- 18 Kasım 2015
- 91
- 43
- 8
- 34
- Konu Sahibi Maviperi90
- #1
Bi tane canım bi tane hayatım var ama onu yaşamakta zorlanıyorum hiç bi yaşım kolay geçmedi kendimi bildim bileli bu böyle 7 yaşıma kadar annem ve babamın kavgaları geçim sıkıntısı içinde geçti 7 yaşıma geldiğimde annemle babam boşandı kavgalar bitti ama geçim sıkıntımız çoğaldı ben yaşadığım herşeyi içimde yaşayan dışarı yansıtamayan biriyim 6 kardeş ve bi annem koca istanbulda kimsesiz tek başımıza mücadele verdik hepimiz küçüktük annem çalıştı okuttu büyüttü birbirimizden başka kimseye güvenmemiştik ne zamanki büyüdük hepimiz aşık olduk sevdik hatalarımızda büyüdü 3 erkek 3 kızız biz ablam evlendi en büyüğümüz o babamın ozamanki baskısına dayanamayıp sevmediği biriyle kaçış gibi evlilik yaptı 15 yılın sonunda boşandı eniştem iyi bir insandır ama ablam dayanamadı kendi mutluluğu için herkesi üzdü 10 yaşında birde kızı var diğer kız kardeşim de bizim istemediğimiz bi evlilik yaptı ve 1 yıl evli kaldı kötü bi evlilik sonucu boşandı şimdi eve geri dönmüyo bizden ayrı yaşıyo ablamda o da abim 30 yaşında üniye gitti eve bakmak için ben çalıştım mücadeleye devam ettim sonunda üni bitti geldi rahatlıycaz derken iş bulamıyo 8 aydır işsiz diğer 2 erkk kardeşimde okuyo biri üni son sınıf diğeri üniye hazırlanıyo onların bi sıkıntısı yok çok şükür bana gelirsek 25 yaşındayım ve bu anlattıklarım sadece çok çok kısa özetler benim başımdan da bi nişan geçti daha önce bununla ilgili bi konu açmıştım okuyanlar bilir. Bu yaşıma kadar yaşadığım herşeyi içime attım artık taşıyorum dayanılmıycak bi hal aldı kendimi toparlıyamıyorum çözemiyorum kafamda bir sürü ses kendi kendimi kandırıyorum teselli ediyorum hayatımda hiçbişeyim kalmadı ailem dağıldı kardeşlerim hatalar yaptı hepimiz hayatımızı mahvettik annem yıprandı yaşlandı anlıcanız şuan kimsesiz hissediyorum kendimi güvenebilceğim bi tek annem kaldı yarına tereddütle uyanıyorum bi amacım hedefim yok olsada ne istediğimi bilmiyorum bunları buraya yazarken sadece içimi döküp rahatlamak istedim kimseye anlatamıyorum artık ağlıyamıyorum içten gülemiyorum güçlü durmaktan çok yoruldum. Anneme destek olmak için kendimi feda ediyorum şuan tek bildiğim bu ve hayatımı buna adamışken gördüğüm muamele beni hırpalıyo takdir edilmiyorum takdir edilmediğim gibi sevilmediğimide düşünüyorum şuan annem ve 3 erkek kardeşimle beraber yaşıyoruz evin tek çalışanı benim ve beni maddi kaynk olarak görüyolar sadece nası yetişeceğimi sapıtmış durumdayım. Bazen istemedende olsa isyan ediyorum Allah affetsin keşke Ailemi hayatımı seçme sansım olsaydı ama Allah dağına göre kar verirmiş dayanabiliyodum bu zamana kadar daha ne kadar dayanırım bilmiyorum ailemden de şikayetçi değilim hepsini canımdan öte seviyorum ama keşke koşullarımız bu yönde ilerlemeseydi bir arada büyüyebilseydik hatalarımız bizden büyük olmasaydı keşke hiç büyümeseydk hep çocuk kalsaydık (
Çok mutsuzum sadece içimi dökmeye çalıştım biraz olsun rahatlamak için içime sığmıyo artık kusura bakmayın.
Çok mutsuzum sadece içimi dökmeye çalıştım biraz olsun rahatlamak için içime sığmıyo artık kusura bakmayın.