Sakin çocuk ebeveynleri

ben de cocugumu uyariyorum, devam ederse baska odaya geciyorum ama baskasinin yaninda cocugu azarlamam. bence dogru yapmislar. eve gidince konusurz. devam ederse bir daha arkadasiyla oynamaya gidemez mesela
Ben azarlasin demedim mesajımda, tepki gostermesini beklemiştim. Yani bu yaptığın yanlış arkadaşından özür dilemen gerekiyor gibi bir tepki ve kendi çocuğu vururken onun elini tutmak gibi. O an kendi çocuğunu azarlamayacak diye benim cocugumu haksızlığa uğramış hissetmesine ben müsade edemem. Cocuklar bizim tepkilerimize bakarak neyin doğru neyin yanlış olduğunu öğreniyor
 
haklisiniz. ben mesela cocugum vurunca yaptiginin yanlis oldugunu ve arkadasindan ozur dilemesini soyluyorum, ve cocugumu yanima alip diger cocugu korumaya calisiyorum. ama bu kadar. yani baskasinin yaninda cocugu terbiye etmeye calismam mesela. yapacaksam bile baska odaya gecer oyle konusurum.
 
Anne değilim öğretmenim, bilinçli de bir ailesi var ama acaba evde hisleri ve düşüncelerini söylemek konusunda kısıtlanıyr mu? öğretmenine söylemekten ziyade önce arkadaşını uyarıp, gerekirse elini tutup, canını yakmaması konusunda uyarması sanki daha uygun, ikinci seçenek belki öğretmene ya da vaşka bir yetişkine söylemek olabilir.
Yine söylüyorum ama evde hislerini söylemk konusunda nasıl acaba? Babayla çelişkili tutumlarınız varsa, hani basit gündelik bir olayda bile olabiliyor, bu sebep olabilir sanki buna. Tabi mizaç da önemli. Ama anlıyorum sizi yeğenim arkadaşları onu sıkıştıracak bir şey söyleyince arkadan ‘ sen de şöyle şöyle de’ dememk için yumruğumu ısırıyorum bir insanı inşaa etmek ne zor, insan ilişkileri de keza (her yaşta )
 
Tabiki biz de öyle yapmayız, başka yerde konusuruz ama o akşam davranisiyla ilgili mutlaka özür dilemesini arkadaşına sarilmasini sağlarız. Başkasının yanında bağırıp azarlayalim demiyorum ama hicbisey yapmayıp olayın üstünü kapatmaya çalışmak her iki çocuk için de çok kötu örnek olusturuyor. Gecen gün okul kresinden öğretmen de bahsetti, sana vurana sen de vur diyen ailelerden, burda da okuduğum kadarıyla bunu savunan cok aile var. Üzülüyorum açıkçası, kimseyi yargilamiyorum. Siddetin daha çocukluk caginda ortaya çıkması toplum açısından ne kadar kötü, hepimiz hakkında hayirlisi
 
Oglumun bu yil anaokulunda 2.senesi olacak.
İlk yil sibifta 13 kisilerdi ve hepsi oglum da dahil genel anlamda sakin birbirine vurmaya calismayan cocuklardi. Biri haric.
Oglumdan devamli o cocukla alakali sikayet aldim. Kafasina falan vurmus oyun hamurunun merdanesi ile.
Ben devamli ogluma karşılık vermemesini ve öğretmenine haber vermesini söyledim. Nitekim oyle de yapti.
Ta ki ramazanda esimin memleketine gidene kadar.
Kendinden 3 ay küçük kuzeni var ve kuzen oyle böyle yaramaz degil. Her buldugu kosede ogluma vurup aglatiyordu. Basta kuzeni uyardim boyle olmayacağına dair ama devam etti.
Ben cinnet noktasina geldim artik ve ogluma ona vuranlara daha cok vurmasını tembihledim. Tasvip etmiyorum ama neden devamli dayak yesin degil mi? Kendini de savunsun. Orada o sekilde yapti ve kuzen karsilik almaya baslayinca oglumdan uzak durmaya basladi ve kurtulduk.
Evimize dönünce okulda yine eskisi gibi devam etti.
Sakinlik iyi mi kötü mü inanin bilmiyorum.
 
evet ben de vurulmasina karsiyim, kacmak, savunmak, elini tutmak da caydirici olabilir. benim tecrubem sinifta genel bir duzensizlik ve siddet hali varsa, bu ogretmenin disiplinsizliginden kaynaklaniyor. mesela cocugumun kresinde cocuklari cok seven ama cok disiplinli bir hoca vardi. cocuklar sozunden disari cikamiyordu, gozleriyle hepsini hizaya sokuyordu ama cocuklar da ogretmene bayiliyordu. yaz olunca genc bi kiz geldi, kiz bana cocugu sikayet ediyor soz dinlemiyor diye. cocuk da ogretmen bize kiziyor diyordu. diger ogretmen sert oldugu halde bir kere bile kiziyor diye soylememisti mesela.
 
Kaynimin ogluyla (poyraz) benim buyuk.oglum (kuzey) ayni ay dogdular. Poyraz kuzeyi hirpalar parca parca ederdi. 2 yil boyle surdu bu sizin gibi yaptik. Kuzeyi egittik ama poyraza babasinin evde vur oglum kir oglum dedigini ongoremedik. Smdi diyorum ki sen kimseye once vurma. Ama biri sana vurursa sen de ona vur. Smdi poyraz biliyo ki vurursa karsiliginda kuzey de vuracak. Vurmuyo
 
Ben de hep derdim ki kızıma kızım sen vurma öğretmenine söyle falan diye
Sonra bir kız çocuğu kızıma musallat oldu her gün vurmaya başladı okulda rehberlik servisi öğretmen gorusmedigimiz kimse kalmadı veli hiçbir şey yapmadı ve ben okulu değiştirdim mecburen yani kibarlık ise yaramadi maalesef
 
Benim oğlum da böyleydi, kendinden 3 yaş küçük kuzeni var günde 2-3 saati de birarada geçiriyorlar. Sürekli hırpalardı oğlumu ısırırdı ama ne ısırma , ben diyordum sen de ona vur kendine vurdurma diye ama kıyamıyordu hiç ben onun abisiyim canı acır derdi. Bir gün gene vurmuş oğluma bu sefer oğlumda ona vurmuş kuzeni ağlayıp şikayet etti oğlumu , oğlumda önce o vurdu dedi ;kuzeni babasının kucağında oğlumda seni şöyle döverim böyle yaparım deyince damarına orda basılmış demek ki bana bir daha vurduğunda seni öyle döverim ki bana yaklaşmazsın bir daha dedi o oldu cidden bir daha asla kuzeni vurmadı oğluma, biz defalarca uyarmamıza rağmen hiç işe yaramamıştı oğlum ciddi bir şekilde tepkisini koyunca bir daha olmadı hiç
Oglunuzunda kendini koruyacağı dönem gelecek ben 3 sene çok düşünürdüm nasıl çözerim hep böyle ezilecek mi oğlum diye ama şimdi kimseye izin vermez öğrendi kendini korumayı
 
Konuyla ilgili fikrim yok
Pedagogla görüşün
Ama çok tatlı bir kalbe sahip harika bir çocuk yetiştirmişsiniz
çok teşekkür ederim...keşke herkes aynı hassasiyetle çocuk yetiştirse. ama içinde yaşadığımız dünya acımasız. durup durup ne çok üzüleceğini kırılacağını düşünüp dertleniyorum şimdiden...
 
son zamanlarda dşkkatimi çeken şey oğlum kendinden küçüklerle oynamayı tercih ediyor. onların kendine zarar vermeyeceğini düşünüp daha rahat hissediyor herhalde. yaşıtı olan veya büyük kızlarla da oynuyor. öğretmeniyle de paylaştım endişe etmeyin geçicidir, daha büyüdükçe çok değişecek huyları siz doğru yoldasınız, asıl vurma alışkanlığı olanlar kendilerini törpülemeli destekle filan dedi ama bilemiyorum. insan üzülüyor.
 
kısıtlanma durumu söz konusu değil. onunla çok ilgilenir, vakit geçiririz. bol bol sohbet ederiz. oyunlar oynarız. zaten çoğu şeyi oyun esnasında gözlemliyor ve çözmeye çalışıyorum. oyun oynarken hayır bana vuramazsın deyip engellemesi gerektiğini anlatıyorum, evet ben söylüyorum ama dinlemiyor diyor mesela. ben de o zaman öğretmenine seslen diyorum. bir şekilde kendini savunmanın bir yolunu bulmasına uğraşıyorum.
 
size katılıyorum, her çocuk bir değil. oğlumu kafamdaki bir kalıba oturtmak için vs istemiyorum kendini savunmayı öğrenmesini. bir şekilde sosyal hayatın içinde şiddete meyilli ya da manipule etmeye çalışacak çocuklar olacak. onlarla nasıl baş edeceğini bilmeli. mesela bu bahsettiğim arkadaşımla sık sık bir araya geliyoryz, çocuklar da öyle. o çocuk sürekli oğluma vurmaya çalıştı, oğlum kendini geri çektikçe üstüne gitti. o da ufak tabii ama benimki belki bir kere yapma dese daha yapmayacaktı. oynamaya devam edebileceklerdi. bir süre sonra çocuğun vurmaya çalışıp benimkinin kaçması bir oyun haline gelmeye başladı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…