Sakin çocuk ebeveynleri

TheQueeninthenorth .!.:

Çocuğu sessiz, sakin olup okul çağına gelmiş anneler, gelin iki dk dertleşelim =) ben öğretmenim, yıllardır lisede çalışıyorum ama daha önce daha küçük yaş gruplarıyla da çalıştım. gelgelelim kendi 3.5 yaşındaki oğlumun kreş tecrübeleri benim için de veli olarak bambaşka bir tecrübe. aslında oğlum çok hareketli, evde bıcır bıcır konuşan, tanıdığı ve güvende hissettiği insanların yanında son derece girişken ve neşeli bir çocuk. hatta kreşe başlayana kadar biz eyvah bunu nasıl zaptedecekler orda diye korkardık ama okula başlayınca bunun hiç de böyle olmadığını gördük. kalabalık bir ortamda, özellikle kendinden daha büyük veya hareketli başka çocuklar varsa son derece çekingen ve içine kapanık bir hale geliyor. kreşe 2.5 yaşında başladı, geçen yaz önce yarım gün vermiştik. bir kaç ay sonra tam gün başlattık ama çok fazla hasta oldu. alerjik bünyeli olduğu için sürekli hastalıklar tekrar etti ve çok fazla okula gidemediği dönem oldu. havaların ısınmasıyla beraber tekrar gitmeye başladı. 3 haftadır da yaz okuluna gidiyor. biri elinden oyuncağını alsa kendi kendine ağlıyor, asla ağzından tek kelime çıkmıyor. kreşte kendinden küçük çocuklar onu hırpalayabiliyor. en sevdiği arkadaşı kendinden 11 ay küçük bir çocuk, geçen gün o çocukla aynı oyuncağı çekiştiriyorlarmış ve kaşla göz arasında o çocuk bizimkinin kolunu ısırmış ama ne ısırmak...çok sevdiğim bir arkadaşımın oğlu var o da oğlumdan 1 yaş ufak ve vurma huyu olan bir çocuk. beraber tatile çıktık o çocuk bizimkini nasıl hırpaladı, oğlum sadece bana gözleri dolu dolu bakıyor sürekli oğluma hikayeler okuyorum, hakkını savunmanın önemini anlatan örnekler veriyorum. sana vurana sen de vur anlayışını bir eğitimci olarak tasvip etmiyorum bu yüzden hiç bu konuda teşvik etmedim oğlumu ama artık üzülüyorum. oğlumun kendini korumasını istiyorum. oyuncaklarıyla oynarken canlandırma yapıyoruz mesela, biri diğerine vuruyor, vurulan oyuncak öbürünün ellerini tutarak hayır bana zarar veremezsin deyip öğretmenine sesleniyor filan....bu çok ilgisini çekti mesela hadi şimdi ben sana vuruyorum deyip bana vuruyor ben öğretmenime sesleniyorum. bu şekilde kendini korumayı öğretmeye çalışıyorum ama okulda daha bunları uygulayamıyor ve hırpalanmaya devam ediyor...eşime göre ben yanlış yapıyorum, sana vurana sen de vur demeliyiz. sabırla şimdi öyle dersek yaşı büyüdükçe başkalarını hırpalaması sıkıntı olur diyorum. öyle ya, bu yaşlarda sana vurana sen de vur diye çocukları vurmaya teşvik ediyoruz, lisede aman nolursa olsun sakın vurma...ama bilemiyorum...büyüdükçe düzelir mi, kendini korumayı öğrenir mi....efendi çocuk yetiştireceğiz diye ezik ve güvensiz olsun asla istemem....bu konudaki tecrübelerinizi dinlemek isterim.

Bu beraber tatile gittigimiz arkadaşımın oğlu benimkine tokat attiginda çocuğun babası önce oğlunu uyardi sonra benimkine dönüp sen de ona bi kere bi tane patlatsan bi daha yapamaz dedi. Benim kuzucuk ne dedi dersiniz. "Ama x benden küçük vurursam cani acir " bunu soylerken de gözle dolu dolu yalnız bu yaşta bu empatiyle uzerler benim oğlumu ya ;(

Genişletmek için tıkla...

hannel .!.:

Benim 6 yaşındaki yeğenimin daha ilkokul 1 de başına gelenler:

- Havaya atılmak
- Duvara kafasının vurulması.
- Öğretmenlerin pek olmadığı “Arka bahçe” diye bir yerde mütemadiyen dayak yemek. Dayak dediğin de öyle tokat, ısırılma filan değil baya karnına tekme filan atıyorlar. Bunları yapan da hep aynı 3 çocuk, çete gibi bir şey olmuşlar ve yeğenim de kuş gibi bir şey zaten. Öğretmenine şikayet etse de bu sefer de şikayet ettiği için dayak yiyor. Sen de vur diyoruz “Ben arkadaşlarıma vuramam ağlarlar” diyor Biz de nasıl çözeceğimizi bilemedik hala ama ben de keşke bu kadar kibar yetiştirilmeseydi diyorum bunlara şahit olunca.

Genişletmek için tıkla...

Bly Manor .!.:

Yaa kurban olurum son cümleye bittim maşallah ne akıllı çocuk karismasinlar bidiğa.. siz konussaniz cocuklarla arkadaşının canı acır vurma diye olmazmi? Eminim birdaha karışmaz normalde aileleriyle konusun derdim ama bazi çocuklar ailesine nazı geçtiği için dikkate almayabilirler. bence siz çocuklarla kendi aranizds guzel bir şekilde halledin zaten sizde bu işi yapiyosunuz nasıl konusulmasi gerektiğini bilirsiniz cocuklarla

Genişletmek için tıkla...

TheQueeninthenorth .!.:

Ahh keşke mümkün olsa :) sakin olusunu, baskalarina zarar vermeyisini takdir ediyorum ama okulda hirpalanmasini hiç istemiyorum. Icine kapanik,hakkini arayamayan bir çocuk olmasindan korkuyorum ilerde. Sanki normal olan diğer vuranlar da biz anormaliz.

Genişletmek için tıkla...

TheQueeninthenorth .!.:

Ay okurken yuregim sikisti vallahi. Çocuk psikolojisini, pedagojiyi fln bir kenara bırakır ücunu de duvardan duvara vururdum galiba. Anne baba ne yaptı bunlar karşısında

Genişletmek için tıkla...

TheQueeninthenorth .!.:

Çocuğu sessiz, sakin olup okul çağına gelmiş anneler, gelin iki dk dertleşelim =) ben öğretmenim, yıllardır lisede çalışıyorum ama daha önce daha küçük yaş gruplarıyla da çalıştım. gelgelelim kendi 3.5 yaşındaki oğlumun kreş tecrübeleri benim için de veli olarak bambaşka bir tecrübe. aslında oğlum çok hareketli, evde bıcır bıcır konuşan, tanıdığı ve güvende hissettiği insanların yanında son derece girişken ve neşeli bir çocuk. hatta kreşe başlayana kadar biz eyvah bunu nasıl zaptedecekler orda diye korkardık ama okula başlayınca bunun hiç de böyle olmadığını gördük. kalabalık bir ortamda, özellikle kendinden daha büyük veya hareketli başka çocuklar varsa son derece çekingen ve içine kapanık bir hale geliyor. kreşe 2.5 yaşında başladı, geçen yaz önce yarım gün vermiştik. bir kaç ay sonra tam gün başlattık ama çok fazla hasta oldu. alerjik bünyeli olduğu için sürekli hastalıklar tekrar etti ve çok fazla okula gidemediği dönem oldu. havaların ısınmasıyla beraber tekrar gitmeye başladı. 3 haftadır da yaz okuluna gidiyor. biri elinden oyuncağını alsa kendi kendine ağlıyor, asla ağzından tek kelime çıkmıyor. kreşte kendinden küçük çocuklar onu hırpalayabiliyor. en sevdiği arkadaşı kendinden 11 ay küçük bir çocuk, geçen gün o çocukla aynı oyuncağı çekiştiriyorlarmış ve kaşla göz arasında o çocuk bizimkinin kolunu ısırmış ama ne ısırmak...çok sevdiğim bir arkadaşımın oğlu var o da oğlumdan 1 yaş ufak ve vurma huyu olan bir çocuk. beraber tatile çıktık o çocuk bizimkini nasıl hırpaladı, oğlum sadece bana gözleri dolu dolu bakıyor sürekli oğluma hikayeler okuyorum, hakkını savunmanın önemini anlatan örnekler veriyorum. sana vurana sen de vur anlayışını bir eğitimci olarak tasvip etmiyorum bu yüzden hiç bu konuda teşvik etmedim oğlumu ama artık üzülüyorum. oğlumun kendini korumasını istiyorum. oyuncaklarıyla oynarken canlandırma yapıyoruz mesela, biri diğerine vuruyor, vurulan oyuncak öbürünün ellerini tutarak hayır bana zarar veremezsin deyip öğretmenine sesleniyor filan....bu çok ilgisini çekti mesela hadi şimdi ben sana vuruyorum deyip bana vuruyor ben öğretmenime sesleniyorum. bu şekilde kendini korumayı öğretmeye çalışıyorum ama okulda daha bunları uygulayamıyor ve hırpalanmaya devam ediyor...eşime göre ben yanlış yapıyorum, sana vurana sen de vur demeliyiz. sabırla şimdi öyle dersek yaşı büyüdükçe başkalarını hırpalaması sıkıntı olur diyorum. öyle ya, bu yaşlarda sana vurana sen de vur diye çocukları vurmaya teşvik ediyoruz, lisede aman nolursa olsun sakın vurma...ama bilemiyorum...büyüdükçe düzelir mi, kendini korumayı öğrenir mi....efendi çocuk yetiştireceğiz diye ezik ve güvensiz olsun asla istemem....bu konudaki tecrübelerinizi dinlemek isterim.

Bu beraber tatile gittigimiz arkadaşımın oğlu benimkine tokat attiginda çocuğun babası önce oğlunu uyardi sonra benimkine dönüp sen de ona bi kere bi tane patlatsan bi daha yapamaz dedi. Benim kuzucuk ne dedi dersiniz. "Ama x benden küçük vurursam cani acir " bunu soylerken de gözle dolu dolu yalnız bu yaşta bu empatiyle uzerler benim oğlumu ya ;(

Genişletmek için tıkla...

TheQueeninthenorth .!.:

Çocuğu sessiz, sakin olup okul çağına gelmiş anneler, gelin iki dk dertleşelim =) ben öğretmenim, yıllardır lisede çalışıyorum ama daha önce daha küçük yaş gruplarıyla da çalıştım. gelgelelim kendi 3.5 yaşındaki oğlumun kreş tecrübeleri benim için de veli olarak bambaşka bir tecrübe. aslında oğlum çok hareketli, evde bıcır bıcır konuşan, tanıdığı ve güvende hissettiği insanların yanında son derece girişken ve neşeli bir çocuk. hatta kreşe başlayana kadar biz eyvah bunu nasıl zaptedecekler orda diye korkardık ama okula başlayınca bunun hiç de böyle olmadığını gördük. kalabalık bir ortamda, özellikle kendinden daha büyük veya hareketli başka çocuklar varsa son derece çekingen ve içine kapanık bir hale geliyor. kreşe 2.5 yaşında başladı, geçen yaz önce yarım gün vermiştik. bir kaç ay sonra tam gün başlattık ama çok fazla hasta oldu. alerjik bünyeli olduğu için sürekli hastalıklar tekrar etti ve çok fazla okula gidemediği dönem oldu. havaların ısınmasıyla beraber tekrar gitmeye başladı. 3 haftadır da yaz okuluna gidiyor. biri elinden oyuncağını alsa kendi kendine ağlıyor, asla ağzından tek kelime çıkmıyor. kreşte kendinden küçük çocuklar onu hırpalayabiliyor. en sevdiği arkadaşı kendinden 11 ay küçük bir çocuk, geçen gün o çocukla aynı oyuncağı çekiştiriyorlarmış ve kaşla göz arasında o çocuk bizimkinin kolunu ısırmış ama ne ısırmak...çok sevdiğim bir arkadaşımın oğlu var o da oğlumdan 1 yaş ufak ve vurma huyu olan bir çocuk. beraber tatile çıktık o çocuk bizimkini nasıl hırpaladı, oğlum sadece bana gözleri dolu dolu bakıyor sürekli oğluma hikayeler okuyorum, hakkını savunmanın önemini anlatan örnekler veriyorum. sana vurana sen de vur anlayışını bir eğitimci olarak tasvip etmiyorum bu yüzden hiç bu konuda teşvik etmedim oğlumu ama artık üzülüyorum. oğlumun kendini korumasını istiyorum. oyuncaklarıyla oynarken canlandırma yapıyoruz mesela, biri diğerine vuruyor, vurulan oyuncak öbürünün ellerini tutarak hayır bana zarar veremezsin deyip öğretmenine sesleniyor filan....bu çok ilgisini çekti mesela hadi şimdi ben sana vuruyorum deyip bana vuruyor ben öğretmenime sesleniyorum. bu şekilde kendini korumayı öğretmeye çalışıyorum ama okulda daha bunları uygulayamıyor ve hırpalanmaya devam ediyor...eşime göre ben yanlış yapıyorum, sana vurana sen de vur demeliyiz. sabırla şimdi öyle dersek yaşı büyüdükçe başkalarını hırpalaması sıkıntı olur diyorum. öyle ya, bu yaşlarda sana vurana sen de vur diye çocukları vurmaya teşvik ediyoruz, lisede aman nolursa olsun sakın vurma...ama bilemiyorum...büyüdükçe düzelir mi, kendini korumayı öğrenir mi....efendi çocuk yetiştireceğiz diye ezik ve güvensiz olsun asla istemem....bu konudaki tecrübelerinizi dinlemek isterim.

Bu beraber tatile gittigimiz arkadaşımın oğlu benimkine tokat attiginda çocuğun babası önce oğlunu uyardi sonra benimkine dönüp sen de ona bi kere bi tane patlatsan bi daha yapamaz dedi. Benim kuzucuk ne dedi dersiniz. "Ama x benden küçük vurursam cani acir " bunu soylerken de gözle dolu dolu yalnız bu yaşta bu empatiyle uzerler benim oğlumu ya ;(

Genişletmek için tıkla...

hadikonusalim .!.:

bende de var aynısından. 2.5 yaşında. bu dünyaya fazla minnoş. parkta çocuk çenesini yırttı tırnakla.ağladı sonra gel arkadaşım dedi. Allahım sanki o tırnaklar yavrumun yüzüne değil ciğerimin içine saplandı. hele kızımın hiçbir şey yapmayışı napıcam ben de bilmiyorum. ama böyle minnoş yetişsin istemiyorum. çünkü insanlar çirkefliğe bebeklikten başlıyormuş. çocuğum olunca onu fark ettim

Genişletmek için tıkla...

TheQueeninthenorth .!.:

Bir şekilde sessiz kalmayip tepki vermeyi ogretmemiz gerek cidden...

Genişletmek için tıkla...

loveinnovember .!.:

Fazla empati herkese zarar valla. Bu sefer karşındaki her şeyi yapıp ediyor sen hala ama üzülür yaa diyorsun.
Hakkını savunmayı bilmesi lazım. Bunu sizin de dediğiniz gibi kavga gürültü değil sesini çıkararak yapmalı. Aklıma sadece uzman yardımı geliyor.

Genişletmek için tıkla...

dimaam .!.:

Hahahah aynısından bende de var. İkinci sınıfa gidiyor. Birinci sınıflardan bir minik gelmiş vurmuş kızıma birkaç kere. Elini tut, sana vurmasını engelle ve hemen öğretmene söyle dedim. Öğretmen yoksa ve vurmaya devam ederse kendini savun dedim. “Ben kimseye vurmak istemiyorum. Canı yanar o zaman.” Dedi arkasını döndü gitti.

Öyle minnoş ki bu dünyada nasıl barınacak bilmiyorum. Çok üzülür. Umarım sizin oğlunuz gibi tatlı, kibar çocuklar olur hep çevresinde

Genişletmek için tıkla...

TheQueeninthenorth .!.:

Çocuğu sessiz, sakin olup okul çağına gelmiş anneler, gelin iki dk dertleşelim =) ben öğretmenim, yıllardır lisede çalışıyorum ama daha önce daha küçük yaş gruplarıyla da çalıştım. gelgelelim kendi 3.5 yaşındaki oğlumun kreş tecrübeleri benim için de veli olarak bambaşka bir tecrübe. aslında oğlum çok hareketli, evde bıcır bıcır konuşan, tanıdığı ve güvende hissettiği insanların yanında son derece girişken ve neşeli bir çocuk. hatta kreşe başlayana kadar biz eyvah bunu nasıl zaptedecekler orda diye korkardık ama okula başlayınca bunun hiç de böyle olmadığını gördük. kalabalık bir ortamda, özellikle kendinden daha büyük veya hareketli başka çocuklar varsa son derece çekingen ve içine kapanık bir hale geliyor. kreşe 2.5 yaşında başladı, geçen yaz önce yarım gün vermiştik. bir kaç ay sonra tam gün başlattık ama çok fazla hasta oldu. alerjik bünyeli olduğu için sürekli hastalıklar tekrar etti ve çok fazla okula gidemediği dönem oldu. havaların ısınmasıyla beraber tekrar gitmeye başladı. 3 haftadır da yaz okuluna gidiyor. biri elinden oyuncağını alsa kendi kendine ağlıyor, asla ağzından tek kelime çıkmıyor. kreşte kendinden küçük çocuklar onu hırpalayabiliyor. en sevdiği arkadaşı kendinden 11 ay küçük bir çocuk, geçen gün o çocukla aynı oyuncağı çekiştiriyorlarmış ve kaşla göz arasında o çocuk bizimkinin kolunu ısırmış ama ne ısırmak...çok sevdiğim bir arkadaşımın oğlu var o da oğlumdan 1 yaş ufak ve vurma huyu olan bir çocuk. beraber tatile çıktık o çocuk bizimkini nasıl hırpaladı, oğlum sadece bana gözleri dolu dolu bakıyor sürekli oğluma hikayeler okuyorum, hakkını savunmanın önemini anlatan örnekler veriyorum. sana vurana sen de vur anlayışını bir eğitimci olarak tasvip etmiyorum bu yüzden hiç bu konuda teşvik etmedim oğlumu ama artık üzülüyorum. oğlumun kendini korumasını istiyorum. oyuncaklarıyla oynarken canlandırma yapıyoruz mesela, biri diğerine vuruyor, vurulan oyuncak öbürünün ellerini tutarak hayır bana zarar veremezsin deyip öğretmenine sesleniyor filan....bu çok ilgisini çekti mesela hadi şimdi ben sana vuruyorum deyip bana vuruyor ben öğretmenime sesleniyorum. bu şekilde kendini korumayı öğretmeye çalışıyorum ama okulda daha bunları uygulayamıyor ve hırpalanmaya devam ediyor...eşime göre ben yanlış yapıyorum, sana vurana sen de vur demeliyiz. sabırla şimdi öyle dersek yaşı büyüdükçe başkalarını hırpalaması sıkıntı olur diyorum. öyle ya, bu yaşlarda sana vurana sen de vur diye çocukları vurmaya teşvik ediyoruz, lisede aman nolursa olsun sakın vurma...ama bilemiyorum...büyüdükçe düzelir mi, kendini korumayı öğrenir mi....efendi çocuk yetiştireceğiz diye ezik ve güvensiz olsun asla istemem....bu konudaki tecrübelerinizi dinlemek isterim.

Bu beraber tatile gittigimiz arkadaşımın oğlu benimkine tokat attiginda çocuğun babası önce oğlunu uyardi sonra benimkine dönüp sen de ona bi kere bi tane patlatsan bi daha yapamaz dedi. Benim kuzucuk ne dedi dersiniz. "Ama x benden küçük vurursam cani acir " bunu soylerken de gözle dolu dolu yalnız bu yaşta bu empatiyle uzerler benim oğlumu ya ;(

Genişletmek için tıkla...

TheQueeninthenorth .!.:

Çocuğu sessiz, sakin olup okul çağına gelmiş anneler, gelin iki dk dertleşelim =) ben öğretmenim, yıllardır lisede çalışıyorum ama daha önce daha küçük yaş gruplarıyla da çalıştım. gelgelelim kendi 3.5 yaşındaki oğlumun kreş tecrübeleri benim için de veli olarak bambaşka bir tecrübe. aslında oğlum çok hareketli, evde bıcır bıcır konuşan, tanıdığı ve güvende hissettiği insanların yanında son derece girişken ve neşeli bir çocuk. hatta kreşe başlayana kadar biz eyvah bunu nasıl zaptedecekler orda diye korkardık ama okula başlayınca bunun hiç de böyle olmadığını gördük. kalabalık bir ortamda, özellikle kendinden daha büyük veya hareketli başka çocuklar varsa son derece çekingen ve içine kapanık bir hale geliyor. kreşe 2.5 yaşında başladı, geçen yaz önce yarım gün vermiştik. bir kaç ay sonra tam gün başlattık ama çok fazla hasta oldu. alerjik bünyeli olduğu için sürekli hastalıklar tekrar etti ve çok fazla okula gidemediği dönem oldu. havaların ısınmasıyla beraber tekrar gitmeye başladı. 3 haftadır da yaz okuluna gidiyor. biri elinden oyuncağını alsa kendi kendine ağlıyor, asla ağzından tek kelime çıkmıyor. kreşte kendinden küçük çocuklar onu hırpalayabiliyor. en sevdiği arkadaşı kendinden 11 ay küçük bir çocuk, geçen gün o çocukla aynı oyuncağı çekiştiriyorlarmış ve kaşla göz arasında o çocuk bizimkinin kolunu ısırmış ama ne ısırmak...çok sevdiğim bir arkadaşımın oğlu var o da oğlumdan 1 yaş ufak ve vurma huyu olan bir çocuk. beraber tatile çıktık o çocuk bizimkini nasıl hırpaladı, oğlum sadece bana gözleri dolu dolu bakıyor sürekli oğluma hikayeler okuyorum, hakkını savunmanın önemini anlatan örnekler veriyorum. sana vurana sen de vur anlayışını bir eğitimci olarak tasvip etmiyorum bu yüzden hiç bu konuda teşvik etmedim oğlumu ama artık üzülüyorum. oğlumun kendini korumasını istiyorum. oyuncaklarıyla oynarken canlandırma yapıyoruz mesela, biri diğerine vuruyor, vurulan oyuncak öbürünün ellerini tutarak hayır bana zarar veremezsin deyip öğretmenine sesleniyor filan....bu çok ilgisini çekti mesela hadi şimdi ben sana vuruyorum deyip bana vuruyor ben öğretmenime sesleniyorum. bu şekilde kendini korumayı öğretmeye çalışıyorum ama okulda daha bunları uygulayamıyor ve hırpalanmaya devam ediyor...eşime göre ben yanlış yapıyorum, sana vurana sen de vur demeliyiz. sabırla şimdi öyle dersek yaşı büyüdükçe başkalarını hırpalaması sıkıntı olur diyorum. öyle ya, bu yaşlarda sana vurana sen de vur diye çocukları vurmaya teşvik ediyoruz, lisede aman nolursa olsun sakın vurma...ama bilemiyorum...büyüdükçe düzelir mi, kendini korumayı öğrenir mi....efendi çocuk yetiştireceğiz diye ezik ve güvensiz olsun asla istemem....bu konudaki tecrübelerinizi dinlemek isterim.

Bu beraber tatile gittigimiz arkadaşımın oğlu benimkine tokat attiginda çocuğun babası önce oğlunu uyardi sonra benimkine dönüp sen de ona bi kere bi tane patlatsan bi daha yapamaz dedi. Benim kuzucuk ne dedi dersiniz. "Ama x benden küçük vurursam cani acir " bunu soylerken de gözle dolu dolu yalnız bu yaşta bu empatiyle uzerler benim oğlumu ya ;(

Genişletmek için tıkla...

hannel .!.:

Duvara vurdukları gün anneannesi öyle kafası şiş görünce direkt müdüre çıkıp bayağı bir saydırmış. Aile de yönetimle görüştü ama devlet okulu olduğu için mi bilmiyorum he he diyip geçiyorlar genelde. Eski öğretmeni hiç ilgilenmedi zaten ki kendisi de ilkokul 1 çocuklarına soru bilemeyince “Defol otur yerine” diyen bir insan olduğu için çok bir şey beklemiyorum kendisinden. O kadın hastayken yerine birkaç ay genç bir öğretmen geldi, o çok ilgiliydi o varken biraz rahatladı ama şimdi tekrar eskisi göreve dönüyormuş artık ne olacak bilmiyorum

Hayır garibime “Kim yaptı” diye sorunca isimleri bile söyleyemiyor, defter istiyor bizden deftere yazıyor isimleri “Bu bana tekme attı bu vurdu” diyor Ayyy bilmiyorum illa ailelerin yetiştirme tarzından da böyle oluyordur ama ben artık tüm çocukların melek olarak doğduğunu düşünemiyorum açıkçası. Okul okul değil Sineklerin Tanrısı seti gibi. Bunları görünce kendi oğlumu en azından kendini savunabilecek şekilde yetiştirmeye karar verdim ben de.

Genişletmek için tıkla...

Daydream_ .!.:

Oğlum 4.5 yaşında, gecen yıl ilk kez kreşe başladı yani 1 yıllık tecrübemiz var bizim de ve yaşadıklarınızın aynılarını defalarca yaşadık. Oğluma psikolojik sorunları olan bir arkadaşı oyuncak attı, yanağını kalemle çizdi , ısırdı vs. Esimle asla sizinki gibi bir yaklaşımımız olmadi yani cocugum ezik aman bisey yapmıyor vs gibi. Öğretmeniyle konuştuk öğretmeni o çocuğun ailesiyle konuştu. Üzüldüm mü evet üzüldüm benim oğlum da sadece ağlamış. Bir keresinde öğretmeni ortamda yokmus gitmiş öğretmenine söylemiş diğer durumlarda öğretmeni zaten görüp müdahale etmiş. Oyuncak çekişmesi de var bunların içinde, oluyor bu tür durumlar, sakın kalmak lazım. Bir de her çocuğun yapısı farklı, siz bu konuda üzerine gittikçe bence daha çok içine kapanacaktır. Tabiki doğrusunu anlatın ama cok kafanıza takmissiniz gibi geldi bana, beş parmagimiz bir değil ki neden çocuklardan aynı olmalarını bekleyelim?
Eşimin bir arkadaşı var ailecek görüşüyoruz oğlumla aynı yaşta oğlu var bir kere onlara gittiğimizde kaşla göz arasında oğluma yumruk attı bir kaç defa, ağzımız açık kaldı müdahale edemedik bile, çocuğun babası oradaydı nasıl hareket edeceğine baktik ciddi bir tepki vermedi oğluna ama özür diletti. Aynı aksam çocuk oğlumu bacağından ısırdı bu sefer annesi götürdü odaya ama yine ciddi bir tepki yok. Biz de bir süre onlarla gorusmemeye kadar verdik. Yani o durumda arkadaşına tepki vermeyen oğlumda bir sorun yok karşı tarafın özellikle ailesinin hareketlerini düzeltmesi şart. Cocuk suan pskiloga gidiyor gelisme varmis, belki yakinda gorusebiliriz.
Sizin orneginizde çocuğun babasının sen de patlatsaydin böyle olmazdi demesini çok yanlış buldum. Maalesef çevremizde cok farklı yapıda insanlar var ama hangileriyle iletişim kuracağımız seçmek bizim elimizde

Genişletmek için tıkla...