- 15 Mayıs 2014
- 2.904
- 3.558
-
- Konu Sahibi Morella_Pink
- #41
Benim için de yat just... Benim de canım çoooook çekiyor ama nerdeeee...
Benim için de yat just... Benim de canım çoooook çekiyor ama nerdeeee...nasıl canım çekiyor nasıl
şu yurtdışı işini bir halletsem direkt işi bırakıp evde yatıcam yemin ediyorum
Benim için de yat just... Benim de canım çoooook çekiyor ama nerdeeee...
Evet bu çok önemli.Öyle güzel bi yaştasın ki..Duyan da ben 50 oldum sancakRandevu alıcam şuan en yakın zamana. Ben mesela her yere annemle gitmek istiyorum çocukmus gibi. Belkide kendi ayaklarımın üstünde durmam gerekiyor artık.
Bizim bi tanıdık var diye lafa girince korktum zaten direkuuffff canim ya okurken Allah kimseyi senin yerine koymasin dedim, gercekten halin cok zor. Hele hele üsengeclik cok kötü bir huy. Bu gibi insanlar saglik sorunlarida yasarlar zamanla. Bizim bir tanidigimiz vardi kadin üsengeclikten genc yasta öldü yahu. Cünkü kan dolasimi o kadar yavaslayinca, harektsizlikten kani pihtilasti ve solunum damarini tikadi, oturdugu yerde öldü gitti kadin.
Ilk önce bir doktora görün ve kan tahlili yaptir ve bir check up`dan gec..yani sagligin yerinde ise....sana tavsiyem fazla degil 1 veya 2 hafta bir huzur evinde veya cocuk esirgeme kurumunda veya hayvanlar barinaginda veya bir bahce düzenleme yerinde gönüllü olarak calisman, bunlar sana hayati sevincini ve özgüvenini artiracak. Göreceksinki, gercek hayatta sana ihtiyaci olan insanlar var disarida. Bu her insanin bu dünyaya birseyler katmasi gerektigini ve bu cabasinin aslinda ne kadar güzel oldugunu sana hatirlatacak.
Arkasindanda yapmak istedigin ne varsada eyleme gecir hayatinda. Yoksa gelecegini pek parlak görmüyorum senin.
Sana özelden mesaj attım,bakar mısın? :)Randevu alıcam şuan en yakın zamana. Ben mesela her yere annemle gitmek istiyorum çocukmus gibi. Belkide kendi ayaklarımın üstünde durmam gerekiyor artık.
Olurdu hem de ne güzel olurdu:)
İşi gücü geçerim de yavrum benim bıkkınlıklrımın, depresifliğimliğin gölgesinde kalmasın diye bu uğraş... Ama şöyle zaman dursa ve 1 ay yataktan kalkmasam, uyusam uyusam...
Doğru söylüyorsun, olur mu olur. Gelir yani benim başıma:)aman aman dikkat et dileklerine.. Yıllar önde bir arkadaşımla telefonda konuşurken "çok yorgunum şöyle yataktan çıkmadan 10 gün yatsam..." dedim. Ertesi sabah merdivenlerden yuvarlandım ve tam 10 gün iş görmez raporuyla pert bir şekilde yattım... Aman diyim.. dikkat.
Bir şey isterken doğru ve eksiksiz kelimelerle cümle kur en güzeli.. Çok başıma geldi, artık dikkat ediyorum ben deDoğru söylüyorsun, olur mu olur. Gelir yani benim başıma:)
İnanın bilmiyorum okadar pişman oldum ki bıraktıktan sonra. Suan dönüp bakınca niye bıraktıgımı anlamıyorum. Ama ozaman ki kararım derslere gitmeye üşenmemdi.
Mimari dekoratif sanatlar okuyordum. Evet bence de iş kesin çözüm gibi gözüküyor. en azından sosyalleşmek açısından bakalım yarın bi adım atmaya karar verdim. Umarım sonuçları iyi olur :))Bölümün neydı,iyi getırısı olacak bir bölumse aftan faydalanarak devam edebılırsın inşallah..Ben de sen gıbıyım depresyondayım yatmıyorum kalkmak ıstemıyorum boguluyorum ama ben bunun ılacının işe gırmem olacagını bılıyorum..Sen de aslında ıs baksan yavas yavas atlatabılırsın belkı..Evde ömur gecmıyor.Sıkıldıkca bana özelden yazabılırsın dertlesırız ıkı depresıf:)
Üniversiteyi neden bıraktın ?Öncellikle merhaba foruma yeni üye oldum konuyu dogru yere açmıyorsam kusura bakmayın. Uzun bi yazı olcak bu lütfen sıkılmadan okuyun. Belki yazdıgınız bi cümle hayatımı değiştire bilir.
Ben 21 yaşımdayım. Üniversiteyi bırakalı 2 yıl oluyor. Üniversiteyi bıraktıgımdan beri hiç evden çıkmıyorum. Çevremde hiç arkadasım kalmadı. Saçma sapan bi uyku düzenim var. Gece sabaha kadar oturuyorum. Akşama kadar uyuyorum. Gerekmedikçe banyo yapmıyorum. Gittikçe kilo almaya basladım ve kendimi begenmiyorum. Önceden çok özgüvenli biriydim. Şimdi dışarda bi yere gitmek istiyorum ama korkuyorum. Mesela bi bankada soru sormaya çekiniyorum. Sanki biri beni terslerse yerin dibine girer gibi hissediyorum. Çevremde ki herkes bu pesimist halime şaşırıyor. Çünkü çok dışa dönük eglenceli bi kızdım. Ama suan sürekli ağlama halindeyim. Sürekli hasta gibiyim bi yerlerim agrıyor halsizim. Yataktan çıkmak istemiyorum. Bi yerlere gitmeye çekiniyorum. Kendime bakmıyorum.Uzun zamandır erkek arkadasım yok anlıcagınız gibi. Kimseyi hayatımda istemiyorum. Annem babam sürekli beni çalışırsam açılcagım konusunda uyarıyor. Ama bi iş görüşmesine gidemiyorum. Çünkü kendime güvenmem için bi sebebim yok. Sürekli hayaller kuruyorum. Çalışırım kursa giderim güzel sanatlara hazırlanırım bi yandan da spora baslarım. Ama sabah hepsi geçmiş oluyor.Amaan diyorum yat gitsin.Günler biran önce bitsin geçsin istiyorum. Çünkü hiç bi amacım yok bu hayatta. Evde oturiyim 60 yasıma gelip ölüp gidiyim istiyorum. Neden böyle oldun diye sorarsanız bildiğim bi sebebi yok. Nolur yardım edin bi şeyler söyleyin benim buraya yazdıgım gibi samimi şeyler olsun. Bu düşüncelerimi kimseye anlatamadım bu zamana kadar çünkü. Şimdiden teşekkürler
Üniversiteyi neden bıraktın ?
Habire af cikiyor, okuluna geri don.
Evet aynı evreleri yaşadım bu yüzden hiç arkadasım kalmadı. Bana gelmesini biile istemiyorum kimsenin onlarla mı ugrascam gibi geliyor çay kahve... Sanırım durmumuz aynı ama dün aksamdan sonra bişilere bakısım değişti. Bu sabah erkenden uyandım mesela öglen iş görüşmesine gidicem. Ordan çıktıktan sonra bişiler bakıcam kendime ufak tefek daha sonra spor salonuna kayıt olup eve gelicem. Bence sende baslaya bilirsin.Aiy bende bazen boyle oluyorum
Gunlerce disari cikmiyorum
Bakimmis bilmemneymis hiiic
Hep yatiyorum
Kimse umrumda olmuyo
Alisveris yapmayi birak giyinmeye useniyorum
Cagiriyolar gel el diye es dost arkadas gecistiiyorum bin bahane
Kalkcam hazirlancam dolmusa bincem gitcem gozumde bir buyuyo anlatamam
Bahane bulmak daha mantikli geliyo
Bu seferde cat kapi geliyolar
Onada ayri sinir oluyorum keyfimi bozup yatagimdan cikariyolar beni diye
Depresyon baska bisi degil