Sanırım ölsem kurtulmuş olurum !!

Af çıkıyor ama 5 ay önce bırakanlara vs. Zaten ben o bölüme yeniden dönmek istemiyorum. Okulumu bırakma sebebim kampüs merkeze çok uzaktı ve kampüs eski askeriye oldugu için çevresinde yerleşim yoktu. Her sabah nerdeyse 6da yola çıkmam gerekiyordu. Bende kolay olanı seçip bıraktım :)
Aferin sana ben daha beter şartlarda okudum ama sonunda mükemmel olmasa da düzenli bir hayata kavuştum, herkes ektiğini biçer biraz zorla kendini :KK67:
 
Evet aynı evreleri yaşadım bu yüzden hiç arkadasım kalmadı. Bana gelmesini biile istemiyorum kimsenin onlarla mı ugrascam gibi geliyor çay kahve... Sanırım durmumuz aynı ama dün aksamdan sonra bişilere bakısım değişti. Bu sabah erkenden uyandım mesela öglen iş görüşmesine gidicem. Ordan çıktıktan sonra bişiler bakıcam kendime ufak tefek daha sonra spor salonuna kayıt olup eve gelicem. Bence sende baslaya bilirsin.
Ben spora kayit oldum(belediyenin) gitmiyorum ama okadar vahimim
Evet kimse olsun istemiyorum
Ama.cikincada disari falan hep cıkmak istiyorum
Sen basarirsin umarim
 
Bazı geceler diyorum ben de; yarın sabaha uyandığımda işyerimi arasam; "gelmiyorum bugün ve bundan sonra hiç bir gün!" diye bağırabilsem...
Yataktan sadece su ve sigara için çıkabilsem...:KK14:
Saatlerce Türk filmi izleyerek ağlaya ağlaya uyusam...
Olmuyor işte neden ben de bilmiyorum...
olmuyor...:KK14:
 
Hayatta bir hedefin, amacın yok ondan böylesin.
Eğer imkan varsa okuluna geri dön.
Bu şekilde bir ömür geçmez.
Kendimden örnek vereyim son zamanlarda epey keyifsizdim ama tembellik yapacak lüksüm yok senin gibi.
Fazlaca da kiloluydum ve zayıflamaya karar verdim.
Kar, kış demeden her gün yürüyüş yaptım sağlıklı beslenmeye çalıştım ve çok keyifliyim.
Küçük küçük de olsa hedeflerin olsun.
 
Daha dur canım ne ölmesi.daha is hayatıN olacak evleneceksin koca çocuk kocanın ailesi e tabi fazla kilolar... o zaman tembellik kelimesini unutacaksin.hayatını yoluna koy şimdi istedigini yaşamaya bak
 
Bi dönem ben de böyleydim.Kendimi salmıştım iyice.Sonra devlet hastanesindeki psikiyatıra gittim.Tabi ilaç verdi,ama kendisi de muhteşem bi insandı.Gittiğimde sorardı mesela bugün yemek yaptın mı,hayır dediğimde ise hemen eve gidip müzik açıp yemek yapıosun derdi.Temizlik yapmadım dediğimde de aynı şeyi söylerdi ve ben böyle böyle iyileştim.Kendine huzur bulacağın alanlar yarat öncelikle..Mesela ben evimi değiştirmeyi seviyorum eşyaları felan,el işleriyle uğraşıyorum.Bi ara ojelere takmıştım o dönemde,çeşit çeşit şekil şekil ojeler yapıyordum,devamlı bulmaca çözdüm bi ara,bi ara da dantele merak sardım..Devamlı kitap okudum..Bu sayede iyileştim.Hem de ben yalnız yaşıyordum,desteklicek kimsem yoktu,annem kanser hastasıydı ve sevgilimle de berbat bi ilişkimiz vardı.Bunlara rağmen toparladım kendimi..Sen de yapabilirsin canım..

Ne kadar sürdü senin bu "kötü" dönemin toplaminda?
 
Böyle bir nedenden okul bırakılır mı? İlginç. Bence bir an önce okulunuza dönün. Hem okurken de çalışın.Size destek olacak bir dostunuz yok mu? Ya da akrabanız v.s. Depresyon belirtileri gibi anlattıklarınız. Şöyle çıkın gezin insan içine karışın. Ne hayatlar var göreceksiniz. Ondan sonra yaşama dört elle sarılırsınız emin olun.
 
Af çıkıyor ama 5 ay önce bırakanlara vs. Zaten ben o bölüme yeniden dönmek istemiyorum. Okulumu bırakma sebebim kampüs merkeze çok uzaktı ve kampüs eski askeriye oldugu için çevresinde yerleşim yoktu. Her sabah nerdeyse 6da yola çıkmam gerekiyordu. Bende kolay olanı seçip bıraktım :)

af belirli zamanda okulu bırakanlara çıkmıyor, ben akademisyenim, 87 yılında fakülteye girmiş öğrencim bile var. bence senin canın ne okumak ne de çalışmak istemiyor. hayatın boyunca annen babanla oturacaksan sıkıntı yok ama evlenirim kocam bakar diyorsan artık geçim çok zor, erkekler de çalışan kadın arıyor. bir an önce silkelen ve kendine gel. ailen de iki sene daha katlanır ondan sonra madem evde oturuyorsun evin işini gör, şunu yap bunu yap derler, gücüne gider.
 
af belirli zamanda okulu bırakanlara çıkmıyor, ben akademisyenim, 87 yılında fakülteye girmiş öğrencim bile var. bence senin canın ne okumak ne de çalışmak istemiyor. hayatın boyunca annen babanla oturacaksan sıkıntı yok ama evlenirim kocam bakar diyorsan artık geçim çok zor, erkekler de çalışan kadın arıyor. bir an önce silkelen ve kendine gel. ailen de iki sene daha katlanır ondan sonra madem evde oturuyorsun evin işini gör, şunu yap bunu yap derler, gücüne gider.
Zaten yazdım canım hiç bişi yapmak istemiyor sadece uyumak istiyorum diye. Ayrıca evlenmek flnda istemiyorum. Evleniyim kocam baksın bana düşüncesi hiç olmadı. Hep bişiler yapmak istiyorum ama yapamıyorum. Okul kısmına gelince 2 yıllıkdı ve geçiş yaparak gitmiştim. Yani evet kazanmısken bitire bilirdim ama bilmiyorum o anki ruh halim farklıydı. Aynı yere tekrar dönmek de istemiyorum zaten. Şuan istediğim çalışıp kurs parası biriktirip güzel sanatlara hazırlanmak seneye
 
önce bir psikolağa git..sonra kendini iş konusunda zorla..yani artık kendinle savaş..içindeki kötü sese kulak verme..
 
Benim de benzer bir dönemim olmuştu.

Evden proje bazlı çalışıyordum ve sürekli bilgisayar başındaydım, yalnızdım, vampir gibi geceleri yaşayıp güneş doğunca yatıyordum, aynen sizin gibi banyo yapmaya dahi üşeniyordum. Dış dünya ile ilişkim siparişlerimi eve getiren insanlarla ve kasiyerlerle falan sınırlıydı.

Nasıl aştın derseniz, sporla. Önce yürüyüşe başladım, güneş doğunca yatağa girmek yerine bi kahve içip yürüyüşe çıktım. Özellikle deniz veya su kenarında yürümek insana iyi geliyor. Belli bir tempodan sonra vücut zaten adrenalini endorfini basıyor, hem kendinizi çok iyi hissediyorsunuz, hem de müptelası oluyorsunuz. Sonra DVDler, başka spor programları şunlar bunlar derken mutlu, ruhen ve bedenen sağlıklı bir insan olup çıktım desem yeridir, yoksa o gidişle en yakın mağaraya taşınmak veya maymuna geri dönmek zorunda kalacaktım sanırım :KK53:


Bence de bir psikoloğa danışmalısınız ama harekete de geçin, inanın işe yarıyor.
 
Bende depresyona girdigimde benzer şeyler yaşamıştim. Hepimiz belli dönemlerden geçeriz.

Ben okula gidemiyordum evden çıkamıyordum. Psikologum ilk başta ufak yürüyüşler yapmami istemişti benden. Spor ilaçtan daha iyi geliyormus kanıtlanmış öyle demişti.

Kendini hergün yürüyüş yapmaya zorla günde yarim saat hizli tempoyla yürü. Kimseyle muhattap olmak zorunda degilsin tak kulaklığı hergün yürü. Iyi geldigini goreceksin:)

Lütfen kendinde o gücü bir an önce bul. Bunu anlayınca gecen zamanina üzülme daha fazla.
 
Ücretsiz psikolog imkanın olsa üşenmeden gideceksen eğer ve İstanbul'da yaşıyorsan kadın ve aile sağlığı merkezlerinden randevu alabilirsin.
 
Özlediğim hayat, Garfield idolüm:KK70:
Sıkıldıysan bu hayattan ilk ve etkili adım okula dönmek olacaktır.
 
X