- 26 Ocak 2011
- 37
- 19
Herkese merhabalar. Uzun süredir siteye girmiyordum. Umarım herkesler iyidir.
Bipolar konularını okuyunca ben de sizle başıma geleni paylaşmak istedim.
En baştan anlatmaya başlıyorum. Fakat öncelikle uyarmalıyım ki bu çok çok uzun bir yazı. Lütfen bunu bilerek okumaya başlayın.
Öncelikli olarak anlatacağım taraflardaki iki kişi de bayandır. Yanlış anlaşılma olmasın, anlattığım herkes önce bir bocalıyor çünkü.
Ortak arkadaşlarımız vasıtasıyla arkadaş olmuştuk. İnternetten sürekli yazışıyorduk. Başka arkadaşlar da varken birkaç kez dışarda da görüştük. Sonra ailesinden birisi uzağa gidince yalnız kaldım diye ağlamaya sızlamaya başladı bu kişi ki zaten sürekli şikayet eden bir yapısı vardı.
Evde buna hiç iş yaptırmamışlar, önüne koyup önünden kaldırıyor ailesi her zaman. Kişmseyi beğenmeyen birisi, insanları beğenmiyordu, sürekli kulp buluyordu. Herneyse.
Yalnız kaldım diye şikaey etmeye başlayınca biz birkaç kez bunlarda kalmaya gittik. ARkadaşlarımla da gittim, ailesi evdeyken tek de gittim. Evdeyken gözlemlerim buna dayanıyor zaten. Neyse, ailesi tipik bir aile. Annesi çok ilgili. Fakat kızlarının kimseyle arkadaş olmasını istemiyorlar, aman işte kimseyle görüşme vs. diyorlardı. sadece benle görüşmesine izin veriyorlar kızlarının.
Neyse, bu kız iş buldu. İlk haftasında patronuyla tartıştı ve işten atıldı. Tabi hatasının da farkında değil, hala kendi şahsi fikrini savunuyor. PAtronuna da bağırıp çağırmış ofiste, doalyısıyla atılmış. Tartışma sebebpleri de aslında sinirlenmemesi gereken bir şey, bir tartışma sebebi de yok yani.
Neyse, bu daha da sinirlendi, kızlarla yaptığımız grup konuşmalarında sürekli bunu sakinleştirmeye çalıştık vs.
Bu sırada da fark ettim ki bu kız 5 dakikada tamamen değişebiliyordu.
MEsela biz bir şey konuşuyoruz, bu farklı fikirde. Ben fikrimi belirtince hemen fikrini değiştiriyor, 5 dk önce kendi söylediğini reddedip tersini söylüyor.
Sonra sinirlenince de aynı, hakaretler ediyor bağırıp çağırıyor. Ben çok değersizim vs. diyen kişi birden size katlanıyorum benim çok üstüme geliyorsunuz diye bağırıp çağırıyor. Ama bunu bir anda yapıyordu. Tartışmanın seyrinde bazen geçişler olaiblir, fakat birkaç saniye içinde birden bire farklı biri gibi yazıp konuşmaya başlıyordu.
Sonra biz grupçak birkaç yere gittik, orada da bu kız sürekli alkol alıyordu. Sonradan fark ettim ki evde de bazı bağımlılıkları var. Yemek yemiyordu mesela ama alkol alıyordu çeşit çeşit. İSediği olmayınca, kabul edilmeyince birden suratı değişiyordu, elinin falan titrediğini gördüm yani, kendini zor tutuyordu grup içinde belli olamması için.
Bu süreçte biz birkaç kişi hep ona yardımcı olmaya çalıştık.
Yalnızlık çekiyorsa belki yaşlı kimseleri ziyaret edebilir, annesine yardım edebilir, kitap okuyabilir, iş arayabilir vs. sürekli böyle telkinlerde bulunduk. Fakat daha da şikayet eder bir tutum aldı.
Sonrasında arkadaşlarımızda gittiğimiz kalabalık yerlerde bazı garip davranışları olmaya başladı. MEsela ben bir arkadaşımla konuşunca hemen yanımıza geliyordu, bana şöyle demeye başlamıştı: benle bu kadar uzun konuşmadın. Benle fotoğraf çektirmedin X kişiyle çektirdin falan demeye başladı.
Yine grup içinde insanları fiziksel olarak ittiğini gördüm benim yanımda durmak için.
Böyle şeyler olmaya başlayınca daha da çok tarıtşmaya başladık.
Beni internetten takip edip nerede olduğuma bakıyordu. Bir gün hastaneye birini ziyarete gitmiştim, beni hemen arayıp hastanede ne işim olduğunu sordu. Sadece internette yer bildirimi yapmıştım. Beni aramasına şaşırdım. Daha sonra beni sürekli takip ettiğini fark ettim.
Başka arkadaşlarımla görüşünce kavga çıkardığını fark ettim.
Diğer arkadaşlarıma kötü davranmaya başlamıştı.
Hatta sudan sebepler buluyordu, onlarla kavga ediyordu. Benim yüzümden beni korumak için kavga ettiğini söylüyordu. Sonra o kişi işte tatlıya bağlamak için vs. özür dileyecek mesela bana gelmemesini söylemiş bi kere. Özür dileyecek kişiyi bana yönlendirmedi ve gelip kendisi o kişi adına özür diledi. Benim olaydan haberim bile yok oysaki, ufacık bir şey. o kişi adına benden özür dileyip o kişiyi kötü göstermeye çalıştı. ben de yok ya öyle bir şey düşünmedim ki ben fark bile etmedim dedim. sonra neyseki diğer kızla da konuştuk ve olayı nasıl çarpıttığını gördük.
sornadan böyle şeyleri tekrar tekrar yaptı.
NEyse, bu kızın davranışları beni rahatsız etmeye başlayınca ben bunu birkaç kez uyardım.
bana, ben senin en yakın arkadaşınım di mi falan yazıyordu. böyle şeylerden hoşlanmadıım ve beni cidden rahatsız ettiği için onu cevaplamamaya başlamıştım.
geceleri bana hakaret ediyordu, kin kusuyordu, sabahları özür diliyordu. öğlen kedi köpek fotoğrafı atıyordu. sonra tekrar gece aynı hakaretler... ben bunu brkaç yerden de engeleldim hatta. sürekli her yerden ekleyip mesaj atıyordu her yerden. oyunun chatinden bile mesaj attı yani.
her gece hakaret edip her sabah özür dilemesi uzun bir süre gitti böyle.
ben de ortak tanıdıklarımızdan bazı yaşça büyük kimselerle bu durumu konuştum. beni rahatsız ediyor bu kişi, çok yoruyor. arkadaşlık edebileceğimi sanmıyorum ama çok ısrar ediyor dedim üstü kapalı olarak. kızla konuştular yüz yüze.
kız bunlara benimle çok yakına rakdaş olduunu, aramızdaki sorun çözülünce tekrar eskisi gibi olacaımızı söylemiş.
aramızda sorun yoktu ki. ben onun bana ısrarcı davranışlarından rahatsız olduğpum için kaçıyordum. ama resmen kaçıyordum artık.
evime falan geldi, evimin önünde saatlerce beklemiş. geçebileceğim yolalrda beklemiş.
kardeşim de evdeymiş yarım saat falan zil çalmış, kardşeim de açmamış bunu bildiğinden.
sonra ben başkalarına bunun durumunu paylaştım diye kendini öldürmekten bahsetmeye de başladı bu kız.
bana sürekli mesaj atmaya devam edyordu.
ben artık sinir krizleri geçirmeye başlamıştım. psikolog tanıdıklarıma akıl danışmaya başladım. kendim için gidişat iyi görünmüyordu çünkü. her saat başı bana ekleme talebi gönderiyordu bir yerlerden. artık sabrım kalmamıştı.
daha sonra ortak bir kongre gibi bir yerde karşılaştık. bu saatlerce beni izledi, izlemiş daha doğrusu. oalyı az çok bilen arkadaşlarım sürekli arkamdan dolandığını anlattılar. en son kongre çıkışı herkesin çıkmasını beklerken beni resmen sıkıştırdı.
daha önce konuşmak istememiştim ve üstüme yürümüştü, arkadaşlarım aramıza girmişti.
ama bu sefer arkadaşlarım da yanmımda değildi.
zaten öğlen sinir krizi geçirip baırıp çaırmıştı onla ilgilenmiyorum diye. sanırım ailesi psikoloğa götürmüş, lustural falan vermişler. bu 3-4 tane içmiş gelmiş buraya. böyle gözleri bi garip, elleri falan titiriyor.
akşam çıkıştam tam önümde durdu ve gidecek bir yer de yoktu. resmen kaçsam üstüme yürüyecek gibiydi.
sadece sustum, sürekli konuştu. sürekli özür diliyordu. onu anladığımı ve psikolojik rahatsızlılarımız kontrol edemediğimiz duygu bozuklukalrı olduğu için yardım almamız gerektiğini söyledim.
Sürekli görüşmek için ısrar da ediyordu. Böyle çiçekler gülücükler falan saçıyor. Bana hediye almış işte nereye göndereyim diye soruyor vs.
Gerçekten içim ürperiyordu ama kavga etmek istemiyordum bu nedenle he he deyip gülüsmedim sadece. Tek istediğim oradan uzaklaşmaktı. Sinirden dizlerim titiriyordu. Sonra baktım birkaç kişi bana doğru geliyior, arkadaşlarımla planımız vardı çıkışta çünkü. Bu da anladı kendini yamamak için uğratı ama cevap vermedim.
Ailesi de durumu biliyor ama beni suçluyorlar kızlarını ben hasta etmişim gibi.
Kızlarının da bana nasıl yapıştığını gayet iyi görüyorlardı şu an.
Neyse o günü böyle atlattık fakat hemen sornasında yine aramalar, mesaj atmalar, bulduğu her numaradan arıyordu tekrar. Beni aramıyacağını başkarlarına söz vermişti ve şimdi tekrar arıyordu.
Tabi hemen ertesi gün gidip numaramı değiştirdim. Arkadaşlarıma bile numaramı veremiyorum çünkü onu çoks eviyorum ben vs. diye alıyor başkalarından.
O zamandan beri sürekli mesajlar yazıyor sürekli ulaşmaya çalışıyor.
Önceden neredeyse her gün bir yerden rahatsız ederdi.
Şimdi daha seyrekleşti fakat hala devame diyor, bir seneyi çoktan geçti budurum.
Bu arada etrafımdaki yakın arkadaşlarımı da yıprattılari onlara da hakaret edildi. Ben onu engelleyince bana ulaşamadılar ve gidip arkadaşlarıma hakaret ettiler.
Görsel olarak mesajlarından bazılarını eklemeyi düşündüm fakat kişilik ve özel ihlali olabileceğinden ekleyemedim. Yüzlerce saplantılı mesajı var. Bazı mesajları sanki iki ya da 3 farklı kişi tarafından yazılmış gibi. Bazı mesajları çocuk kandırmaya çalışır gibi, bazıları canavarca, bazıları kendini öldürmekten bahsediyor, bazıları kısknç mesajlar, bazıları bana ders veren şu yazıyı oku şunu yap, ne biçim insansın şöyle olmalısın türünden mesajlar ama yüzlerce mesaj...
Ben ise sadece çok yorulmuştum ve o kendini öldürmekten bahsedince bunu sorumluluğuu alabilecek kişilere iletmiştim. Daha fazla üstüme gelmemesi için kırılmaması için, tartışmamak için arkamı dönüp gittiğim oldu. Bir senedir enredeyse hiçbir mesajını cevaplamadım. Görmemezlikten geldim onu.
Çünkü bunu yapmak zorundaydım. KEndi ruh sağlığım için bunu yapmak zorundaydım.
Onu görmek istemiyorum ömrümün sonuna akdar, ismini bile duyunca böyle bi geriliyorum.
Bu arada stresten dolayı bir kulağımda duyma kaybı oluşmaya başladı. O kadar üstüme geldi ki ben fiziksel ve psikolojik olarak iyi değilim yani. Ben de danışman psikoloğa falan gittim. KEndime yardım almak için anlattım.
Psikolog bana değil ona tanı koydu. Kıza borderline, şizofrene dönük ve saplantılı tanısı koydu benim 2 danıştığım psikolog da.
Onun psikoloğu da onun ayzdığına göre ona işte bazı ilaçlar vermiş.
Ailesi de kızımız yurt dışında diye herkese anlatıyor. Depresyondaydı yurt dışına göndedik diyorlar. Fakat kız bana mesaj atıyor otobüsünün kalktığı yerde seni bekliyorum diye. Fotorğaf falan atıyor şuradayım diye. Her yerden engelledim elimden geldiğince ama başka hesap açıp tekrar geliyor kız.
Evet aile olarak kızlarının psikolojik olarak rahatsız olduğunu kabul etmeleri kolay değil ama bana yüklenmelerini anlamıyorum. Ben cevap bile vermedim bu insanlara. Yoksa polise gidebilir ve dava açabilridim. Bazı avukat arkadaşlarım da bunu yapmam için beni destekeldiler fakat yapmadım.
Şu an tek istediğim psikolojisinin düzelip benden uzak durması. Başka bir şey istemiyorum. Aklımdan ufacık bir kötülük bile geçmiyor o insanlar için. Sadece benden uzak olsunlar.
Bu konu hakkında da aslında şunları söylemek için bu kadar yazdım:
saplantılı kişiler kız ya da erkek olsun tedavi edilmeliler.
Aslında başıma gelen bu olaydan sonra fark ettim ki etrafımzıda birçok böyle insan var.
Ben artık böyle takıntılı bir davranış görünce arkamı dönüp uzaklaşıyorum, o kadar korkmuşum.
ÖZellikle de ülkemizde erkekler takıntılıdır diye bilinir ama maalesef işte bayanlarda da var, hatta arkadaşşlarına takıntılı insanlar da mvcutmuş. Ben de karşılaşınca öğrendim.
Ayrıca eğer siz de takıntılıysanız birine karşı, karşıdaki kişiyi nasıl rahatsız ettiğinizi bu yazdıklarımdan görebilrisiniz belki. Karşı tarafı çok rahatsız ediyor takıntılı davranmanız. İnanılmaz bir baskı ve stres kaynağı.
Ne kadar boşverirsek boşverelim sürekli rahatsız edilmek karşı tarafta stres yaratıyor.
Bipolar konularını okuyunca ben de sizle başıma geleni paylaşmak istedim.
En baştan anlatmaya başlıyorum. Fakat öncelikle uyarmalıyım ki bu çok çok uzun bir yazı. Lütfen bunu bilerek okumaya başlayın.
Öncelikli olarak anlatacağım taraflardaki iki kişi de bayandır. Yanlış anlaşılma olmasın, anlattığım herkes önce bir bocalıyor çünkü.
Ortak arkadaşlarımız vasıtasıyla arkadaş olmuştuk. İnternetten sürekli yazışıyorduk. Başka arkadaşlar da varken birkaç kez dışarda da görüştük. Sonra ailesinden birisi uzağa gidince yalnız kaldım diye ağlamaya sızlamaya başladı bu kişi ki zaten sürekli şikayet eden bir yapısı vardı.
Evde buna hiç iş yaptırmamışlar, önüne koyup önünden kaldırıyor ailesi her zaman. Kişmseyi beğenmeyen birisi, insanları beğenmiyordu, sürekli kulp buluyordu. Herneyse.
Yalnız kaldım diye şikaey etmeye başlayınca biz birkaç kez bunlarda kalmaya gittik. ARkadaşlarımla da gittim, ailesi evdeyken tek de gittim. Evdeyken gözlemlerim buna dayanıyor zaten. Neyse, ailesi tipik bir aile. Annesi çok ilgili. Fakat kızlarının kimseyle arkadaş olmasını istemiyorlar, aman işte kimseyle görüşme vs. diyorlardı. sadece benle görüşmesine izin veriyorlar kızlarının.
Neyse, bu kız iş buldu. İlk haftasında patronuyla tartıştı ve işten atıldı. Tabi hatasının da farkında değil, hala kendi şahsi fikrini savunuyor. PAtronuna da bağırıp çağırmış ofiste, doalyısıyla atılmış. Tartışma sebebpleri de aslında sinirlenmemesi gereken bir şey, bir tartışma sebebi de yok yani.
Neyse, bu daha da sinirlendi, kızlarla yaptığımız grup konuşmalarında sürekli bunu sakinleştirmeye çalıştık vs.
Bu sırada da fark ettim ki bu kız 5 dakikada tamamen değişebiliyordu.
MEsela biz bir şey konuşuyoruz, bu farklı fikirde. Ben fikrimi belirtince hemen fikrini değiştiriyor, 5 dk önce kendi söylediğini reddedip tersini söylüyor.
Sonra sinirlenince de aynı, hakaretler ediyor bağırıp çağırıyor. Ben çok değersizim vs. diyen kişi birden size katlanıyorum benim çok üstüme geliyorsunuz diye bağırıp çağırıyor. Ama bunu bir anda yapıyordu. Tartışmanın seyrinde bazen geçişler olaiblir, fakat birkaç saniye içinde birden bire farklı biri gibi yazıp konuşmaya başlıyordu.
Sonra biz grupçak birkaç yere gittik, orada da bu kız sürekli alkol alıyordu. Sonradan fark ettim ki evde de bazı bağımlılıkları var. Yemek yemiyordu mesela ama alkol alıyordu çeşit çeşit. İSediği olmayınca, kabul edilmeyince birden suratı değişiyordu, elinin falan titrediğini gördüm yani, kendini zor tutuyordu grup içinde belli olamması için.
Bu süreçte biz birkaç kişi hep ona yardımcı olmaya çalıştık.
Yalnızlık çekiyorsa belki yaşlı kimseleri ziyaret edebilir, annesine yardım edebilir, kitap okuyabilir, iş arayabilir vs. sürekli böyle telkinlerde bulunduk. Fakat daha da şikayet eder bir tutum aldı.
Sonrasında arkadaşlarımızda gittiğimiz kalabalık yerlerde bazı garip davranışları olmaya başladı. MEsela ben bir arkadaşımla konuşunca hemen yanımıza geliyordu, bana şöyle demeye başlamıştı: benle bu kadar uzun konuşmadın. Benle fotoğraf çektirmedin X kişiyle çektirdin falan demeye başladı.
Yine grup içinde insanları fiziksel olarak ittiğini gördüm benim yanımda durmak için.
Böyle şeyler olmaya başlayınca daha da çok tarıtşmaya başladık.
Beni internetten takip edip nerede olduğuma bakıyordu. Bir gün hastaneye birini ziyarete gitmiştim, beni hemen arayıp hastanede ne işim olduğunu sordu. Sadece internette yer bildirimi yapmıştım. Beni aramasına şaşırdım. Daha sonra beni sürekli takip ettiğini fark ettim.
Başka arkadaşlarımla görüşünce kavga çıkardığını fark ettim.
Diğer arkadaşlarıma kötü davranmaya başlamıştı.
Hatta sudan sebepler buluyordu, onlarla kavga ediyordu. Benim yüzümden beni korumak için kavga ettiğini söylüyordu. Sonra o kişi işte tatlıya bağlamak için vs. özür dileyecek mesela bana gelmemesini söylemiş bi kere. Özür dileyecek kişiyi bana yönlendirmedi ve gelip kendisi o kişi adına özür diledi. Benim olaydan haberim bile yok oysaki, ufacık bir şey. o kişi adına benden özür dileyip o kişiyi kötü göstermeye çalıştı. ben de yok ya öyle bir şey düşünmedim ki ben fark bile etmedim dedim. sonra neyseki diğer kızla da konuştuk ve olayı nasıl çarpıttığını gördük.
sornadan böyle şeyleri tekrar tekrar yaptı.
NEyse, bu kızın davranışları beni rahatsız etmeye başlayınca ben bunu birkaç kez uyardım.
bana, ben senin en yakın arkadaşınım di mi falan yazıyordu. böyle şeylerden hoşlanmadıım ve beni cidden rahatsız ettiği için onu cevaplamamaya başlamıştım.
geceleri bana hakaret ediyordu, kin kusuyordu, sabahları özür diliyordu. öğlen kedi köpek fotoğrafı atıyordu. sonra tekrar gece aynı hakaretler... ben bunu brkaç yerden de engeleldim hatta. sürekli her yerden ekleyip mesaj atıyordu her yerden. oyunun chatinden bile mesaj attı yani.
her gece hakaret edip her sabah özür dilemesi uzun bir süre gitti böyle.
ben de ortak tanıdıklarımızdan bazı yaşça büyük kimselerle bu durumu konuştum. beni rahatsız ediyor bu kişi, çok yoruyor. arkadaşlık edebileceğimi sanmıyorum ama çok ısrar ediyor dedim üstü kapalı olarak. kızla konuştular yüz yüze.
kız bunlara benimle çok yakına rakdaş olduunu, aramızdaki sorun çözülünce tekrar eskisi gibi olacaımızı söylemiş.
aramızda sorun yoktu ki. ben onun bana ısrarcı davranışlarından rahatsız olduğpum için kaçıyordum. ama resmen kaçıyordum artık.
evime falan geldi, evimin önünde saatlerce beklemiş. geçebileceğim yolalrda beklemiş.
kardeşim de evdeymiş yarım saat falan zil çalmış, kardşeim de açmamış bunu bildiğinden.
sonra ben başkalarına bunun durumunu paylaştım diye kendini öldürmekten bahsetmeye de başladı bu kız.
bana sürekli mesaj atmaya devam edyordu.
ben artık sinir krizleri geçirmeye başlamıştım. psikolog tanıdıklarıma akıl danışmaya başladım. kendim için gidişat iyi görünmüyordu çünkü. her saat başı bana ekleme talebi gönderiyordu bir yerlerden. artık sabrım kalmamıştı.
daha sonra ortak bir kongre gibi bir yerde karşılaştık. bu saatlerce beni izledi, izlemiş daha doğrusu. oalyı az çok bilen arkadaşlarım sürekli arkamdan dolandığını anlattılar. en son kongre çıkışı herkesin çıkmasını beklerken beni resmen sıkıştırdı.
daha önce konuşmak istememiştim ve üstüme yürümüştü, arkadaşlarım aramıza girmişti.
ama bu sefer arkadaşlarım da yanmımda değildi.
zaten öğlen sinir krizi geçirip baırıp çaırmıştı onla ilgilenmiyorum diye. sanırım ailesi psikoloğa götürmüş, lustural falan vermişler. bu 3-4 tane içmiş gelmiş buraya. böyle gözleri bi garip, elleri falan titiriyor.
akşam çıkıştam tam önümde durdu ve gidecek bir yer de yoktu. resmen kaçsam üstüme yürüyecek gibiydi.
sadece sustum, sürekli konuştu. sürekli özür diliyordu. onu anladığımı ve psikolojik rahatsızlılarımız kontrol edemediğimiz duygu bozuklukalrı olduğu için yardım almamız gerektiğini söyledim.
Sürekli görüşmek için ısrar da ediyordu. Böyle çiçekler gülücükler falan saçıyor. Bana hediye almış işte nereye göndereyim diye soruyor vs.
Gerçekten içim ürperiyordu ama kavga etmek istemiyordum bu nedenle he he deyip gülüsmedim sadece. Tek istediğim oradan uzaklaşmaktı. Sinirden dizlerim titiriyordu. Sonra baktım birkaç kişi bana doğru geliyior, arkadaşlarımla planımız vardı çıkışta çünkü. Bu da anladı kendini yamamak için uğratı ama cevap vermedim.
Ailesi de durumu biliyor ama beni suçluyorlar kızlarını ben hasta etmişim gibi.
Kızlarının da bana nasıl yapıştığını gayet iyi görüyorlardı şu an.
Neyse o günü böyle atlattık fakat hemen sornasında yine aramalar, mesaj atmalar, bulduğu her numaradan arıyordu tekrar. Beni aramıyacağını başkarlarına söz vermişti ve şimdi tekrar arıyordu.
Tabi hemen ertesi gün gidip numaramı değiştirdim. Arkadaşlarıma bile numaramı veremiyorum çünkü onu çoks eviyorum ben vs. diye alıyor başkalarından.
O zamandan beri sürekli mesajlar yazıyor sürekli ulaşmaya çalışıyor.
Önceden neredeyse her gün bir yerden rahatsız ederdi.
Şimdi daha seyrekleşti fakat hala devame diyor, bir seneyi çoktan geçti budurum.
Bu arada etrafımdaki yakın arkadaşlarımı da yıprattılari onlara da hakaret edildi. Ben onu engelleyince bana ulaşamadılar ve gidip arkadaşlarıma hakaret ettiler.
Görsel olarak mesajlarından bazılarını eklemeyi düşündüm fakat kişilik ve özel ihlali olabileceğinden ekleyemedim. Yüzlerce saplantılı mesajı var. Bazı mesajları sanki iki ya da 3 farklı kişi tarafından yazılmış gibi. Bazı mesajları çocuk kandırmaya çalışır gibi, bazıları canavarca, bazıları kendini öldürmekten bahsediyor, bazıları kısknç mesajlar, bazıları bana ders veren şu yazıyı oku şunu yap, ne biçim insansın şöyle olmalısın türünden mesajlar ama yüzlerce mesaj...
Ben ise sadece çok yorulmuştum ve o kendini öldürmekten bahsedince bunu sorumluluğuu alabilecek kişilere iletmiştim. Daha fazla üstüme gelmemesi için kırılmaması için, tartışmamak için arkamı dönüp gittiğim oldu. Bir senedir enredeyse hiçbir mesajını cevaplamadım. Görmemezlikten geldim onu.
Çünkü bunu yapmak zorundaydım. KEndi ruh sağlığım için bunu yapmak zorundaydım.
Onu görmek istemiyorum ömrümün sonuna akdar, ismini bile duyunca böyle bi geriliyorum.
Bu arada stresten dolayı bir kulağımda duyma kaybı oluşmaya başladı. O kadar üstüme geldi ki ben fiziksel ve psikolojik olarak iyi değilim yani. Ben de danışman psikoloğa falan gittim. KEndime yardım almak için anlattım.
Psikolog bana değil ona tanı koydu. Kıza borderline, şizofrene dönük ve saplantılı tanısı koydu benim 2 danıştığım psikolog da.
Onun psikoloğu da onun ayzdığına göre ona işte bazı ilaçlar vermiş.
Ailesi de kızımız yurt dışında diye herkese anlatıyor. Depresyondaydı yurt dışına göndedik diyorlar. Fakat kız bana mesaj atıyor otobüsünün kalktığı yerde seni bekliyorum diye. Fotorğaf falan atıyor şuradayım diye. Her yerden engelledim elimden geldiğince ama başka hesap açıp tekrar geliyor kız.
Evet aile olarak kızlarının psikolojik olarak rahatsız olduğunu kabul etmeleri kolay değil ama bana yüklenmelerini anlamıyorum. Ben cevap bile vermedim bu insanlara. Yoksa polise gidebilir ve dava açabilridim. Bazı avukat arkadaşlarım da bunu yapmam için beni destekeldiler fakat yapmadım.
Şu an tek istediğim psikolojisinin düzelip benden uzak durması. Başka bir şey istemiyorum. Aklımdan ufacık bir kötülük bile geçmiyor o insanlar için. Sadece benden uzak olsunlar.
Bu konu hakkında da aslında şunları söylemek için bu kadar yazdım:
saplantılı kişiler kız ya da erkek olsun tedavi edilmeliler.
Aslında başıma gelen bu olaydan sonra fark ettim ki etrafımzıda birçok böyle insan var.
Ben artık böyle takıntılı bir davranış görünce arkamı dönüp uzaklaşıyorum, o kadar korkmuşum.
ÖZellikle de ülkemizde erkekler takıntılıdır diye bilinir ama maalesef işte bayanlarda da var, hatta arkadaşşlarına takıntılı insanlar da mvcutmuş. Ben de karşılaşınca öğrendim.
Ayrıca eğer siz de takıntılıysanız birine karşı, karşıdaki kişiyi nasıl rahatsız ettiğinizi bu yazdıklarımdan görebilrisiniz belki. Karşı tarafı çok rahatsız ediyor takıntılı davranmanız. İnanılmaz bir baskı ve stres kaynağı.
Ne kadar boşverirsek boşverelim sürekli rahatsız edilmek karşı tarafta stres yaratıyor.
Son düzenleme:
