Bağımlı komşu ve taciz

Kızlar evet durumumuzda hiçbir değişiklik yok boşanma fikrinde hala hemfikiriz eşimle zamanı gelince bitireceğiz inşallah. Ama şu an normal bir şekilde evliliğe devam ediyoruz.

Bizim sokağımızda esnaf bir komşunun çocuğu var. Tam bir psikopat. Evlenip ayrılmış ve madde bağımlısı bu yüzden sık sık cezaevine girip çıkıyor.
birkaç gün oldu hatta dışarı çıkalı. Ve cezaevine girmeden önce bana sarkıntılık etmişti, karşılaştığımızda gözleriyle taciz edip sosyal medyadan beni bulup mesaj atmıştı. Korkup hemen engellemiştim sonrasında neyseki yakın zamanda cezaevine girmişti zaten. Uzun bir süre yoktu kurtulmuştum. Bu durumu eşime anlatmadım tabi ki. Bunu yaşadığım dönem daha düzgün bir evliliğimiz vardı çünkü gider hesap sorar kavga eder diye korktum. İçimde saklamıştım bu olayı.

Her neyse dün bu çocuğu gördük sokakta çıkmış babasının yanına gelmiş çalışıyordu. Daha toparlamış ve aklı başında görünüyordu kafasını bile kaldırmadı. Normalde eşim yanımda olsa bile bakardı. Bakmadı. Eşim bana dedi ki çıkmış bu çocuk hapisten aklı başına gelmiştir herhalde dedi. İnşallah bilmiyorum dedim. Ne oldu suratın düştü dedi. Düzelir mi bilmiyorum tam bir psikopat sokaktaki çoğu kadını gözleriyle tacize etmişti beni de etti hatta dedim. Nasıl yani? Dedi. Söylediğim gibi işte bana da çok baktı dedim.. hiçbir şey demedi kapandı konu.

Ertesi gün yine kapıda karşılaştık çocukla. Eşim çocuğa laf attı adaş geçmiş olsun inşallah bir daha aynı şeyleri yapmazsın dedi ve tokalaştılar. Bende yanındayım bu sırada eşimin yani. İnsan hiç mi kıskanmaz? Çok tuhaf hissettim kendimi. Normal mi bu durum?
Çelişkili düşüncelerdesiniz.
Gidip çatmasın diye ilk aşamada anlatmamışsınız, üzerinden zaman geçmiş olmuş bitmiş bir şeyi anlatıp eşinizin tepki göstermesini istiyorsunuz... Anlamsız.
 
Psikolog görsün sizi bence takıntı yapmış olabilirsiniz ayrıca özdeğer konusunu çalışın dışarıdan gördüğümüz gibi göremezsiniz ama artık kendinizr yazık. Saplanmışsınız kendi doğrunuza
Aslında saplandığım bir durum yok sadece sık sık konu açtığım için göze batıyorum burada yoksa bir çok kadın seneler sonra ancak cesaret edebiliyor boşanmaya. Ama kesinlikle haklısın ki bana çok yazık
 
Çelişkili düşüncelerdesiniz.
Gidip çatmasın diye ilk aşamada anlatmamışsınız, üzerinden zaman geçmiş olmuş bitmiş bir şeyi anlatıp eşinizin tepki göstermesini istiyorsunuz... Anlamsız.
En azından kendince tavır almasını ve selam vermemesini beklerdim. Çok bir şey değil yani olması gereken de budur.
 
Siz kendi kendinize dert arıyorsunuz sanırım. Adam sizi kıskanmıyor ve istemiyor belli ki. Boşanmaya da karar vermişsiniz. Neden ısrarla kıskanmadı olay çıkarmadı diye bozuluyorsunuz.
 
Aslında saplandığım bir durum yok sadece sık sık konu açtığım için göze batıyorum burada yoksa bir çok kadın seneler sonra ancak cesaret edebiliyor boşanmaya. Ama kesinlikle haklısın ki bana çok yazık
Hayır onun için göze batmıyorsunuz. Borçlar bitince seni dehliycem boşanıcam dedi, başka kadınlara yürüdü, cebinize doktora gidip tedavi olacak parayı koymadı, sigortasız maraba gibi çalıştırdı... Tüm bunları kabul edip kocam kocam yaptığınız için göze batıyorsunuz. Sizdeki gibi yapışmayı kimsede görmedik. Önce boşanırsak başıma bela olur dediniz, sonra anam babam hasta olur dediniz, bir ara eş ailesini yazdınız şimdi de mahalledeki psikopat oğlanı saldınız üstüne. Şişler bıçaklar, kocam hastanelik olur ben de ona bakarım boşanmak zorunda kalmam diye mi düşündünüz?

Hafızanız mı silindi sizin, evlenmeden önceki hayatınızı hatırlamıyor musunuz? Yıllarca komadaydınız da bu adam mı uyandırdı sizi? Bahane üstüne bahane. Tabi millet alay eder, çocuk olsanız içinde bulunduğunuz durumu anlamıştınız şimdiye.
 
Kızlar evet durumumuzda hiçbir değişiklik yok boşanma fikrinde hala hemfikiriz eşimle zamanı gelince bitireceğiz inşallah. Ama şu an normal bir şekilde evliliğe devam ediyoruz.

Bizim sokağımızda esnaf bir komşunun çocuğu var. Tam bir psikopat. Evlenip ayrılmış ve madde bağımlısı bu yüzden sık sık cezaevine girip çıkıyor.
birkaç gün oldu hatta dışarı çıkalı. Ve cezaevine girmeden önce bana sarkıntılık etmişti, karşılaştığımızda gözleriyle taciz edip sosyal medyadan beni bulup mesaj atmıştı. Korkup hemen engellemiştim sonrasında neyseki yakın zamanda cezaevine girmişti zaten. Uzun bir süre yoktu kurtulmuştum. Bu durumu eşime anlatmadım tabi ki. Bunu yaşadığım dönem daha düzgün bir evliliğimiz vardı çünkü gider hesap sorar kavga eder diye korktum. İçimde saklamıştım bu olayı.

Her neyse dün bu çocuğu gördük sokakta çıkmış babasının yanına gelmiş çalışıyordu. Daha toparlamış ve aklı başında görünüyordu kafasını bile kaldırmadı. Normalde eşim yanımda olsa bile bakardı. Bakmadı. Eşim bana dedi ki çıkmış bu çocuk hapisten aklı başına gelmiştir herhalde dedi. İnşallah bilmiyorum dedim. Ne oldu suratın düştü dedi. Düzelir mi bilmiyorum tam bir psikopat sokaktaki çoğu kadını gözleriyle tacize etmişti beni de etti hatta dedim. Nasıl yani? Dedi. Söylediğim gibi işte bana da çok baktı dedim.. hiçbir şey demedi kapandı konu.

Ertesi gün yine kapıda karşılaştık çocukla. Eşim çocuğa laf attı adaş geçmiş olsun inşallah bir daha aynı şeyleri yapmazsın dedi ve tokalaştılar. Bende yanındayım bu sırada eşimin yani. İnsan hiç mi kıskanmaz? Çok tuhaf hissettim kendimi. Normal mi bu durum?
Kiraz aşkoşkom şu şaşırmaların takribi ne zamana kadar bitmiş olur? Adamın umrunda değilsin, afedersin yanından alıp götürse yine devam eder sohbetine muhabbetine, o kadar sallamıyor seni, neden anlamakta güçlük çekiyorsun bu kadar?
 
Senin boşanmaya gönlüm yokta ondan.
Severek ayrılıyorum lafına bile itimat ediyorsun ya sen o evden kovulmadan hiçbir şey anlayacak değilsin.
Aynı mahallenin insanı diye korkuyo da yaka paça atamıyor evden. Adam çok fena kimseyle kötü olmuyor. 🧿
 
Kızlar evet durumumuzda hiçbir değişiklik yok boşanma fikrinde hala hemfikiriz eşimle zamanı gelince bitireceğiz inşallah. Ama şu an normal bir şekilde evliliğe devam ediyoruz.

Bizim sokağımızda esnaf bir komşunun çocuğu var. Tam bir psikopat. Evlenip ayrılmış ve madde bağımlısı bu yüzden sık sık cezaevine girip çıkıyor.
birkaç gün oldu hatta dışarı çıkalı. Ve cezaevine girmeden önce bana sarkıntılık etmişti, karşılaştığımızda gözleriyle taciz edip sosyal medyadan beni bulup mesaj atmıştı. Korkup hemen engellemiştim sonrasında neyseki yakın zamanda cezaevine girmişti zaten. Uzun bir süre yoktu kurtulmuştum. Bu durumu eşime anlatmadım tabi ki. Bunu yaşadığım dönem daha düzgün bir evliliğimiz vardı çünkü gider hesap sorar kavga eder diye korktum. İçimde saklamıştım bu olayı.

Her neyse dün bu çocuğu gördük sokakta çıkmış babasının yanına gelmiş çalışıyordu. Daha toparlamış ve aklı başında görünüyordu kafasını bile kaldırmadı. Normalde eşim yanımda olsa bile bakardı. Bakmadı. Eşim bana dedi ki çıkmış bu çocuk hapisten aklı başına gelmiştir herhalde dedi. İnşallah bilmiyorum dedim. Ne oldu suratın düştü dedi. Düzelir mi bilmiyorum tam bir psikopat sokaktaki çoğu kadını gözleriyle tacize etmişti beni de etti hatta dedim. Nasıl yani? Dedi. Söylediğim gibi işte bana da çok baktı dedim.. hiçbir şey demedi kapandı konu.

Ertesi gün yine kapıda karşılaştık çocukla. Eşim çocuğa laf attı adaş geçmiş olsun inşallah bir daha aynı şeyleri yapmazsın dedi ve tokalaştılar. Bende yanındayım bu sırada eşimin yani. İnsan hiç mi kıskanmaz? Çok tuhaf hissettim kendimi. Normal mi bu durum?
Siz ev arkadaşı olmuşsunuz, hatta paylaşımlı otel odasındaki bireyler gibi. Sen tuhaf hissettim diyorsun. Belki inanmadı bile size dikkat çekmek için yapıyorsunuz diye düşündü. Boşan gitsin neyi bekliyorsun ki hala
 
Kızlar evet durumumuzda hiçbir değişiklik yok boşanma fikrinde hala hemfikiriz eşimle zamanı gelince bitireceğiz inşallah. Ama şu an normal bir şekilde evliliğe devam ediyoruz.

Bizim sokağımızda esnaf bir komşunun çocuğu var. Tam bir psikopat. Evlenip ayrılmış ve madde bağımlısı bu yüzden sık sık cezaevine girip çıkıyor.
birkaç gün oldu hatta dışarı çıkalı. Ve cezaevine girmeden önce bana sarkıntılık etmişti, karşılaştığımızda gözleriyle taciz edip sosyal medyadan beni bulup mesaj atmıştı. Korkup hemen engellemiştim sonrasında neyseki yakın zamanda cezaevine girmişti zaten. Uzun bir süre yoktu kurtulmuştum. Bu durumu eşime anlatmadım tabi ki. Bunu yaşadığım dönem daha düzgün bir evliliğimiz vardı çünkü gider hesap sorar kavga eder diye korktum. İçimde saklamıştım bu olayı.

Her neyse dün bu çocuğu gördük sokakta çıkmış babasının yanına gelmiş çalışıyordu. Daha toparlamış ve aklı başında görünüyordu kafasını bile kaldırmadı. Normalde eşim yanımda olsa bile bakardı. Bakmadı. Eşim bana dedi ki çıkmış bu çocuk hapisten aklı başına gelmiştir herhalde dedi. İnşallah bilmiyorum dedim. Ne oldu suratın düştü dedi. Düzelir mi bilmiyorum tam bir psikopat sokaktaki çoğu kadını gözleriyle tacize etmişti beni de etti hatta dedim. Nasıl yani? Dedi. Söylediğim gibi işte bana da çok baktı dedim.. hiçbir şey demedi kapandı konu.

Ertesi gün yine kapıda karşılaştık çocukla. Eşim çocuğa laf attı adaş geçmiş olsun inşallah bir daha aynı şeyleri yapmazsın dedi ve tokalaştılar. Bende yanındayım bu sırada eşimin yani. İnsan hiç mi kıskanmaz? Çok tuhaf hissettim kendimi. Normal mi bu durum?
Ayrilacaginiz adamın kiskanmasını beklemişsiniz yememiş.Gidin calisun gelin evde iş yapın ,yemek bulaşık bedava hizmetçi ,arada sevişin adamın gönlü olsun ama kendinizi kaptırmayın adam yakında tekmeyi atacak,ona göre yaşayın......
 
Kızlar evet durumumuzda hiçbir değişiklik yok boşanma fikrinde hala hemfikiriz eşimle zamanı gelince bitireceğiz inşallah. Ama şu an normal bir şekilde evliliğe devam ediyoruz.

Bizim sokağımızda esnaf bir komşunun çocuğu var. Tam bir psikopat. Evlenip ayrılmış ve madde bağımlısı bu yüzden sık sık cezaevine girip çıkıyor.
birkaç gün oldu hatta dışarı çıkalı. Ve cezaevine girmeden önce bana sarkıntılık etmişti, karşılaştığımızda gözleriyle taciz edip sosyal medyadan beni bulup mesaj atmıştı. Korkup hemen engellemiştim sonrasında neyseki yakın zamanda cezaevine girmişti zaten. Uzun bir süre yoktu kurtulmuştum. Bu durumu eşime anlatmadım tabi ki. Bunu yaşadığım dönem daha düzgün bir evliliğimiz vardı çünkü gider hesap sorar kavga eder diye korktum. İçimde saklamıştım bu olayı.

Her neyse dün bu çocuğu gördük sokakta çıkmış babasının yanına gelmiş çalışıyordu. Daha toparlamış ve aklı başında görünüyordu kafasını bile kaldırmadı. Normalde eşim yanımda olsa bile bakardı. Bakmadı. Eşim bana dedi ki çıkmış bu çocuk hapisten aklı başına gelmiştir herhalde dedi. İnşallah bilmiyorum dedim. Ne oldu suratın düştü dedi. Düzelir mi bilmiyorum tam bir psikopat sokaktaki çoğu kadını gözleriyle tacize etmişti beni de etti hatta dedim. Nasıl yani? Dedi. Söylediğim gibi işte bana da çok baktı dedim.. hiçbir şey demedi kapandı konu.

Ertesi gün yine kapıda karşılaştık çocukla. Eşim çocuğa laf attı adaş geçmiş olsun inşallah bir daha aynı şeyleri yapmazsın dedi ve tokalaştılar. Bende yanındayım bu sırada eşimin yani. İnsan hiç mi kıskanmaz? Çok tuhaf hissettim kendimi. Normal mi bu durum?
Allahtan boşanacaksın haaaa, bir de boşanmasan ne olacak acaba...
 
X