Daha önce bahsetmiştim burada bir arkadaşımla sevgilisinin şehir meselesinden dolayı bir araya gelemediklerini... İkisi de birbirinin şehrine gidemiyorlardı ve kız başka şehir teklifini yaptığında erkek iş durumundan dolayı başka şehirde de olmayacağını söylemişti.
Erkek olan ya şehrime gelirsin ya bu iş biter dedi. Kızın elinden bir şey gelmedi. Ayrılık konuşmaları vs. yaptılar.
Erkek olan dedi ki bu şartlar altında benim senden vazgeçmemin yolu yok, ben seni aramadan sana ulaşmadan seni görmeden duramam. Kendimi durdurmamın tek yolu hemen bir başkasıyla evlenmek, kendimi buna mecbur bırakmak dedi, eğer sen şehrime gelemiyorsan benim de yapacağım bu dedi... Kız derinden yaralandı tabi ama elinden bir şey de gelmedi başka şehre gidelim demekten başka..
Ve ayrılıklarının arkasından bir kaç gün geçmeden görücü usulu gidip bir kızı kendilerine istediler... Sizce bu akla, mantığa, kalbe, adamlığa sığar mı?
Hadi kendi bu hatayı yapıyordu ailesi de engel olmadı. Böyle bir karmaşanın içinden çıktın kendine gel demediler. Ayrıldıklarının ikinci günü kızı bulup istediler.
Allah aşkına bu nedirrr?
Erkek olan ya şehrime gelirsin ya bu iş biter dedi. Kızın elinden bir şey gelmedi. Ayrılık konuşmaları vs. yaptılar.
Erkek olan dedi ki bu şartlar altında benim senden vazgeçmemin yolu yok, ben seni aramadan sana ulaşmadan seni görmeden duramam. Kendimi durdurmamın tek yolu hemen bir başkasıyla evlenmek, kendimi buna mecbur bırakmak dedi, eğer sen şehrime gelemiyorsan benim de yapacağım bu dedi... Kız derinden yaralandı tabi ama elinden bir şey de gelmedi başka şehre gidelim demekten başka..
Ve ayrılıklarının arkasından bir kaç gün geçmeden görücü usulu gidip bir kızı kendilerine istediler... Sizce bu akla, mantığa, kalbe, adamlığa sığar mı?
Hadi kendi bu hatayı yapıyordu ailesi de engel olmadı. Böyle bir karmaşanın içinden çıktın kendine gel demediler. Ayrıldıklarının ikinci günü kızı bulup istediler.
Allah aşkına bu nedirrr?