- 1 Mayıs 2021
- 6.702
- 31.339
Bak bir de 3 günlük adamları elimi bile zor tuttu diye güzelleme çıktı bu forumda. Kızlar, adam elinizi tutmadı ama kalbinizi kırdı o ne olacak?
Niye sizin adam gibi adam tanımınız dokunmamaktan geçiyor? Valla çok ilginç gelmeye başladı. 30'una varmış kocaman kadın 4 aylık adama nasıl bu kadar bel bağlıyor,
Sevmiyor, söylediği her şey de bahane sizi başından atmak için sallıyor. 29 yaşındasınız böyle şeylere inanmak için ergen olmak lazım bence. Niye yalvardınız bi de o kadar onu anlamadım, gurursuzluk en nefret ettiğim şey hele ki 4 aylık sevgili için. Ha velev ki dediği şeyler doğruysa iyice arkana bakmadan kaçman lazım, adam tuvalette anne bittiiiiiğğ diye bağırıyor olabilir hala4 aydır biriyle birlikteydim. Birbirimizle çok uyumluyduk. Aynı düşünceler, istekler, yaşam tarzı, aile yapısı, hobiler, inanç. Çok saygılı, dürüst ve ilişkinin başında olmamıza rağmen birbirimize baya bağlanmıştık. Ondan iki yaş büyüğüm (29) o 27. Benim durumum iyi. 8 senedir çalışıyorum, okudum ve iyi bir işe sahibim. O 9 ay once başlamış çalışmaya. O da yüksek lisans yapmış biri. Bana 1 saat uzaklıkta. Evlenirsek, benim oraya geleceğim bile konuşuldu. Beni abisine, ablasına anlattı ilk baştan beri, sorun yoktu, mutluyduk. Bana karşı hislerinin olduğunu söylüyordu, benle çok ciddi düşündüğünü. Ciddi olduğunu görüşlerimizde gösteriyordu zaten. İyi yapmaya calışmalar, koruyucu ama tadında. Elimi bile 4 uncu görüşmede tuttu. Sabah herşey iyiyken,
birden bana akşam uzun bir mesajla: ailem benle konuştu, benim şimdilik durumum (ev, düğün yapacak param, vs) yok, ablam hala evlenmedi, ailem için ve senin ailen için senin gibi hazır bir kızı 2-3 sene bekletemem dedi. Çok özelsin vs gibi şeyler soyledi. Ben ona benim için bunlar onemli değil, hallederiz, beklerim dedim. çok şey sundum ona. Hepsine aileme karşı kötü olamam, güvenlerini kıramam dedi. İki gün boyunca ailesine dil döktü (saat sabah 3 lere kadar??). Bir tek sen acı çekmiyorsun dedi, çök kötüyüm dedi. Neler söyledim onlara, ne yaptığımı bilmiyorsun dedi. Ama böyle devam ederse arkamda olmazlar daha kötü olur dedi. Beni ilk instagram’dan engelledi, face ten sadece arkadaşlıktan çıkardı, linkedin bıraktı (ben sildim en son). Whatsapp da hala giriş saati falan görüyorum. Konuşmaya calıştım mesaj yolladım bir çare bulunur diye hep cevap verdi. En son, lütfen yazma, ailemin rızası olmadan kıpırdamam, devam et yoluna, unut gibi seyler dedi. İlk başta, iki sene sonra gelsem, benle evlenir misin dedi? Sonra onada, olmaz seni öyle bekletemem bir daha yazma sil numaramı dedi. Bende en son tamam dedim. Varlığını bile unutucam dedim..
Nb: yeminler etti benle alakası yokmuş, ailesi onu daha hazır bulmazmış…
Sizce böyle bir şey normal mı? pişman olur mu?
Kişisel tercihlere bir şey diyemem ama bunun kriter olması garip geliyor. Elimi bile tutmadı, o zaman harika biri diye çıkarım yapmak garip.+1
Adam elektrik alamadım diye dokunmamış ‘ay çok etkilendim ama kıyamadım’ değil ki.
Ben de beğenmediğim adama asla dokundurtmuyorum bu el değmemiş gül goncası namus timsali olduğum anlamına gelmiyor
Dümdüz beğenmediğin kişiye dokunmuyorsun dokundurtmuyorsun
Ama bazı kızlar çok duygusala bağlıyor bu touch meselesini :)
4 ayda ne evliligi ya, arabama teker almam 4 ayda.4 aydır biriyle birlikteydim. Birbirimizle çok uyumluyduk. Aynı düşünceler, istekler, yaşam tarzı, aile yapısı, hobiler, inanç. Çok saygılı, dürüst ve ilişkinin başında olmamıza rağmen birbirimize baya bağlanmıştık. Ondan iki yaş büyüğüm (29) o 27. Benim durumum iyi. 8 senedir çalışıyorum, okudum ve iyi bir işe sahibim. O 9 ay once başlamış çalışmaya. O da yüksek lisans yapmış biri. Bana 1 saat uzaklıkta. Evlenirsek, benim oraya geleceğim bile konuşuldu. Beni abisine, ablasına anlattı ilk baştan beri, sorun yoktu, mutluyduk. Bana karşı hislerinin olduğunu söylüyordu, benle çok ciddi düşündüğünü. Ciddi olduğunu görüşlerimizde gösteriyordu zaten. İyi yapmaya calışmalar, koruyucu ama tadında. Elimi bile 4 uncu görüşmede tuttu. Sabah herşey iyiyken,
birden bana akşam uzun bir mesajla: ailem benle konuştu, benim şimdilik durumum (ev, düğün yapacak param, vs) yok, ablam hala evlenmedi, ailem için ve senin ailen için senin gibi hazır bir kızı 2-3 sene bekletemem dedi. Çok özelsin vs gibi şeyler soyledi. Ben ona benim için bunlar onemli değil, hallederiz, beklerim dedim. çok şey sundum ona. Hepsine aileme karşı kötü olamam, güvenlerini kıramam dedi. İki gün boyunca ailesine dil döktü (saat sabah 3 lere kadar??). Bir tek sen acı çekmiyorsun dedi, çök kötüyüm dedi. Neler söyledim onlara, ne yaptığımı bilmiyorsun dedi. Ama böyle devam ederse arkamda olmazlar daha kötü olur dedi. Beni ilk instagram’dan engelledi, face ten sadece arkadaşlıktan çıkardı, linkedin bıraktı (ben sildim en son). Whatsapp da hala giriş saati falan görüyorum. Konuşmaya calıştım mesaj yolladım bir çare bulunur diye hep cevap verdi. En son, lütfen yazma, ailemin rızası olmadan kıpırdamam, devam et yoluna, unut gibi seyler dedi. İlk başta, iki sene sonra gelsem, benle evlenir misin dedi? Sonra onada, olmaz seni öyle bekletemem bir daha yazma sil numaramı dedi. Bende en son tamam dedim. Varlığını bile unutucam dedim..
Nb: yeminler etti benle alakası yokmuş, ailesi onu daha hazır bulmazmış…
Sizce böyle bir şey normal mı? pişman olur mu?
Kişisel tercihlere bir şey diyemem ama bunun kriter olması garip geliyor. Elimi bile tutmadı, o zaman harika biri diye çıkarım yapmak garip.
İyi bak elini tutmadı ama ana kuzusu çıktı.
Ne vicdanlı insanlar var, ya oh ne güzel işi gücü parası olan kız, koşa koşa gelecek el etsen, biz bunu kapaklayalım dememişler de bizim oğlan bu kızın ederi değil bizimkinin neyine demişler.
O da olabilir, evet.Yok ana kuzusu çıkmadı :) Fazla beğenmediği için müsait bi yerde indirmiş beyimiz
Ana kuzuları evlenmeden gözü kara olur iş ciddiye binince anam da anam der :)
Siz her böyle yemin edene ya da 4 ayda evlenelim diyene inanıyor musunuz 4 ayda evlilik planı ne4 aydır biriyle birlikteydim. Birbirimizle çok uyumluyduk. Aynı düşünceler, istekler, yaşam tarzı, aile yapısı, hobiler, inanç. Çok saygılı, dürüst ve ilişkinin başında olmamıza rağmen birbirimize baya bağlanmıştık. Ondan iki yaş büyüğüm (29) o 27. Benim durumum iyi. 8 senedir çalışıyorum, okudum ve iyi bir işe sahibim. O 9 ay once başlamış çalışmaya. O da yüksek lisans yapmış biri. Bana 1 saat uzaklıkta. Evlenirsek, benim oraya geleceğim bile konuşuldu. Beni abisine, ablasına anlattı ilk baştan beri, sorun yoktu, mutluyduk. Bana karşı hislerinin olduğunu söylüyordu, benle çok ciddi düşündüğünü. Ciddi olduğunu görüşlerimizde gösteriyordu zaten. İyi yapmaya calışmalar, koruyucu ama tadında. Elimi bile 4 uncu görüşmede tuttu. Sabah herşey iyiyken,
birden bana akşam uzun bir mesajla: ailem benle konuştu, benim şimdilik durumum (ev, düğün yapacak param, vs) yok, ablam hala evlenmedi, ailem için ve senin ailen için senin gibi hazır bir kızı 2-3 sene bekletemem dedi. Çok özelsin vs gibi şeyler soyledi. Ben ona benim için bunlar onemli değil, hallederiz, beklerim dedim. çok şey sundum ona. Hepsine aileme karşı kötü olamam, güvenlerini kıramam dedi. İki gün boyunca ailesine dil döktü (saat sabah 3 lere kadar??). Bir tek sen acı çekmiyorsun dedi, çök kötüyüm dedi. Neler söyledim onlara, ne yaptığımı bilmiyorsun dedi. Ama böyle devam ederse arkamda olmazlar daha kötü olur dedi. Beni ilk instagram’dan engelledi, face ten sadece arkadaşlıktan çıkardı, linkedin bıraktı (ben sildim en son). Whatsapp da hala giriş saati falan görüyorum. Konuşmaya calıştım mesaj yolladım bir çare bulunur diye hep cevap verdi. En son, lütfen yazma, ailemin rızası olmadan kıpırdamam, devam et yoluna, unut gibi seyler dedi. İlk başta, iki sene sonra gelsem, benle evlenir misin dedi? Sonra onada, olmaz seni öyle bekletemem bir daha yazma sil numaramı dedi. Bende en son tamam dedim. Varlığını bile unutucam dedim..
Nb: yeminler etti benle alakası yokmuş, ailesi onu daha hazır bulmazmış…
Sizce böyle bir şey normal mı? pişman olur mu?