Sanırım artık bir ailem yok

Sizi o kadar iyi anlıyorum ki benimde çocuğum aynı bu şekilde ve asla ev dışında uyumuyor.bende bu nedenle şuan eşim ve ailesi ile çok ciddi sorunlar yaşıyorum ve boşanma sürecindeyim.önce çocuğummm diyorum başka da birşey demiyorum.çocuğun durumu ve boşanma ne alaka derseniz elbette tek sebep bu değil tuz biber oldu.çünkü kasıtlı olarak götürmediğim ve çocuk sakladığım düşünülüyor işin ilginç kısmı da herşeyi bilen eşim onları destekliyor.ayrıca başınız sağolsun yeğenlerinize gerekli desteği verin ama çocuğunuzu ezdirmeden
 

Evet maalesef kanser hastasıydı. Bir yıl içinde vefat etti. Kanserin kötü bir türüydü. Benimle yaşıttı 31 yaşındaydı...
 

Birçok kişi aynı şeyi söylemiş. Kalamamam gerektiğini. Doğrusu da bu belki. Ama vicdan yapıyorum bu sefer de. Annemlere zaman ayırmıyorum diye. Neyse ki eylülde iş hayatına geri dönüyorum. Herkes için daha iyi olacak benim işe dönmem. En başta bana iyi gelecek.
 

Bu da ayrı bir mevzu. Yengemin ailesi ile benim ailem pek anlaşamaz. Bu hususta ailemin hakkını yiyemem. Gerçekten tuhaf bir aile. Yengemin hastalığı boyunca sanki biz kanser yapmışız gibi davrandılar. Cenazede olaya çıkardılar. Cenaze sonrasında başsağlığına gelenleri kovdular. Misafirlerimizin üzerine yürüdüler yemek yemeyin diye. Pek normal tipler değiller.. Elbette bakmak istediler çocuklara. Haftada birkaç gün gidiyor çocuklar oraya da. Lakin onlar için de zor bir süreç. Çocuklar onların yanında daha da sarsılıyor.
 

Ben de öyle yapacağım nomu. Eylülde iş başı yapacağım inşallah sonrası zaten kolay. Sık sık gidemem istesem de.
 
Arkadaşlar son durumla ilgili toplu cevap vereyim herkese. Annem aradı bugün beni. Neden soğuk ve mesafeli olduğumu sordu. Ben de bir de soruyor musun anne dedim. Sonra patladım biraz. Ben artık susmaktan ve sizi idare etmekten yoruldum anne dedim. Söylediklerime bozuldu epey. Kapattık telefonu. Akşama doğru içine dert olmuş olacak ki bir daha aradı.

Haftasonu sana gelelim iftara madem sen gelmiyorsun dedi. Tabi ki buyurun gelin anne dedim. Yalnız pazar günü epey önceden planlanmış bir işim var cumartesi beklerim dedim. Normal şartlarda ben sınavım olsa ona gitmem sırf annemlere ayıp olmasın diye. İlk kez kendimi ve çekirdek ailemi düşünerek konuştum. O da şaşırdı zaten. Tamam cumartesi geliriz dedi. Telefonu kapatırken de "sen bizi sevmesen de ben seni çok seviyorum şımarık kızım benim" dedi. Güldüm geçtim. Şımarık yakıştırmasına layık olabilecek son kişi benim sanırım. Kimseye şımaramadım. Velhasılı bir aile olayı daha benim şımarıklık yaptığım fikri ile son buldu. Şu an annem vicdan azabı çekiyor. Zaten ben ondan ziyade babama kızmıştım. Annem de çoğu zaman bencildir ama oğlumu sever öper. Babam kadar değildir en azından. Allah'ım yine kendime "keşke üzmeseydim sussaydım" dedirtmeyi başardı annem.
 
basiniz sagolsun. malesef yetimin ya hakkini yiyoruz ya da asiri simartiyoruz. insallah bu simartmalara ragmen akilli basli cocuklar olurlar. sizi de anliyorum, ataerkil kodlari olan bir aile daha iste... bence kendinizi biraz cekin. tatillerde yegenlerinizi annemizle birlikte bir kac gun yatili alirsiniz, bir sekilde samimiyet devam eder. kuzenler, yani sizin cocugunuz ve yegenleriniz arasindaki iliskinin duzgun olabilmesi icin dedelerinden ayri gorusmeleri sart gibi duruyor.
 
Yani anlıyorum kaybınız çok ağır,gitmezseniz sanki sırtınızı dönmüş gibi hissedeceksiniz ama sizin yavrunuz da minik. Oda inanın etkileniyordur bu durumdan,ayrıca sizde üzülüp yıpranıyorsunuz haliyle ister istemez buds yavrunuza yansıyacaktır,sizin önceliğiniz huzurlu ortamda yetiştirmek çocuğunuzu.
İnanın 5 gün çok uzun bir süre,tabiki gidin ama 5 gün kalmayın. Maksimum 1 gece kalın geçin evinize.
Aileniz dengeyi kurmak zorunda. Tamam tabiki diğer çocuklar sevilsin,mutlu olsunlar,gözlerinin içi gülsün sizde bunu istersiniz eminim ama sizin çocuğunuzu böyle horlamadan,azarlamadan,hırpalamadan da yapabilirler bunu. İnanın çocuklar bilmiyor bizim taşıdığımız bir çok kötü duyguyu. Biz müdahale etmesek onlar birbirlerini çok seven kardeşler olarak büyüyebilirler gayet

Ama kalkıpta ailenizin yaptığını yaparsak işte böyle böyle kıskançlık,nefret vb duygular gelişecektir kacınılmaz bu.
 

Hicbirsey yokmus gbi tabi ki davranmamalri gerekir aman haaa diye ayirt da etmenin dogru oldugunu dusunmuyorum
 

Mecazi anlamda soyledigimi anladiginizi dusunuyorum yaninizdan kiziniz o sekilde kalkip gitse hic tepki vermez misiniz ? Belki de ben cok sertim bu saygi konusunda bilemedim of diyip cikmaya ses cikartmadiklari icin kiz rahatlikla geziyor sesini cikartan laf dinleten kisi cocuk roller tersine donmus durumda nkrmal gelemedi bana
 
Boşuna hiçbirine laf anlatmaya çalışmayın babanız ve aileniz madem öyle düşünüyo öyle söylüyolar sizin gitmemenizide kabullenirler elbet koymaz onlara malumun ilanı gözüyle bakarlar... sizin önceliğiniz kendi aileniz tamam o da aileniz ama evinizin huzurunu bozan insan uzak durmalı bu öz anneniz bile olsa sonra çocuğunuz bu hırpalanmayla yanlış yetişirse sevgisiz hissedip hırçın bir bireye dönüşürse pişmanlık yaşrsınız...
 
Konu galiba bikac gunluk kim bunu diyen buyuk kufurler ediyorum ben suanda ama yazmak yasak yazamadim el ne demek ya allah kahretsin insallah boyle anneyi babayi yaziklar olsun binlerce kez yaslandiklarinda da gelinleri ve ogullari bakar kendilerine arrik. Zaten Allah boylesini de tahminimce düşürür . Serefsizler
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…