Sakın vazgeçmeyin:41 yaşında ilk kez hamileyim, hemde dondurulmuşlarla

tebrik ederim badenur... çok duygulandım hikayeni okurken ...rabbim tamamına erdirsin inşallah...
bende çok zor yollardan geçtim...7 sene sonra memorıalde aldım pozitif sonucu....
şimdi bebeğimi beklerken bu yolda uğraşan herkese dua ediyorum...yaşadıklarımı hiç unutmadım...rabbim isteyen herkese tez zamanda nasip etsin bu güzelliği ...
inşallah bebeklerine kavuştuğunuda yazarsın buradan...
 
Herkes giibi beni de ağlattınız:KK43: Allah kucağınıza almayı nasip etsin.Bende HSG çektirdim.laparoskopi oldum ve 2. tüp bebek denememde hamileyim.Yaşadıklarımız gerçekten çok zor.Tek yapmamız gereken yılmamak ve mücadele etmek.Sonunda Allah herkesin yüzünü güldürür inşallah:)
 
tebrik ederim arkadaşım.rabbim sana gerçektende peygamber sabrı vermiş.bu sabrının mükafatını geçte olsa vermiş.çook duygulandım.hatta eşime okudum.ağlamamak için düğüm düğüm oldum.ne mutlu sana.inşALLAH kucağına almakta nasip olur.darısı benim gibi hasret çeken tüm kardeşlerimin başına inşALLAH...
 
Hani çok arabesk olucak ama O.Gencebay'ın şarkısı vardır''Ben derdi yanlız bende bilirdim,meğer dert çekerken ölenler varmış'' diyee...Slm öncelikle çook tebrik ediyorum hayırlısı olsunn umarım sağlık,sıhhat ve neşe içinde bebeklerinizi kucağınıza almanızı nasip eder Yüce Rabbimm..Bende 33 yaşında erken menepoz nedeniyle tedaviye başladım fsh değerlerim 23,25lerde falandı ama okadar tedavi iğne vsvsvsvs.. 1 tanecik yumurta gelişti mikroenjeksiyon ile döllendi şans işte %17 dedi doktorumuz hiiçç umudumuzzz yoktuuu......Sizin hikayenizi ağlayarak okudum inanılmaz etkilendim eee birazda hormonlardaki değişikliklerden heralde bende en sona bırakmak istedim hamileyimmm :)) vee bta hcg değerleri havalarda uçuyor belki bir süpriz daha oalabilir diye düşünüyoruz 13 aralıkta görücez haber vericem mutlaka.. SevgiLerimLe

Ahhh güzelimmm yaaa bana nasıl umut oldunnn bilemezsinnn.Yumurta rezerv sorunuyla karşı karşıyayımmm..SÜper bir haber bu benim için.Allah sağlıkla kucağına almayı nasib etsin gülümm..
 
Ahhh güzelimmm yaaa bana nasıl umut oldunnn bilemezsinnn.Yumurta rezerv sorunuyla karşı karşıyayımmm..SÜper bir haber bu benim için.Allah sağlıkla kucağına almayı nasib etsin gülümm..

41 yas dondurulmuslar supermis. allah saglikli dogum nasib etsin anali babali buyutsun.
insallah sizin de saglikla olur dogar bebeginiz, allah isteyen herkese versin.
 
yazın beni benden aldı gecenin şu saatinde... gözümden akan yaşlar şurda dursun eşimin kızmayacağını bilsem pöyküre pöyküre ağlıcam. azminin dirayetinin önünde saygıyla eğiliyorum. senin adına okadar sevindim okadar mutlu oldumki anlatamam.. demekki diyorum insan hiç tanımadığı biri için gözyaşı döküp onun acısını yüreğinin en derininde hissedip oun adına deli gibi sevinebilirmiş... ben daha yolun çok başındayım ama sen hem bana hemde yazını okuyan bütün kızlara umut oldun güç verdin... gelelim meleklere bir defa şanslılar senin gibi güçlü bi anneye sahipler ve eminim onlarda senin gibi iyi birer savaşçı!!! nasıl sen onlar için savaştın pes etmediysen onlarda dünyaya gözlerini açmak ve annelerinin şefkatli kollarında uyumak için sonuna kadar savaşıcaklar.... hem onlar iççin dua eden yüzlerce sanal teyzeleri var:) seni ve eşini tekrar tebrik ediyorum ve dilerim allahtan meleklerin büyüdüğünde onlara bu yazdıklarını okutur ve onlara nekadar büyük bir sevgi ve özverinin sonucunda dünyaya geldiklerini anlatırsın. dilerim allahtan bundan sonra herşey senin için yolunda gider eşinle ve meleklerinle uzun mutlu bir hayat yaşarsın.... kendine iyi bak...tabi meleklerinede...
 
canım benim senin hikayeni hep okudum yaşadıklarını zorluklarını acılarını az çok bilirim 5 yıl da neler yaşadığını hep okudum hep etkilendim az çok bilirsin belki bende çok sıkıntılar yaşadım benimkide 5 yıldı benimde yarım kalnla 5 denemem vardı benimde dr hataları yüzünden ertelenen hayatım oldu belki sen çok fazla operasyonlar geçirmiştin çok zorluklar yaşamıştın ben senin kadar bıçak altına yatmadım ama farklı olarak 3 bebeğimi kaybetmiştim
ama şimdi yazını görünce gözlerim doldu yaşlar fışkırmaya başlayacak ama engel oluyorum yanımda 9 yaşındaki yeğenim var o yüzden engel oluyorum kendi mutluluğum kadar mutlu oldum içimde hissettim içimde yaşadım
5 yıldan fazla bir zaman sonra 1 aşılama 4 tüp bebekten ve 3 bebeğimi erken dönemde kaybettikten sonra 5. denememe gitmeden önce doğal hamile olduğumu öğrendiğim gün kadar mutlu oldum inan ki ve bende önceki ayda o kadar yoğun çalışmıştım ki hafta sonlarıysa dağ taş gezmiştik ve bebeğim o ay gelmişti allahıma binlerce şükürler olsun ki şimdi 17. haftamdayım risk yaşamadım ama gün gün saydım bugüne kadar
canım benim bunca yılların acılarına allahım 2 mucizeni göndermiş sana 2 minik mucize allahım seninde benimde ve tüm bebek bekleyenlerin bebeklerini kucaklarımıza almamızı ve bir ömür onlarla eşlerimizle mutlu olmayı nasip etsin
yeniden tebrik ediyorum seni canım çok mutlu oldum ben ya.....
 
Son düzenleme:
Sevgili arkadaşım hikayeni okudum ve çok duygulandım.. Ne çetin bir navda olduğumuzu düşündüm ve senin bunu aşmış olmanla gurur duydum. Rabbim içi evlat hasreti ile yanan herkese nasip etsin.. Rabbim seni evladına ve sevdiklerine evladını sana bağışlasın.
 
okurken tutamadım göz yaşlarımı şükürler olsun Rabbim inşallah kucağına almayıda nasip etsin yavrularını dilerim..

merhaba kanamam lekelenme şeklinde devam ediyor rahimdeki kanama alanı hala orada maalesef. evde vc dışında hiç kalkmıyorum .yarın tekrar kontrolüm var umarım herşey yolundadir...
(umarım konu sahibine ayıp olmamıştır. kendimden bahsetmem)

benimde kanamalı geçiyor, 6. 10. ve 11. haftalarda yoğun kanamalarım oldu ama çok şükür bebeklere zararı olmadı. bazı gebeliklerde yaşanan bir durummuş, bundan dolayı biraz riskli tabii... ben de senin gibi hep evdeyim, sadece kontrollerde dışarı çıkıyorum. lekelenmelerin kahverengi ise zaten hiç korkma onlar önceki kanamanın kanallarda kalan kısımları, zaman zaman atacaksın onları bitecek, ama hemen bitmezmiş, güzel haberlerinle mutlu olalalım, haberlerini bekleyeceğim.

ayyy okurken göz yaşlarıma hakim olmadım hala ağlıyorum.
rabbim size ve bebişlerinize asla acı göstermesin. sağ sağlim kucağınıza aldığınızda da burada doğum hikayenizi okumayı, sonra beslenme sorularınzı, bebeğim böyle yapıyor, gibi konularınızı da görmek isterim:) inşallah her şeyin en güzelini yaşarsınız ve artık evlatlarınız her sizin yanınızda olur ...

badenurcum yazdıklarınla yaşadıkların ve mutlu sonunla hepimizi ağlattın... Rabbimin ne büyük mucizeleri var sen bunlardan birini yaşadın... Inanıyorumki sağ sağlim hayırlısıyla bebeklerini kucağına alacaksın inşallah dualarım seninle canım.. Sende bizler için dua et olurmu güzel anne adayıııı...:KK16::KK16::KK16:

işte mutlu sooonn:)
rabbim hepimize nasip etsin inşaallah tüm isteyenlere,dileyenlere.
sizede sağlıkla kucağınıza almak nasip etsin.

derler ya Allah'ta ümit kesilmez,bu yolun en önemli kuralı da bu bence her daim "umut".eşiniz ve sizin adınıza çok sevindim.Rabbim hayırlısıyla tamamına erdirip,kucağınıza almayıda nasib edicek inşallah.şimdi her zamankinden daha fazla ümitli olmak lazım...bende 5 yıllık bir uğraşın ardından kavuştum kuzuma,sizin kadar sağlık problemi yaşamadım belki ama bu yolda inanın çekilen acı,sıkıntı birbirinin aynısı.hikayenizi gözyaşlarıyla okudum,özellikle pozitif sonucu alış şekliniz o kadar benziyoki benimkine,bende en son doktorun boynuna sarılmıştım bu sonuç hatalı olamaz dimi diye tekrarlıyodum.şun 12 haftalık hamileyim bende,biraz sıkıntılıyız,bebeğimin ense pilisi beklenenden biraz büyük,sınırda çıktı,riskli dedi dr ama ben hiç olmadığım kadar huzurluyum.inanıyorumki bizi bu mucizelere layık gören Rabbim mutluluğumuzu yarıda bırakmıycak,sizin sıkıntılarınızda Allah'ın izniyle geçicektir. yavrunuza şimdiden uzun ve sağlıklı güzel bir ömür diliyorum.:nazar:

ense ölçüsü konusunda çok deneyimli bir doktor önerebilirim, prof. rıza madazlı, riskli gebelik uzmanı. benim kendi doktorum ölçtü ama rıza beye gitmeden içim rahat etmedi, birde ona gözüktüm ve gördümki, rıza bey önceki doktorumunbakış açısından çok daha detaylı bilgi verdi, çok tecrübeli... içini rahatlatmak için mutlaka öneririm. dilerim güzel haberlerini paylaşacaksın. bebeğin de sen de allaha emanet ol canım.

gözünüz aydın...nasıl bir hikayedir bu okurken gözyaşlarına boğuldum...acınızı okadar iyi anlıyorum ki maledef 3 yıllık evliyim ve benimde bir bebeğim yok olamıyor.bizimki erkekle ilgili bir sorun yani eşim azosperm.allahım hayırlısıyla kucagınızada almayı nasip etsin...:nazar:

inanin aglayarak okudum bende bu aci yollardan gectim benimde 3 cu demememde tuttu bende sizin gibi kagit elime geldigimde yine negatif deyip bakmadim ama sonuc pozitifti dr cok onemli inaniyorum allah tamamini erdirsin simde bebeklerim benimle olacaklarmi telasi sarmistir bende oldugu gibi inanin icinizi rahat tutun allaha siginin ins sizi yavrulariniza kavusturacaktik

yazdıklarınızi okurken gözlerim doldu. allah bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almayı uzun yıllar beraber yaşamı nasip etsin

badenurcum seni tebrik ediyorum azminden dolayı ben de şuanda kendime çok kızıyorum her negatifte pes ettiğim için ama yok sen bana örnek oldun sonuna kadar devam edicem

inan hiç sıkılmadan ve ağlayarak okudum,ama çok mutluyum ...gerçekten çok zorlu süreçlerden geçmişsin..ama herşeye değmiş..rabbim inşallah kucağına almayıda nasib etsin...

bende 5. denememi donmuşlarla yapıyorum bu ay..bana büyük umut oldun...kendine ve bebişlerine çok iyi bak...:KK16: :KK16: :KK16:

umut olduysam ne mutlu bana...

inş. sorunsuz sağlıklı hamilelik geçirirsin RABBİM sağlıkla kucağına almayı nasip etsin inş. ALLAH banada en kısa zamanda nasip eder

çok ama çok zor bir süreç yaşadıkların.
tutamadım göz yaşlarımı :KK43:
benimde 16. günüm bugün kasıklarımda ağrı var korkuyorum. umarım bişeycik olmaz.
allahım o gülen yüzünü hiç soldurmasın.
hayırlısıyla bebeğini kucağına alırsın inşallah.

korkma, artık rahmin ve rahim bağların genişliyor, ağrı gayet normalmiş, bende de hep oldu. 3. aya gelince hafifliyor.

tebrik ederim badenur... çok duygulandım hikayeni okurken ...rabbim tamamına erdirsin inşallah...
bende çok zor yollardan geçtim...7 sene sonra memorıalde aldım pozitif sonucu....
şimdi bebeğimi beklerken bu yolda uğraşan herkese dua ediyorum...yaşadıklarımı hiç unutmadım...rabbim isteyen herkese tez zamanda nasip etsin bu güzelliği ...
inşallah bebeklerine kavuştuğunuda yazarsın buradan...

Herkes giibi beni de ağlattınız:KK43: Allah kucağınıza almayı nasip etsin.Bende HSG çektirdim.laparoskopi oldum ve 2. tüp bebek denememde hamileyim.Yaşadıklarımız gerçekten çok zor.Tek yapmamız gereken yılmamak ve mücadele etmek.Sonunda Allah herkesin yüzünü güldürür inşallah:)

tebrik ederim arkadaşım.rabbim sana gerçektende peygamber sabrı vermiş.bu sabrının mükafatını geçte olsa vermiş.çook duygulandım.hatta eşime okudum.ağlamamak için düğüm düğüm oldum.ne mutlu sana.inşALLAH kucağına almakta nasip olur.darısı benim gibi hasret çeken tüm kardeşlerimin başına inşALLAH...

Ahhh güzelimmm yaaa bana nasıl umut oldunnn bilemezsinnn.Yumurta rezerv sorunuyla karşı karşıyayımmm..SÜper bir haber bu benim için.Allah sağlıkla kucağına almayı nasib etsin gülümm..

41 yas dondurulmuslar supermis. allah saglikli dogum nasib etsin anali babali buyutsun.
insallah sizin de saglikla olur dogar bebeginiz, allah isteyen herkese versin.

yazın beni benden aldı gecenin şu saatinde... gözümden akan yaşlar şurda dursun eşimin kızmayacağını bilsem pöyküre pöyküre ağlıcam. azminin dirayetinin önünde saygıyla eğiliyorum. senin adına okadar sevindim okadar mutlu oldumki anlatamam.. demekki diyorum insan hiç tanımadığı biri için gözyaşı döküp onun acısını yüreğinin en derininde hissedip oun adına deli gibi sevinebilirmiş... ben daha yolun çok başındayım ama sen hem bana hemde yazını okuyan bütün kızlara umut oldun güç verdin... gelelim meleklere bir defa şanslılar senin gibi güçlü bi anneye sahipler ve eminim onlarda senin gibi iyi birer savaşçı!!! nasıl sen onlar için savaştın pes etmediysen onlarda dünyaya gözlerini açmak ve annelerinin şefkatli kollarında uyumak için sonuna kadar savaşıcaklar.... hem onlar iççin dua eden yüzlerce sanal teyzeleri var:) seni ve eşini tekrar tebrik ediyorum ve dilerim allahtan meleklerin büyüdüğünde onlara bu yazdıklarını okutur ve onlara nekadar büyük bir sevgi ve özverinin sonucunda dünyaya geldiklerini anlatırsın. dilerim allahtan bundan sonra herşey senin için yolunda gider eşinle ve meleklerinle uzun mutlu bir hayat yaşarsın.... kendine iyi bak...tabi meleklerinede...


annelik duygusu öyle güçlü bir duyguymuş ki bazen ben de dönüp geçmiş beş yılıma bakıyorum ve çoğu zaman bunu ben mi yaşadım diyorum.hiç tanımadığım insanların öykümden böylesine etkilenmesi ve takdire layık görülmem de beni çok duygulandırıyor....
canım benim senin hikayeni hep okudum yaşadıklarını zorluklarını acılarını az çok bilirim 5 yıl da neler yaşadığını hep okudum hep etkilendim az çok bilirsin belki bende çok sıkıntılar yaşadım benimkide 5 yıldı benimde yarım kalnla 5 denemem vardı benimde dr hataları yüzünden ertelenen hayatım oldu belki sen çok fazla operasyonlar geçirmiştin çok zorluklar yaşamıştın ben senin kadar bıçak altına yatmadım ama farklı olarak 3 bebeğimi kaybetmiştim
ama şimdi yazını görünce gözlerim doldu yaşlar fışkırmaya başlayacak ama engel oluyorum yanımda 9 yaşındaki yeğenim var o yüzden engel oluyorum kendi mutluluğum kadar mutlu oldum içimde hissettim içimde yaşadım
5 yıldan fazla bir zaman sonra 1 aşılama 4 tüp bebekten ve 3 bebeğimi erken dönemde kaybettikten sonra 5. denememe gitmeden önce doğal hamile olduğumu öğrendiğim gün kadar mutlu oldum inan ki ve bende önceki ayda o kadar yoğun çalışmıştım ki hafta sonlarıysa dağ taş gezmiştik ve bebeğim o ay gelmişti allahıma binlerce şükürler olsun ki şimdi 17. haftamdayım risk yaşamadım ama gün gün saydım bugüne kadar
canım benim bunca yılların acılarına allahım 2 mucizeni göndermiş sana 2 minik mucize allahım seninde benimde ve tüm bebek bekleyenlerin bebeklerini kucaklarımıza almamızı ve bir ömür onlarla eşlerimizle mutlu olmayı nasip etsin
yeniden tebrik ediyorum seni canım çok mutlu oldum ben ya.....

Sevgili arkadaşım hikayeni okudum ve çok duygulandım.. Ne çetin bir navda olduğumuzu düşündüm ve senin bunu aşmış olmanla gurur duydum. Rabbim içi evlat hasreti ile yanan herkese nasip etsin.. Rabbim seni evladına ve sevdiklerine evladını sana bağışlasın.



ARKADAŞLAR HEPİNİZE BİNLERCE TEŞEKKÜR... ŞUNU ÇOK İYİ BİLİYORUM Kİ, BURADAKİ HERKES AYRICALIKLI ÖZEL KADINLAR, ANNELİK KAVRAMINI EN DORUKTA HİSSEDEN HERKESTEN ÇOK HAK EDEN YILMAZ SAVAŞÇILAR. ALLAH BİZE ZOR OLANI NASİP ETMİŞ, İSYAN ETMEDEN SABIRLA ZORLUKLARI AŞMAYA ÇALIŞTIĞIMIZDA YİNE ÇIKIŞ YOLUNU DA MUCİZEYİ DE O GÖNDERİYOR. SADECE ANNE OLMAK İSTİYORUZ, BUNDAN DEĞERLİ BUNDAN KUTSAL NE OLABİLİRKİ, HİKAYEMLE GEÇMİŞ ACILARIMA ŞİMDİKİ SEVİCİME ORTAK OLDUNUZ. İÇİMDEN GELE GELE HEP DUA EDİYORUM, ALLAHIM KİMSEYİ BU YOLDA AĞLATMA ÜZME HERKESE HAYIRLI EVLATLAR VER TEZ ZAMANDA DİYORUM. BEBEKLERİM AKLIMA GELDİĞİNDE ŞU AN AYNI ÇETİN YOLLARDAN GEÇEN ADINI BİLMEDİĞİM AMA NE YAŞADIĞINI ÇOK İYİ BİLDİĞİM SİZLER GELİYORSUNUZ. GERİDE KALANLARI ASLA UNUTAMAM. ÇÜNKÜ BİR ZAMANLAR SEVİNCİ YAKALAMIŞ ARKADAŞLARIM BENİM ELİMDEN ÖYLE TUTTULARKİ, GÖZYAŞLARIMA OMUZ OLDULARKİ... DÜŞTÜĞÜM YERDE BİR CÜMLE İLE UMUT VERDİLER... ŞİMDİ BENDE SAVAŞIN İÇİNDEKİ TÜM ARKADAŞLARA DUALARIMLA TECRÜBELERİMLE DESTEK OLMAK İSTERİM.
 
ense ölçüsü konusunda çok deneyimli bir doktor önerebilirim, prof. rıza madazlı, riskli gebelik uzmanı. benim kendi doktorum ölçtü ama rıza beye gitmeden içim rahat etmedi, birde ona gözüktüm ve gördümki, rıza bey önceki doktorumunbakış açısından çok daha detaylı bilgi verdi, çok tecrübeli... içini rahatlatmak için mutlaka öneririm. dilerim güzel haberlerini paylaşacaksın. bebeğin de sen de allaha emanet ol canım.

canım ben izmirdeyim malesef,pazartesi kan sonucumu alıcam,sonrasında 3'lü test filan yaptırmayı düşünmüyorum,ege ünv'de fuat hoca dan gün alabilirsem direk detaylı usg'ye giricem.hep dua halindeyim.sizlerde dualarınızda benide unutmazsanız çok sevinirim.Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
canım ben izmirdeyim malesef,pazartesi kan sonucumu alıcam,sonrasında 3'lü test filan yaptırmayı düşünmüyorum,ege ünv'de fuat hoca dan gün alabilirsem direk detaylı usg'ye giricem.hep dua halindeyim.sizlerde dualarınızda benide unutmazsanız çok sevinirim.Allah hepimizin yardımcısı olsun.

içini ferah tut, sağlık haberleriyle döneceksin inşallah, allahım seni sevindirmiş, sonrasında üzmeyecektir, dua edeceğim bebeğine tüm içtenliğimle inanki.... haberlerini bekleyeceğim.
 
ne kadar güzel:)) rabbim sağ sağlim kucağınıza almayı nasip etsin inşallah çok duygulandım azminize de hayran kaldım allah isteyen herkese versin inşallah amin
 
oncelıkle ne kadar cok sevındıgımı anlatamam sunu soylemem gerekırse ne kadar uzun bır yazı deyıp okumaya meyılllıgım yoktu ama ozellıkle test sonucu 216 cıktıgını okudugmda yazıyı asagı dogru devam edecegıme yuları dogru cıkmaya basladım tekrar basa sarıp okudum.. rabbım kımseye yasatmasın bende 1,5 yıl bebegımı aradım ustelık sebepsız yere tek bır haplık tedavıymıs hangı dr gıttıysem kılo vermeden kalamassın dedı ve stres yaparak daha cok kılo alıyordum ılk bebegımı aralık 2010 da var oldugunu ogrendım ve sadece bu mutlulugum tam 9 hafta surdu... 1,5 yıl arayıp tam yakalamısken bırden gelısemeyıp dusuk yaptıgımı ogrendıgımde dr a ne dedıgımı dahı hatırlamıyorum ne yaptıgımıda ustelık sadece onu 9 hafta hıssetmısken..
dusukten snra dr 3 ay korunma surecı verdı ve bu uc ay o kadar uzun gekldıkı anlatamam. nıhayetınde 3 ay snra tekrar hamıle kaldım ama her dkka tekrardan dusecek korkusu ıle yasadım. crınone jeller progeston ıgneler vs. sureklı yatıp dınlenmeler vs vs vs yapmadıgım yok suan 30+2 haftalıgım ama ınanın bu surecı nasıl gecırdım bılemıyorum hala daha her wc gıdısımde tereddur yasıyorum cunku dıgerını wcdeyken dustugunu fark ettıgım ıcın olsa gerek ve sanıyorum kı sende oylesın..

haddım olmayaraktan onerecegım sey;
sureklı sırt ustu yat ayakların yukarda olsun, gerekırse su bıle ıcmeye kalkma bunun cok faydalı oldugunu soyluyorlardı. rabbım sag saglık meleklerımızı kucagımıza almayı nasıp etsın..
 
nasıl güzel bir hikaye bu böyle dilerim herkesin hikayesi böyle güzel sonuçlansın.. sana çok çok dua ettim ve edicemde inşallah bebişlerini sağlıkla kucağına almayı da nasip etsin yarabbim. nolur gönlünü ferah tut harika birşey bu tadını çıkar....
 
göz yaslarım sel oldu sell... RABBIM SİZE BAGISLASIN evlatlarınızı ınsallah. YÜCE RABBIM BUYUKTUR bakın size yıllarca bekledıgınız evladınızı 1 degıl 2 etmıs sizin azminiz sizin sabrınız ile o size hedıye etmiş sukurler olsun ALLAHA. bende hamıleyım suan 4. hamılelıgım 3 düşük yasadım ve evet endıseler bıtmıyor ama bakın sizde dediniz ya koşturdum yoruldum umutsuzdum kafaya takmadım gezıler yaptım dedınız onları yasatmak ıcın aslında moral lazım yeterkı cok ıyı olun NASIL mutluyum adınıza bır bılsenız anne adayı olarak kendımden cok sıze sevındım valla ya :) ayy gelısmlerı lutfen ara ara yazınkı merk ederim :)
 
Herkese merhaba,

Benim umut hikayem oldukça uzun aslında… belki sonuna kadar okumayabilirsiniz, o nedenle öncelikle şunu söylemeliyim: Sakın vazgeçmeyin… 41 yaşında ilk kez hamileyim. özellikle “ilk kez” diye belirttim, çünkü bu yaşıma kadar ne düşük, ne dış gebelik, ne de kimyasal gebelik yaşadım. Bunları yaşayanlar bile en azından hamile kalabiliyorum diye sevinirken, benim bu yönde bile umut bağlayacağım hiçbir gebelik türüm olmamıştı. Üstelik şimdi dondurulmuş embriyolarla hamileyim, hem de doktorlar ileri yaş nedeniyle sadece %10 şans vermişken…

Şimdi hikayemi mümkün olduğunca özetlemeye çalışacağım… kelimeler yaşanan acıları, hayal kırıklıklarını yansıtabilecek mi bilemiyorum… Bildiğim şu ki, bu uğurda gerçekten mücadele vermekten çok yorulmuş olanlar beni çok iyi anlayacaktır ve umuduna sarılmaktan vazgeçmeyecektir.

Benim mücadelem 5 yıl önce başladı. Evlendikten sonra hamilelilk gerçekleşmeyince doktorlar bunu miyomlara bağladı ve ilk olarak miyom ameliyatıyla mücadelem başlamış oldu. Miyomlar rahmin arka duvarında olduğundan sezeryan şeklinde açık ameliyat gerekti. Sezeryanın acısıyla erken tanıştım, ama maalesef bebek için değildi…

Ardından 5-6 aylık iyileşme süreci gerekti, bu sürecin sonunda da git gel yumurta takibiyle, günü, saati belirlenmiş ilişkilerle, bebeğimize kavuşmayı hayal ettik, bir 6 ay da böyle geçti… Sonraki adımda aşılamaya hemen peki dedik, ardı ardına yapılan aşılamalarda umudun ötesine geçemeyince, tüp serüvenine ilk adımı attık ve ilk negatif sonuçla ilk darbemizi yemiş olduk… o dönem ne kadar üzülsemde beni bekleyen her tokadın bir öncekinden çok daha acı olacağını hiç düşünememiştim.

Bu aşamadan sonra doktorumuzu değiştirmeye karar verdik, tedaviye daha iyi zaman ayırmak için işimden de ayrıldım. Yeni bir doktorun kapısını çaldık. Arkadaşım ilk denemesinde çareyi bu doktorda bulmuştu, bizim içinde umut kapısıydı. Üstelik doktor durumum için olumlu konuşuyordu, inandık… İşte asıl büyük hatayı bu kapıyı çaldığımızda yapmışız, bunu çok geç ve yaşanan çok acı tecrübeyle anladık. Bir doktor size ne kadar çok ümit vaat ediyorsa, ne kadar çok yüzünüze gülüp, bu sefer tamam diyorsa, elinden gelen her şeyi yaptığı havasına bürünüyorsa derhal o doktorun bir umut tüccarı olduğundan şüphelenmeye başlayın. Ama ne yazık ki, biz şüphelenmedik. Niye mi? Beni tanıyanlar hikayenin bu kısmını önceki yazılarımdan iyi bilirler. Tanımayanlar için özetleyeyim.

Bu yeni doktorla büyük umutlarla başladığımız 2. tüp denemeside negatif sonuçlandı. Fakat Doktor senin rahim yapını, hormon dengelerini çözdüm, üçüncüde bu iş tamam deyince yeniden inandık… ama 3. Tüpte negatif sonuçlandı… 4. Deneme öncesinde sana iki ay geçici menopoz uygulayacağım rahmi dinlendireceğim bu yöntemle %75 başarı alıyorum deyince yine inandık… Fakat sonuçta 4. Negatifi gördük… Üstelik artık umutlarım bitmişti. Görünürdeki tablo doktor elinden geleni yapmıştı (!!!) bu noktada sadece kendimi suçluyordum. Oysaki, doktor açısından ne büyük bir gaflet ve dalalet için de olduğumuzu anlamamız hiçte uzun sürmedi.

artık zamanın aleyhime işlediği telaşı içindeydim ve aslında bu da en acı gerçekti…. Ardından hiç ara vermeden bilindik büyük bir hastaneye gittim. Yeni Doktorum bu 4 negatifin nedeni olan bendeki enkazı daha ilk dakikada ultrasonda farketti, “rahmin içinde miyomlar var, bunlar rahmin şeklini tamamen bozmuş, rahim çizgisi kamburlaşmış, birde rahmin içerisinde sıvı görüyorum ve bu sıvının iyi olmadığını düşünüyorum” dedi. En “son rahim filminizi ne zaman çektirdiniz” diye sordu. Hiç rahim filmi çektirmemiştim ki... 4 tüp tedavisi içinde kimse benden rahim filmi istemişti ki…

Ve rahim filmini çektirdiğimiz noktada hayatımın en zor günleri başladı. Doktor rahim filmine bakıp, “iki tüpünde de ileri derecede iltihap var, bu iltehap rahmin içine sızıyor, rahmin şeklide miyomlar sebebiyle tamamen bozulmuş, bu haldeyken embriyoların ne tutunma ne de yaşama şansları hiç yoktu” dedi !!!!! Yıkılmıştım… adeta tüm dengelerim değişti… Gerçek şuydu 4 tüpüde boşu boşuna yapmıştım… ilk etapta inanmadım, rahim filmini alıp tam 6 doktor daha gezdim, hepsi aynı şeyi söyledi. Ağladım zırladım, yatağa yapıştım… ama eğer bebeğime kavuşmak istiyorsam gerekeni yapmalıydım. Temmuz 2010’da ameliyat masasına yattım, laporoskopi ile iki tüpüm birden alındı, iltihap o kadar ilerlemişki yumurtalıklarım, rahim, bağırsaklarım, karın zarım hepsi birbirine yapışmış, ameliyat riskliydi ama başarılı geçti. Ameliyat öncesinde laporoskopide yumurtalıkların zarar görebilir ve yumurta üretimin bitebilir, bağırsak delinmesi olabilir, rahmi besleyen damarlar kesilirse rahim bir daha 3 mm üzerine çıkmayabilir demişlerdi. Hepsini göze aldım, ya tamamamen bitecekti, ya da yola devam etmek için engeller ortadan kalkacaktı. çok şükür ki, bütün bu risklerin hiçbiri gerçekleşmedi. Laporoskopinin beraberinde Histeroskopiyle rahmin şeklini bozan içerdeki miyomlarda alınmıştı, yani söylenen buydu ve operasyonun bu kısmıda sonrasında bir süprizle devam etti.

Ardından gerçek doktorlar 6 ay dinlenme devresi dediler… çakma doktorlar ise 15 gün sonra tüp deneyebilirsin dediler… 40 yaşında bir kadın için bu 6 ay çok önemliydi, zaman artık sadece aleyhime işliyordu, bunun bilincindeydim, ama artık çakma doktorlar konusunda da tecrübeliydim ve Ocak 2011’e kadar dinlendim. sonra bütün teşhislerimi koyan tüp doktorumun yolunu tuttum, doktorum aradan 6 ay geçti bir rahim filmi daha çektir garanti olsun dedi. Ve yeni rahim filmi beraberinde yeni acı bir süprizzzz…

ilk filmde varolan miyomlardan biri, ikinci filmde de aynı yerde duruyordu ve rahme baskı yapıp rahim cizgisini yine bozuyordu. Doktorumun ilk tahmini; birini almış diğerini olduğu yerde bırakmışlardı . Neden ???? demek için miyom ameliyatını yapan, çoğunluğun tanıdığı o çok meşhurrr, kendini öve öve bitiremeyen profesöre gittim. Cevap “onu almamış mıyız??? Onu da alırız ufak bir operasyonla” oldu… doktorlar için ihmaller, hatalar bu kadar basitti … çünkü cefayı çeken, en kıymetli zamanlarını kaybeden bizleriz onlar değil … bu olay beni iyice yıprattı, ne psikolojik, ne fiziksel dayanacak gücüm yoktu, tekrar kime gidecektim, kime güvenecektim, kim doğru söylüyordu??? Şimdi başıma daha ne açılacaktı??? İyice bunalmıştım ve bu olaydan iki gün sonra resmen kan kustum. evet makattan ve ağzımdan gelen kanla hastanelik oldum, mide kanaması geçirmiştim, ama yine de vazgeçmedim… biraz düzelince Şubat 2011’de yeni bir yeni bir histeroskopi ile orada bırakılan ikinci miyomda alındı. Maddi manevi bitmiştik. Üstelik üst üste geçirdiğim operasyonların endometrium hasarı açısından şansımı azaltacağı söylenmişti. Çok üzülüyordum veee kısa süre arayla ikinci bir mide kanaması daha, ben yine günlerce hastanelik oldum…

gerçek şu ki, çekilen tüm acılara rağmen içimdeki özlem geçmiyordu ve asla pes demedim… yola devam etmek için bedenimi ve psikolojimi güçlendirmeliydim, öncelikle yeniden işe başlamıştım, kafamı dağıtmalıydım ve spor, yoga, meditasyon, dans kursları hayatıma girdi... arada sabahlara kadar gönüllü kuruluşlarda çalıştım. Bütün yaşanan olumsuzluklar içinde tek olumlu şey yaşıma göre yumurtalıklarımın iyi çalışması ve fsh’ın 7-8’in, e2’nin 35’in üzerine çıkmamasıydı, çok bunaldığımda testlerimi yaptırıp, daha zamanım var deyip rahatlıyordum.

Yeni bir deneme için biraz daha güçlenmiştim ve Mayıs 2011’de 5. denememi yaptım, 6 yumurtam çıktı, 4 tanesi yoluna devam etti, bunlardan 2 tanesi 5. Gün embriyosu olarak transfer edildi, 2’side donduruldu. Bu sefer her zamankinden çok daha ümitliydik, yapılması gereken her şey yapılmış, tedavim tamamlanmıştı, yumurtalar yaşıma göre harika gelişmişti. Ama sonuç yine negatif oldu… işte bu noktada artık bebeğimin olmayacağı fikrine kapıldım. Artık kimse beni anne olacağıma inandıramazdı. bazı şeyleri kabullenmeyi hem istiyordum, hem de hiç istemiyordum…

Aklım dondurulmuş 2 embriyomdaydı onları da denemem lazımdı… benim, eşimin ve bizimle beraber üzülen herkesin iyiliği için 6. denemeyi de yapıp belki kendime artık buraya kadar demeliydim… Eşim “çocuğumuz olmuyorsa bu dünyanın sonu değil” deyip destek oluyordu ama bütün bu tedavi süreçlerim içinde hem kalbi tekledi, hem de mide fıtığı oldu…. Artık onu da bu üzmek istemiyordum. Ama yine bir yanım vardı, işte o bir yanım hep içten içten özlemle sızlıyordu inkar edemem…

ve yeni bir umut yolcuğu için eylül ayında hastanenin yolunu tuttum. Doktorum yüzünde umutsuz bir ifadeyle; dondurulmuş tedavisi için hiçbir ilaç vermeyeceğim, eğer rahim kendi kendine kalınlaşırsa, eğer yumurtalar da bozulmadan çözülürse transferini yaparız dedi ve ardından umutlarımı çökerten cümleyi ekledi : ama hem dondurulmuş embriyo, hem yaş 41, hem de bir kaç kez miyomektomi geçirmiş bir rahimle şansın en yüksek ihtimalle %10… Bu sözlerin üzerine tedavi moduna bile giremedim… daha başlamadan negatifi göreceğimden çok emindim…

ve rahim kalınlığı 12. gün kendiliğinden 7.4 mm oldu, rahim kalınlığıda ümitsiz görünüyordu, çünkü bir önceki negatifim de bile 8.6 mmdi, şimdi sadece 7.4 dü. Neyseki tek olumlu yön 2 embriyom da 1. Kalitede çözüldü ve transferim yapıldı, içimde en ufak bir umut parçası yoktu, yarım saat hastanede, 2 saat evde yattım. Sonrasında artık saatleri, günleri saymayacağım ve kendimi üzmeyeceğim diye söz verdim… Zaten 5 senedir her şeyi erteliyorduk, artık yas tutmak yoktu, ertesi gün eşimle uçağa atlayıp izmir’e yeğenimin düğününe gittik.akşamına düğünde halay çekiyordum. 3. Gün izmir’deki akraba ziyaretlerindeydim… 4. Gün ise işimin başındaydım. Çarşı pazara gittim, belediye otobüslerine bindim indim, öğle tatillerinde pür telaş koşturdum.

Ve test günü geldiğinde transfer sonrası verilen ilaçlarımı evde bıraktım, östrojen bantlarını değiştirme günüydü ama değiştirmedim. Sabah 09.00’da kan verdim, 2 saat sonra alırsınız ya da internet sayfamızdan bakarsınız dediler, Öğlene doğru baktım internet sayfaları çalışmıyor, ve ilk defa koşa koşa sonuç almaya gitmedim… iş çıkışı zarfı elime almıştım. En ufacık bir umudum yoktu, bunca zaman olmamıştı, şimdi bu umutsuz tablonun sonucunda mı olacaktı? Üstelik bu 12 günlük dönemde normal hayat seyrim içinde hiç yorulmadığım kadar çok yorulmuştum. Bir de hani şu hep bahsedilen ne lekelenme, ne kasık ağrısı, ne bel ağrısı, ne ğögüs hassasiyeti, ne akıntı, ne adet sancısı benzeri sancı, ne de en ufakcık başka bir belirtim olmamıştı, tıpkı diğer 5 negatifte olduğu gibi en ufacık bir belirti yoktu.

Laboratuvarın merdivenlerini inerken zarfı açtım, 216 yazıyordu, bu benim sonucum mu diye mırıldandım, ismimi tekrar kontrol ettim…. Evet benimdi… inanamıyordum… o an bacaklarım tutmaz oldu sanki, merdivenlere çöktüm ve gözlerimden oluk oluk yaş boşalmaya başladı, etrafımdakiler ne olduğunu anlamaya çalışıyordu, su getirenler, beni merdivenlerden kaldırmaya çalışanlar… sakinleşemiyordum… Eşimi aramak için telefonumu aldım, ama o kadar titriyordum ki tuşlara basamıyordum, birisi kimi arayacaksınız diyerek yardımcı oldu, eşime “hamileyim” derken, o tek kelimenin bir gün benim ağzımdan döküleceğini hiç ama hiç ummuyordum…. Etrafımdakilerden biri bunu duyunca “yoksa istenmeyen bir gebelik mi?” diye sordu? gülümsedim “ah bir bilseniz dedim, bir bilseniz? dedim… Beni bir koltuğa oturttular, sürekli yüksek sesle allahım sana şükürler olsun diyordum, binlerce şükürler olsun sana… 6. denemede ve 41 yaşında ilk kez hamileydim, inanamıyordum, gözyaşlarım oluk oluk geliyordu, engel olamıyordum… ve biraz sonra eşim koşup geldi, eşimin yüzündeki o ifadeyi hayatım boyunca unutmayacağım, gözleri sanki iki kat büyümüştü, yüzünde şaşkın bir mutluluk ifadesi vardı, rengi kağıt gibi bembeyaz olmuştu, o da dayanamadı koyverdi gözyaşlarını…

Şu anda 12 haftalık olduk… Şimdi 9 ayı tamamlayabilecek miyim korkusu içindeyim… yolum çok uzun ve zorlu… hamileliğim riskliymiş, bu mutluluk yarım kalırsa, sonrasında ne yaparım, nasıl yaşarım, nasıl nefes alırım bilmiyorum… hem mutluyum, hem korkuyorum… ama en azından bunu bile yaşattığı için allahıma binlerce şükürler ediyorum. Bu kadarı bile çok güzel bir duyguymuş, allahım nasip kısmet ederse kucağıma almayı çok istiyorum. Darısı herkesin başına. Herkes yaşasın bu duyguyu sonuna kadar.

Birde şu belirtiye kafayı takanlara şunu söylemeliyim; ancak pozitif sonucu aldıktan 3-4 gün sonra kasıklarımda bir hareketlilik başladı, damarlarımda kan akışı hızlandı sanki, kasıklarımda yoğun sıcaklık ve tuhaf bir ağrı hissetim, adet görecekmişim gibi sancılandım. Ama bunlar 15. günden itibaren oldu ve birkaç gün sürdü. 12 günlük devrede en ufacık bir şey yoktu… o nedenle hiç takılmayın derim…

Ve son söz : içinde bulunduğunuz durum ne olursa olsun, ne kadar zor, ne kadar umutsuz gözükürse gözüksün, ne kadar uzun sürerse sürsün, ne kadar engel çıkarsa çıksın asla vazgeçmeyin… Eğer bebeğinize kavuşmak istiyorsanız allahında yardımıyla inanın aşılamayacak sorun yok, yeterki sorunlar sizi yıldırmasın, yeterki Allah nasip kısmet etmiş olsun… gerisi sadece sizin azminize, sabrınıza kalıyor…

Veeeeee en güzel kısmı sona sakladım, ilk kontrolde tek kese görüldü, biraz kanamam vardı o gün… ikinci kontrolde iki kese görüldü, meğer bebişlerim ikizmiş teyzeleriiiiiii…. İlk üç ay için risklerimiz oldukça fazlaydı, şimdi biraz daha hafifledi, evde hep istirahat ediyorum,arada kanamalar yaşıyorum, sürekli progesteron iğneler oluyorum ama asla hiçbirşeyden yakınmıyorum… allahım özlemle yanan herkesi yavrusuna kavuştursun, benim bebeklerimi de korusun…

Sevgilerimle… :KK16:

inşallah sağlıcakla yavrularını kucağına alırsın. gerçekten bir mucize... rabbim çok büyük. senin aktardığın duygularını okurken kendimden birşeyler buldum. çok tuhaf oldum anlatması güç... çok duygulandım. bunca sıkıntının sonunda ikizlerinin içinde olması öyle mutlu etti ki beni. sizin adınıza çok çoook sevindim. inşallah allah ım bebeklerinizi sağlıklı bir şekilde dünyaya getirmenizi nasip eder. allah a emanet olun...
 
rabbim sağ salim kucağınıza almayı nasip etsin yaşasaydı benim bebeişimde aşağıda görülen takvimde olu aktı haftası 18. haftada kalbi durdu minik kuzumun.rabbiim ondan aldığı ömrü sizin küçük meleklerinize versin çok duygulandım azminizden.
 
yaaaaaaaaaaaaa ablacıgımmmm sanaaa çok çokkkkk duaa ediyorummmmmmmmmmmm RABBİM meleklerini korusunnnnnnnn bu mutluluguuuuu yaşattıgı için binlerce kez şükürler olsunn ve bızede nasip etsin inşallahhhhhh bendee 22 yaşındayım ve 4 senedirrrr bu özlemiii çekiyorummmm ocakta 2 arkadaşımla birlikte tedaviye start veriyoruzzzzzzz RABBİM sen duy sesimizi bizede saglıklı bir bebek nasip etttt
 
çok etkilendim inanki rabbim tamamına erdirsin inşallah
sabrın sonu selamettir kavuşmuşsun yavrularına
bende 6 yıldır savaşıyorum bu illetten inşallah bizde
birgün mucize olur kavuşuruz yavrularımıza dualarım
seninle
 
çok etkilendim inanki rabbim tamamına erdirsin inşallah
sabrın sonu selamettir kavuşmuşsun yavrularına
bende 6 yıldır savaşıyorum bu illetten inşallah bizde
birgün mucize olur kavuşuruz yavrularımıza dualarım
seninle

bu arada dr kimdi canım hangi merkezde oldun tedavini
 
X