Aile olarak yaşadıkları gerçekten zor ve ben zaten en başından hep destek olmak için yaklaşmıştım. Yine destek olmaya devam etmek istiyorum zaten öyle bir beklentim yoktu ama kendisini daha kötü hissettirirsem, ya da bu sefer ben kapılırsam be bir karşılığı olmazsa? Bunlardan sakınıyorum, sizin de başınız sağolsun bu arada bunlar çok hassas konular güzel yorumunuz için teşekkür ederim.Yani böyle gelgitlerinin olması çok çok normal erkek arkadaşım 5 sene önce bir kazada hem ablasını hem babasını kaybetmiş ve o kadar zaman geçmesine rağmen bazen ruh hali biranda değişebiliyor. Ne bileyim gülerken birden durgunlaşabiliyor telefonda konuşurken biranda susup sonrasında konuşmayı kesiyoruz ve biliyorum ki hala içinde o acısı var kolay bir durum değil ve sessizce bekliyorum çünkü maksimum yarım saat sonra geri dönüyor ve gerçekten onları hatırladığı zaman hiçbirşey yapası gelmediğini dile getiriyor. Ki benim ablamda eşini 6 sene önce kaybetti ondan alışkınım bu duruma çoğu zaman öfke kontrolünün olmadığı , bir anda boşluğa dalıp gitmesi kendi odasına kapanması bunlar çok zor şeyler. Bence beklemelisin şuan onun kafası çokta yerinde değildir kendi canından biri gitmiş ve böyle duygu değişikliği yaşaması çok normal he istiyorsan yanında olduğunu belli ederek bu durumu kendine çevirebilirsin ki size zaten iyi geldiğinizi söylemiş. Umarım her şey gönlünüzce olur
Daha sonra siz mi görüşmeyi bıraktınız?Sizin yaşadığınız olayın birebir benzerini yaşadım. Sevgilisinden ayrıldıktan sonra beni davet etti bir şeyler yaşadık sonra birden soğuk yaptı ve mesajlarıma cevap vermedi sonra ben aaa bıktım ama senden artık görüşmeyelim yazınca anca öyle cevap verdi bana. Ben bunların boşluktan olduğunu düşünüyorum ama benim konumdaki erkek yapısal olarak da dengesiz biriydi. Kendimi kullanılmış hissetsem de bu bana iyi bir ders oldu ve tokat gibi yüzüme çarptı. Bu arada kendinizi suçlu hissediyorsanız asla hissetmeyin benim konumda benim de hatam var ama sizin konunuzda böyle bir durum yok.
eski sevgilimin abisi öldü, ben yanında olmak için elimden geleni yaptım, o ne yaptı en ufak olayda sonsuzluğa gitti, şuan başkalarıylaAile olarak yaşadıkları gerçekten zor ve ben zaten en başından hep destek olmak için yaklaşmıştım. Yine destek olmaya devam etmek istiyorum zaten öyle bir beklentim yoktu ama kendisini daha kötü hissettirirsem, ya da bu sefer ben kapılırsam be bir karşılığı olmazsa? Bunlardan sakınıyorum, sizin de başınız sağolsun bu arada bunlar çok hassas konular güzel yorumunuz için teşekkür ederim.
Daha sonra siz mi görüşmeyi bıraktınız?
Hiçbir şey yapma yoluna bak. Duygusal boşlukta olduğu için yakınlaşmış seninleArkadaşlar merhabalar, belki daha önceki birkaç konuma denk gelmişsinizdir ben ilişkilerden uzak, (şu anda) evlilik düşünmeyen hatta bu yüzden annesiyle karşı gelen, eğitim okul iş hayatında kafası oldukça karışık bir insanımKendi içimde, eğitim hayatımda çözmem gereken bir sürü sorun varken ilişki gerçekten düşündüğüm son şeydi. Bu anlatacağım da bir dert değil aslında ama dert gibi de bilemiyorum Bundan birkaç ay önce aynı mahalleden tanıdığımız bir genç vefat etti ben de çok etkilenirim bu tarz ölümlerden. İnsanlar bilirsiniz ki cenaze evlerine giderler, yerler içerler, çeker giderler. Yapabileceğim bir şeyler var mı sorayım edeyim derken bir şekilde erkek kardeşi ile irtibata geçtik. Gel zaman git zaman aramızda bir şekilde diyalog gelişti ama hep arkadaşçaydı kafa yapımız, dünyaya bakış açımız da uyuşuyor, bir mekana gider 1-2 çay içer biraz da sohbet eder kalkarız diye düşündük. Ben normalde çok uzun sohbet etmeyi seven birisi değilim 1 saatim ardından en yakın arkadaşımla bile susmaya başlarız ancak bu sefer bir baktım 2 - 2,5 saat olmuş, kafe kapanıyor, sandalyeler toplanmaya başlıyor… Gel bir yerde arabada oturup sohbete devam edelim senin için sakıncası yoksa dedi. Bu arada asla bir başka erkeğin arabasına bile binmem normalde ama aynı mahalle, aileler tanışıyor bir şey yapmaya cesaret edemez diye düşündüm. Keza yapmadı da zaten ama bizim sohbet biraz daha devam edince elimi tutmak istedi bu tip konularda ne yapmak gerekir hiç bilmiyorum ben tabi ve şaşırdım da ama istedim de sanırım, olmaz diyemedim olur dedim Abisinden bahsetti, benim ona çok iyi geldiğimden bu şekilde elele 5-10 dakikaya yakın durduk. Ailem merak eder artık dedim eve bıraktı yine araba ile. O sert duvarları olan ben bir erkekten etkilenmiştim sanırım zaten etkilenmesem elimi tutmasına asla izin vermezdim hatta o kadar zaman baş başa kalmaya da aklım duygularım karmakarışık oldu.
Asıl meseleye gelecek olursak ertesi gün günaydın falan yazdım galiba flörtleşen insanlar daha samimi olurlar diye düşündümAma olmadı, hatta daha soğuk geldi ters giden bir şeyler olduğunu anladım. Birkaç gün sonra merak edip sordum “arkadaşça görüşmüştük birden samimi davranmaya başladın ve şimdi eskisinden de mesafelisin ne oldu?” Diye. Ve bana uzun uzun yazmış özür dileyerek, o akşamdan sonra çok pişman olduğunu hayatında hiçbir değişiklik istemediğini yeni başlangıçlara açık olmadığını fakat yine de benimle arkadaşlığa devam etmek istediğini…. Abisi için hala çok üzülüyor bu arada anlıyorum da aslında ama neden bir anda samimiyet kurmaya kalkıp bir anda yine kendiliğinden mesafe koyar ki insan? Şimdi ben ne yapabilirim bu durumda? Erkeklerin toksik varlıklar olduklarını biliyordum ve bu yüzden uzak duruyordum da bu sefer hazırlıksız yakalandım sanırım
Evet çünkü yanında olmak istediğim zamanlarda beni umursamadı. Sonra ben mesaj yazdım bana anca o zaman yazdı. Sizinki gibi bir açıklama yapmak da yok. Gerçi sonra hata yaptım falan dedi.Aile olarak yaşadıkları gerçekten zor ve ben zaten en başından hep destek olmak için yaklaşmıştım. Yine destek olmaya devam etmek istiyorum zaten öyle bir beklentim yoktu ama kendisini daha kötü hissettirirsem, ya da bu sefer ben kapılırsam be bir karşılığı olmazsa? Bunlardan sakınıyorum, sizin de başınız sağolsun bu arada bunlar çok hassas konular güzel yorumunuz için teşekkür ederim.
Daha sonra siz mi görüşmeyi bıraktınız?
Yazma arama sorma.Arkadaşlar merhabalar, belki daha önceki birkaç konuma denk gelmişsinizdir ben ilişkilerden uzak, (şu anda) evlilik düşünmeyen hatta bu yüzden annesiyle karşı gelen, eğitim okul iş hayatında kafası oldukça karışık bir insanımKendi içimde, eğitim hayatımda çözmem gereken bir sürü sorun varken ilişki gerçekten düşündüğüm son şeydi. Bu anlatacağım da bir dert değil aslında ama dert gibi de bilemiyorum Bundan birkaç ay önce aynı mahalleden tanıdığımız bir genç vefat etti ben de çok etkilenirim bu tarz ölümlerden. İnsanlar bilirsiniz ki cenaze evlerine giderler, yerler içerler, çeker giderler. Yapabileceğim bir şeyler var mı sorayım edeyim derken bir şekilde erkek kardeşi ile irtibata geçtik. Gel zaman git zaman aramızda bir şekilde diyalog gelişti ama hep arkadaşçaydı kafa yapımız, dünyaya bakış açımız da uyuşuyor, bir mekana gider 1-2 çay içer biraz da sohbet eder kalkarız diye düşündük. Ben normalde çok uzun sohbet etmeyi seven birisi değilim 1 saatim ardından en yakın arkadaşımla bile susmaya başlarız ancak bu sefer bir baktım 2 - 2,5 saat olmuş, kafe kapanıyor, sandalyeler toplanmaya başlıyor… Gel bir yerde arabada oturup sohbete devam edelim senin için sakıncası yoksa dedi. Bu arada asla bir başka erkeğin arabasına bile binmem normalde ama aynı mahalle, aileler tanışıyor bir şey yapmaya cesaret edemez diye düşündüm. Keza yapmadı da zaten ama bizim sohbet biraz daha devam edince elimi tutmak istedi bu tip konularda ne yapmak gerekir hiç bilmiyorum ben tabi ve şaşırdım da ama istedim de sanırım, olmaz diyemedim olur dedim Abisinden bahsetti, benim ona çok iyi geldiğimden bu şekilde elele 5-10 dakikaya yakın durduk. Ailem merak eder artık dedim eve bıraktı yine araba ile. O sert duvarları olan ben bir erkekten etkilenmiştim sanırım zaten etkilenmesem elimi tutmasına asla izin vermezdim hatta o kadar zaman baş başa kalmaya da aklım duygularım karmakarışık oldu.
Asıl meseleye gelecek olursak ertesi gün günaydın falan yazdım galiba flörtleşen insanlar daha samimi olurlar diye düşündümAma olmadı, hatta daha soğuk geldi ters giden bir şeyler olduğunu anladım. Birkaç gün sonra merak edip sordum “arkadaşça görüşmüştük birden samimi davranmaya başladın ve şimdi eskisinden de mesafelisin ne oldu?” Diye. Ve bana uzun uzun yazmış özür dileyerek, o akşamdan sonra çok pişman olduğunu hayatında hiçbir değişiklik istemediğini yeni başlangıçlara açık olmadığını fakat yine de benimle arkadaşlığa devam etmek istediğini…. Abisi için hala çok üzülüyor bu arada anlıyorum da aslında ama neden bir anda samimiyet kurmaya kalkıp bir anda yine kendiliğinden mesafe koyar ki insan? Şimdi ben ne yapabilirim bu durumda? Erkeklerin toksik varlıklar olduklarını biliyordum ve bu yüzden uzak duruyordum da bu sefer hazırlıksız yakalandım sanırım
Yeni kaybetmiş abisini.Sağlıklı düşünemediğinin farkında bence sana iyilik yapmış.Seni kurtarıcısı olarak görmek istemiyor..Arkadaşlar merhabalar, belki daha önceki birkaç konuma denk gelmişsinizdir ben ilişkilerden uzak, (şu anda) evlilik düşünmeyen hatta bu yüzden annesiyle karşı gelen, eğitim okul iş hayatında kafası oldukça karışık bir insanımKendi içimde, eğitim hayatımda çözmem gereken bir sürü sorun varken ilişki gerçekten düşündüğüm son şeydi. Bu anlatacağım da bir dert değil aslında ama dert gibi de bilemiyorum Bundan birkaç ay önce aynı mahalleden tanıdığımız bir genç vefat etti ben de çok etkilenirim bu tarz ölümlerden. İnsanlar bilirsiniz ki cenaze evlerine giderler, yerler içerler, çeker giderler. Yapabileceğim bir şeyler var mı sorayım edeyim derken bir şekilde erkek kardeşi ile irtibata geçtik. Gel zaman git zaman aramızda bir şekilde diyalog gelişti ama hep arkadaşçaydı kafa yapımız, dünyaya bakış açımız da uyuşuyor, bir mekana gider 1-2 çay içer biraz da sohbet eder kalkarız diye düşündük. Ben normalde çok uzun sohbet etmeyi seven birisi değilim 1 saatim ardından en yakın arkadaşımla bile susmaya başlarız ancak bu sefer bir baktım 2 - 2,5 saat olmuş, kafe kapanıyor, sandalyeler toplanmaya başlıyor… Gel bir yerde arabada oturup sohbete devam edelim senin için sakıncası yoksa dedi. Bu arada asla bir başka erkeğin arabasına bile binmem normalde ama aynı mahalle, aileler tanışıyor bir şey yapmaya cesaret edemez diye düşündüm. Keza yapmadı da zaten ama bizim sohbet biraz daha devam edince elimi tutmak istedi bu tip konularda ne yapmak gerekir hiç bilmiyorum ben tabi ve şaşırdım da ama istedim de sanırım, olmaz diyemedim olur dedim Abisinden bahsetti, benim ona çok iyi geldiğimden bu şekilde elele 5-10 dakikaya yakın durduk. Ailem merak eder artık dedim eve bıraktı yine araba ile. O sert duvarları olan ben bir erkekten etkilenmiştim sanırım zaten etkilenmesem elimi tutmasına asla izin vermezdim hatta o kadar zaman baş başa kalmaya da aklım duygularım karmakarışık oldu.
Asıl meseleye gelecek olursak ertesi gün günaydın falan yazdım galiba flörtleşen insanlar daha samimi olurlar diye düşündümAma olmadı, hatta daha soğuk geldi ters giden bir şeyler olduğunu anladım. Birkaç gün sonra merak edip sordum “arkadaşça görüşmüştük birden samimi davranmaya başladın ve şimdi eskisinden de mesafelisin ne oldu?” Diye. Ve bana uzun uzun yazmış özür dileyerek, o akşamdan sonra çok pişman olduğunu hayatında hiçbir değişiklik istemediğini yeni başlangıçlara açık olmadığını fakat yine de benimle arkadaşlığa devam etmek istediğini…. Abisi için hala çok üzülüyor bu arada anlıyorum da aslında ama neden bir anda samimiyet kurmaya kalkıp bir anda yine kendiliğinden mesafe koyar ki insan? Şimdi ben ne yapabilirim bu durumda? Erkeklerin toksik varlıklar olduklarını biliyordum ve bu yüzden uzak duruyordum da bu sefer hazırlıksız yakalandım sanırım
Arkadaşlar merhabalar, belki daha önceki birkaç konuma denk gelmişsinizdir ben ilişkilerden uzak, (şu anda) evlilik düşünmeyen hatta bu yüzden annesiyle karşı gelen, eğitim okul iş hayatında kafası oldukça karışık bir insanımKendi içimde, eğitim hayatımda çözmem gereken bir sürü sorun varken ilişki gerçekten düşündüğüm son şeydi. Bu anlatacağım da bir dert değil aslında ama dert gibi de bilemiyorum Bundan birkaç ay önce aynı mahalleden tanıdığımız bir genç vefat etti ben de çok etkilenirim bu tarz ölümlerden. İnsanlar bilirsiniz ki cenaze evlerine giderler, yerler içerler, çeker giderler. Yapabileceğim bir şeyler var mı sorayım edeyim derken bir şekilde erkek kardeşi ile irtibata geçtik. Gel zaman git zaman aramızda bir şekilde diyalog gelişti ama hep arkadaşçaydı kafa yapımız, dünyaya bakış açımız da uyuşuyor, bir mekana gider 1-2 çay içer biraz da sohbet eder kalkarız diye düşündük. Ben normalde çok uzun sohbet etmeyi seven birisi değilim 1 saatim ardından en yakın arkadaşımla bile susmaya başlarız ancak bu sefer bir baktım 2 - 2,5 saat olmuş, kafe kapanıyor, sandalyeler toplanmaya başlıyor… Gel bir yerde arabada oturup sohbete devam edelim senin için sakıncası yoksa dedi. Bu arada asla bir başka erkeğin arabasına bile binmem normalde ama aynı mahalle, aileler tanışıyor bir şey yapmaya cesaret edemez diye düşündüm. Keza yapmadı da zaten ama bizim sohbet biraz daha devam edince elimi tutmak istedi bu tip konularda ne yapmak gerekir hiç bilmiyorum ben tabi ve şaşırdım da ama istedim de sanırım, olmaz diyemedim olur dedim Abisinden bahsetti, benim ona çok iyi geldiğimden bu şekilde elele 5-10 dakikaya yakın durduk. Ailem merak eder artık dedim eve bıraktı yine araba ile. O sert duvarları olan ben bir erkekten etkilenmiştim sanırım zaten etkilenmesem elimi tutmasına asla izin vermezdim hatta o kadar zaman baş başa kalmaya da aklım duygularım karmakarışık oldu.
Asıl meseleye gelecek olursak ertesi gün günaydın falan yazdım galiba flörtleşen insanlar daha samimi olurlar diye düşündümAma olmadı, hatta daha soğuk geldi ters giden bir şeyler olduğunu anladım. Birkaç gün sonra merak edip sordum “arkadaşça görüşmüştük birden samimi davranmaya başladın ve şimdi eskisinden de mesafelisin ne oldu?” Diye. Ve bana uzun uzun yazmış özür dileyerek, o akşamdan sonra çok pişman olduğunu hayatında hiçbir değişiklik istemediğini yeni başlangıçlara açık olmadığını fakat yine de benimle arkadaşlığa devam etmek istediğini…. Abisi için hala çok üzülüyor bu arada anlıyorum da aslında ama neden bir anda samimiyet kurmaya kalkıp bir anda yine kendiliğinden mesafe koyar ki insan? Şimdi ben ne yapabilirim bu durumda? Erkeklerin toksik varlıklar olduklarını biliyordum ve bu yüzden uzak duruyordum da bu sefer hazırlıksız yakalandım sanırım
Gerçekten böyle oldu kendisi bana bir yanaşmaya bir uzaklaşmaya devam etti o süreçte ben hep destek olmaya çalıştım en sonunda görüşmeyi kesti ve şu an başka birisiyle sevgili olmuşeski sevgilimin abisi öldü, ben yanında olmak için elimden geleni yaptım, o ne yaptı en ufak olayda sonsuzluğa gitti, şuan başkalarıylaşu an neden hala destek olmak istiyorsunuz? bırakın olmayın, emin olun bir değeri olmıycak, giden sizden gidicek, duygusal dalgalanma yaşamış ve geçmiş, erkekler bizim gibi düşünmüyor, bir gün aaa bu kız benim yanımda olmuş diye vefa duymaz, bizden daha çok an'da yaşıyorlar, geçmiş önemsiz.
Boşluğuna gelmiş ama son dakika dönmüş. Yani sevmiyir demekki. Abisi ölmüş kolay değil. Açıklama da yapmiş hata ettim diye. Üzerinde durmayın brnce onünüze bakınArkadaşlar merhabalar, belki daha önceki birkaç konuma denk gelmişsinizdir ben ilişkilerden uzak, (şu anda) evlilik düşünmeyen hatta bu yüzden annesiyle karşı gelen, eğitim okul iş hayatında kafası oldukça karışık bir insanımKendi içimde, eğitim hayatımda çözmem gereken bir sürü sorun varken ilişki gerçekten düşündüğüm son şeydi. Bu anlatacağım da bir dert değil aslında ama dert gibi de bilemiyorum Bundan birkaç ay önce aynı mahalleden tanıdığımız bir genç vefat etti ben de çok etkilenirim bu tarz ölümlerden. İnsanlar bilirsiniz ki cenaze evlerine giderler, yerler içerler, çeker giderler. Yapabileceğim bir şeyler var mı sorayım edeyim derken bir şekilde erkek kardeşi ile irtibata geçtik. Gel zaman git zaman aramızda bir şekilde diyalog gelişti ama hep arkadaşçaydı kafa yapımız, dünyaya bakış açımız da uyuşuyor, bir mekana gider 1-2 çay içer biraz da sohbet eder kalkarız diye düşündük. Ben normalde çok uzun sohbet etmeyi seven birisi değilim 1 saatim ardından en yakın arkadaşımla bile susmaya başlarız ancak bu sefer bir baktım 2 - 2,5 saat olmuş, kafe kapanıyor, sandalyeler toplanmaya başlıyor… Gel bir yerde arabada oturup sohbete devam edelim senin için sakıncası yoksa dedi. Bu arada asla bir başka erkeğin arabasına bile binmem normalde ama aynı mahalle, aileler tanışıyor bir şey yapmaya cesaret edemez diye düşündüm. Keza yapmadı da zaten ama bizim sohbet biraz daha devam edince elimi tutmak istedi bu tip konularda ne yapmak gerekir hiç bilmiyorum ben tabi ve şaşırdım da ama istedim de sanırım, olmaz diyemedim olur dedim Abisinden bahsetti, benim ona çok iyi geldiğimden bu şekilde elele 5-10 dakikaya yakın durduk. Ailem merak eder artık dedim eve bıraktı yine araba ile. O sert duvarları olan ben bir erkekten etkilenmiştim sanırım zaten etkilenmesem elimi tutmasına asla izin vermezdim hatta o kadar zaman baş başa kalmaya da aklım duygularım karmakarışık oldu.
Asıl meseleye gelecek olursak ertesi gün günaydın falan yazdım galiba flörtleşen insanlar daha samimi olurlar diye düşündümAma olmadı, hatta daha soğuk geldi ters giden bir şeyler olduğunu anladım. Birkaç gün sonra merak edip sordum “arkadaşça görüşmüştük birden samimi davranmaya başladın ve şimdi eskisinden de mesafelisin ne oldu?” Diye. Ve bana uzun uzun yazmış özür dileyerek, o akşamdan sonra çok pişman olduğunu hayatında hiçbir değişiklik istemediğini yeni başlangıçlara açık olmadığını fakat yine de benimle arkadaşlığa devam etmek istediğini…. Abisi için hala çok üzülüyor bu arada anlıyorum da aslında ama neden bir anda samimiyet kurmaya kalkıp bir anda yine kendiliğinden mesafe koyar ki insan? Şimdi ben ne yapabilirim bu durumda? Erkeklerin toksik varlıklar olduklarını biliyordum ve bu yüzden uzak duruyordum da bu sefer hazırlıksız yakalandım sanırım
Yengeç…Bu kişinin burcu nedir?