi parası değil, borç yani, zaten evin borcu da var 2 milyon onu ödemesi zor bir de saçma sapan hareketler yapıyor diye düşündüm.
Yani mantıklı davrandığımı düşünüyorum, ama canım çok yanıyor. Çünkü halen seviyorum onu, bilemiyorum. Sizinle de paylaşmak istedim
1 senedir devam eden bir ilişkin vardı. İkimizde tanıştıktan sonra 1 sene içerisinde evlenme niyetindeydik. İkimizde evliliğin çok uzatılmaması gerektiğini düşünüyoruz. Erkek arkadaşımın bir arabası vardı, ailesinin de biraz birikimi vardı, tüm bunların üzerine biraz kredi de çektiler. Ev aldılar bizim evlendiğimizde oturabilmemiz için. Üstelik erkek arkadaşım ben istememe rağmen, kendi ailesinin oturduğu evin iki kat aşağısındaki evi satın aldı. Neyse ben ilk başta biraz bunu sorun ettim, dedim her şeye karışırlar, her şeye dahil olurlar ben buna gelemem gibisinden. Erkek arkadaşım da bu konuda bana ben karıştırtmam dedi, güven verdi ben de bu konuyu açmadım.
Neyse, erkek arkadaşım normalde bir kaç ay öncesine kadar ne zaman nişanlanacağız diyordu, ama borçları var ve çok zorlanıyor. Benim de babam yok. Annem ve ben çalışıyoruz. Her şey çok pahalı olmasının yanında kirada oturuyoruz. İkimizin de işi güzel, kazancımız fena sayılmaz ama hem kirada oturup hem evlendikten sonra annemin ne olacağı hususu beni çok çekindiren bir şey.
Ben de erkek arkadaşuıma bir kaç hafta önce şey dedim. Seneye bu zamanlar nişanlanırız inşallah ben o zamana kadar kaba çeyizimi tamamlarım. Sen de borçlarını kolaylarsın, bir de nişan için para biriktiririz ikimiz de. Zaten beyaz eşyalarını aldı erkek arkadaşım. Ben de büyük ölçüde aldım tabak çanaktır ama elektronik şeylerim yok ve nişan kız tarafına ait olacağı için ve benim de arkamda kimse olmadığı için nişan için de birikim yapmam lazım. Şey dedim işte bir de, bu Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı 150 Bin kredi veriyordu, faizsiz. Olmadı onu da alırız, mobilyaları alırız. Düğünden gelenlerle de evin borcu kapanır.
Neyse, bu dün toplantıya gitti, işte arabasını satıp toplu taşıma kullanıyor ya söyleniyor sürekli. İşte yapamıyorum ben alacağım bir araba diye. Ben de dün şey dedim ayağını yorganına göre uzat, hiç evlenmeyi düşünmüyorsun herhalde. Benim de arabam yok ve iş gereği toplu taşımayla gidiyorum. Evlendikten sonra inşallah altınlarla alırız orta halli bir şey dedim.
Neyse, yok işte evlenmemize 3-4 sene var, benim başka hedeflerim hayallerim var dedi. Ben de dün sinirlendim iyi öyle olsun kapattım telefonu.
Sonra akşam bana işte sen bana sabah niye trip attın dedi. Ben de söyledim dedim, böyle demene üzüldüm sinirlendim diye.
Bundan bir kaç ay öncesinde de bir oyuna yatırım yaptı erkek arkadaşım. İşte bana da sordu hatta. Oyunun satın alması 36 bin tl ama aylık 3 bin tl geliri var, ben de şey dedim bana saçma geldi biraz ama sen bilirsin. O da işte o oyuna yatırım yapmış meğerse vermiş o parayı, ben de karışmadım kendi bileceği iştir dedim.
Dün akşam bana ne desin arkadaşlar, yok işte benim farklı hayallerim hedeflerim var, 3-4 sene düşünmüyorum, daha gencim hatta kendisinden 4 yaş küçük erkek kardeşi var, ona sırasını verecekmiş, onu evlendirecekmiş, ben daha bu ay 200 bin tl oyunlara para verdim ???? Araba mı alamayacağım???
Ben de şaşırdım dedim ki sen saçma sapan oyunlara 200 bin tl mi verdin gerçekten? Evet dedi, aylık getirisi senin maaşından fazla. Neyse arkadaşlar, benim cinlerim tepeme çıktı. Bir de kardeşine fırsat verecekmiş ya önce evlensin diye, Ben de şey dedim ona, ben senin hayatında öncelik değilim. Ben hayatında öncelik olmadığın, ötelendiğim, itelendiğim birisiyle artık görüşmek istemiyorum diye. Sonra bana bir şeyler yazdı, saydırdı, beni de engelledi, yok işte bana şey diyor, BENİM DEĞERİMİ ANLARSIN İNŞALLAH ??? ACABA BENİM DEĞERİMİ KENDİSİ ANLAYABİLMİŞ Mİ NEYSE,
Ben de bana saydırdı ya arkadaşlar hiç cevap vermedim. Gördüm ama bir şey demedim. Çünkü çok kırıldım. Ben kendimce çok fedakarlık yaptığımı düşünüyorum ama gitsin saçma sapan hareketler yapsın, verdiği o 200 bin de kredi kartından bu arada kendi parası değil, borç yani, zaten evin borcu da var 2 milyon onu ödemesi zor bir de saçma sapan hareketler yapıyor diye düşündüm.
Yani mantıklı davrandığımı düşünüyorum, ama canım çok yanıyor. Çünkü halen seviyorum onu, bilemiyorum. Sizinle de paylaşmak istedim