- 1 Mayıs 2012
- 85
- 47
- 98
27 yaşında üniversite mezunuyum. Alımlaar sıkıntı olduğu için atanamadım hala. Küçük bi yerde yaşadığım içinde özeldede çalışamıyorum . Dediğim gibi küçük bi yerde yaşıyorum ve insanların gözünde 27 yaş evde kalmış gibi görünüyor. Hiç bir zaman evlenmek için evlenmeyi istemedim. Evliliği bi kaçış olarakta görmedim. İnsanların ne dediğide çok umurumda olmadı çünkü ben kendimi biliyorum . Ama artık yorulduğumu farkettim. İnsanların sınavla ilgili evlilikle ilgili yorumları daha alaycı olmaya başladı çünkü. Benden küçük çocukların bile alaycı tavırları canımı yakmaya başladı.Evet bi amacım var gerçekleştirmeyi istediğim ama o amaç bana artık heycan vermiyor. Sanki hiç ucu bucağı gelmicekmiş gibi .Benim ömrüm bu şekilde devam edip gidicek gibi. Sağlığım sıhhatim yerinde ailem arkamda çok şükür insanlar hayatta nelerle başetmek zorundayken böyle şeyleri dert edindiğim içinde utanıyorum.Bide buna üzülüyorum.En çokta ailemin insanların sözlerine benim yerime katlanmaya çalışmasına üzülüyorum ..!