Sanırım ölsem kurtulmuş olurum !!

muzurtilki · 23 Şubat 2015

Morella_Pink .!.:
Öncellikle merhaba foruma yeni üye oldum konuyu dogru yere açmıyorsam kusura bakmayın. Uzun bi yazı olcak bu lütfen sıkılmadan okuyun. Belki yazdıgınız bi cümle hayatımı değiştire bilir.
Ben 21 yaşımdayım. Üniversiteyi bırakalı 2 yıl oluyor. Üniversiteyi bıraktıgımdan beri hiç evden çıkmıyorum. Çevremde hiç arkadasım kalmadı. Saçma sapan bi uyku düzenim var. Gece sabaha kadar oturuyorum. Akşama kadar uyuyorum. Gerekmedikçe banyo yapmıyorum. Gittikçe kilo almaya basladım ve kendimi begenmiyorum. Önceden çok özgüvenli biriydim. Şimdi dışarda bi yere gitmek istiyorum ama korkuyorum. Mesela bi bankada soru sormaya çekiniyorum. Sanki biri beni terslerse yerin dibine girer gibi hissediyorum. Çevremde ki herkes bu pesimist halime şaşırıyor. Çünkü çok dışa dönük eglenceli bi kızdım. Ama suan sürekli ağlama halindeyim. Sürekli hasta gibiyim bi yerlerim agrıyor halsizim. Yataktan çıkmak istemiyorum. Bi yerlere gitmeye çekiniyorum. Kendime bakmıyorum.Uzun zamandır erkek arkadasım yok anlıcagınız gibi. Kimseyi hayatımda istemiyorum. Annem babam sürekli beni çalışırsam açılcagım konusunda uyarıyor. Ama bi iş görüşmesine gidemiyorum. Çünkü kendime güvenmem için bi sebebim yok. Sürekli hayaller kuruyorum. Çalışırım kursa giderim güzel sanatlara hazırlanırım bi yandan da spora baslarım. Ama sabah hepsi geçmiş oluyor.Amaan diyorum yat gitsin.Günler biran önce bitsin geçsin istiyorum. Çünkü hiç bi amacım yok bu hayatta. Evde oturiyim 60 yasıma gelip ölüp gidiyim istiyorum. Neden böyle oldun diye sorarsanız bildiğim bi sebebi yok. Nolur yardım edin bi şeyler söyleyin benim buraya yazdıgım gibi samimi şeyler olsun. Bu düşüncelerimi kimseye anlatamadım bu zamana kadar çünkü. Şimdiden teşekkürler

Morella_Pink .!.:
Çalışmadıgım için psikologa ayırcak bütcem de yok haliyle. Ailem zaten 2 yıldır bana bakıyor.

arkadaşım depresyon da olabilir ama hormonal birşey de olabilir
örnek veriyorum demir eksikliğin varsa, acayip tembellik, düzensizlik falan yapar
önce git bir aile hekimliğine ücretsiz tüm testlerini yaptır, tiroid dahil yapıyorlar

daha 21 yaşındasın! ne demek ailem zaten 2 yıldır bana bakıyor!
tabi ki bakacaklar, maddi durumları el verdiğince seni maddi manevi gözetecekler, onlar senin annen baban
benim çocuklarımın ömrü hayatları boyunca yardımıma ihtiyaçları olsa, tek 1 kez bile gocunmam, elimden geleni yaparım
onlar da böyle görüyorlardır seni

psikolog için illa bütçe ayırman gerekmiyor
e-devletten randevu al, git bir görüş ücretsiz
haaa, baktın beklediğinden fazlası çıkıyor, değişik bir teşhis konuluyor, o zaman tekrar gözden geçirirsin maddi durumunuzu

böyle, onu yapamam bunu yapamam demekle olmaz
çünkü
ileride birgün aklın mutlaka başına gelir, o zaman, bu dönem elinden geleni yapmadığın için bin pişman olursun

gece uyuyp gündüz uyanma durumuna da takılma
genç yaşta evde duran bir çok kişi bunu yaşar

muzurtilki · 23 Şubat 2015

Sevil1103 .!.:
Valla imkanım olsa ben de sizin gibi yaşardım. Sorumluluklarım depresyona girmeme bile izin vermiyor. Ya da gizli gizli yaşıyorum tüm isteksizliğimi, depresifliğimi. Hiçbirşey istemiyor aslında canım, tüm gün yatsam yatarım. Ama olmuyor işte, mecburiyetler sorumluluklar izin vermiyor. Siz silkelenin en kısa zamanda inşallah, sadece bir süre ben de öyle yaşayabilsem keşke.

valla okurken ben de imrenmedim desem yalan olur
ah bu sorumluluklar

Dea-tacita · 23 Şubat 2015

Sevil1103 .!.:
Valla imkanım olsa ben de sizin gibi yaşardım. Sorumluluklarım depresyona girmeme bile izin vermiyor. Ya da gizli gizli yaşıyorum tüm isteksizliğimi, depresifliğimi. Hiçbirşey istemiyor aslında canım, tüm gün yatsam yatarım. Ama olmuyor işte, mecburiyetler sorumluluklar izin vermiyor. Siz silkelenin en kısa zamanda inşallah, sadece bir süre ben de öyle yaşayabilsem keşke.

Al benden de o kadar :)

muzurtilki · 23 Şubat 2015

Morella_Pink .!.:
Evet kayıtlıyım ama devlet hastahanelerinde sadece ilaç veriyorlarmıs. Yukarda bi arkadasımız da aynı seyi yazmıstı.

yahu boşver başkası ne diyor
senin karşına farklı bir durum çıkar belki
git-gör-kendin yaşa!

muzurtilki · 23 Şubat 2015

Sevil1103 .!.:
Valla imkanım olsa ben de sizin gibi yaşardım. Sorumluluklarım depresyona girmeme bile izin vermiyor. Ya da gizli gizli yaşıyorum tüm isteksizliğimi, depresifliğimi. Hiçbirşey istemiyor aslında canım, tüm gün yatsam yatarım. Ama olmuyor işte, mecburiyetler sorumluluklar izin vermiyor. Siz silkelenin en kısa zamanda inşallah, sadece bir süre ben de öyle yaşayabilsem keşke.

muzurtilki .!.:
valla okurken ben de imrenmedim desem yalan olur
ah bu sorumluluklar

Dea-tacita .!.:
Al benden de o kadar :)

ikigomlekbiceket · 23 Şubat 2015

Bir dakika ya daha 21 yaşındasın.Ne ölmeyi istemesi? Bu fazla kolaycılık olur.Silkelen ve kendine gel.Lise diplomanla iyi şartlarda tabiki de çalışamazsın.Tekrar hazırlan ve eğer memnunsan kendi okuluna yok değilsen içinden gelen bölüm için hazırlan.
Hayatımızın en güzel çagındayız.Sürekli pesimist takılmak için fazla konforlusun.Hayatının ipleri senin elinde.İçinde bulunduğun durumu sen kurtarabilirsin.
Bak arkadaşım şuan guzellestirmekte berbat etmekte senin elinde.Sorumluluklarının farkına var.Bu sene sınava girmek için geç kaldın.Git 3 4 ay çalış.Dershane paranı çıkart.Zaten o çalışma koşullarını gördükten sonra okuluna sıkı sarılırsın.Seneye de dershaneye git.Biraz hayatının farkına var.Nereye kadar böyle gidebileceksin? Annen baban ne kadar destek olabilir.
Sosyal hiç bir bağlantın yokken tabiki arkadaş veya sevgili edinemezsin.Kusura bakma ama kendine çok büyük ayıp ediyorsun. Yarın git bir avmye butun mağazalara başvur.
Sert konuşmuş olabilirim ama bunları yapmak zorundasın.

Morella_Pink · 23 Şubat 2015

Dea-tacita .!.:
Bu hayatta bir amacım yok demişsin ya, buraya bunu yazdığına göre artık bir amacın var. İçinde bulunduğun durumdan kurtulmak en büyük amacın olmalı. Bu durumdan kurtulmak için işe girmek ya da spor yapmak başarılı olmayabilir. Bu psikolojiyle iş görüşmesine gittin diyelim işe alınsan bile 3 gün sonra gitmekten vazgeçersin. Spor kulübüne yazıldın diyelim ona da 3 seans veriyorum.. Ve her şey daha da gereksiz olmaya başlar senin için. Çünkü boş vermişlik yaşıyorsun. Senin önce kendini boş vermekten vazgeçmen gerek.
Senin öncelikle bir uzmandan yardım alman gerekiyor. Bunun içinde bu durumdan kurtulmayı gerçekten çok istemen gerekiyor.
Özellikle güneşli havalarda yürüyüş yapmanı öneririm. Güneş depresyon etkilerini azaltır.

Okadar dogru söylediniz ki... Sadece başlamak değil aslında olay devam ettire bilmek. Ayrıca bu durumdan kurtulmayı düzenli bi yaşam kurmayı yeni arkadaslıklar edinmeyi her şeyden çok istiyorum. Çünkü cidden çok sosyaldim.

MiSS_GoTHiC · 23 Şubat 2015

Bi dönem ben de böyleydim.Kendimi salmıştım iyice.Sonra devlet hastanesindeki psikiyatıra gittim.Tabi ilaç verdi,ama kendisi de muhteşem bi insandı.Gittiğimde sorardı mesela bugün yemek yaptın mı,hayır dediğimde ise hemen eve gidip müzik açıp yemek yapıosun derdi.Temizlik yapmadım dediğimde de aynı şeyi söylerdi ve ben böyle böyle iyileştim.Kendine huzur bulacağın alanlar yarat öncelikle..Mesela ben evimi değiştirmeyi seviyorum eşyaları felan,el işleriyle uğraşıyorum.Bi ara ojelere takmıştım o dönemde,çeşit çeşit şekil şekil ojeler yapıyordum,devamlı bulmaca çözdüm bi ara,bi ara da dantele merak sardım..Devamlı kitap okudum..Bu sayede iyileştim.Hem de ben yalnız yaşıyordum,desteklicek kimsem yoktu,annem kanser hastasıydı ve sevgilimle de berbat bi ilişkimiz vardı.Bunlara rağmen toparladım kendimi..Sen de yapabilirsin canım..

Erinonaaa · 23 Şubat 2015

Okulu bırakmasaydın keşke...

MissPoine · 23 Şubat 2015

Morella_Pink .!.:
Evet biliyorum planlarımda hep var güzel sanatlara
hazırlanmak ama sorun icraata geçememek.

Ne güzel işte bak, bir yerden başla kursa git ilerde pişman olursun boşa geçen günlerine. Bak burada ki konuları oku, mesleği olmayıp aldatılan, şiddet gören, boşanamayan kadınlar var. 21 yaşında kabuğuna çekilmişin keşke bende 21 olsam.

Morella_Pink · 23 Şubat 2015

ikigomlekbiceket .!.:
Bir dakika ya daha 21 yaşındasın.Ne ölmeyi istemesi? Bu fazla kolaycılık olur.Silkelen ve kendine gel.Lise diplomanla iyi şartlarda tabiki de çalışamazsın.Tekrar hazırlan ve eğer memnunsan kendi okuluna yok değilsen içinden gelen bölüm için hazırlan.
Hayatımızın en güzel çagındayız.Sürekli pesimist takılmak için fazla konforlusun.Hayatının ipleri senin elinde.İçinde bulunduğun durumu sen kurtarabilirsin.
Bak arkadaşım şuan guzellestirmekte berbat etmekte senin elinde.Sorumluluklarının farkına var.Bu sene sınava girmek için geç kaldın.Git 3 4 ay çalış.Dershane paranı çıkart.Zaten o çalışma koşullarını gördükten sonra okuluna sıkı sarılırsın.Seneye de dershaneye git.Biraz hayatının farkına var.Nereye kadar böyle gidebileceksin? Annen baban ne kadar destek olabilir.
Sosyal hiç bir bağlantın yokken tabiki arkadaş veya sevgili edinemezsin.Kusura bakma ama kendine çok büyük ayıp ediyorsun. Yarın git bir avmye butun mağazalara başvur.
Sert konuşmuş olabilirim ama bunları yapmak zorundasın.

Sizede kesinlikle katılıyorum geriye dönüp bakınca boşa geçmiş 2 yılım var. Aslında çalışmayı bu yüzden istiyorum. Para biriktirip almak istediğim resim kursuna hazırlanmak için. Evet ailem tabiki destek çıkar bana. Ablamda aynı sekilde sonuna kadar destek çıkar. Ama bende heves olmadıgını gördükleri için ellerinden bi şey gelmiyor.

ikigomlekbiceket · 23 Şubat 2015

Morella_Pink .!.:
Sizede kesinlikle katılıyorum geriye dönüp bakınca boşa geçmiş 2 yılım var. Aslında çalışmayı bu yüzden istiyorum. Para biriktirip almak istediğim resim kursuna hazırlanmak için. Evet ailem tabiki destek çıkar bana. Ablamda aynı sekilde sonuna kadar destek çıkar. Ama bende heves olmadıgını gördükleri için ellerinden bi şey gelmiyor.

Kendine sadece ve sadece sen yardımcı olabilirsin.Kendine güven.Bu şekilde nereye kadar.
Tamda yarın ilk adımı at !!

Morella_Pink · 23 Şubat 2015

MiSS_GoTHiC .!.:
Bi dönem ben de böyleydim.Kendimi salmıştım iyice.Sonra devlet hastanesindeki psikiyatıra gittim.Tabi ilaç verdi,ama kendisi de muhteşem bi insandı.Gittiğimde sorardı mesela bugün yemek yaptın mı,hayır dediğimde ise hemen eve gidip müzik açıp yemek yapıosun derdi.Temizlik yapmadım dediğimde de aynı şeyi söylerdi ve ben böyle böyle iyileştim.Kendine huzur bulacağın alanlar yarat öncelikle..Mesela ben evimi değiştirmeyi seviyorum eşyaları felan,el işleriyle uğraşıyorum.Bi ara ojelere takmıştım o dönemde,çeşit çeşit şekil şekil ojeler yapıyordum,devamlı bulmaca çözdüm bi ara,bi ara da dantele merak sardım..Devamlı kitap okudum..Bu sayede iyileştim.Hem de ben yalnız yaşıyordum,desteklicek kimsem yoktu,annem kanser hastasıydı ve sevgilimle de berbat bi ilişkimiz vardı.Bunlara rağmen toparladım kendimi..Sen de yapabilirsin canım..

Toparlaya bilmene bilmene çok sevindim. Verilen ilaçlar sizde ne etki yaratıyordu ? Bi atılım yapmak için cesaretlendiriyor mu örneğin ? Ya da bi amacının oldugunu mu fark ettiriyor. Ben mesela doktora derdimi anlatmaya bile çekinir oldum çok saçma sapan bi durumdayım

Sevil1103 · 23 Şubat 2015

muzurtilki .!.:
valla okurken ben de imrenmedim desem yalan olur
ah bu sorumluluklar

Değil mi ya, şöyle ağız tadıyla depresyona giremiyorum. Akşama kadar yatmak ne demek bilmiyorum, geçenlerde hastalandım 2 gün yatamadım , dinlenemedim hala tam geçmedi. Of Allah'ım off diyesim geldi.

Morella_Pink · 23 Şubat 2015

Sevil1103 .!.:
Değil mi ya, şöyle ağız tadıyla depresyona giremiyorum. Akşama kadar yatmak ne demek bilmiyorum, geçenlerde hastalandım 2 gün yatamadım , dinlenemedim hala tam geçmedi. Of Allah'ım off diyesim geldi.

Yer değiştire biliriz 1 aylıgına siz gelip yerime yatın ben sizin yerinize sabah akşam çalışıyım

MiSS_GoTHiC · 23 Şubat 2015

Morella_Pink .!.:
Toparlaya bilmene bilmene çok sevindim. Verilen ilaçlar sizde ne etki yaratıyordu ? Bi atılım yapmak için cesaretlendiriyor mu örneğin ? Ya da bi amacının oldugunu mu fark ettiriyor. Ben mesela doktora derdimi anlatmaya bile çekinir oldum çok saçma sapan bi durumdayım

Canım ben cidden çok kötü durumdaydım.Şöyle söyliyim,o gün okuldan geldim,öğleden sonra dersim yoktu.Bi ağlama krizi tuttu beni durduk yere.Bağıra çağıra ağlıyorum ama..Alt komşumun eşi geldi,çok da samimimiyizdir.Açtım kapıyı,bana bir tokat attı,donakaldım.Şimdi diyorum iyi ki atmış o tokadı,yoksa kafayı yeme noktasına gelmiştim.Hemen beni doktora gönderdi.Gittim herşeyi anlattım.Beni bir hafta sonra tekrar çağırdı,gittiğimde doktoru tanıyamadım.Siz geçen haftaki doktor musunuz dedim..O derece kötüydüm.İlaçlar sakinleşmemi sağladı.Ağlama krizlerim durdu,umursamaz oldum hiçbir şeyi.Doktorumun da tavsiyeleriyle ev işi yapmaya,yemek yapmaya başladım.Diyet yapıp kilo verdim,uykumu düzene soktum vs. Seni ilaç kullanman konusunda teşvik etmiyorum,yanlış anlaşılmasın ama ben böyle iyileştim.O ilacı bir yıl kullandım ve onu bırakırken de çok sıkıntılar yaşadım.Doktorum dereceli olarak bırakmamı istedi yavaş yavaş ama ben o kadar toparlamıştım ki kendimi,bi anda sildim attım.Ama sakın unutma,o ilaçları bırakmak sigarayı bırakmaktan daha zor..

Sevil1103 · 23 Şubat 2015

Dea-tacita .!.:
Al benden de o

Morella_Pink .!.:
Yer değiştire biliriz 1 aylıgına siz gelip yerime yatın ben sizin yerinize sabah akşam çalışıyım

Olurdu hem de ne güzel olurdu:)
İşi gücü geçerim de yavrum benim bıkkınlıklrımın, depresifliğimliğin gölgesinde kalmasın diye bu uğraş... Ama şöyle zaman dursa ve 1 ay yataktan kalkmasam, uyusam uyusam...

witch hunt · 23 Şubat 2015

onkoloji servislerini gezmenizi isterim ,bir de huzur evlerindeki yaşlılarla konuşun bakalım kaç tanesi senin yaşında olmak için her şeyini verir

Velvette · 23 Şubat 2015

Sevil1103 .!.:
Valla imkanım olsa ben de sizin gibi yaşardım. Sorumluluklarım depresyona girmeme bile izin vermiyor. Ya da gizli gizli yaşıyorum tüm isteksizliğimi, depresifliğimi. Hiçbirşey istemiyor aslında canım, tüm gün yatsam yatarım. Ama olmuyor işte, mecburiyetler sorumluluklar izin vermiyor. Siz silkelenin en kısa zamanda inşallah, sadece bir süre ben de öyle yaşayabilsem keşke.

nasıl canım çekiyor nasıl
şu yurtdışı işini bir halletsem direkt işi bırakıp evde yatıcam yemin ediyorum

Morella_Pink · 23 Şubat 2015

MiSS_GoTHiC .!.:
Canım ben cidden çok kötü durumdaydım.Şöyle söyliyim,o gün okuldan geldim,öğleden sonra dersim yoktu.Bi ağlama krizi tuttu beni durduk yere.Bağıra çağıra ağlıyorum ama..Alt komşumun eşi geldi,çok da samimimiyizdir.Açtım kapıyı,bana bir tokat attı,donakaldım.Şimdi diyorum iyi ki atmış o tokadı,yoksa kafayı yeme noktasına gelmiştim.Hemen beni doktora gönderdi.Gittim herşeyi anlattım.Beni bir hafta sonra tekrar çağırdı,gittiğimde doktoru tanıyamadım.Siz geçen haftaki doktor musunuz dedim..O derece kötüydüm.İlaçlar sakinleşmemi sağladı.Ağlama krizlerim durdu,umursamaz oldum hiçbir şeyi.Doktorumun da tavsiyeleriyle ev işi yapmaya,yemek yapmaya başladım.Diyet yapıp kilo verdim,uykumu düzene soktum vs. Seni ilaç kullanman konusunda teşvik etmiyorum,yanlış anlaşılmasın ama ben böyle iyileştim.O ilacı bir yıl kullandım ve onu bırakırken de çok sıkıntılar yaşadım.Doktorum dereceli olarak bırakmamı istedi yavaş yavaş ama ben o kadar toparlamıştım ki kendimi,bi anda sildim attım.Ama sakın unutma,o ilaçları bırakmak sigarayı bırakmaktan daha zor..

Randevu alıcam şuan en yakın zamana. Ben mesela her yere annemle gitmek istiyorum çocukmus gibi. Belkide kendi ayaklarımın üstünde durmam gerekiyor artık.

Sanırım ölsem kurtulmuş olurum !!

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Hayat bana güzel!

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Üye

Popüler Üye

amanın aman

Guru

Üye

Aktif Üye

Üye

Popüler Üye

Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

1gunluk SucukluKuruFasulye

💪🏋️‍♀️

Üye

Benzer Konular