Kırılma anı:
Ne kadar iyi hissederseniz hissedin,her ne kadar o anı yaşamaya ve hayatı olumlamaya çalışsanız da "toksik" bir çevreniz varsa bu çevreden kurtulmadan kendinizi kurtarmak çok da mümkün olmuyor.
Kendi içimde yaşadığım ikilemler ,zaman zaman hissedilen o kırılganlık duygusu yetmezmiş gibi dışarıdan ,hem de kendi hemcinslerim tarafından, bekar ve çocuksuz olduğum için üst üstte bir nevi engelli muamelesi görmek kadar beni dibe iten bir şey olmamıştı. "Bende mi sorun var?","bir insan bir insana bunu niye söyler", "gerçekten istiyor muyum?","niye bu kadar yalnız kaldım?"...Gecenin bir yarısı,üstelik yorgunluktan ölüyorken, uyuyamamaya ve ağlamaya neden olacak o değersizlik hissi..O ağlama anı da öyle kolay kolay geçmez.İçinde biriktirdiğiniz tüm kırgınlıklar,kızgınlıklar dolup taşar..O kırılma anını yaşamak gereklidir belki de.Bir kerede yara bandını söküp atmak gibi. İyice ,umurumda olmadığını sandığım, yarama basa basa ağlamak... Var olanı kabullenmek..İçindeki durumu tüm gerçekliği ile kabullenmek gerçekten zor bir deneyimmiş. Kabullenmek demek onaylamak değildir demiştik bir kere..Bu doğru ancak o anki "gerçeklik" ne ise bunu tüm benliğinle sindirmek zorundasın.Aksi durumda bir adım öteye gidemiyorsun. Sadece gittiğini sanıyorsun..O sorular,kırgınlıklar,o ağlama hissiyatı bir tık ötende duruyor.
O sinir halinle tanışmak gerek,kendine karşı o acz durumunu iliklerine karşı hissetmen gerek. Bunu yaşamana ne sebep olacaksa olsun. Bir noktadan sonra aylardır kendimi iyileştirme çabalarımın karşılığı olarak ; "buraya kadar geldim" diyerek bir adım atma gücüm varmış. Var olan durumu henüz kabullenememişim; bunu fark ettim. Çevremde hala bu yanılgı içinde olan yüzlerce insan da var onu fark ettim.Meğer ben kendimi iyileştirme adına uzaklaşmışım otomatik olarak bazı kişilerden ;iyi ki de yapmışım...
35 yaşında ve yıllar süren bir depresyondan yeni yeni çıktığını fark eden bir kadınım.Bu ataklar elbette olacaktı ;bekliyordum da ama eskisi gibi devam etmek artık saçma geliyor..Dünyaya gelmemde bir sebep var;şu nefesi hala alabiliyor olmamın bir sebebi var. Ben "beni" seçiyorum demiştim..Tek yapmam gereken bunu kendime hatırlatmayı unutmamak..
