- 28 Mart 2013
- 10.472
- 13.648
-
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
- #21
bunu nasıl becerdiniz. bende şiddet uygulama diyordum ama çocuk sürekli hırpalanıyor... sende vur dememe az kaldıBu tarz çocuklara sana vurana sen de vur deyince bozulmuyorlar ama kendilerini koruyabiliyorlar
Bende senin gibiydim , eşim de esin gibi
Önce benim taktiği uyguladık uzun zaman , hiçbir sonuç alamadık
Sonra eşimin taktiği uyguladık ve benimkine artık kimse satasamiyor ama kendisi de kimseye satasmaz zaten öyle bir çocuk değil, efendi ama kendi hakkını sonuna kadar koruyan bir delikanlı oldu
Delirdim derken Naptınız o anİlk 6 ay bende sizin gibi yaptım. Kimseye vurma kızım, insanlara nazik ol kızım, kimsenin canını acıtmayalım kızım. Sürekli şu bana vurdu, şu beni itti, bu beni ısırdı artık bütün sinir sistemim bozuldu. Öğretmene söyle pek işe yaramadı ,söylemeden kreşte ağlıyormuş. Sonra dedik ki bu toplum bize uymayacak biz bu topluma uyalım ve kızıma itmeyi öğrettim. Sana vuranı it , öğretmene kaç söyle, biri seni ısıracaksa it öğretmene kaç, parkta biri sana vuracaksa it bize kaç gibi. Bu işe yaradı bizde, ilk darbeyi alsa bile en azından orada durup ağlarken daha fazla dayak yemesine engel olduk. Bizim yaşadığımız bölgede de çok fazla Suriyeli var malasef. Onlara karşı da gayet anlayışlıydım ben ama birisi kızımı merdivenden itti ve annesi çimde oturup çekirdek çiğnemeye devam edince delirdim. Büyük parklarda hiç bırakmıyorum, helikopter ebeveynlik yapıp kartal gibi ben korumaya çalışıyorum çocuğu
Okulda iletişim kuruyorsa arkadaşlarıyla öyle Bi sorun yokturEk olarak, düğünlerde falan çocuklar ortada oynuyorlar. Bilmiyorum birbirlerini tanıyorlar mı ancak oğlum hep dışlarında kalıyor. Peşlerinde koşuyor bir türlü dahil olamıyor. Ya çocuklar birbirini tanıyor yada benim oğlum iletişim sıkıntısı yaşıyor. Dışarıdan bakınca çok üzülüyorum
Mino'nun şarkısı diye bir video var YouTube da. Belki işinize yarayabilir. Yine bu konu ile ilgili çocuk kitaplarını da araştırabilirsiniz. Sana vurana sen de vur mantığı bir kaç örnekte ise yaramış olsa bile bunu uygulandığında her zaman daha güçlü ve çirkef olan kazanır. Bence önemli olan haklarını nasıl kullanacağını bilmesi ve problem çözme becerilerinin gelişmesi. Farklı arkadaş ortamlarına girmek, farklı semt parklarında ki, oyun gruplarında ki çocuklarla oynamak ifade becerilerini, sosyal becerileri, problem çözme becerilerini destekler. Şu an bunlarla karşılaşması ve birlikte fikirler üretmeniz aslında çok güzel bir şey ileriki yıllarda karşılaşabileceği sorunlar için bir basamak oluyor. :)Çocuğu sessiz, sakin olup okul çağına gelmiş anneler, gelin iki dk dertleşelim =) ben öğretmenim, yıllardır lisede çalışıyorum ama daha önce daha küçük yaş gruplarıyla da çalıştım. gelgelelim kendi 3.5 yaşındaki oğlumun kreş tecrübeleri benim için de veli olarak bambaşka bir tecrübe. aslında oğlum çok hareketli, evde bıcır bıcır konuşan, tanıdığı ve güvende hissettiği insanların yanında son derece girişken ve neşeli bir çocuk. hatta kreşe başlayana kadar biz eyvah bunu nasıl zaptedecekler orda diye korkardık ama okula başlayınca bunun hiç de böyle olmadığını gördük. kalabalık bir ortamda, özellikle kendinden daha büyük veya hareketli başka çocuklar varsa son derece çekingen ve içine kapanık bir hale geliyor. kreşe 2.5 yaşında başladı, geçen yaz önce yarım gün vermiştik. bir kaç ay sonra tam gün başlattık ama çok fazla hasta oldu. alerjik bünyeli olduğu için sürekli hastalıklar tekrar etti ve çok fazla okula gidemediği dönem oldu. havaların ısınmasıyla beraber tekrar gitmeye başladı. 3 haftadır da yaz okuluna gidiyor. biri elinden oyuncağını alsa kendi kendine ağlıyor, asla ağzından tek kelime çıkmıyor. kreşte kendinden küçük çocuklar onu hırpalayabiliyor. en sevdiği arkadaşı kendinden 11 ay küçük bir çocuk, geçen gün o çocukla aynı oyuncağı çekiştiriyorlarmış ve kaşla göz arasında o çocuk bizimkinin kolunu ısırmış ama ne ısırmak...çok sevdiğim bir arkadaşımın oğlu var o da oğlumdan 1 yaş ufak ve vurma huyu olan bir çocuk. beraber tatile çıktık o çocuk bizimkini nasıl hırpaladı, oğlum sadece bana gözleri dolu dolu bakıyorsürekli oğluma hikayeler okuyorum, hakkını savunmanın önemini anlatan örnekler veriyorum. sana vurana sen de vur anlayışını bir eğitimci olarak tasvip etmiyorum bu yüzden hiç bu konuda teşvik etmedim oğlumu ama artık üzülüyorum. oğlumun kendini korumasını istiyorum. oyuncaklarıyla oynarken canlandırma yapıyoruz mesela, biri diğerine vuruyor, vurulan oyuncak öbürünün ellerini tutarak hayır bana zarar veremezsin deyip öğretmenine sesleniyor filan....bu çok ilgisini çekti mesela hadi şimdi ben sana vuruyorum deyip bana vuruyor ben öğretmenime sesleniyorum. bu şekilde kendini korumayı öğretmeye çalışıyorum ama okulda daha bunları uygulayamıyor ve hırpalanmaya devam ediyor...eşime göre ben yanlış yapıyorum, sana vurana sen de vur demeliyiz. sabırla şimdi öyle dersek yaşı büyüdükçe başkalarını hırpalaması sıkıntı olur diyorum. öyle ya, bu yaşlarda sana vurana sen de vur diye çocukları vurmaya teşvik ediyoruz, lisede aman nolursa olsun sakın vurma...ama bilemiyorum...büyüdükçe düzelir mi, kendini korumayı öğrenir mi....efendi çocuk yetiştireceğiz diye ezik ve güvensiz olsun asla istemem....bu konudaki tecrübelerinizi dinlemek isterim.
bunu nasıl becerdiniz. bende şiddet uygulama diyordum ama çocuk sürekli hırpalanıyor... sende vur dememe az kaldı
benim oğlan şimdi 6 yaşında da vuramaz gibi, kuzeni(3 yaş) canını acıtıyor bağır oğlum diyoruz, sesini çıkarmıyor. ki teyzesi diyorKimseye vuramazsin ama sadece sana vurana vurabilirsin dedik biz
Kendisine vuran olursa vurdu ama kendisi kimseye gidip vurmadı
Zaten ilkokuldan sonra bir daha yaşanmadı vurma olayı hiç, sadece geçen sene bir okulda zorbalığa uğradı onda da sözle kendini korudu
Çocuğumu kucağıma aldım gittim kadına bağırdım. Senin çocuğun canavar gibi burada , dur demek senin görevin, çocuğun başka çocuğu merdivenden itiyor ,sen müdahale edeceğine çekirdek çitliyorsun , lanet olsun senin o çekirdeğine diye bağırdım. Yarı anladı yarı anlamadı, o çocuk falan dedi dedim yok o çocuk , bu da çocuk, gitsin ağzını burnunu kırsın o zaman dedim. Sonra amcalar falan geldi , bunlardan bıktık nefret ettik falan demeye başladılar. Baktım olay büyüyecek iyice ırkçılığa gidecek aldım gittim kızımı.Delirdim derken Naptınız o an
Çocuğu sessiz, sakin olup okul çağına gelmiş anneler, gelin iki dk dertleşelim =) ben öğretmenim, yıllardır lisede çalışıyorum ama daha önce daha küçük yaş gruplarıyla da çalıştım. gelgelelim kendi 3.5 yaşındaki oğlumun kreş tecrübeleri benim için de veli olarak bambaşka bir tecrübe. aslında oğlum çok hareketli, evde bıcır bıcır konuşan, tanıdığı ve güvende hissettiği insanların yanında son derece girişken ve neşeli bir çocuk. hatta kreşe başlayana kadar biz eyvah bunu nasıl zaptedecekler orda diye korkardık ama okula başlayınca bunun hiç de böyle olmadığını gördük. kalabalık bir ortamda, özellikle kendinden daha büyük veya hareketli başka çocuklar varsa son derece çekingen ve içine kapanık bir hale geliyor. kreşe 2.5 yaşında başladı, geçen yaz önce yarım gün vermiştik. bir kaç ay sonra tam gün başlattık ama çok fazla hasta oldu. alerjik bünyeli olduğu için sürekli hastalıklar tekrar etti ve çok fazla okula gidemediği dönem oldu. havaların ısınmasıyla beraber tekrar gitmeye başladı. 3 haftadır da yaz okuluna gidiyor. biri elinden oyuncağını alsa kendi kendine ağlıyor, asla ağzından tek kelime çıkmıyor. kreşte kendinden küçük çocuklar onu hırpalayabiliyor. en sevdiği arkadaşı kendinden 11 ay küçük bir çocuk, geçen gün o çocukla aynı oyuncağı çekiştiriyorlarmış ve kaşla göz arasında o çocuk bizimkinin kolunu ısırmış ama ne ısırmak...çok sevdiğim bir arkadaşımın oğlu var o da oğlumdan 1 yaş ufak ve vurma huyu olan bir çocuk. beraber tatile çıktık o çocuk bizimkini nasıl hırpaladı, oğlum sadece bana gözleri dolu dolu bakıyorsürekli oğluma hikayeler okuyorum, hakkını savunmanın önemini anlatan örnekler veriyorum. sana vurana sen de vur anlayışını bir eğitimci olarak tasvip etmiyorum bu yüzden hiç bu konuda teşvik etmedim oğlumu ama artık üzülüyorum. oğlumun kendini korumasını istiyorum. oyuncaklarıyla oynarken canlandırma yapıyoruz mesela, biri diğerine vuruyor, vurulan oyuncak öbürünün ellerini tutarak hayır bana zarar veremezsin deyip öğretmenine sesleniyor filan....bu çok ilgisini çekti mesela hadi şimdi ben sana vuruyorum deyip bana vuruyor ben öğretmenime sesleniyorum. bu şekilde kendini korumayı öğretmeye çalışıyorum ama okulda daha bunları uygulayamıyor ve hırpalanmaya devam ediyor...eşime göre ben yanlış yapıyorum, sana vurana sen de vur demeliyiz. sabırla şimdi öyle dersek yaşı büyüdükçe başkalarını hırpalaması sıkıntı olur diyorum. öyle ya, bu yaşlarda sana vurana sen de vur diye çocukları vurmaya teşvik ediyoruz, lisede aman nolursa olsun sakın vurma...ama bilemiyorum...büyüdükçe düzelir mi, kendini korumayı öğrenir mi....efendi çocuk yetiştireceğiz diye ezik ve güvensiz olsun asla istemem....bu konudaki tecrübelerinizi dinlemek isterim.
benim oğlan şimdi 6 yaşında da vuramaz gibi, kuzeni(3 yaş) canını acıtıyor bağır oğlum diyoruz, sesini çıkarmıyor. ki teyzesi diyor
Ahh keşke mümkün olsa :) sakin olusunu, baskalarina zarar vermeyisini takdir ediyorum ama okulda hirpalanmasini hiç istemiyorum. Icine kapanik,hakkini arayamayan bir çocuk olmasindan korkuyorum ilerde. Sanki normal olan diğer vuranlar da biz anormaliz.Benimki de sakinlerden. Bence hepsini aynı kreşe verelim ne dersiniz
4 yaşında şuan ben de zamanla değişir belki diyorum. Gözlemliyorum şuandaBenim oğlum da hep kendinden kucuklerin veya kendi gibi sessizlerin yanina gidiyor. Şimdiden bir kaliba sokmak istemiyorum ama gozlemim böyle su ana kadar.daha çok küçük olduğunu kendime hatirlatip duruyorum
Okul geçmişimiz yok malesef. Devlet için yaşımız tutmuyor. Ay ile kaçırıyor. özele de maddi gücüm yokOkulda iletişim kuruyorsa arkadaşlarıyla öyle Bi sorun yoktur