ay kızlar, normalde ben her şeyi yerim. ben yetişkin oluncaya kadar her türlü yemek pişti evimizde, Sakatatlar hariç. Babamın dışarıda kokoreç vb. yeme huyu da yoktur.
O sebeple ben sakatat tüketemiyorum. işkembe, kokoreç, dil, dalak, böbrek vb.
daha eskiden, tavuk yürek vb. yiyordum ama artık onu da yiyemiyorum.
ciğer de pişerdi evimizde ama küçüklükten büyüklüğe kadar denedim belki yerim bir gün diye, yok olmadı. yiyemedim.
evlenmeden önce, evimizde hiç kereviz pişmedi, kendimi bildiğim dönemlerden bahsediyorum.
annem "bi kere yaptım, sevilmedi o yüzden yapmadım bi daha" demişti.
neyse, evlendim. bi gün kvalidem portakallı kereviz yaptım, yer misin?, dedi. "hiç yemedim, bilmiyorum yiyebilir miyim" dedim
Allahım nasıl hoşuma gitti. yani kokusu diyorsunuz ya, ben onu kokusu için yerim.
aradan zaman geçince kendim yapmaya başladım. evlendikten sonra başladım kerevize yani. 10 yıllık mevzu :)